16-01-2025, 09:23 AM
மருத்துவ தோழிகள் - 06
ஏஞ்சல் மெடிகல்ஸ்
மாலை நேரம்
தினேஷ் மெடிக்கல்ஸ்-க்கு வந்து சேர்ந்தான். தனது காலேஜ் பேக்-ஐ அங்கிருந்த அலமாரியில் வைத்துவிட்டு பில் கவுண்டரில் போய் அமர்ந்தான். தினேஷ் இங்குதான் பகுதி நேரமாக வேலை செய்கிறான். மெடிக்கல்ஸ் ஓனர் அந்தோனிக்கு தினேஷ் மீது அவ்வளவு நம்பிக்கை. பகல் நேரங்களில் அந்தோனியின் மனைவி ஏஞ்சல் இந்த கல்லாப் பெட்டியில் இருப்பாள். தினேஷ் வந்ததும் அவள் வீட்டுக்கு கிளம்பி விடுவாள். சிலசமயம் தினேஷ் வருவதற்கு முன்பே அவள் போய் விடுவாள்.
தினேஷ் கடைக்கு வந்ததும் மெடிக்கல்ஸ் இவன் கட்டுப்பாட்டுக்கு வந்து விடும். இரவு பத்து மணிக்கு இவனே கடையை பூட்டி விட்டு சாவியையும் வருமானப் பணத்தையும் அந்தோனி வீட்டுக்கே சென்று கொடுப்பதை வழக்கமாக கொண்டிருந்தான். இதுவரை அந்தோனி தினேஷிடம் கணக்கு கேட்டதே இல்லை. அவன் கொடுக்கும் பணத்தை எதுவும் பேசாமல் வாங்கிக்கொள்வது அந்தோனியின் வழக்கம். அதேபோல, தினேஷும் அன்றைய வருமானத்தில் தனக்கென்று கொஞ்சம் பணத்தை எடுத்துக் கொள்வதும், சரண்யா பணம் கேட்டால், அவளுக்கு கொஞ்சம் பணம் கொடுத்து விட்டு அவளை ஓப்பதும் தினேஷின் வழக்கம்.
உள்ளே சரண்யா, மாத்திரைகளை அடுக்கி வைத்துக் கொண்டு இருந்தாள். நச்சென இறுக்கமாக சுடிதாரை அணிந்து கொண்டு துப்பட்டாவைக் கொண்டு தன் முலைகளை மறைக்காமல் கழுத்தில் போட்டிருந்த கவரிங் செயினை மறைத்து இருந்தாள். இருபது வயது பெண்ணாக இருந்தாலும், முப்பது வயது ஆண்டியைப் போல பெருத்த முலைகளின் வசீகரத்தைக் காட்டிக் கொண்டு வேலையை செய்து கொண்டு இருந்தாள்.
“என்னடா.... வந்துட்டியா...? என்ன ஆச்சு இன்னிக்கு? லேட்டா வந்து இருக்க போல....”
“ஒன்னுமில்லடி... காலேஜ்-ல கொஞ்சம் வேலை....”
“இருக்கட்டும்.... உனக்கென்னப்பா.... நீதான் மெடிக்கல்ஸ்-க்கு அடுத்த ஓனர். நீ எப்போ வேணாலும் வரலாம்....”
“ஹேய்... கிண்டல் பண்ணாதடி... இப்போ என்ன... லேட்டா வந்ததுக்கு உன்கிட்ட மன்னிப்பு கேக்கனுமாடி?”
“அய்யய்யோ... வேணான்டா சாமி... கொஞ்ச நேரம் இங்க வந்து நில்லு... போதும்...”
“ஏன்டி...?”
“நெறைய கஸ்டமர் காண்டம் வாங்க வர்றாங்கடா.... அதுக்குதான் சொல்றேன்...”
“என்னடி புதுசா வெக்கம்.... விட்டா காண்டம் கேட்டு வர்ற பசங்களுக்கு நீயே காண்டம் மாட்டி விட்டுடுவ... இப்போ என்ன புதுசா வெட்கமெல்லாம்...?”
“ஐயோ.... எனக்கு வெக்கமெல்லாம் இல்லடா... வாங்க வர்றவனுங்க என்கிட்டே கேக்க கூச்சப் படறாங்க. நீ நின்னா அவங்க ஈசியா வாங்கிட்டு போவாங்க. அதுக்கு சொன்னேன்.... லூசு....”
என்று கொஞ்சம் வெட்கத்துடன் சிணுங்கினாள் சரண்யா.
“சரிடி சரிடி... வரேன் இரு...”
என்று சொல்லிவிட்டு தினேஷ் கல்லாவில் இருந்து எழுந்து சரண்யாவின் அருகில் சென்று அவளை ஒட்டிக்கொண்டு நிற்க, அன்றைய வியாபாரம் சூடாக நடந்து கொண்டிருந்தது.
இரவு 9:45 மணி ஆனது. மெடிக்கல்ஸ்-க்கு வருபவர்கள் குறைந்து போனார்கள். தினேஷும் சரண்யாவும் கடையை சாத்த தயாரானார்கள். சரண்யா மாத்திரை பெட்டிகளை எடுத்து அடுக்கி கொண்டிருந்தாள். தினேஷ் கல்லாவில் இருந்த பணத்தை எடுத்து எண்ணிக் கொண்டிருந்தான். மொத்தம் 7400 ரூபாய் வருமானம் இருந்தது. அதில் நானூறை எடுத்து தன் சட்டை பாக்கெட்டில் போட்டுக்கொண்டு ஏழாயிரத்தை எடுத்து பேண்ட் பாக்கெட்டில் வைத்தான். சட்டை பாக்கெட்டில் வைத்த அந்த நானூறு ருபாய், அவனுக்கான பேட்டா...!
சரண்யா அடுக்கி முடிக்கும் வரை அங்கிருந்த ரோலிங் சேரில் அமர்ந்து காத்திருந்தான் தினேஷ். அப்போது வேலையை முடித்து விட்டு சரண்யா அவன் அருகே வந்தாள்.
“டேய் தினேஷ்... எனக்கு ஒரு நூறு ரூபா வேணும்டா...”
“எதுக்குடி...?”
“கொஞ்சம் செலவுடா... நீ கல்லாவுல எடுத்து குடுத்தா ஓனர் எதுவும் சொல்ல மாட்டான். நான் எடுக்குறத சிசிடிவில பாத்தா வேலைய விட்டே தூக்கிடுவான். குடுடா....”
“சரி சரி... காசு வேணும்னா என்ன பண்ணனும்னு தெரியும்ல...”
“அச்சோ... அதெல்லாம் நல்லாவே தெரியும்டா... இதுல மட்டும் நீ கரெக்ட்டா இருப்ப...”
என்று சொல்லிவிட்டு அவன் முன் வந்து நின்றாள். தினேஷ் ரோலிங் சேரில் அமர்ந்தவாறே சேரை சுழற்றி அவளைப் பார்த்தவாறு நிறுத்தினான். சரண்யா அவன் முன் மண்டியிட்டு அவன் பேண்ட் ஜிப்பை கழட்டி ஜட்டியை விலக்கி விட்டு அவனுடைய சுன்னியை வெளியே எடுத்து விட்டாள். அவள் வேலையை ஆரம்பிப்பதற்குள் அவள் கழுத்தில் இருந்த துப்பட்டாவை உருவி தன் கழுத்தில் சுற்றிக் கொண்டான் தினேஷ்.
சரண்யா மெல்லமாக அவள் நாக்கை வைத்து அவன் சுன்னியை நக்கி தடவ, தினேஷ் அந்த ரோலிங் சேரில் அமர்ந்தவாறே அவள் வாய் வேலையை அனுபவிக்க ஆரம்பித்தான். சரண்யா மெல்ல மெல்ல நக்க நக்க தினேஷின் சுன்னி மலமலவென விறைத்து ஒன்பது இன்ச் அளவுக்கு பெருத்து தன் விஸ்வரூபத்தை அடைந்தது.
கடையை பூட்டி விட்டு வீட்டிற்கு செல்ல வேண்டும் என்ற அவசரம் சரண்யாவின் ஊம்பலில் தெரிய ஆரம்பித்தது. சரசரவென அவனது முழு சுன்னியையும் தன் தொண்டைக்குள் வாங்கிய சரண்யா, ஊம்பல் வேலையில் சாம்பியனாக திகழ்ந்தாள். காற்று கூட புக விடாமல் தினேஷின் சுன்னியை இறுக்கி சப்பி சப்பி ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். அவள் தலையில் கைகளை வைத்துக்கொண்டு அவள் தந்த சுகத்தில் மெய் மறந்தான் தினேஷ். சரண்யா முழு ஈடுபாட்டுடன்
“ஸ்லர்ப்..... ஸ்லர்ப்.... ஸ்லர்ப்.... “
என ஊம்ப.... தினேஷ் சுகத்தில்
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.... “
என முனக, ஏழு நிமிட ஊம்பலுக்குப்பின் தினேஷின் சுன்னி கஞ்சியை சரண்யாவின் தொண்டைக்குள் தெறிக்க விட ஒரு சொட்டு கூட விடாமல் குடித்து முடித்தாள் சரண்யா. தினேஷின் ஒன்பது இன்ச் சுன்னியையும் தன் வாய்க்குள் மறைத்து வைத்திருந்த சரண்யா இப்போது அவன் சுன்னியை உலகிற்கு வெளிக்கொண்டு வந்தாள். தினேஷின் சுன்னி முழுக்க சரண்யாவின் எச்சில் அபிஷேகம் நிரம்பி இருந்தது.
அவளே, தினேஷின் கழுத்தில் இருந்த அவளது துப்பட்டாவை எடுத்து, அவளே தினேஷின் சுன்னியில் இருந்த அவளுடைய எச்சிலை துடைத்து, தடயத்தை அழித்தாள். அந்த சமயம் சரண்யா தினேஷுக்கு ஆத்மார்த்த சேவகியாகவே மாறியிருந்தாள்.
தினேஷ் எழுந்து நிற்க, அவன் முன் மண்டியிட்டிருந்த சரண்யா அவன் சுன்னியை பக்குவமாக எடுத்து ஜட்டிக்கு உள்ளே விட்டு பேண்ட் ஜிப்பை மாட்டி விட்டாள். அதற்குள் தன் பேண்ட் பாக்கெட்டில் இருந்து நூறு ரூபாயை எடுத்து அவள் சுடிதாரை இழுத்து, பிராவுக்குள் திணித்து, அவளது இறுக்கமான முலைகளுக்கு நடுவில் சொருகினான்.
நூறு ரூபாய்க்காக ஒரு விலை மாதுவாக தெரிந்தாள் சரண்யா. ஆனால் இதற்குமுன் பல நூறு ரூபாய்களும் பல ஐநூறு ரூபாய்களும் அவளுக்கு தினேஷ் மூலம் கிடைத்தது யாருக்கு தெரியும்....? சரண்யாவுக்கு என்ன தேவை என்றாலும், தினேஷிடம் ஓலு வாங்க ஆரம்பித்து விடுவாள் சரண்யா. நூறுக்கும் இரநூறுக்கும் தினேஷை ஊம்புவாள். ஆயிரம் ஐந்நூறுக்கு தினேஷிடம் ஓலு வாங்குவாள். அது போக வேலை நேரத்தில் அவன் செய்யும் சில்மிஷங்களுக்கும் முழு ஒத்துழைப்பு கொடுப்பாள். ஆனால், இன்னும் தினேஷ் தன் முழு சுன்னியையும் சரண்யாவின் புண்டைக்குள் சொருகவில்லை. அவளது சின்ன புண்டையை அளவோடு ஓத்து விட்டு, விட்டு விடுவான் தினேஷ். அதற்கு மேல் ஆழமாக சுன்னியை சொருகினாலும், வலிக்குது... என்று கத்த ஆரம்பித்து விடுவாள் சரண்யா. அதனால் தினேஷும் அதற்கு மேல் அவளை ஆழமாக ஓக்க மாட்டான். என்றாவது ஒருநாள் அவளை நன்றாக ஓத்து தன் முழு சுன்னியையும் அவள் புண்டைக்குள் சொருகி ஆழம் பார்க்க வேண்டும் என்பது தினேஷின் பலநாள் ஆசை.
மீதமிருந்த 6900-உடன் கடையை பூட்ட சரண்யாவும் தினேஷும் கடையை விட்டு வெளியே வந்தனர். அப்பொழுது சரண்யா தன் முலைப்பிளவுக்கு நடுவில் தினேஷ் சொருகிய நூறு ரூபாயை எடுத்து தன் ஹேண்ட்பேக்கில் வைத்தாள்.
“டேய்... சொல்ல மறந்துட்டேன்டா... நான் ஒரு விஸ்பர் பேக் எடுத்துக்கிட்டேன்டா....”
“அடிப்பாவி... இத முன்னாடியே சொல்லி இருந்தா ரெண்டுக்கும் சேத்து உன்னை ஓத்து இருப்பேன்ல...”
என்று தினேஷ் விளையாட்டாக சொல்ல, சரண்யாவுக்கு வெட்கம் வந்து விட்டது.
“அச்சோ... இவன் வேற... அதெல்லாம் நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்டா.... டைம் ஆச்சுடா... நான் வரேன்....”
என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பினாள்.
“போடி போ... இப்படியே ஏமாத்திட்டு போ... ஒலு வாங்கும்போதும் வலிக்குது வலிக்குதுன்னே சொல்லிட்டு இருக்க... ஒருநாள் எங்கிட்ட வசமா மாட்டுவ... அப்போ என் முழு சுன்னியையும் உன் புண்டைக்குள்ள இறக்காம விட மாட்டேன்....”
என்று தினேஷ் கத்த, அதை சிரித்துக் கொண்டே கேட்டு விட்டு சென்றாள் சரண்யா. அப்போது தினேஷுக்கு ஒரு போன் வந்தது. அழைப்பு வந்தது அந்தோனியிடம் இருந்து....
“சொல்லுங்க முதலாளி....”
“டேய்.... ஊருக்கு முன்னாடிதான் நான் உனக்கு முதலாளி.... மத்த சமயத்துல நான் உனக்கு பங்காளி....”
“சரி...சரி... பங்கு... என்ன விஷயம்.... இப்போதான் கடைய சாத்த போறேன்....”
“சாத்தாதடா.... ஏஞ்சலுக்கு உடம்பு சரி இல்ல... காய்ச்சல் வேற அடிக்குது... நீ ஒரு செட்டு மாத்திரை எடுத்துட்டு வாடா....”
“ஓகே பங்கு....”
என்று சொல்லிவிட்டு தினேஷ் உள்ளே சென்று காய்ச்சலுக்கான மாத்திரைகளை எடுத்தான். அப்பொழுதுதான் ரெஜினா அவனது ஞாபகத்திற்கு வந்தாள். அவள் காண்டம் எடுத்துவர சொன்னது ஞாபகம் வர இரண்டு காண்டம் பாக்கெட்டுகளை எடுத்து தன் பேக்கில் போட்டுக் கொண்டு கிளம்பினான்.
ஏஞ்சல் மெடிகல்ஸ்
மாலை நேரம்
தினேஷ் மெடிக்கல்ஸ்-க்கு வந்து சேர்ந்தான். தனது காலேஜ் பேக்-ஐ அங்கிருந்த அலமாரியில் வைத்துவிட்டு பில் கவுண்டரில் போய் அமர்ந்தான். தினேஷ் இங்குதான் பகுதி நேரமாக வேலை செய்கிறான். மெடிக்கல்ஸ் ஓனர் அந்தோனிக்கு தினேஷ் மீது அவ்வளவு நம்பிக்கை. பகல் நேரங்களில் அந்தோனியின் மனைவி ஏஞ்சல் இந்த கல்லாப் பெட்டியில் இருப்பாள். தினேஷ் வந்ததும் அவள் வீட்டுக்கு கிளம்பி விடுவாள். சிலசமயம் தினேஷ் வருவதற்கு முன்பே அவள் போய் விடுவாள்.
தினேஷ் கடைக்கு வந்ததும் மெடிக்கல்ஸ் இவன் கட்டுப்பாட்டுக்கு வந்து விடும். இரவு பத்து மணிக்கு இவனே கடையை பூட்டி விட்டு சாவியையும் வருமானப் பணத்தையும் அந்தோனி வீட்டுக்கே சென்று கொடுப்பதை வழக்கமாக கொண்டிருந்தான். இதுவரை அந்தோனி தினேஷிடம் கணக்கு கேட்டதே இல்லை. அவன் கொடுக்கும் பணத்தை எதுவும் பேசாமல் வாங்கிக்கொள்வது அந்தோனியின் வழக்கம். அதேபோல, தினேஷும் அன்றைய வருமானத்தில் தனக்கென்று கொஞ்சம் பணத்தை எடுத்துக் கொள்வதும், சரண்யா பணம் கேட்டால், அவளுக்கு கொஞ்சம் பணம் கொடுத்து விட்டு அவளை ஓப்பதும் தினேஷின் வழக்கம்.
உள்ளே சரண்யா, மாத்திரைகளை அடுக்கி வைத்துக் கொண்டு இருந்தாள். நச்சென இறுக்கமாக சுடிதாரை அணிந்து கொண்டு துப்பட்டாவைக் கொண்டு தன் முலைகளை மறைக்காமல் கழுத்தில் போட்டிருந்த கவரிங் செயினை மறைத்து இருந்தாள். இருபது வயது பெண்ணாக இருந்தாலும், முப்பது வயது ஆண்டியைப் போல பெருத்த முலைகளின் வசீகரத்தைக் காட்டிக் கொண்டு வேலையை செய்து கொண்டு இருந்தாள்.
“என்னடா.... வந்துட்டியா...? என்ன ஆச்சு இன்னிக்கு? லேட்டா வந்து இருக்க போல....”
“ஒன்னுமில்லடி... காலேஜ்-ல கொஞ்சம் வேலை....”
“இருக்கட்டும்.... உனக்கென்னப்பா.... நீதான் மெடிக்கல்ஸ்-க்கு அடுத்த ஓனர். நீ எப்போ வேணாலும் வரலாம்....”
“ஹேய்... கிண்டல் பண்ணாதடி... இப்போ என்ன... லேட்டா வந்ததுக்கு உன்கிட்ட மன்னிப்பு கேக்கனுமாடி?”
“அய்யய்யோ... வேணான்டா சாமி... கொஞ்ச நேரம் இங்க வந்து நில்லு... போதும்...”
“ஏன்டி...?”
“நெறைய கஸ்டமர் காண்டம் வாங்க வர்றாங்கடா.... அதுக்குதான் சொல்றேன்...”
“என்னடி புதுசா வெக்கம்.... விட்டா காண்டம் கேட்டு வர்ற பசங்களுக்கு நீயே காண்டம் மாட்டி விட்டுடுவ... இப்போ என்ன புதுசா வெட்கமெல்லாம்...?”
“ஐயோ.... எனக்கு வெக்கமெல்லாம் இல்லடா... வாங்க வர்றவனுங்க என்கிட்டே கேக்க கூச்சப் படறாங்க. நீ நின்னா அவங்க ஈசியா வாங்கிட்டு போவாங்க. அதுக்கு சொன்னேன்.... லூசு....”
என்று கொஞ்சம் வெட்கத்துடன் சிணுங்கினாள் சரண்யா.
“சரிடி சரிடி... வரேன் இரு...”
என்று சொல்லிவிட்டு தினேஷ் கல்லாவில் இருந்து எழுந்து சரண்யாவின் அருகில் சென்று அவளை ஒட்டிக்கொண்டு நிற்க, அன்றைய வியாபாரம் சூடாக நடந்து கொண்டிருந்தது.
இரவு 9:45 மணி ஆனது. மெடிக்கல்ஸ்-க்கு வருபவர்கள் குறைந்து போனார்கள். தினேஷும் சரண்யாவும் கடையை சாத்த தயாரானார்கள். சரண்யா மாத்திரை பெட்டிகளை எடுத்து அடுக்கி கொண்டிருந்தாள். தினேஷ் கல்லாவில் இருந்த பணத்தை எடுத்து எண்ணிக் கொண்டிருந்தான். மொத்தம் 7400 ரூபாய் வருமானம் இருந்தது. அதில் நானூறை எடுத்து தன் சட்டை பாக்கெட்டில் போட்டுக்கொண்டு ஏழாயிரத்தை எடுத்து பேண்ட் பாக்கெட்டில் வைத்தான். சட்டை பாக்கெட்டில் வைத்த அந்த நானூறு ருபாய், அவனுக்கான பேட்டா...!
சரண்யா அடுக்கி முடிக்கும் வரை அங்கிருந்த ரோலிங் சேரில் அமர்ந்து காத்திருந்தான் தினேஷ். அப்போது வேலையை முடித்து விட்டு சரண்யா அவன் அருகே வந்தாள்.
“டேய் தினேஷ்... எனக்கு ஒரு நூறு ரூபா வேணும்டா...”
“எதுக்குடி...?”
“கொஞ்சம் செலவுடா... நீ கல்லாவுல எடுத்து குடுத்தா ஓனர் எதுவும் சொல்ல மாட்டான். நான் எடுக்குறத சிசிடிவில பாத்தா வேலைய விட்டே தூக்கிடுவான். குடுடா....”
“சரி சரி... காசு வேணும்னா என்ன பண்ணனும்னு தெரியும்ல...”
“அச்சோ... அதெல்லாம் நல்லாவே தெரியும்டா... இதுல மட்டும் நீ கரெக்ட்டா இருப்ப...”
என்று சொல்லிவிட்டு அவன் முன் வந்து நின்றாள். தினேஷ் ரோலிங் சேரில் அமர்ந்தவாறே சேரை சுழற்றி அவளைப் பார்த்தவாறு நிறுத்தினான். சரண்யா அவன் முன் மண்டியிட்டு அவன் பேண்ட் ஜிப்பை கழட்டி ஜட்டியை விலக்கி விட்டு அவனுடைய சுன்னியை வெளியே எடுத்து விட்டாள். அவள் வேலையை ஆரம்பிப்பதற்குள் அவள் கழுத்தில் இருந்த துப்பட்டாவை உருவி தன் கழுத்தில் சுற்றிக் கொண்டான் தினேஷ்.
சரண்யா மெல்லமாக அவள் நாக்கை வைத்து அவன் சுன்னியை நக்கி தடவ, தினேஷ் அந்த ரோலிங் சேரில் அமர்ந்தவாறே அவள் வாய் வேலையை அனுபவிக்க ஆரம்பித்தான். சரண்யா மெல்ல மெல்ல நக்க நக்க தினேஷின் சுன்னி மலமலவென விறைத்து ஒன்பது இன்ச் அளவுக்கு பெருத்து தன் விஸ்வரூபத்தை அடைந்தது.
கடையை பூட்டி விட்டு வீட்டிற்கு செல்ல வேண்டும் என்ற அவசரம் சரண்யாவின் ஊம்பலில் தெரிய ஆரம்பித்தது. சரசரவென அவனது முழு சுன்னியையும் தன் தொண்டைக்குள் வாங்கிய சரண்யா, ஊம்பல் வேலையில் சாம்பியனாக திகழ்ந்தாள். காற்று கூட புக விடாமல் தினேஷின் சுன்னியை இறுக்கி சப்பி சப்பி ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். அவள் தலையில் கைகளை வைத்துக்கொண்டு அவள் தந்த சுகத்தில் மெய் மறந்தான் தினேஷ். சரண்யா முழு ஈடுபாட்டுடன்
“ஸ்லர்ப்..... ஸ்லர்ப்.... ஸ்லர்ப்.... “
என ஊம்ப.... தினேஷ் சுகத்தில்
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.... “
என முனக, ஏழு நிமிட ஊம்பலுக்குப்பின் தினேஷின் சுன்னி கஞ்சியை சரண்யாவின் தொண்டைக்குள் தெறிக்க விட ஒரு சொட்டு கூட விடாமல் குடித்து முடித்தாள் சரண்யா. தினேஷின் ஒன்பது இன்ச் சுன்னியையும் தன் வாய்க்குள் மறைத்து வைத்திருந்த சரண்யா இப்போது அவன் சுன்னியை உலகிற்கு வெளிக்கொண்டு வந்தாள். தினேஷின் சுன்னி முழுக்க சரண்யாவின் எச்சில் அபிஷேகம் நிரம்பி இருந்தது.
அவளே, தினேஷின் கழுத்தில் இருந்த அவளது துப்பட்டாவை எடுத்து, அவளே தினேஷின் சுன்னியில் இருந்த அவளுடைய எச்சிலை துடைத்து, தடயத்தை அழித்தாள். அந்த சமயம் சரண்யா தினேஷுக்கு ஆத்மார்த்த சேவகியாகவே மாறியிருந்தாள்.
தினேஷ் எழுந்து நிற்க, அவன் முன் மண்டியிட்டிருந்த சரண்யா அவன் சுன்னியை பக்குவமாக எடுத்து ஜட்டிக்கு உள்ளே விட்டு பேண்ட் ஜிப்பை மாட்டி விட்டாள். அதற்குள் தன் பேண்ட் பாக்கெட்டில் இருந்து நூறு ரூபாயை எடுத்து அவள் சுடிதாரை இழுத்து, பிராவுக்குள் திணித்து, அவளது இறுக்கமான முலைகளுக்கு நடுவில் சொருகினான்.
நூறு ரூபாய்க்காக ஒரு விலை மாதுவாக தெரிந்தாள் சரண்யா. ஆனால் இதற்குமுன் பல நூறு ரூபாய்களும் பல ஐநூறு ரூபாய்களும் அவளுக்கு தினேஷ் மூலம் கிடைத்தது யாருக்கு தெரியும்....? சரண்யாவுக்கு என்ன தேவை என்றாலும், தினேஷிடம் ஓலு வாங்க ஆரம்பித்து விடுவாள் சரண்யா. நூறுக்கும் இரநூறுக்கும் தினேஷை ஊம்புவாள். ஆயிரம் ஐந்நூறுக்கு தினேஷிடம் ஓலு வாங்குவாள். அது போக வேலை நேரத்தில் அவன் செய்யும் சில்மிஷங்களுக்கும் முழு ஒத்துழைப்பு கொடுப்பாள். ஆனால், இன்னும் தினேஷ் தன் முழு சுன்னியையும் சரண்யாவின் புண்டைக்குள் சொருகவில்லை. அவளது சின்ன புண்டையை அளவோடு ஓத்து விட்டு, விட்டு விடுவான் தினேஷ். அதற்கு மேல் ஆழமாக சுன்னியை சொருகினாலும், வலிக்குது... என்று கத்த ஆரம்பித்து விடுவாள் சரண்யா. அதனால் தினேஷும் அதற்கு மேல் அவளை ஆழமாக ஓக்க மாட்டான். என்றாவது ஒருநாள் அவளை நன்றாக ஓத்து தன் முழு சுன்னியையும் அவள் புண்டைக்குள் சொருகி ஆழம் பார்க்க வேண்டும் என்பது தினேஷின் பலநாள் ஆசை.
மீதமிருந்த 6900-உடன் கடையை பூட்ட சரண்யாவும் தினேஷும் கடையை விட்டு வெளியே வந்தனர். அப்பொழுது சரண்யா தன் முலைப்பிளவுக்கு நடுவில் தினேஷ் சொருகிய நூறு ரூபாயை எடுத்து தன் ஹேண்ட்பேக்கில் வைத்தாள்.
“டேய்... சொல்ல மறந்துட்டேன்டா... நான் ஒரு விஸ்பர் பேக் எடுத்துக்கிட்டேன்டா....”
“அடிப்பாவி... இத முன்னாடியே சொல்லி இருந்தா ரெண்டுக்கும் சேத்து உன்னை ஓத்து இருப்பேன்ல...”
என்று தினேஷ் விளையாட்டாக சொல்ல, சரண்யாவுக்கு வெட்கம் வந்து விட்டது.
“அச்சோ... இவன் வேற... அதெல்லாம் நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்டா.... டைம் ஆச்சுடா... நான் வரேன்....”
என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பினாள்.
“போடி போ... இப்படியே ஏமாத்திட்டு போ... ஒலு வாங்கும்போதும் வலிக்குது வலிக்குதுன்னே சொல்லிட்டு இருக்க... ஒருநாள் எங்கிட்ட வசமா மாட்டுவ... அப்போ என் முழு சுன்னியையும் உன் புண்டைக்குள்ள இறக்காம விட மாட்டேன்....”
என்று தினேஷ் கத்த, அதை சிரித்துக் கொண்டே கேட்டு விட்டு சென்றாள் சரண்யா. அப்போது தினேஷுக்கு ஒரு போன் வந்தது. அழைப்பு வந்தது அந்தோனியிடம் இருந்து....
“சொல்லுங்க முதலாளி....”
“டேய்.... ஊருக்கு முன்னாடிதான் நான் உனக்கு முதலாளி.... மத்த சமயத்துல நான் உனக்கு பங்காளி....”
“சரி...சரி... பங்கு... என்ன விஷயம்.... இப்போதான் கடைய சாத்த போறேன்....”
“சாத்தாதடா.... ஏஞ்சலுக்கு உடம்பு சரி இல்ல... காய்ச்சல் வேற அடிக்குது... நீ ஒரு செட்டு மாத்திரை எடுத்துட்டு வாடா....”
“ஓகே பங்கு....”
என்று சொல்லிவிட்டு தினேஷ் உள்ளே சென்று காய்ச்சலுக்கான மாத்திரைகளை எடுத்தான். அப்பொழுதுதான் ரெஜினா அவனது ஞாபகத்திற்கு வந்தாள். அவள் காண்டம் எடுத்துவர சொன்னது ஞாபகம் வர இரண்டு காண்டம் பாக்கெட்டுகளை எடுத்து தன் பேக்கில் போட்டுக் கொண்டு கிளம்பினான்.