07-01-2025, 09:28 AM
திவ்யா அண்ணி - 30
மாலை நேரம் வந்தது. கல்லூரியில் இருந்து தினேஷும் வந்தான். அவன் பார்ப்பதற்கு மிகவும் சாதாரணமாகத்தான் இருந்தான். திவ்யாவும் எதையும் காட்டிக் கொள்ளவில்லை. அவளும் சாதாரணமாகத்தான் இருந்தாள். இரவு பத்து மணியாக திலீப், சாப்பிட்டு விட்டு, அடுத்தநாள் மாலை மூன்று மணிக்குத்தான் வருவேன் என்று சொல்லி விட்டு சென்றான். திவ்யாவும் தினேஷும் சாப்பிட்டு விட்டு, உறங்கலாம் என்று படுக்கையறைக்கு வந்து மெத்தையில் அமர்ந்தார்கள். இதுதான் சரியான சமயம் என்று திவ்யா பேச ஆரம்பித்தாள்.
“தினேஷ்... உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்ககனும்... கேட்டா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டல்ல...”
என்று திவ்யா கொஞ்சம் பவ்யமாக கேட்டாள். ஏனெனில், தினேஷ் இந்த தப்பை செய்து இருக்க மாட்டான் என்று திவ்யா நினைத்தாள். அதனால் அவனை அதட்ட முடியாது. அவள் தினேஷிடம் தவறாக நடந்த கொண்ட போதும், தினேஷ் கண்ணியமாகத்தான் நடந்து கொண்டான். அப்படி இருக்க, அவன் மீது கோபப்பட திவ்யாவுக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை என்று அவள் நினைத்தாள். அதனால் கொஞ்சம் பவ்யமாகவே பேச ஆரம்பித்தாள்.
“கேளுங்க அண்ணி...”
என்று தினேஷ் சாதரணமாக சொல்ல,
“ஒன்னுமில்ல தினேஷ்... காலைல துணியெல்லாம் துவைக்கலாம்னு எடுத்தேன். அப்போ என்னோட ஜாக்கெட்டுல யாரோ... ம்ம்... அது வந்து... யாரோ என் ஜாக்கெட்டுல ஒரு விஷயம் பண்ணி வெச்சு இருந்தாங்க... அது யாருன்னு உனக்கு தெரியுமா...?”
என்று ஒருவழியாக திவ்யா கேட்டு முடிக்க, சற்று நேரம் அமைதியாக இருந்த தினேஷ், முகத்தை சற்று சோகமாக வைத்துக் கொண்டு,
“அது நாந்தான் அண்ணி... மன்னிச்சுடுங்க...”
என்றான். அதைக் கேட்டதும் திவ்யாவுக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது. அவள் காதுகளை அவளால் நம்பவே முடியவில்லை. எதுவும் பேசாமல் அதிர்ச்சியுடன் அவனையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
“ஆமா அண்ணி... நாந்தான்... நானும் மனுஷன்தான? எனக்கும் ஆசாபாசம் கோபம் துக்கம் எல்லாமே இருக்கும்தான... நா என்ன மெஷினா..? அன்னிக்கு நீங்க என்... அதை... லிக் பண்ணீங்கன்னு தெரிஞ்சதும் எனக்கு எப்படி இருந்துச்சு தெரியுமா...? அப்போவே எனக்கு உங்க மேல ஆசை வந்துடுச்சு... எனக்கு உங்களை தொடணும்னு தோனுச்சு... ஆனா நீங்க திருந்தீட்டிங்க... தப்பு பண்ணீட்டிங்க... அப்டின்னு என்னென்ன்னமோ சொல்லி மன்னிப்பெல்லாம் கேட்டுட்டு இருந்தீங்க... அதான் எதுவும் பேசல... அதான் நானும் அன்னிக்கு பாயில படுத்துக்கலாம்னு முடிவு பண்ணேன்... ஆனா நீங்க பெரிய வார்த்தை எல்லாம் சொல்லி... நானும் எவ்ளவோ கண்ட்ரோலாதான் இருந்தேன். ஆனா முடில... அதான் காலில உங்க ஜாக்கெட்டுல அடிச்சு ஊத்திட்டு, கெளம்பி போயிட்டேன்... இனிமே இப்படி நடக்காது... என்னை மன்னிச்சுடுங்க... இனிமே நான் ஹால்லையே படுத்துக்குறேன்...”
என்று சொன்ன தினேஷ், சற்று கோபத்துடன் எழுந்து சென்று ஹாலில் பாயை போட்டு படுத்துக் கொண்டான். திவ்யா இன்னும் அதிர்ச்சியிலேயே இருந்தாள்.
இது வரை, திவ்யாவின் மனதையும், திலீப்பின் எண்ணங்களையும் மட்டுமே தினேஷிடம் சொல்லி வருத்தப் பட்டுக் கொண்டிருந்தாள் திவ்யா. ஆனால், தினேஷின் மனதில் என்ன இருக்கிறது என்று யாருமே கண்டு கொள்ளவில்லை. திவ்யாவுக்கு மூடு ஏறியபோது மட்டும் தினேஷின் சுன்னியை சுவைத்துக் கொண்டாள். ஆனால், தினேஷுக்கு மூடு வந்தபோது திவ்யா திருந்தி விட்டாள். பிறகு அவன் என்னதான் செய்வான். அதனால்தான் வேறு வழியின்றி அண்ணியின் ஜாக்கெட்டில் கையடித்து கஞ்சியை ஊற்றி விட்டான்.
எல்லாவற்றையும் புரிந்து கொண்டாள் திவ்யா. என்னதான் திலீப் மன்னிப்பு கேட்டு இருந்தாலும், இன்னமும் திவ்யாவை காயப் போட்டுக் கொண்டுதான் இருக்கிறான். இன்று காலையில் கூட கோபமாக மூஞ்சியைக் காட்டி விட்டான். அவளுக்கும் இன்னும் புண்டை அரிப்பு இருந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. தினேஷும் திவ்யாவின் மீது மோகமாகத்தான் இருக்கிறான். அதனால் திவ்யா இப்பொழுது ஒரு கடினமான முடிவை எடுத்தாள். படுக்கையில் இருந்து எழுந்து ஹாலுக்கு வந்தாள். தினேஷ் தரையில் பாயைப் போட்டு போர்வையை போர்த்தி படுத்து இருந்தான். நிச்சயம் அவன் இன்னும் தூங்கி இருக்க மாட்டான் என்று திவ்யாவுக்கு தெரியும்.
மாலை நேரம் வந்தது. கல்லூரியில் இருந்து தினேஷும் வந்தான். அவன் பார்ப்பதற்கு மிகவும் சாதாரணமாகத்தான் இருந்தான். திவ்யாவும் எதையும் காட்டிக் கொள்ளவில்லை. அவளும் சாதாரணமாகத்தான் இருந்தாள். இரவு பத்து மணியாக திலீப், சாப்பிட்டு விட்டு, அடுத்தநாள் மாலை மூன்று மணிக்குத்தான் வருவேன் என்று சொல்லி விட்டு சென்றான். திவ்யாவும் தினேஷும் சாப்பிட்டு விட்டு, உறங்கலாம் என்று படுக்கையறைக்கு வந்து மெத்தையில் அமர்ந்தார்கள். இதுதான் சரியான சமயம் என்று திவ்யா பேச ஆரம்பித்தாள்.
“தினேஷ்... உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்ககனும்... கேட்டா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டல்ல...”
என்று திவ்யா கொஞ்சம் பவ்யமாக கேட்டாள். ஏனெனில், தினேஷ் இந்த தப்பை செய்து இருக்க மாட்டான் என்று திவ்யா நினைத்தாள். அதனால் அவனை அதட்ட முடியாது. அவள் தினேஷிடம் தவறாக நடந்த கொண்ட போதும், தினேஷ் கண்ணியமாகத்தான் நடந்து கொண்டான். அப்படி இருக்க, அவன் மீது கோபப்பட திவ்யாவுக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை என்று அவள் நினைத்தாள். அதனால் கொஞ்சம் பவ்யமாகவே பேச ஆரம்பித்தாள்.
“கேளுங்க அண்ணி...”
என்று தினேஷ் சாதரணமாக சொல்ல,
“ஒன்னுமில்ல தினேஷ்... காலைல துணியெல்லாம் துவைக்கலாம்னு எடுத்தேன். அப்போ என்னோட ஜாக்கெட்டுல யாரோ... ம்ம்... அது வந்து... யாரோ என் ஜாக்கெட்டுல ஒரு விஷயம் பண்ணி வெச்சு இருந்தாங்க... அது யாருன்னு உனக்கு தெரியுமா...?”
என்று ஒருவழியாக திவ்யா கேட்டு முடிக்க, சற்று நேரம் அமைதியாக இருந்த தினேஷ், முகத்தை சற்று சோகமாக வைத்துக் கொண்டு,
“அது நாந்தான் அண்ணி... மன்னிச்சுடுங்க...”
என்றான். அதைக் கேட்டதும் திவ்யாவுக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது. அவள் காதுகளை அவளால் நம்பவே முடியவில்லை. எதுவும் பேசாமல் அதிர்ச்சியுடன் அவனையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
“ஆமா அண்ணி... நாந்தான்... நானும் மனுஷன்தான? எனக்கும் ஆசாபாசம் கோபம் துக்கம் எல்லாமே இருக்கும்தான... நா என்ன மெஷினா..? அன்னிக்கு நீங்க என்... அதை... லிக் பண்ணீங்கன்னு தெரிஞ்சதும் எனக்கு எப்படி இருந்துச்சு தெரியுமா...? அப்போவே எனக்கு உங்க மேல ஆசை வந்துடுச்சு... எனக்கு உங்களை தொடணும்னு தோனுச்சு... ஆனா நீங்க திருந்தீட்டிங்க... தப்பு பண்ணீட்டிங்க... அப்டின்னு என்னென்ன்னமோ சொல்லி மன்னிப்பெல்லாம் கேட்டுட்டு இருந்தீங்க... அதான் எதுவும் பேசல... அதான் நானும் அன்னிக்கு பாயில படுத்துக்கலாம்னு முடிவு பண்ணேன்... ஆனா நீங்க பெரிய வார்த்தை எல்லாம் சொல்லி... நானும் எவ்ளவோ கண்ட்ரோலாதான் இருந்தேன். ஆனா முடில... அதான் காலில உங்க ஜாக்கெட்டுல அடிச்சு ஊத்திட்டு, கெளம்பி போயிட்டேன்... இனிமே இப்படி நடக்காது... என்னை மன்னிச்சுடுங்க... இனிமே நான் ஹால்லையே படுத்துக்குறேன்...”
என்று சொன்ன தினேஷ், சற்று கோபத்துடன் எழுந்து சென்று ஹாலில் பாயை போட்டு படுத்துக் கொண்டான். திவ்யா இன்னும் அதிர்ச்சியிலேயே இருந்தாள்.
இது வரை, திவ்யாவின் மனதையும், திலீப்பின் எண்ணங்களையும் மட்டுமே தினேஷிடம் சொல்லி வருத்தப் பட்டுக் கொண்டிருந்தாள் திவ்யா. ஆனால், தினேஷின் மனதில் என்ன இருக்கிறது என்று யாருமே கண்டு கொள்ளவில்லை. திவ்யாவுக்கு மூடு ஏறியபோது மட்டும் தினேஷின் சுன்னியை சுவைத்துக் கொண்டாள். ஆனால், தினேஷுக்கு மூடு வந்தபோது திவ்யா திருந்தி விட்டாள். பிறகு அவன் என்னதான் செய்வான். அதனால்தான் வேறு வழியின்றி அண்ணியின் ஜாக்கெட்டில் கையடித்து கஞ்சியை ஊற்றி விட்டான்.
எல்லாவற்றையும் புரிந்து கொண்டாள் திவ்யா. என்னதான் திலீப் மன்னிப்பு கேட்டு இருந்தாலும், இன்னமும் திவ்யாவை காயப் போட்டுக் கொண்டுதான் இருக்கிறான். இன்று காலையில் கூட கோபமாக மூஞ்சியைக் காட்டி விட்டான். அவளுக்கும் இன்னும் புண்டை அரிப்பு இருந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. தினேஷும் திவ்யாவின் மீது மோகமாகத்தான் இருக்கிறான். அதனால் திவ்யா இப்பொழுது ஒரு கடினமான முடிவை எடுத்தாள். படுக்கையில் இருந்து எழுந்து ஹாலுக்கு வந்தாள். தினேஷ் தரையில் பாயைப் போட்டு போர்வையை போர்த்தி படுத்து இருந்தான். நிச்சயம் அவன் இன்னும் தூங்கி இருக்க மாட்டான் என்று திவ்யாவுக்கு தெரியும்.