నేటి బాంధవ్యాలు - 17

[k3vv3]

"ఆలోచిస్తా.. పొద్దుపోయిందిరా వెళ్ళి పడుకో!.."
"అలాగే అన్నయ్యా!.." సంతోషంగా శార్వరి గుడ్‍నైట్ చెప్పి తన గదికి వెళ్ళిపోయింది.
మరుదినం ఉదయం.. హరికృష్ణ లావణ్య డైనింగ్ టేబుల్ ముందు కూర్చొని వున్నారు. శార్వరి వారికి కాఫీ అందించింది.
"శారూ!.. అన్నయ్య ఎక్కడ?.." అడిగింది లావణ్య.



"పళ్ళు తోముకుంటున్నాడమ్మా!.. పిలవనా!.."



"ఆఁ.. పిలూ!.."



పెరటివైపు ద్వారాన్ని సమీపించింది శార్వరి.
"అన్నయ్యా!.. అమ్మ నిన్ను పిలుస్తుంది."



"ఆఁ.. వస్తున్నానని చెప్పు.."



శార్వరి తల్లిదండ్రులను సమీపించి.. "అన్నయ్య వస్తున్నాడమ్మా!.." చిరునవ్వుతో చెప్పింది.
ఆమె మనస్సులో తన తల్లితండ్రి.. వారి ఢిల్లీ ప్రయాణాన్ని గురించి మాట్లాడబోతారనే ఆలోచన.
ఈశ్వర్ వారిని సమీపించాడు.



"ఏం అమ్మా!.." తల్లి ప్రక్కన వున్న కుర్చీలో కుర్చుంటూ అడిగాడు. 



హరికృష్ణ గొంతు సవరించాడు. ఈశ్వర్ తండ్రి ముఖంలోకి చూచాడు. లావణ్య భర్త ముఖంలోకి చూచింది. రెండు కాఫీ గ్లాసులతో శార్వరి వారిని సమీపించింది. ఒక గ్లాసును ఈశ్వర్‍కు అందించింది.
అన్నా చెల్లెళ్ళు కాఫీ సిప్ చేశారు.
"ఈశ్వర్!.." అన్నాడు హరికృష్ణ.



"ఏం నాన్నా!"



"నేనూ అమ్మా.. ఢిల్లీకి వెళ్ళాలనుకొంటున్నాము"



ఈశ్వర్, శార్వరీలు తండ్రి ముఖంలోకి చూచారు.
"అన్ని గుణాల్లోకి క్షమాగుణం చాలా గొప్పది ఈశ్వర్!” అన్నాడు హరికృష్ణ.



"మీరు చెప్పింది ఎవరి విషయంలో నాన్నా!" మెల్లగా అడిగాడు ఈశ్వర్.



"అందరి విషయంలో.. ’అపకారికి ఉపకారము నెపమెన్నక చేయువాడు నేర్పరి సుమతీ!..’ ఇది సుమతీ శతకపు సూక్తి.. చిన్న వయస్సులో చదివావు" చిరునవ్వుతో చెప్పాడు హరికృష్ణ.



"అవును నాన్నా!.. మరి నా ప్రశ్నకు జవాబు!" అన్నాడు ఈశ్వర్.



"మీ అక్క వాణి విషయంలో" మెల్లగా చెప్పాడు హరికృష్ణ.
"అంటే!.."



"మీ అమ్మ, వాణిని చూడాలని నన్ను కోరింది. ఆమె కోర్కెను తీర్చడం నా ధర్మం ఈశ్వరా!.."
ఈశ్వర్ నవ్వుతూ.."చాలా మంచి నిర్ణయం నాన్నా!.. నేను శార్వరీ కూడా అక్కయ్యను చూడాలనుకొంటున్నాము. మీరు అంగీకరిస్తే మేమూ మీతో ఢిల్లీకి వస్తాము నాన్నా!.." చెప్పాడు ఈశ్వర్.



"అలాగా!.." ఆనందంగా అంది లావణ్య.
"చాలా సంతోషం అమ్మా!.."
"అయితే.. ఏమండీ!.. నలుగురం కలిసే వెళదాం.."
"సరే!.. ఈశ్వర్!.."
"నాన్నా!. ఫ్లయిట్ టిక్కెట్లు బుక్ చేయనా!.."
"చెయ్యి!.."
"ఫ్లయిట!.." ఆశ్చర్యంతో అడిగింది లావణ్య.



"అవునమ్మా!. రెండున్నర గంటల్లో ఢిల్లీకి చేరగలం" నవ్వాడు ఈశ్వర్.



"నాకూ ఓ టిక్కెట్ బుక్ చేయండి బావగారూ!" నవ్వుతూ వారిని సమీపించింది దీప్తి.



మూడు నిమిషాల ముందు అక్కడికి వచ్చింది దీప్తి. వారి సంభాషణనంతా విన్నది.
ఈశ్వర్ ఆశ్చర్యంగా దీప్తి ముఖంలోకి చూచాడు.
"అత్తయ్యా!.. మామయ్యా!.. శుభోదయం" నవ్వుతూ చేతులు జోడించింది దీప్తి. క్షణం తర్వాత "ఏయ్!.. మరదలు పిల్లో! హాట్‍గా ఓ కాఫీ తీసుకురా!.. వెళ్ళు"
దీప్తి లావణ్యను సమీపించింది. 
శార్వరి వంట గది వైపు వెళ్ళింది.
"నీవు ఎప్పుడు వచ్చావ్?" ఆశ్చర్యంతో అడిగాడు ఈశ్వర్.



"వచ్చి వారం రోజులైంది చూచారుగా!.. మరిచిపోయారా!" వెటకారంగా నవ్వుతూ చెప్పింది దీప్తి.
హరికృష్ణ చిరునవ్వుతో, లావణ్య, ఈశ్వర్ ఆశ్చర్యంతో దీప్తి ముఖంలోకి చూచారు.



"దీప్తి!.. కూర్చో" చెప్పాడు హరికృష్ణ.



నీలంరంగు షిఫాన్ చీర.. మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్, చక్కగా దువ్వి అల్లిన వాలుజడ, తల్లో మల్లెపూలు, నొసటన ఎర్రస్టిక్కర్ బొట్టు, ఎర్రని పెదవులపై చిరునవ్వు అప్సరసలా చూపరులకు కనిపించింది దీప్తి.



"ఏం ఉదయాన్నే వచ్చావ్?" అడిగింది లావణ్య.
"ఏం అత్తయ్యా! రాకూడదా?.. ఓ విషయాన్ని మరువకండి. ఇది మీ ఇల్లే కాదు. మామయ్యగారిది కూడా. నా మామగారి ఇంటికి నేను ఎప్పుడైనా రావచ్చు.. ఎప్పుడైనా పోవచ్చు కదా మామయ్యా!.." హరికృష్ణ ప్రక్కన కుర్చీలో కూర్చుంటూ అంది దీప్తి.