Yesterday, 08:46 AM
லேடிஸ் ஹாஸ்டல் வார்டன் மாலதி - 35
அந்தக் காலடிச்சத்தம் தினேஷுக்கு சரியாக கேட்கவில்லை என்றாலும், மாலதியின் காதுகளில் தெளிவாக விழுந்தது. சட்டென்று அவளது இதயமே நிட்ன்று போனது. படக்கென்று எழுந்து,, தினேஷிடம் இருந்து விடுபட்டு, அவனுக்கு மட்டும் கேட்கும்படியாக,
“உஷ்... யாரோ வர்றாங்க....”
என்று சொல்லி, சட்டென்று தினேஷின் கையை பிடித்து, இழுத்துக் கொண்டு மாடிப் படிக்கு அடியில் ஓடி ஒளிந்து கொண்டாள் மாலதி.
“ஏய்... என்னடி...?”
என்று தினேஷ் கேட்க,
“ஐயோ... அமைதியா இருடா... யாரோ வர்றாங்க....”
என்று அவனது காதில் மாலதி கிசுகிசுக்க, அந்த சமயம் அந்த காலடிச்சத்தம் அவர்களுக்கு அருகில் கேட்க ஆரம்பித்தது.
முதல் மாடியில் இருந்து யாரோ கீழே இறங்கி வந்து கொண்டு இருந்தார்கள். நல்லவேளையாக மாலதி அதை கேட்டு விட்டதால் இப்பொழுது இருவரும் பாதுகாப்பாக வந்து மாடிப்படிக்கு அடியில் ஒளிந்து கொண்டார்கள்.
தினேஷும் மாலதியும் அந்த மாடிப்படிக்கு அடியில் இருந்த சிறிய பொந்து போன்ற இடத்தில் அம்மணமாக கூனி குறுகி குத்த வைத்து அமர்ந்து கொண்டார்கள். யாரோ நடந்து வரும் அந்தக் காலதிச் சத்தம் முதல் மாடியில் இருந்து இறங்கி அவர்களை கடந்து எங்கோ சென்றது. காலடிச்சத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மறைந்தவுடன் மாலதி புலம்ப ஆரம்பித்தாள்.
“ஐயோஓஓ... ஏன்டா இப்படி பண்ற...? இப்போ பாரு... யார் யாரோ வர்றாங்க... நம்மள இந்த நிலைமையில பாத்தா என்ன ஆகும்னு நெனச்சு பாத்தியா...?”
என்று மாலதி கொஞ்சம் கோபத்துடன் புலம்ப, தினேஷ் எதுவும் பேசாமல் அவளை அமைதியாக பார்த்து புன்னகைத்தான்.
“ஏன்டா... எதுவும் பேசாம சிரிக்குற... என்னோட நிலமைய பாத்தா உனக்கு சிரிப்பா இருக்கா...?”
என்று கொஞ்சம் உண்மையான கோபத்துடன் கேட்டாள் மாலதி. அவளை இழுத்து அணைத்துக் கொண்டான் தினேஷ்.
“உண்மைய சொல்லுடி... உனக்கு இது த்ரில்லிங்கா இல்லையா...? கொஞ்சம் யோசிச்சு பாரு...? முப்பது நாப்பது வருஷத்துக்கு அப்புறம் இதை நெஞ்சு பாத்து நீ சிரிக்க மாட்ட...?”
என்று தினேஷ் கேட்க, மாலதியிடம் இருந்த கோபம் அனைத்தும் பஞ்சாய் பறந்தது. அவளது உதடுகளும் புன்னகைக்க ஆரம்பித்தன.
“குறும்புக்காரன்டா நீ... லூசு...”
என்று சொல்லி அவளும் தினேஷை கட்டிப்பிடித்து அவன் உதட்டில் முத்தம் கொடுத்தாள். அந்த குறுகலான சந்துக்குள் தினேஷும் மாலதியும் அம்மணமாக குறுகி அமர்ந்து கொண்டே தங்களது ரொமான்ஸ் லீலைகளை செய்து கொண்டு இருந்தார்கள். நான்கைந்து நிமிடங்கள் கழித்து, எங்கோ சென்றிருந்த அந்த காலடிச்சத்தம் மீண்டும் கேட்க ஆரம்பிக்க, இருவரும் அப்படியே ஸ்தம்பித்து அமைதியாக இருந்தனர்.
அந்தக் காலடிச்சத்தம் மெதுவாக அவர்களை கடந்து மாடிப்படிகளில் ஏறி சென்று மறைந்தது. இருவரும் கொஞ்சம் தயக்கத்துடன் அந்த மாடிப்படிக்கு அடியில் இருந்து வெளியே வந்தார்கள். மாலதி மட்டும் படிக்கு அருகில் சென்று அண்ணாந்து பார்த்து மேலே யாரும் இருக்கிறார்களா என்று தேடிப் பார்த்தாள். யாரும் இல்லை என்பதை உறுதி செய்து கொண்டு திரும்பிப் பார்த்தாள்.
அவள் பின்னால், தினேஷ் தன் சுன்னியை மாலதியின் சூத்தில் இடித்துக் கொண்டு நின்று கொண்டு இருந்தான்.
“மாமா... ப்ளீஸ் மாமா... இந்த த்ரில்லிங் எல்லாம் போதும். நாம ரூமுக்குள்ள போயிடலாமா...?”
என்று கெஞ்சி கேட்டாள் மாலதி.
“சரிடி... போலாம்... ஆனா, நா சொல்ற பொசிஷன்லதான் போகனும்...”
என்று தினேஷ் சொல்ல, அவளுக்கு வேறு வழி இல்லாததால் அவளும் அதற்கு சம்மதித்தாள்.
“ம்ம்.... என் இடுப்புல ஏறி என்னை கட்டிப் பிடிச்சுக்கோ... உன்னைய தூக்கி வெச்சு ஓத்துக்கிட்டே ரூமுக்கு போலாம்...”
என்று தினேஷ் சொல்ல, மாலதிக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது.
அந்தக் காலடிச்சத்தம் தினேஷுக்கு சரியாக கேட்கவில்லை என்றாலும், மாலதியின் காதுகளில் தெளிவாக விழுந்தது. சட்டென்று அவளது இதயமே நிட்ன்று போனது. படக்கென்று எழுந்து,, தினேஷிடம் இருந்து விடுபட்டு, அவனுக்கு மட்டும் கேட்கும்படியாக,
“உஷ்... யாரோ வர்றாங்க....”
என்று சொல்லி, சட்டென்று தினேஷின் கையை பிடித்து, இழுத்துக் கொண்டு மாடிப் படிக்கு அடியில் ஓடி ஒளிந்து கொண்டாள் மாலதி.
“ஏய்... என்னடி...?”
என்று தினேஷ் கேட்க,
“ஐயோ... அமைதியா இருடா... யாரோ வர்றாங்க....”
என்று அவனது காதில் மாலதி கிசுகிசுக்க, அந்த சமயம் அந்த காலடிச்சத்தம் அவர்களுக்கு அருகில் கேட்க ஆரம்பித்தது.
முதல் மாடியில் இருந்து யாரோ கீழே இறங்கி வந்து கொண்டு இருந்தார்கள். நல்லவேளையாக மாலதி அதை கேட்டு விட்டதால் இப்பொழுது இருவரும் பாதுகாப்பாக வந்து மாடிப்படிக்கு அடியில் ஒளிந்து கொண்டார்கள்.
தினேஷும் மாலதியும் அந்த மாடிப்படிக்கு அடியில் இருந்த சிறிய பொந்து போன்ற இடத்தில் அம்மணமாக கூனி குறுகி குத்த வைத்து அமர்ந்து கொண்டார்கள். யாரோ நடந்து வரும் அந்தக் காலதிச் சத்தம் முதல் மாடியில் இருந்து இறங்கி அவர்களை கடந்து எங்கோ சென்றது. காலடிச்சத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மறைந்தவுடன் மாலதி புலம்ப ஆரம்பித்தாள்.
“ஐயோஓஓ... ஏன்டா இப்படி பண்ற...? இப்போ பாரு... யார் யாரோ வர்றாங்க... நம்மள இந்த நிலைமையில பாத்தா என்ன ஆகும்னு நெனச்சு பாத்தியா...?”
என்று மாலதி கொஞ்சம் கோபத்துடன் புலம்ப, தினேஷ் எதுவும் பேசாமல் அவளை அமைதியாக பார்த்து புன்னகைத்தான்.
“ஏன்டா... எதுவும் பேசாம சிரிக்குற... என்னோட நிலமைய பாத்தா உனக்கு சிரிப்பா இருக்கா...?”
என்று கொஞ்சம் உண்மையான கோபத்துடன் கேட்டாள் மாலதி. அவளை இழுத்து அணைத்துக் கொண்டான் தினேஷ்.
“உண்மைய சொல்லுடி... உனக்கு இது த்ரில்லிங்கா இல்லையா...? கொஞ்சம் யோசிச்சு பாரு...? முப்பது நாப்பது வருஷத்துக்கு அப்புறம் இதை நெஞ்சு பாத்து நீ சிரிக்க மாட்ட...?”
என்று தினேஷ் கேட்க, மாலதியிடம் இருந்த கோபம் அனைத்தும் பஞ்சாய் பறந்தது. அவளது உதடுகளும் புன்னகைக்க ஆரம்பித்தன.
“குறும்புக்காரன்டா நீ... லூசு...”
என்று சொல்லி அவளும் தினேஷை கட்டிப்பிடித்து அவன் உதட்டில் முத்தம் கொடுத்தாள். அந்த குறுகலான சந்துக்குள் தினேஷும் மாலதியும் அம்மணமாக குறுகி அமர்ந்து கொண்டே தங்களது ரொமான்ஸ் லீலைகளை செய்து கொண்டு இருந்தார்கள். நான்கைந்து நிமிடங்கள் கழித்து, எங்கோ சென்றிருந்த அந்த காலடிச்சத்தம் மீண்டும் கேட்க ஆரம்பிக்க, இருவரும் அப்படியே ஸ்தம்பித்து அமைதியாக இருந்தனர்.
அந்தக் காலடிச்சத்தம் மெதுவாக அவர்களை கடந்து மாடிப்படிகளில் ஏறி சென்று மறைந்தது. இருவரும் கொஞ்சம் தயக்கத்துடன் அந்த மாடிப்படிக்கு அடியில் இருந்து வெளியே வந்தார்கள். மாலதி மட்டும் படிக்கு அருகில் சென்று அண்ணாந்து பார்த்து மேலே யாரும் இருக்கிறார்களா என்று தேடிப் பார்த்தாள். யாரும் இல்லை என்பதை உறுதி செய்து கொண்டு திரும்பிப் பார்த்தாள்.
அவள் பின்னால், தினேஷ் தன் சுன்னியை மாலதியின் சூத்தில் இடித்துக் கொண்டு நின்று கொண்டு இருந்தான்.
“மாமா... ப்ளீஸ் மாமா... இந்த த்ரில்லிங் எல்லாம் போதும். நாம ரூமுக்குள்ள போயிடலாமா...?”
என்று கெஞ்சி கேட்டாள் மாலதி.
“சரிடி... போலாம்... ஆனா, நா சொல்ற பொசிஷன்லதான் போகனும்...”
என்று தினேஷ் சொல்ல, அவளுக்கு வேறு வழி இல்லாததால் அவளும் அதற்கு சம்மதித்தாள்.
“ம்ம்.... என் இடுப்புல ஏறி என்னை கட்டிப் பிடிச்சுக்கோ... உன்னைய தூக்கி வெச்சு ஓத்துக்கிட்டே ரூமுக்கு போலாம்...”
என்று தினேஷ் சொல்ல, மாலதிக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது.