Adultery ஊரெல்லாம் உறவு - Cinematic Universe by சில்க் ஷாலினி

[SilkShalini]

திவ்யா அண்ணி - 28

திவ்யா மீண்டும் பேச ஆரம்பித்தாள்.

“அப்போ நான் சலனப்பட்டுட்டேன் தினேஷ்... எனக்கே தெரியாம அப்படி பண்ணிட்டேன். ஆனா, நீ மறுபடியும் எந்திரிச்சு, எந்த தப்பான எண்ணமும் இல்லாம எங்கிட்ட நடந்துக்கிட்ட... அப்போதான் என்னை நெனச்சு எனக்கே ரொம்ப வெட்கமா போச்சு... அப்போவே என் மனசை மாத்திக்கிட்டேன். அடுத்த நாள் கூட நீ என் பக்கத்துல அம்மணமா கிடந்த... அப்போ நான் உன்னை நல்லா படுக்க வெச்சுட்டு, தலைகானிய கூட சரியா வெச்சுட்டேன்...”

என்று திவ்யா சொல்ல, தினேஷ் அதிர்ந்தான். அப்படியெனில், வழக்கம்போல, காலையில் அரைகுறையாகத்தான் கிடந்தேனா என்று தினேஷ் நினைத்துக் கொண்டான். மீண்டும் திவ்யா கண்களில் கண்ணீர் தேங்க பேச ஆரம்பித்தாள்.

“நானும் இதெல்லாம் தப்புன்னு உணர்ந்து உங்க அண்ணனோட சேரலாம்னு இருந்தேன். அப்ப்டோதான் உங்க அண்ணன் காலைல வீட்டுக்கு வந்தாரு. நானும் ஆசையா நெருங்கினேன்...”

என்று சொல்லி, அவனுக்கு குளிப்பாட்டி விட்டதையும், பிறகு படுக்கையில் அவனை தடவியதையும், கடைசியில் அவனிடம் தேவுடியா என்று பெயர் வாங்கியதையும் ஒன்று விடாமல் தினேஷிடம் சொல்லி முடித்தாள். இதையெல்லாம் கேட்டு தினேஷுக்கு திலீப்பின் மீது பயங்கர கோபம் வந்தது. இருந்தாலும் திவ்யா முழுமையாக பேசி முடிக்கட்டும் என்று அமைதியாக இருந்தான்.

“அப்போதான் எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமா போச்சு தினேஷ்... நான் நல்லவளா இருந்தும் எனக்கு இப்படி ஒரு பேரா-ன்னு ஆயிடுச்சு... அன்னிக்கு ராத்திரி முழுக்க எனக்கு தூக்கமே வரல... இப்படிப்பட்ட ஒரு கெட்ட பேரு எனக்கு தேவையான்னு யோசிச்சுட்டு இருந்தேன்... அப்போதான் உன்னோட... அதை... அந்த... அதை மறுபடியும் பாத்தேன்...”

என்று சொல்ல ஆரம்பித்த திவ்யா, அன்று இரவு தினேஷின் சுன்னியை ஊம்பியதை அழுது கொண்டும், அணத்திக் கொண்டும், தடுமாற்றத்துடனும் சொல்லி முடித்தாள். அதையெல்லாம் கேட்கும்போது தினேஷுக்கு பயங்கர ஆச்சர்யமாகவும் அதிர்ச்சியாகவும் இருந்தது. திவ்யா அழுகையுடன் பேசினாள்.

“தப்புதான் தினேஷ்... இதெல்லாமே தப்புதான்... ஆனா எனக்கு வேற வழி தெரியல... நான் எந்த தப்பும் பண்ணாத அப்போ எனக்கு இப்படி ஒரு கெட்ட பேரு வந்துடுச்சே... இனிமே அந்த தப்ப பண்ணா என்ன... அப்படின்னு நெனச்சுட்டேன்... இனிமே இப்படியே வாழ்ந்துறலாம்ன்னு இருந்தேன்... இப்டி நான் நெனச்சுட்டு இருந்த அப்போ, காலைல உங்க அண்ணா வந்து எங்கிட்ட பேசுனாரு...”

என்று காலையில் திலீப் வந்து மன்னிப்பு கேட்ட விஷயத்தை சொன்னாள். அப்பொழுதுதான் தினேஷுக்கும் கொஞ்சம் ஆறுதலாக இருந்தது. எப்படியோ திலீப் ஒருவழியாக தான் செய்த தவறை உணர்ந்து கொண்டானே என்று நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டான். அனைத்தையும் ஒருவழியாக சொல்லி முடித்த திவ்ய,

“இதுக்குதான் தினேஷ் உன்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்கனும்னு கேட்டேன்.. என்னை மன்னிச்சுடு...”

என்று சொன்ன திவ்யாவிடம் தினேஷ் எதுவும் சொல்லவில்லை. அவனுக்கு என்ன சொல்வது என்றும் தெரியவில்லை. பிறகு ஒரு வழியாக,

“பரவால்ல அண்ணி... நீங்களும் சரி... திலீப்பும் சரி... ரெண்டு பேருமே உங்களோட தப்பை உணர்ந்துட்டீங்க... ரெண்டு பேரும் அதை அடியோட மறந்துடுங்க... நானும் எல்லாத்தையும் மறந்துடுறேன்... இனிமே நல்லபடியா இருக்கலாம்...”

என்று தினேஷ் சொல்ல, திவ்யாவும் நிம்மதி அடைந்தாள். பிறகு இருவரும் கீழே இறங்கி வீட்டுக்குள் வந்தார்கள். இரவு பத்து மணி ஆக, திலீப் எழுந்து சாப்பிட்டு விட்டு சாயப் பட்டறைக்கு கிளம்பினான். திவ்யாவும் தினேஷும் சாப்பிட்டு விட்டு உறங்க தயாராக, தினேஷ், ஹாலில் பாயை எடுத்து விரித்தான். அதை கவனித்த திவ்யா,

“தினேஷ்... ஏன் இங்க படுக்குற...? வந்து மேத்தையிலையே படுக்கலாம்ல...?”

என்று கேட்க, அதற்கு தினேஷ் கொஞ்சம் தயங்கி தயங்கி,

“இல்ல அண்ணி... இனிமே நான் இங்கயே படுத்துக்குறேன்... விட்டுடுங்க...”

என்றான்.