16-01-2025, 09:29 AM
மருத்துவ தோழிகள் - 10
இரவு 11 மணி
சரண்யா வீடு
சரண்யாவை அவளது வீட்டு முன்பு கொண்டு வந்து இறக்கி விட்டான் அரவிந்த். வீடு வந்ததும் சரண்யா உடனே இறங்கி செல்ல, அப்பொழுது பைக்கில் அமர்ந்தவாறே அவளது கையை பிடித்து நிறுத்தினான் அரவிந்த். அப்படி பிடித்ததும் சரண்யா ஷாக் ஆனாள்.
“ஹேய்... என்னடா பண்றா...? கைய விடு... யாராச்சும் பாத்துட போறாங்க...”
என்று சரண்யா சிணுங்கினாள். அவள் வேகமாக வீட்டுக்குள் செல்லவே அவசரப் பட்டாள். ஏனெனில் அவளது புண்டையில் இருந்து தினேஷின் கஞ்சி வடிந்து, அவளது ஓட்டை ஜட்டி வழியாக வெளியேறி அவளது பேண்ட்டை நனைக்க ஆரம்பித்து வெகு நேரமாகி விட்டது. சீக்கிரமாக உள்ளே சென்று ஜட்டியை கழட்ட வேண்டும் என்று பறந்து கொண்டு இருந்தாள் சரண்யா. ஆனால், இந்த விஷயம் தெரியாத அரவிந்த், அவளது கையை பிடித்து நிறுத்தி காதல் செய்து கொண்டு இருந்தான்.
“ஹேய்... என்ன சரண்யா... அப்படியே போற... ஒரு கிஸ் குடுக்கலாம்ல....”
என்று அரவிந்த கிறக்கமாக கேட்க, அதைக் கேட்டதும் சரண்யா லேசாக முறைத்தாள்.
“ஹையடா... நெறையா லவ் படம் பாப்பியோ... நேத்துதான லவ் ஓகே ஆச்சு... அதுக்குள்ள கிஸ்ஸா...? அது எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்தான்...”
என்று பத்தினி போல சிணுங்கினாள் சரண்யா. நல்ல ஒழுக்கமான குடும்பப் பெண் போல அரவிந்திடம் பிகு செய்தாள். ஆனால், சற்று முன்பு தினேஷுடம் ஒழுக்கம் கெட்டவளாக நடந்து கொண்டாள். அரவிந்திடம் மட்டும் பத்தினி போலவும், தினேஷிடம் தேவுடியாவை போலவும் நடந்து கொள்கிறாள் சரண்யா.
அதுவும் ஒரு உள் நோக்கத்தினால்தான். காதலை ஓகே செய்த அடுத்த நாளே நெருங்கி விட்டால், சரண்யாவை பற்றி அரவிந்த் தரக்குறைவாக நினைத்து விடுவான். கொஞ்ச நாள் அலைய விட்டு, பிறகு நெருங்கினால்தான், சரண்யாவுக்கும் மரியாதையாக இருக்கும்.
அரவிந்தும் வேறு வழியின்றி அவள் கையை விட்டான். நேற்றுதான் ஒகே சொன்னாள். ரொம்பவும் தொந்தரவு செய்தால், பிரேக் அப் செய்து விடவும் வாய்ப்பு உள்ளது என்ற சின்ன பயம் அரவிந்த்-க்குள்ளும் இருந்தது.
“சரி சரண்யா... நான் போயிட்டு வரேன்... பை... லவ் யூ...”
என்று சொல்லி விட்டு, பைக்கை அரவிந்த் ஸ்டாட் செய்ய,
“ஹேய்... காலைல ஒன்பது மணிக்கு வந்துடு....”
என்று அவள் விஷயத்தில் குறியாக இருந்தாள் சரண்யா. அரவிந்தும் சரியென்று தலையாட்டி விட்டு பைக்கை கிளப்பினான். சரண்யாவும் வேகவேகமாக வீட்டை திறந்து கொண்டு உள்ளே ஓடினாள். வீட்டின் உள்ளே அவளது அம்மா கமலா, கால்களில் சங்கிலியால் கட்டப்பட்டு இருந்தாள். சரண்யாவைப் பார்த்ததும், பைத்தியக்காரத்தனமாக சிரித்தாள்.
“ஹேய்... சோறு போடுடி... எனக்கு சோறு போடுடி... கட்டிப் போட்டுட்டு போயிட்ட... சோறு போடுடி....”
என்று கிறுக்குத்தனமாக கத்தினாள் அந்த பைத்தியக்காரி அம்மா கமலா.
“இருடி... வரேன்...”
என்று சொன்ன சரண்யா,
“இந்தப் பைத்தியக்காரிய வெச்சுக்கிட்டு எத்தனை நாள்தான் மாரடிக்கப் போறேன்னு தெரில....”
என்று புலம்பிக் கொண்டே, வேகமாக கிச்சனுக்குள் சென்று ஒரு தட்டில் சாப்பாட்டையும் சாம்பாரையும் ஊற்றி கொண்டு வந்து அவளிடம் நீட்டினாள் சரண்யா. கமலாவும் அதை வாங்கி இரண்டு கைகளாலும் பிசைந்து அள்ளி வாயில் போட்டுக்கொள்ள ஆரம்பித்தாள்.
சரண்யா வேகமாக அவளது அறைக்குள் ஓடினாள். தனது சுடிதாரை தலைக்கு மேல் தூக்கி கழட்டினாள். கீழே குனிந்து பார்த்த அவளுக்கு பயங்கர அதிர்ச்சி. தினேஷ் அவளது புண்டைக்குள் பீச்சி அடித்த கஞ்சி, இப்பொழுது அவளது ஜட்டியை கடந்து அவளது பேண்ட்டில் வட்டமாக தொடை வரைக்கும் நனைத்து இருந்தது.
“படுபாவி... எவ்ளோ கஞ்சிய பீச்சி அடிச்சு இருக்கான்... சொம்புல புடிச்சு குடிச்சா தாகமே அடங்கிடும் போல...”
என்று முணுமுணுத்துக் கொண்டே தன் பேண்ட்டையும் ஜட்டியையும் கழட்டி ஒரு பாக்கெட்டில் போட்டாள். பிறகு பிராவையும் கழட்டி, சுடிதாரையும் எடுத்து அதே பாக்கெட்டில் போட்டாள். அவளது புண்டையை சுற்றிலும் இன்னும் தினேஷின் கஞ்சி அப்பியிருந்தது. தனது துப்பட்டாவை எடுத்து தன் புண்டையை நன்றாக அழுத்தி துடைத்தாள் சரண்யா.
பிறகு ஒரு நைட்டியை எடுத்து மாட்டிக்கொண்டு, அழுக்கு துணி பாக்கெட்டை எடுத்துக் கொண்டு போய் பாத்ரூமுக்குள் வைத்து விட்டு, வந்தாள் சரண்யா. அவளது அம்மா கமலா, இரண்டு கைகளிலும் வாயிலும், கன்னத்திலும் சாம்பாரை அப்பிக்கொண்டு, ஒருவழியாக சாப்பிட்டு முடித்து இருந்தாள். அதைப் பார்த்த சரண்யாவுக்கு பயங்கர கோபம்.
“ஏய்... லூசு... இப்படியா சாப்புடுவ... கருமம் கருமம்... எந்திரிடி...”
என்று அதட்டினாள். அவளது அதட்டலுக்கு ஒரு சின்னக் குழந்தையைப் போல நடுங்கினாள் கமலா. அவளது காலில் இருந்த சங்கிலியை அவிழ்த்து அவளை பாத்ரூமுக்கு அழைத்து சென்றாள் சரண்யா.
“ஏய்... ஒழுங்கா நல்லா கழுவிவிட்டு வர்ற.... இல்லன்னு வை...”
என்று அதட்டி விட்டு கடுமையாக முறைத்து விட்டு, கிச்சனுக்குள் சென்றாள் சரண்யா. அவளும் ஒரு தட்டில் சாப்பாட்டை போட்டு எடுத்துக் கொண்டு வந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். வெகு நேரம் ஆகியும் கமலா பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வரவே இல்லை.
“ஏய்... இன்னும் உள்ள என்னடி பண்ணிக்கிட்டு இருக்க... சீக்கிரம் வெளிய வாடி...”
என்று சரண்யா கத்த, பாத்ரூமுக்குள் இருந்த கமலா,
“இருடி... ஐஸ்கிரீம் சாப்புட்டு வரேன்....”
என்று சொல்ல, சரண்யாவுக்கு பயங்கர அதிர்ச்சி.
“ஐஸ் கிரீமா... பாத்ரூமுக்குள்ள இவ என்னத்தை சாப்புட்டு இருக்கா...”
என்று முணுமுணுத்துக் கொண்டே எழுந்து சென்று பார்க்க, அங்கே சரண்யாவுக்கு அதிபயங்கர அதிர்ச்சி. அங்கே கமலா, சரண்யாவின் ஜட்டியை எடுத்து, அதில் அப்பியிருந்த தினேஷின் கஞ்சியை நக்கிக் கொண்டு இருந்தாள்.
“ஏய்... என்னடி பண்ற...?”
என்று சரண்யா பதட்டப்பட,
“நல்லா இருக்கு... நல்லா இருக்கு... ஸ்லர்ப்... நல்ல இருக்கு.... நல்லா இருக்கு.... ஸ்லர்ப்... ஸ்லர்ப்... நல்லா இருக்கு...”
என்று சொல்லிக்கொண்டே சரண்யாவின் ஜட்டியை மாறி மாறி நக்கினாள் கமலா. அதைப் பார்த்த சரண்யா சட்டென்று பாய்ந்து அந்த ஜட்டியை பிடுங்கினாள்.
“ஹேஏஏ... எனக்கு ஐஸ் கிரீம் வேணும்... ஏஏஏ.....”
என்று சின்ன குழந்தையை போல கதி அழ ஆரம்பித்தாள் கமலா.
“ஏய் சும்மா இருடி... “
என்று சொன்ன சரண்யா பட்டென அவளது கமலாவின் பின்மண்டையில் ஒரு அடி வைக்க, கமலா அமைதி ஆனாள். பிறகு அவளை இழுத்து வந்து அதே சங்கிலியில் அவளது கால்களை கட்டிப்போட்டால். பிறகு தான் கொண்டு வந்த மாதிரியில் ஒன்றை கமலாவுக்கு கொடுத்து சாப்பிட வைத்தாள். மாத்திரை வீரியம் அதிகம் என்பதால் சில நிமிடங்களிலேயே கமலா தூங்க ஆரம்பித்தாள்.
“இந்த லூசுக்கு ஐஸ்கிரீம் எது... ஆம்பள கஞ்சி எதுன்னு கூட தெரில...”
என்று முணுமுணுத்துக் கொண்டே பாத்ரூமுக்குள் சென்று, பக்கெட்டில் தண்ணீரை ஊற்றி துணிகளை ஊற வைத்தாள் சரண்யா. பிறகு வந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தாள்.
இரவு 11 மணி
சரண்யா வீடு
சரண்யாவை அவளது வீட்டு முன்பு கொண்டு வந்து இறக்கி விட்டான் அரவிந்த். வீடு வந்ததும் சரண்யா உடனே இறங்கி செல்ல, அப்பொழுது பைக்கில் அமர்ந்தவாறே அவளது கையை பிடித்து நிறுத்தினான் அரவிந்த். அப்படி பிடித்ததும் சரண்யா ஷாக் ஆனாள்.
“ஹேய்... என்னடா பண்றா...? கைய விடு... யாராச்சும் பாத்துட போறாங்க...”
என்று சரண்யா சிணுங்கினாள். அவள் வேகமாக வீட்டுக்குள் செல்லவே அவசரப் பட்டாள். ஏனெனில் அவளது புண்டையில் இருந்து தினேஷின் கஞ்சி வடிந்து, அவளது ஓட்டை ஜட்டி வழியாக வெளியேறி அவளது பேண்ட்டை நனைக்க ஆரம்பித்து வெகு நேரமாகி விட்டது. சீக்கிரமாக உள்ளே சென்று ஜட்டியை கழட்ட வேண்டும் என்று பறந்து கொண்டு இருந்தாள் சரண்யா. ஆனால், இந்த விஷயம் தெரியாத அரவிந்த், அவளது கையை பிடித்து நிறுத்தி காதல் செய்து கொண்டு இருந்தான்.
“ஹேய்... என்ன சரண்யா... அப்படியே போற... ஒரு கிஸ் குடுக்கலாம்ல....”
என்று அரவிந்த கிறக்கமாக கேட்க, அதைக் கேட்டதும் சரண்யா லேசாக முறைத்தாள்.
“ஹையடா... நெறையா லவ் படம் பாப்பியோ... நேத்துதான லவ் ஓகே ஆச்சு... அதுக்குள்ள கிஸ்ஸா...? அது எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்தான்...”
என்று பத்தினி போல சிணுங்கினாள் சரண்யா. நல்ல ஒழுக்கமான குடும்பப் பெண் போல அரவிந்திடம் பிகு செய்தாள். ஆனால், சற்று முன்பு தினேஷுடம் ஒழுக்கம் கெட்டவளாக நடந்து கொண்டாள். அரவிந்திடம் மட்டும் பத்தினி போலவும், தினேஷிடம் தேவுடியாவை போலவும் நடந்து கொள்கிறாள் சரண்யா.
அதுவும் ஒரு உள் நோக்கத்தினால்தான். காதலை ஓகே செய்த அடுத்த நாளே நெருங்கி விட்டால், சரண்யாவை பற்றி அரவிந்த் தரக்குறைவாக நினைத்து விடுவான். கொஞ்ச நாள் அலைய விட்டு, பிறகு நெருங்கினால்தான், சரண்யாவுக்கும் மரியாதையாக இருக்கும்.
அரவிந்தும் வேறு வழியின்றி அவள் கையை விட்டான். நேற்றுதான் ஒகே சொன்னாள். ரொம்பவும் தொந்தரவு செய்தால், பிரேக் அப் செய்து விடவும் வாய்ப்பு உள்ளது என்ற சின்ன பயம் அரவிந்த்-க்குள்ளும் இருந்தது.
“சரி சரண்யா... நான் போயிட்டு வரேன்... பை... லவ் யூ...”
என்று சொல்லி விட்டு, பைக்கை அரவிந்த் ஸ்டாட் செய்ய,
“ஹேய்... காலைல ஒன்பது மணிக்கு வந்துடு....”
என்று அவள் விஷயத்தில் குறியாக இருந்தாள் சரண்யா. அரவிந்தும் சரியென்று தலையாட்டி விட்டு பைக்கை கிளப்பினான். சரண்யாவும் வேகவேகமாக வீட்டை திறந்து கொண்டு உள்ளே ஓடினாள். வீட்டின் உள்ளே அவளது அம்மா கமலா, கால்களில் சங்கிலியால் கட்டப்பட்டு இருந்தாள். சரண்யாவைப் பார்த்ததும், பைத்தியக்காரத்தனமாக சிரித்தாள்.
“ஹேய்... சோறு போடுடி... எனக்கு சோறு போடுடி... கட்டிப் போட்டுட்டு போயிட்ட... சோறு போடுடி....”
என்று கிறுக்குத்தனமாக கத்தினாள் அந்த பைத்தியக்காரி அம்மா கமலா.
“இருடி... வரேன்...”
என்று சொன்ன சரண்யா,
“இந்தப் பைத்தியக்காரிய வெச்சுக்கிட்டு எத்தனை நாள்தான் மாரடிக்கப் போறேன்னு தெரில....”
என்று புலம்பிக் கொண்டே, வேகமாக கிச்சனுக்குள் சென்று ஒரு தட்டில் சாப்பாட்டையும் சாம்பாரையும் ஊற்றி கொண்டு வந்து அவளிடம் நீட்டினாள் சரண்யா. கமலாவும் அதை வாங்கி இரண்டு கைகளாலும் பிசைந்து அள்ளி வாயில் போட்டுக்கொள்ள ஆரம்பித்தாள்.
சரண்யா வேகமாக அவளது அறைக்குள் ஓடினாள். தனது சுடிதாரை தலைக்கு மேல் தூக்கி கழட்டினாள். கீழே குனிந்து பார்த்த அவளுக்கு பயங்கர அதிர்ச்சி. தினேஷ் அவளது புண்டைக்குள் பீச்சி அடித்த கஞ்சி, இப்பொழுது அவளது ஜட்டியை கடந்து அவளது பேண்ட்டில் வட்டமாக தொடை வரைக்கும் நனைத்து இருந்தது.
“படுபாவி... எவ்ளோ கஞ்சிய பீச்சி அடிச்சு இருக்கான்... சொம்புல புடிச்சு குடிச்சா தாகமே அடங்கிடும் போல...”
என்று முணுமுணுத்துக் கொண்டே தன் பேண்ட்டையும் ஜட்டியையும் கழட்டி ஒரு பாக்கெட்டில் போட்டாள். பிறகு பிராவையும் கழட்டி, சுடிதாரையும் எடுத்து அதே பாக்கெட்டில் போட்டாள். அவளது புண்டையை சுற்றிலும் இன்னும் தினேஷின் கஞ்சி அப்பியிருந்தது. தனது துப்பட்டாவை எடுத்து தன் புண்டையை நன்றாக அழுத்தி துடைத்தாள் சரண்யா.
பிறகு ஒரு நைட்டியை எடுத்து மாட்டிக்கொண்டு, அழுக்கு துணி பாக்கெட்டை எடுத்துக் கொண்டு போய் பாத்ரூமுக்குள் வைத்து விட்டு, வந்தாள் சரண்யா. அவளது அம்மா கமலா, இரண்டு கைகளிலும் வாயிலும், கன்னத்திலும் சாம்பாரை அப்பிக்கொண்டு, ஒருவழியாக சாப்பிட்டு முடித்து இருந்தாள். அதைப் பார்த்த சரண்யாவுக்கு பயங்கர கோபம்.
“ஏய்... லூசு... இப்படியா சாப்புடுவ... கருமம் கருமம்... எந்திரிடி...”
என்று அதட்டினாள். அவளது அதட்டலுக்கு ஒரு சின்னக் குழந்தையைப் போல நடுங்கினாள் கமலா. அவளது காலில் இருந்த சங்கிலியை அவிழ்த்து அவளை பாத்ரூமுக்கு அழைத்து சென்றாள் சரண்யா.
“ஏய்... ஒழுங்கா நல்லா கழுவிவிட்டு வர்ற.... இல்லன்னு வை...”
என்று அதட்டி விட்டு கடுமையாக முறைத்து விட்டு, கிச்சனுக்குள் சென்றாள் சரண்யா. அவளும் ஒரு தட்டில் சாப்பாட்டை போட்டு எடுத்துக் கொண்டு வந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். வெகு நேரம் ஆகியும் கமலா பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வரவே இல்லை.
“ஏய்... இன்னும் உள்ள என்னடி பண்ணிக்கிட்டு இருக்க... சீக்கிரம் வெளிய வாடி...”
என்று சரண்யா கத்த, பாத்ரூமுக்குள் இருந்த கமலா,
“இருடி... ஐஸ்கிரீம் சாப்புட்டு வரேன்....”
என்று சொல்ல, சரண்யாவுக்கு பயங்கர அதிர்ச்சி.
“ஐஸ் கிரீமா... பாத்ரூமுக்குள்ள இவ என்னத்தை சாப்புட்டு இருக்கா...”
என்று முணுமுணுத்துக் கொண்டே எழுந்து சென்று பார்க்க, அங்கே சரண்யாவுக்கு அதிபயங்கர அதிர்ச்சி. அங்கே கமலா, சரண்யாவின் ஜட்டியை எடுத்து, அதில் அப்பியிருந்த தினேஷின் கஞ்சியை நக்கிக் கொண்டு இருந்தாள்.
“ஏய்... என்னடி பண்ற...?”
என்று சரண்யா பதட்டப்பட,
“நல்லா இருக்கு... நல்லா இருக்கு... ஸ்லர்ப்... நல்ல இருக்கு.... நல்லா இருக்கு.... ஸ்லர்ப்... ஸ்லர்ப்... நல்லா இருக்கு...”
என்று சொல்லிக்கொண்டே சரண்யாவின் ஜட்டியை மாறி மாறி நக்கினாள் கமலா. அதைப் பார்த்த சரண்யா சட்டென்று பாய்ந்து அந்த ஜட்டியை பிடுங்கினாள்.
“ஹேஏஏ... எனக்கு ஐஸ் கிரீம் வேணும்... ஏஏஏ.....”
என்று சின்ன குழந்தையை போல கதி அழ ஆரம்பித்தாள் கமலா.
“ஏய் சும்மா இருடி... “
என்று சொன்ன சரண்யா பட்டென அவளது கமலாவின் பின்மண்டையில் ஒரு அடி வைக்க, கமலா அமைதி ஆனாள். பிறகு அவளை இழுத்து வந்து அதே சங்கிலியில் அவளது கால்களை கட்டிப்போட்டால். பிறகு தான் கொண்டு வந்த மாதிரியில் ஒன்றை கமலாவுக்கு கொடுத்து சாப்பிட வைத்தாள். மாத்திரை வீரியம் அதிகம் என்பதால் சில நிமிடங்களிலேயே கமலா தூங்க ஆரம்பித்தாள்.
“இந்த லூசுக்கு ஐஸ்கிரீம் எது... ஆம்பள கஞ்சி எதுன்னு கூட தெரில...”
என்று முணுமுணுத்துக் கொண்டே பாத்ரூமுக்குள் சென்று, பக்கெட்டில் தண்ணீரை ஊற்றி துணிகளை ஊற வைத்தாள் சரண்யா. பிறகு வந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தாள்.