07-01-2025, 09:14 AM
திவ்யா அண்ணி - 18
உண்மையில் மதியம் என்ன நடந்தது என்றால்,
காலையில் தினேஷின் சுன்னியை பார்த்து மூடான திவ்யாவுக்கு, புண்டை அரிப்பு அடங்கவே இல்லை. அதனால்தான் காலையிலேயே தினேஷின் சுன்னியைக் கூட அவனுக்கு தெரியாமல் தொட்டுப் பார்த்து விட்டாள். பிறகு இதெல்லாம் தவறு என்று புரிந்து கொண்டு அமைதியாக இருந்தாள். திலீப் வீட்டுக்கு வந்ததும், முதலிரவை கொண்டாடி விட வேண்டும் என்றும், தன் ஆசை தீர ஓலு வாங்கி விட வேண்டும் என்றும் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஆனால், இரவு முழுக்க தூக்கம் இல்லாமலும் அப்படியே காலை ஷிப்ட் வேலை பார்த்த அலுப்பிலும் வந்த திலீப், கோபத்தில் திவ்யாவை அப்படி ஒரு வார்த்தை சொல்லி திட்டி விட்டு சென்று படுத்து விட்டான். அப்பொதியில் இருந்து திவ்யா சோகத்தில்தான் இருந்தாள். அனைத்தையும் தினேஷ் புரிந்து கொண்டான்.
“ஐயோ அண்ணி... அவனுக்கு சுத்தமா வெவஸ்தையே இல்லைங்க அண்ணி... வேலை செஞ்ச களைப்புல அப்புடி பேசி இருப்பான். அவனே அதை நெனச்சு வருத்தத்துலதான் இருப்பான். நீங்க இதை பெருசா எடுத்துக்காதீங்க அண்ணி...”
என்று சொல்லி மீண்டும் அவளை சமாதானப்படுத்த முயற்சி செய்தான் தினேஷ். ஆனால் அவனால் முடியவில்லை. திவ்யாவை தன் நெஞ்சோடு இழுத்து அணைத்து அவளை தேற்றினான். தினேஷின் வெற்றுடம்பில் இருந்த வியர்வை திவ்யாவின் கன்னத்தில் அப்ப ஆரம்பித்தது. அவனது வியர்வை வாடை திவ்யாவுக்கு காமத்தை தூண்டி விட, சோகத்தில் இருந்து மோகத்திற்கு மாறினாள். அவளது அழுக நிற்க, அவனை திவ்யாவும் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டாள். அவளது முலைகள் தினேஷின் நெஞ்சில் கசங்க ஆரம்பித்தன.
சில வினாடிகள் கழித்து, மீண்டும் தவறு செய்கிறோம் என்பதை உணர்ந்த திவ்யா, சட்டென தினேஷிடம் இருந்து விலகினாள்.
“சரிங்க கொழுந்தனாரே... நான் போயி துணியெல்லாம் துவைச்சுட்டு வரேன்...”
என்று சொன்ன திவ்யா, அதே அறையில் இருந்து கொண்டே தன் சேலையை அவிழ்த்து விட்டு, அதே பாவாடை ஜாக்கெட்டில் வேறு ஒரு புடவைக்கு மாறினாள். தினேஷ் இருப்பதை அவள் கண்டு கொள்ளவில்லை. தினேஷும் அவளை கண்டும் காணாதவாறு முகத்தை திருப்பிக் கொண்டான். ஆனால் ஒரு சில தடவைகள் அவனை அறியாமலேயே திவ்யா சேலை மாற்றுவதை பார்த்தான்.
திருமண மண்டபத்தில் கிடைத்த காட்சியைப் போலவே இப்பொழுதும் திவ்யாவின் அழகு இடுப்பும், குட்டி தொப்பையும், எடுப்பான சூத்தும், அழகான பிஞ்சு முலைகளும் தினேஷின் கண்களில் ஆழமாக பதிந்தது.
கொஞ்ச நேரம் அண்ணியை சைட்டடித்த தினேஷும், இதெல்லாம் தவறு என்று உணர்ந்து பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பிக் கொண்டான்.
“அண்ணி... இந்த ராத்திரில எதுக்கு துவைக்குறீங்க...?”
“இல்லிங்க கொழுந்தனரே... ஆஸ்ரமத்துல நைட்டு துவைச்சு வெச்சுடுவேன்... அந்த பழக்கம்தான்...”
“அட என்ன அண்ணிநீங்க... பகல்ல வீட்டுல சும்மாதான இருக்க போறீங்க... பகல்ல துவைச்சுக்கலாம்... வந்து படுங்க...”
என்று சொன்ன தினேஷ், மெத்தையில் ஒரு பக்கத்தில் படுத்துக் கொண்டான். அப்பொழுதுதான் அவனுக்கு காலையில் அரைகுறையாக கிடந்தது நியாபகம் வந்தது.
இன்றும் அதே போல அன்னிக்கு அருகில் அம்மணமாக படுத்துக்கொண்டு, அண்ணியை கட்டிப்பிடித்து தூங்கி விடுவோமோ என்ற பயம் அவனுக்குள் தோன்றியது. ஒரு தலைகாணியை எடுத்து இருவருக்கும் நடுவில் போட்டான். அதை கவனித்த திவ்யா, அந்த தலைகாணியை தினேஷ் எதற்காக போட்டான் என்பதை புரிந்து கொண்டாள். ஆனால், அவளுக்கு காலையில் நடந்தது எதுவும் தெரியாது என்று தினேஷ் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தான். இருவரும் அதற்கு மேல் எதுவும் பேசாமல் படுத்து உறங்க ஆரம்பித்தார்கள். இடையில் தலைகாணி இருக்கும் தைரியத்தில் தினேஷ் நன்றாக உறங்க ஆரம்பித்தான்.
கொழுந்தன் தன்னிடம் இவ்வளவு கண்ணியமாக நடந்து கொள்ளும்போது, தான் மட்டும் அப்படி கேவலமாக நடந்து கொண்டதை எண்ணி திவ்யா மனதிற்குள் புழுங்கிக் கொண்டாள். கொஞ்ச நேரத்தில் அவளும் தூங்கிப் போனாள்.
உண்மையில் மதியம் என்ன நடந்தது என்றால்,
காலையில் தினேஷின் சுன்னியை பார்த்து மூடான திவ்யாவுக்கு, புண்டை அரிப்பு அடங்கவே இல்லை. அதனால்தான் காலையிலேயே தினேஷின் சுன்னியைக் கூட அவனுக்கு தெரியாமல் தொட்டுப் பார்த்து விட்டாள். பிறகு இதெல்லாம் தவறு என்று புரிந்து கொண்டு அமைதியாக இருந்தாள். திலீப் வீட்டுக்கு வந்ததும், முதலிரவை கொண்டாடி விட வேண்டும் என்றும், தன் ஆசை தீர ஓலு வாங்கி விட வேண்டும் என்றும் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஆனால், இரவு முழுக்க தூக்கம் இல்லாமலும் அப்படியே காலை ஷிப்ட் வேலை பார்த்த அலுப்பிலும் வந்த திலீப், கோபத்தில் திவ்யாவை அப்படி ஒரு வார்த்தை சொல்லி திட்டி விட்டு சென்று படுத்து விட்டான். அப்பொதியில் இருந்து திவ்யா சோகத்தில்தான் இருந்தாள். அனைத்தையும் தினேஷ் புரிந்து கொண்டான்.
“ஐயோ அண்ணி... அவனுக்கு சுத்தமா வெவஸ்தையே இல்லைங்க அண்ணி... வேலை செஞ்ச களைப்புல அப்புடி பேசி இருப்பான். அவனே அதை நெனச்சு வருத்தத்துலதான் இருப்பான். நீங்க இதை பெருசா எடுத்துக்காதீங்க அண்ணி...”
என்று சொல்லி மீண்டும் அவளை சமாதானப்படுத்த முயற்சி செய்தான் தினேஷ். ஆனால் அவனால் முடியவில்லை. திவ்யாவை தன் நெஞ்சோடு இழுத்து அணைத்து அவளை தேற்றினான். தினேஷின் வெற்றுடம்பில் இருந்த வியர்வை திவ்யாவின் கன்னத்தில் அப்ப ஆரம்பித்தது. அவனது வியர்வை வாடை திவ்யாவுக்கு காமத்தை தூண்டி விட, சோகத்தில் இருந்து மோகத்திற்கு மாறினாள். அவளது அழுக நிற்க, அவனை திவ்யாவும் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டாள். அவளது முலைகள் தினேஷின் நெஞ்சில் கசங்க ஆரம்பித்தன.
சில வினாடிகள் கழித்து, மீண்டும் தவறு செய்கிறோம் என்பதை உணர்ந்த திவ்யா, சட்டென தினேஷிடம் இருந்து விலகினாள்.
“சரிங்க கொழுந்தனாரே... நான் போயி துணியெல்லாம் துவைச்சுட்டு வரேன்...”
என்று சொன்ன திவ்யா, அதே அறையில் இருந்து கொண்டே தன் சேலையை அவிழ்த்து விட்டு, அதே பாவாடை ஜாக்கெட்டில் வேறு ஒரு புடவைக்கு மாறினாள். தினேஷ் இருப்பதை அவள் கண்டு கொள்ளவில்லை. தினேஷும் அவளை கண்டும் காணாதவாறு முகத்தை திருப்பிக் கொண்டான். ஆனால் ஒரு சில தடவைகள் அவனை அறியாமலேயே திவ்யா சேலை மாற்றுவதை பார்த்தான்.
திருமண மண்டபத்தில் கிடைத்த காட்சியைப் போலவே இப்பொழுதும் திவ்யாவின் அழகு இடுப்பும், குட்டி தொப்பையும், எடுப்பான சூத்தும், அழகான பிஞ்சு முலைகளும் தினேஷின் கண்களில் ஆழமாக பதிந்தது.
கொஞ்ச நேரம் அண்ணியை சைட்டடித்த தினேஷும், இதெல்லாம் தவறு என்று உணர்ந்து பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பிக் கொண்டான்.
“அண்ணி... இந்த ராத்திரில எதுக்கு துவைக்குறீங்க...?”
“இல்லிங்க கொழுந்தனரே... ஆஸ்ரமத்துல நைட்டு துவைச்சு வெச்சுடுவேன்... அந்த பழக்கம்தான்...”
“அட என்ன அண்ணிநீங்க... பகல்ல வீட்டுல சும்மாதான இருக்க போறீங்க... பகல்ல துவைச்சுக்கலாம்... வந்து படுங்க...”
என்று சொன்ன தினேஷ், மெத்தையில் ஒரு பக்கத்தில் படுத்துக் கொண்டான். அப்பொழுதுதான் அவனுக்கு காலையில் அரைகுறையாக கிடந்தது நியாபகம் வந்தது.
இன்றும் அதே போல அன்னிக்கு அருகில் அம்மணமாக படுத்துக்கொண்டு, அண்ணியை கட்டிப்பிடித்து தூங்கி விடுவோமோ என்ற பயம் அவனுக்குள் தோன்றியது. ஒரு தலைகாணியை எடுத்து இருவருக்கும் நடுவில் போட்டான். அதை கவனித்த திவ்யா, அந்த தலைகாணியை தினேஷ் எதற்காக போட்டான் என்பதை புரிந்து கொண்டாள். ஆனால், அவளுக்கு காலையில் நடந்தது எதுவும் தெரியாது என்று தினேஷ் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தான். இருவரும் அதற்கு மேல் எதுவும் பேசாமல் படுத்து உறங்க ஆரம்பித்தார்கள். இடையில் தலைகாணி இருக்கும் தைரியத்தில் தினேஷ் நன்றாக உறங்க ஆரம்பித்தான்.
கொழுந்தன் தன்னிடம் இவ்வளவு கண்ணியமாக நடந்து கொள்ளும்போது, தான் மட்டும் அப்படி கேவலமாக நடந்து கொண்டதை எண்ணி திவ்யா மனதிற்குள் புழுங்கிக் கொண்டாள். கொஞ்ச நேரத்தில் அவளும் தூங்கிப் போனாள்.