16-01-2025, 09:20 AM
மருத்துவ தோழிகள் - 04
அந்த முத்தம் இரண்டு நிமிடங்களுக்கு நீடிக்க, சரண்யாவுக்கு மூச்சு முட்ட, அவளை விடுவித்தான் தினேஷ்.
“அடப்பாவி... மூச்சு முட்டுதுடா... இப்படியா பண்ணுவ... கொஞ்சம் கேப்பு விட மாட்டியா...?”
என்று சிணுங்கிக் கொண்டாள் சரண்யா. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரிக்க,
“டேய்... நூறு இருநூறு வாங்குனா கூட என்னை செய்வியா...?”
என்று சரண்யா கேட்க,
“ஹேய்... நேத்து கொடுத்த ட்ரெயினிங்-அ மறந்துட்டியாடி...?”
என்று தினேஷ் அதட்ட.
“ஸ்ஸ்ஸ்... மறந்துட்டேன்... ஸாரி ஸாரி.... நூறு இரநூறுக்கு கூட என்னை ஓப்பியாடா...?”
என்று பச்சையாக கேட்டாள் சரண்யா. அதக்று சிரித்துக் கொண்டே
“இல்லடி.... கொஞ்சம் காசுக்கு ஊம்பி விடு... நெறைய காசு வேணும்னா ஓலு வாங்கு...”
என்றான் தினேஷ். அதற்கு வாயை பிளந்தாள் சரண்யா.
“அடப்பாவி... அடுத்தவ காசை எடுத்து நீ அனுபவிக்குற... ஆனாலும் உன்னோட முரட்டு பூலை என் புண்டைக்குள்ள விட்டா, நான்
தாங்குவானாடா...”
என்று அப்பாவியாக சரண்யா கேட்க,
“கவலைப் படாதடி... அடிக்கடி உன்னை ஓத்து ஓத்து உன் புண்டைய பெருசா ஆக்கிடுறேன்.... அதுக்கு அப்புறம், என்கிட்ட என்ன....
ரெண்டு பேரு கிட்ட கூட அசால்ட்டா ஓலு வாங்குற அளவுக்கு ஆயிடுவ...”
என்று சொல்லி விட்டு தினேஷ் சிரிக்க,
“ச்சீ... போடா.... பச்சையா பேச சொல்லி தரன்னு சொல்லிட்டு கேவலமா பேசுறான்... லூசு....”
என்று சரண்யா சிணுங்க, இருவரும் சிரித்துக் கொண்டே வேலையை கவனிக்க ஆரம்பித்தார்கள்.
இரவு 7 மணி ஆனது. மெடிக்கல்ஸ்-ல் சரண்யா மட்டும் தனியாக இருந்தாள். அப்பொழுது நேற்று காண்டம் வாங்க வந்த அதே இரண்டு நண்பர்கள் வந்தார்கள். இன்றும் குடிபோதையில்தான் இருந்தார்கள். வந்தவர்கள் சரண்யாவை பார்த்து ஏளனமாக சிரித்துக் கொண்டே,
“டேய்... நேத்து இருந்தாளே... அவளேதான்டா இன்னிக்கும் இருக்கா...?”
என்று ஒருவன் சொல்ல, அதற்கு இன்னொருவன் நேராக சரண்யாவிடம் வந்து,
“ஏய்... என்னடி... நேத்து நாங்க குடுத்த அலப்பறைக்கு இந்நேரம் வேலையை விட்டு போயி இருப்பன்னு நெனச்சோம்... நீ என்னடான்னா... இன்னும் இங்க இருக்க...”
என்று அவன் கேட்க, சரண்யாவுக்கு பயங்கர கோபம் வந்தது.
“டேய்... மூடிட்டு போங்கடா பொட்ட பசங்களா...? உங்களால பேச மட்டும்தானடா முடியும்... என்னை என்ன ஓக்கவா போறீங்க... அந்த அளவுக்கு உங்களுக்கு தைரியமும் இல்ல.... சொல்லப்போன நீங்க ஆம்பளைங்களே இல்லடா... பொட்டை கூதிங்களா... மூடிட்டு வெளிய போங்கடா...”
என்று சரண்யா சொல்ல, இருவரும் அடின்ர்ந்து போனார்கள். அதற்கு மேல் அவமானமாகவும் உணர்ந்தார்கள். ஒரு பெண் இப்படி அவர்களை திட்டியது அவர்களுக்கு கடும் கோபத்தை உண்டாக்கியது.
“ஏய்... என்னடி ஓவரா பேசுற... நீ என்ன அவ்ளோ பெரிய தேவுடியாளா...? அடிங்... எங்களையா பொட்டன்னு சொல்ற... இங்க பாருடி...”
என்று சொன்ன ஒருவன் சரட்டென்று தன் லுங்கியை தூக்கி ஜட்டியை கழட்டி வீசி விட்டு, தன் சுன்னியை கையில் பிடித்து ஆட்டி காட்டினான். அதைப் பார்த்த சரண்யா கோபமோ சங்கடமோ படாமல், சிரித்துக் கொண்டே,
“ப்பு... இவ்ளோதானா...? நான் கூட பெருசா இருக்கும்னு நெனச்சுட்டேன்... “
என்று சொன்ன சரண்யா இன்னொருவனிடம் திரும்பி,
“டேய்... உன்னோட சுன்னியாவது பெருசா இருக்குமா...? இல்ல... இவன மாதிரியே மிளகா சுன்னிய வெச்சுக்கிட்டு சீன் போடுறியா...?”
என்று சரண்யா கிண்டலடிக்க, அவனுக்கும் கோபம் வந்தது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து ஏதோ சைகை செய்ய, சரண்ட்டென்று இருவரும் அவர்களது துணிகளை அவிழ்த்து வீசி விட்டுஅம்மணமாகி, அந்த மெடிக்கல்ஸ் டேபிளில் கையை வைத்து எகிறி குதித்து சரண்யாவின் மீது பாய, அப்பொழுது சட்டென்று ஐந்தாறு அரவாணிகள் மெடிக்கல்ஸ்-க்குள் புகுந்தார்கள்.
“டேய்... பொட்ட பசங்களா...? என்னடா பண்றீங்க...?”
என்று கத்திக் கொண்டே ஓடி வந்து சரண்யாவை காப்பாற்றினார்கள். அதில் ஒரு அரவாணி, அவர்களது துணிகளை எடுத்து மெடிக்கல்ஸ்-க்கு வெளியே வீசினாள். மற்ற அரவாணிகள் அந்த இரு குடிகாரர்களையும் அம்மணமாக தரதரவென்று மெடிக்கல்ஸ்-ஐ விட்டு வெளியே இழுத்து வந்தார்கள். அப்பொழுது தினேஷ் மெடிக்கல்ஸ்-ன் உட்புறம் இருந்த ஸ்டோர் ரூமில் இருந்து வெளியே வந்தான். சரண்யா தினேஷை பார்த்து சிரித்தாள்.
எல்லாமே தினேஷின் திட்டம்தான். சரண்யாவை இப்படி பச்சை பச்சையாக பேச வைத்தது, வெளியே அரவாணிகளை நிறுத்தி வைத்தது, இப்பொழுது அவர்கள் இருவரையும் அம்மணமாக நடுரோட்டில் நிற்க வைத்தது எல்லாமே அவர்களது ப்ளான்தான். சரண்யாவை இப்படி பச்சையாக பேசத்தான் நேற்று இரவு ட்ரெயினிங் கொடுத்தான் தினேஷ்.
அந்த குடிகாரர்கள் இருவரும் பயங்கர அவமானப் படுத்தப் பட்டார்கள். அவர்கள் இருவரையும் நடுரோட்டில் கொண்டு வந்து நிறுத்த, அவர்கள் இருவரும் தரையில் படுத்துக் கொண்டு, அவர்களது அந்தரங்க உறுப்புகளை மறைத்துக் கொள்ள முயன்றார்கள். அந்த அரவாணிகள் அனைவரும் அவர்கள் இருவரையும் சுற்றி ஆடிக்கொண்டு கும்மியடிக்க ஆரம்பித்தார்கள். அங்கிருந்த ஊர் மக்கள் அனைவரும் அந்த கேளிக்கையை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டும், மொபைலில் வீடியோ எடுக்கவும் ஆரம்பித்தார்கள்.
அந்த குடிகாரர்கள் இருவருக்கும் அடித்த போதை மொத்தமும் தெளிந்தது. அவமானத்தில் அழுதுகொண்டே மன்னிப்பு கேட்டுக் கொண்டும், தங்களை விட்டு விடுமாறும் கெஞ்சினார்கள். அந்த சமயம் அங்கு ஒரு போலிஸ் ஜீப் வந்தது.
அந்த ஊரின் அனைத்து மகளிர் காவல் நிலையத்தின் ஜீப் அது. போலிஸ் வந்தவுடன் அந்த கேளிக்கை கூத்து அடங்கியது. அந்த இரு குடிகாரர்களும் தங்களின் மானத்தை காப்பாற்றிக் கொள்ள இன்னும் தரையில்தான் படுத்து கிடந்தார்கள்.
போலிஸ் ஜீப்பில் இருந்து இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தியும் சில பெண் கான்ஸ்டபிள்களும் இறங்க, அரவாணிகள் கும்மியடிப்பதை நிறுத்தி விட்டு ஓரமாக சென்று நிற்க, இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தியிடம் தினேஷ் வந்தான்.
“ஆனந்தி அக்கா... இவனுங்க ரேணு பெரும் தண்ணிய போட்டுட்டு என் கூட வேலை பாக்குற பொண்ணு கிட்ட தப்பா நடந்துக்க பாத்தானுங்க... அதான்... இப்படி பண்ணோம்...”
என்றான் தினேஷ். அதற்கு இன்பெக்டர் ஆனந்தி,
“அப்படியா... அடிங்கோய்யால.... பொம்பள பொறுக்கி நாயுங்களா.... உங்களுக்கு எதுக்குடா இந்த வேலை... ஹேய்... போயி அவனுங்களை புடிங்க...”
என்று கான்ஸ்டபில்களுக்கு ஆர்டர் கொடுத்தாள் இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தி. அந்த லேடி கான்ஸ்டபிள்கள், தூரத்தில் கிடந்த அவர்களது லுங்கியை லட்டியில் எடுத்து வீச, அதை அவர்கள் கட்டிக் கொண்டார்கள். அந்த சமயம் இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தியும் தினேஷும் ஜிப் அருகில் தனியாக நிற்க, ஆனந்தி பேச ஆரம்பித்தாள்.
“ம்ம்ம்... அப்புறம்... இப்போவெல்லாம் ஸ்டேஷன் பக்கமே வர்றது இல்ல... ஏன்டா...? உனக்காகவே ஒருத்தி உடம்பை கும்முன்னு வளத்தி வெச்சுக்கிட்டு ஸ்டேஷன்ல கிடக்குறனே... என்னை மறந்துட்டியா...? என்னை ஓத்து எத்தனை நாள் ஆகுது தெரியுமா..? என் புண்டை காஞ்சு கெடக்குதுடா...”
என்று கொஞ்சம்கூட வெட்கமில்லாமல் இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தி தினேஷிடம் கேட்க, அதற்கு அவன்,
“என்னடி பண்றது....? வேலை ஓவரா போச்சு.... எனக்கு மட்டும் ஸ்டேஷனுக்கு வந்து உன்னை ஓக்கனும்னு ஆசை இல்லையா என்ன..? ஒரு ரெண்டு நாள் போகட்டும்... அதுக்கு அப்புறம் ஸ்டேஷன் வரேன்... நீயும் நைட் ரவுண்ட்ஸ்-னு சொல்லிட்டு வா... நைட்டு முழுக்க லாக்கப்-புல வெச்சு உன்னை ஓக்கறேன்....”
என்று தினேஷ் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே அந்த லேடி கான்ஸ்டபிள்கள் அந்த இரு குடிகாரன்களையும் லுங்கியோடு அழைத்து வர, தினேஷும் ஆனந்தியும் அமைதி ஆனார்கள்.
“சரிடா... பாக்கலாம்....”
என்று ஆனந்தி சொல்ல, அதற்கு தினேஷும்,
“சரிங்க அக்கா... “
என்று நல்ல பிள்ளை போல நடித்தான். சரண்யாவுக்கு இப்பொழுதுதான் ரொம்ப நிம்மதி. எப்படியோ தன்னிடம் வம்பு செய்தவர்கள் இனிமேல் தன் வழிக்கு வர மாட்டார்கள் என்று நிம்மதி அடைந்தாள். தினேஷ் மெடிக்கல்ஸ்-க்குள் வந்தான்.
அப்படியே வேலை நன்றாக நடந்தது. சரண்யாவுக்கு ரொம்பவும் நிம்மதி. தன்னை திருட்டு பயத்தில் இருந்தும் அந்தோனியிடம் இருந்தும் தினேஷ் காப்பாற்றி விட்டான். இப்பொழுது இந்த குடிகாரர்களிடம் இருந்தும் காப்பாற்றி விட்டான். தினேஷின் மீது அவளுக்கு ரொம்ப நம்பிக்கையும் மரியாதையும் வந்தது. அதோடு, நேற்று அவனிடம் ஓலு வாங்கிய பிறகும் கூட தினேஷ் சரண்யாவிடம் தவறாக நடந்து கொள்ளவோ அல்லது அவளை தவறாக பேசவோ இல்லை. ரொம்பவும் மரியாதையாகத்தான் நடத்துகிறான். சரண்யாவுக்கு தினேஷின் மீது முழு நம்பிக்கையும் வந்தது.
அந்த முத்தம் இரண்டு நிமிடங்களுக்கு நீடிக்க, சரண்யாவுக்கு மூச்சு முட்ட, அவளை விடுவித்தான் தினேஷ்.
“அடப்பாவி... மூச்சு முட்டுதுடா... இப்படியா பண்ணுவ... கொஞ்சம் கேப்பு விட மாட்டியா...?”
என்று சிணுங்கிக் கொண்டாள் சரண்யா. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரிக்க,
“டேய்... நூறு இருநூறு வாங்குனா கூட என்னை செய்வியா...?”
என்று சரண்யா கேட்க,
“ஹேய்... நேத்து கொடுத்த ட்ரெயினிங்-அ மறந்துட்டியாடி...?”
என்று தினேஷ் அதட்ட.
“ஸ்ஸ்ஸ்... மறந்துட்டேன்... ஸாரி ஸாரி.... நூறு இரநூறுக்கு கூட என்னை ஓப்பியாடா...?”
என்று பச்சையாக கேட்டாள் சரண்யா. அதக்று சிரித்துக் கொண்டே
“இல்லடி.... கொஞ்சம் காசுக்கு ஊம்பி விடு... நெறைய காசு வேணும்னா ஓலு வாங்கு...”
என்றான் தினேஷ். அதற்கு வாயை பிளந்தாள் சரண்யா.
“அடப்பாவி... அடுத்தவ காசை எடுத்து நீ அனுபவிக்குற... ஆனாலும் உன்னோட முரட்டு பூலை என் புண்டைக்குள்ள விட்டா, நான்
தாங்குவானாடா...”
என்று அப்பாவியாக சரண்யா கேட்க,
“கவலைப் படாதடி... அடிக்கடி உன்னை ஓத்து ஓத்து உன் புண்டைய பெருசா ஆக்கிடுறேன்.... அதுக்கு அப்புறம், என்கிட்ட என்ன....
ரெண்டு பேரு கிட்ட கூட அசால்ட்டா ஓலு வாங்குற அளவுக்கு ஆயிடுவ...”
என்று சொல்லி விட்டு தினேஷ் சிரிக்க,
“ச்சீ... போடா.... பச்சையா பேச சொல்லி தரன்னு சொல்லிட்டு கேவலமா பேசுறான்... லூசு....”
என்று சரண்யா சிணுங்க, இருவரும் சிரித்துக் கொண்டே வேலையை கவனிக்க ஆரம்பித்தார்கள்.
இரவு 7 மணி ஆனது. மெடிக்கல்ஸ்-ல் சரண்யா மட்டும் தனியாக இருந்தாள். அப்பொழுது நேற்று காண்டம் வாங்க வந்த அதே இரண்டு நண்பர்கள் வந்தார்கள். இன்றும் குடிபோதையில்தான் இருந்தார்கள். வந்தவர்கள் சரண்யாவை பார்த்து ஏளனமாக சிரித்துக் கொண்டே,
“டேய்... நேத்து இருந்தாளே... அவளேதான்டா இன்னிக்கும் இருக்கா...?”
என்று ஒருவன் சொல்ல, அதற்கு இன்னொருவன் நேராக சரண்யாவிடம் வந்து,
“ஏய்... என்னடி... நேத்து நாங்க குடுத்த அலப்பறைக்கு இந்நேரம் வேலையை விட்டு போயி இருப்பன்னு நெனச்சோம்... நீ என்னடான்னா... இன்னும் இங்க இருக்க...”
என்று அவன் கேட்க, சரண்யாவுக்கு பயங்கர கோபம் வந்தது.
“டேய்... மூடிட்டு போங்கடா பொட்ட பசங்களா...? உங்களால பேச மட்டும்தானடா முடியும்... என்னை என்ன ஓக்கவா போறீங்க... அந்த அளவுக்கு உங்களுக்கு தைரியமும் இல்ல.... சொல்லப்போன நீங்க ஆம்பளைங்களே இல்லடா... பொட்டை கூதிங்களா... மூடிட்டு வெளிய போங்கடா...”
என்று சரண்யா சொல்ல, இருவரும் அடின்ர்ந்து போனார்கள். அதற்கு மேல் அவமானமாகவும் உணர்ந்தார்கள். ஒரு பெண் இப்படி அவர்களை திட்டியது அவர்களுக்கு கடும் கோபத்தை உண்டாக்கியது.
“ஏய்... என்னடி ஓவரா பேசுற... நீ என்ன அவ்ளோ பெரிய தேவுடியாளா...? அடிங்... எங்களையா பொட்டன்னு சொல்ற... இங்க பாருடி...”
என்று சொன்ன ஒருவன் சரட்டென்று தன் லுங்கியை தூக்கி ஜட்டியை கழட்டி வீசி விட்டு, தன் சுன்னியை கையில் பிடித்து ஆட்டி காட்டினான். அதைப் பார்த்த சரண்யா கோபமோ சங்கடமோ படாமல், சிரித்துக் கொண்டே,
“ப்பு... இவ்ளோதானா...? நான் கூட பெருசா இருக்கும்னு நெனச்சுட்டேன்... “
என்று சொன்ன சரண்யா இன்னொருவனிடம் திரும்பி,
“டேய்... உன்னோட சுன்னியாவது பெருசா இருக்குமா...? இல்ல... இவன மாதிரியே மிளகா சுன்னிய வெச்சுக்கிட்டு சீன் போடுறியா...?”
என்று சரண்யா கிண்டலடிக்க, அவனுக்கும் கோபம் வந்தது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து ஏதோ சைகை செய்ய, சரண்ட்டென்று இருவரும் அவர்களது துணிகளை அவிழ்த்து வீசி விட்டுஅம்மணமாகி, அந்த மெடிக்கல்ஸ் டேபிளில் கையை வைத்து எகிறி குதித்து சரண்யாவின் மீது பாய, அப்பொழுது சட்டென்று ஐந்தாறு அரவாணிகள் மெடிக்கல்ஸ்-க்குள் புகுந்தார்கள்.
“டேய்... பொட்ட பசங்களா...? என்னடா பண்றீங்க...?”
என்று கத்திக் கொண்டே ஓடி வந்து சரண்யாவை காப்பாற்றினார்கள். அதில் ஒரு அரவாணி, அவர்களது துணிகளை எடுத்து மெடிக்கல்ஸ்-க்கு வெளியே வீசினாள். மற்ற அரவாணிகள் அந்த இரு குடிகாரர்களையும் அம்மணமாக தரதரவென்று மெடிக்கல்ஸ்-ஐ விட்டு வெளியே இழுத்து வந்தார்கள். அப்பொழுது தினேஷ் மெடிக்கல்ஸ்-ன் உட்புறம் இருந்த ஸ்டோர் ரூமில் இருந்து வெளியே வந்தான். சரண்யா தினேஷை பார்த்து சிரித்தாள்.
எல்லாமே தினேஷின் திட்டம்தான். சரண்யாவை இப்படி பச்சை பச்சையாக பேச வைத்தது, வெளியே அரவாணிகளை நிறுத்தி வைத்தது, இப்பொழுது அவர்கள் இருவரையும் அம்மணமாக நடுரோட்டில் நிற்க வைத்தது எல்லாமே அவர்களது ப்ளான்தான். சரண்யாவை இப்படி பச்சையாக பேசத்தான் நேற்று இரவு ட்ரெயினிங் கொடுத்தான் தினேஷ்.
அந்த குடிகாரர்கள் இருவரும் பயங்கர அவமானப் படுத்தப் பட்டார்கள். அவர்கள் இருவரையும் நடுரோட்டில் கொண்டு வந்து நிறுத்த, அவர்கள் இருவரும் தரையில் படுத்துக் கொண்டு, அவர்களது அந்தரங்க உறுப்புகளை மறைத்துக் கொள்ள முயன்றார்கள். அந்த அரவாணிகள் அனைவரும் அவர்கள் இருவரையும் சுற்றி ஆடிக்கொண்டு கும்மியடிக்க ஆரம்பித்தார்கள். அங்கிருந்த ஊர் மக்கள் அனைவரும் அந்த கேளிக்கையை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டும், மொபைலில் வீடியோ எடுக்கவும் ஆரம்பித்தார்கள்.
அந்த குடிகாரர்கள் இருவருக்கும் அடித்த போதை மொத்தமும் தெளிந்தது. அவமானத்தில் அழுதுகொண்டே மன்னிப்பு கேட்டுக் கொண்டும், தங்களை விட்டு விடுமாறும் கெஞ்சினார்கள். அந்த சமயம் அங்கு ஒரு போலிஸ் ஜீப் வந்தது.
அந்த ஊரின் அனைத்து மகளிர் காவல் நிலையத்தின் ஜீப் அது. போலிஸ் வந்தவுடன் அந்த கேளிக்கை கூத்து அடங்கியது. அந்த இரு குடிகாரர்களும் தங்களின் மானத்தை காப்பாற்றிக் கொள்ள இன்னும் தரையில்தான் படுத்து கிடந்தார்கள்.
போலிஸ் ஜீப்பில் இருந்து இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தியும் சில பெண் கான்ஸ்டபிள்களும் இறங்க, அரவாணிகள் கும்மியடிப்பதை நிறுத்தி விட்டு ஓரமாக சென்று நிற்க, இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தியிடம் தினேஷ் வந்தான்.
“ஆனந்தி அக்கா... இவனுங்க ரேணு பெரும் தண்ணிய போட்டுட்டு என் கூட வேலை பாக்குற பொண்ணு கிட்ட தப்பா நடந்துக்க பாத்தானுங்க... அதான்... இப்படி பண்ணோம்...”
என்றான் தினேஷ். அதற்கு இன்பெக்டர் ஆனந்தி,
“அப்படியா... அடிங்கோய்யால.... பொம்பள பொறுக்கி நாயுங்களா.... உங்களுக்கு எதுக்குடா இந்த வேலை... ஹேய்... போயி அவனுங்களை புடிங்க...”
என்று கான்ஸ்டபில்களுக்கு ஆர்டர் கொடுத்தாள் இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தி. அந்த லேடி கான்ஸ்டபிள்கள், தூரத்தில் கிடந்த அவர்களது லுங்கியை லட்டியில் எடுத்து வீச, அதை அவர்கள் கட்டிக் கொண்டார்கள். அந்த சமயம் இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தியும் தினேஷும் ஜிப் அருகில் தனியாக நிற்க, ஆனந்தி பேச ஆரம்பித்தாள்.
“ம்ம்ம்... அப்புறம்... இப்போவெல்லாம் ஸ்டேஷன் பக்கமே வர்றது இல்ல... ஏன்டா...? உனக்காகவே ஒருத்தி உடம்பை கும்முன்னு வளத்தி வெச்சுக்கிட்டு ஸ்டேஷன்ல கிடக்குறனே... என்னை மறந்துட்டியா...? என்னை ஓத்து எத்தனை நாள் ஆகுது தெரியுமா..? என் புண்டை காஞ்சு கெடக்குதுடா...”
என்று கொஞ்சம்கூட வெட்கமில்லாமல் இன்ஸ்பெக்டர் ஆனந்தி தினேஷிடம் கேட்க, அதற்கு அவன்,
“என்னடி பண்றது....? வேலை ஓவரா போச்சு.... எனக்கு மட்டும் ஸ்டேஷனுக்கு வந்து உன்னை ஓக்கனும்னு ஆசை இல்லையா என்ன..? ஒரு ரெண்டு நாள் போகட்டும்... அதுக்கு அப்புறம் ஸ்டேஷன் வரேன்... நீயும் நைட் ரவுண்ட்ஸ்-னு சொல்லிட்டு வா... நைட்டு முழுக்க லாக்கப்-புல வெச்சு உன்னை ஓக்கறேன்....”
என்று தினேஷ் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே அந்த லேடி கான்ஸ்டபிள்கள் அந்த இரு குடிகாரன்களையும் லுங்கியோடு அழைத்து வர, தினேஷும் ஆனந்தியும் அமைதி ஆனார்கள்.
“சரிடா... பாக்கலாம்....”
என்று ஆனந்தி சொல்ல, அதற்கு தினேஷும்,
“சரிங்க அக்கா... “
என்று நல்ல பிள்ளை போல நடித்தான். சரண்யாவுக்கு இப்பொழுதுதான் ரொம்ப நிம்மதி. எப்படியோ தன்னிடம் வம்பு செய்தவர்கள் இனிமேல் தன் வழிக்கு வர மாட்டார்கள் என்று நிம்மதி அடைந்தாள். தினேஷ் மெடிக்கல்ஸ்-க்குள் வந்தான்.
அப்படியே வேலை நன்றாக நடந்தது. சரண்யாவுக்கு ரொம்பவும் நிம்மதி. தன்னை திருட்டு பயத்தில் இருந்தும் அந்தோனியிடம் இருந்தும் தினேஷ் காப்பாற்றி விட்டான். இப்பொழுது இந்த குடிகாரர்களிடம் இருந்தும் காப்பாற்றி விட்டான். தினேஷின் மீது அவளுக்கு ரொம்ப நம்பிக்கையும் மரியாதையும் வந்தது. அதோடு, நேற்று அவனிடம் ஓலு வாங்கிய பிறகும் கூட தினேஷ் சரண்யாவிடம் தவறாக நடந்து கொள்ளவோ அல்லது அவளை தவறாக பேசவோ இல்லை. ரொம்பவும் மரியாதையாகத்தான் நடத்துகிறான். சரண்யாவுக்கு தினேஷின் மீது முழு நம்பிக்கையும் வந்தது.