Adultery ஊரெல்லாம் உறவு - Cinematic Universe by சில்க் ஷாலினி

[SilkShalini]

தாவரவியல் பேராசிரியை கார்த்திகா மிஸ் – 26

கார்த்திகா வீடு
இரவு 10 மணி

கார்த்திகா அவளது அறையில் மெத்தையில் படுத்து இருந்தாள். ஏனோ அவளுக்கு தூக்கமே வரவில்லை. அவளது மனதில் தினேஷின் நினைவுகளும் விஸ்வாவின் நினைவுகளும் மாறி மாறி ஓடிக் கொண்டு இருந்தன.

நேற்று முன்தினம், தன்னுடைய மாணவன், சாதாரணமாக திட்டி வெளியே அனுப்பியதற்காக, தன்னை பழி வாங்குவதாக எண்ணி, தன்னை கதற கதற ஓத்து கிழித்து விட்டான். அவனெல்லாம் ஒரு மனுஷனா...? என்று நினைத்தாள் கார்த்திகா. ஆனால், இன்று அவனே வந்து மன்னிப்பு கேட்டு மிகவும் வருத்தப்பட்டு விட்டான்.

தன்னை காதலிக்கும் ஒருவன், தன்னிடம் உண்மையாக இருப்பவன் என்று நினைத்து அவனிடம் தன்னையே அர்பணித்தால், அவன் தன்னை திருமணம் செய்து கொள்ள மாட்டேன் என்கிறான். கேட்டால், திருமணத்தில் அவனுக்கு பெரிதாக நம்பிக்கை இல்லை என்று அளந்து கொட்டுகிறான்.

கேடுகெட்டவன் என்று நினைத்தவன் நல்ல விதமாக நடந்து கொள்கிறான். நல்லவன் என்று நினைத்தவன் தன் வாழ்க்கையையே கேள்விக் குறியாக்கி விட்டான். யார் நல்லவன்...? யார் கெட்டவன்...?

அன்று தினேஷ் தன்னிடம் கடுமையாகவும் மனிதாபிமானம் இல்லாமலும் நடந்து கொண்டான். ஆனால் இன்று விஸ்வாவை விட, தினேஷ் நல்லவனாக நடந்து கொள்கிறான்.

இப்படியெல்லாம் கார்த்திகாவின் மனதில் பல எண்ணங்கள் ஓடிக் கொண்டு இருந்தன. ஏனோ, அவள் மனதுக்கு, விஸ்வாவை விட தினேஷ் உயர்ந்தவனாக தோன்ற ஆரம்பித்தது.

தன் காதலனை விட, தன் மாணவனை எனக்கு ஏன் பிடிக்கிறது?

என்று தனக்குத்தானே கேட்டுக் கொண்டாள் கார்த்திகா. சட்டென்று தன் மொபைலை எடுத்து விஸ்வாவுக்கு போன் செய்தாள்.

“ஹேய்... பேபி.... என்னடி... இந்த நேரத்துல கால் பண்ணி இருக்க...?”

என்று விஸ்வா கேட்க,

“டேய்... உண்மைய சொல்லுடா... விளையாடாதடா.... கல்யாணம்...”

என்று கார்த்திகா பேசிக் கொண்டு இருக்கும்போதே விஸ்வா இடையில் பேச ஆரம்பித்தான்.

“இரு கார்த்திகா.... ஒரு உண்மைய சொல்றேன்... நல்லா கேளு.... நான் உன்னை மனசார லவ் பண்றேன். உயிருக்கு உயிரா லவ் பண்றேன். ஆனா இந்த கல்யாணம் மட்டும் என்னால பண்ணிக்க முடியாது. ஏன்னா எனக்கு கல்யாணத்து மேல அவ்ளோவா நம்பிக்கை இல்லை. காலம் முழுக்க நாம லவ்வர்ஸ்ஸா வாழலாம்....”

என்று விஸ்வா சொல்ல,

“ஓஹோ... காலம் முழுக்க நான் உன்கூட படுக்கணும்... ஒரு வப்பாட்டி மாதிரி....”

என்று கார்த்திகா கோபமாக பேச,

“ஹேய்... என்னடி இப்படியெல்லாம் பேசுற....? நான் உன்னை எவ்ளோ லவ் பண்றேன் தெரியுமா...?”

என்று விஸ்வா பேசிக் கொண்டு இருக்கும்போதே கார்த்திகா போனை கட் செய்தாள். இப்பொழுது அவளிடம் பேசி அவளை சமாதானப் படுத்த முடியாது என்று விஸ்வாவுக்கு நன்றாக புரிந்தது. நாளை கல்லூரியில் சென்று நேரில் பார்த்து அவளிடம் பேசிக்கொள்ளலாம் என்று நினைத்த விஸ்வா, திரும்பவும் கார்த்திகாவுக்கு கால் செய்யவில்லை.

கார்த்திகா வேதனையில் குப்புற படுத்து, தலைகாணியில் முகம் புதைத்து அழ ஆரம்பித்தாள். அதற்கு மேல் அவளால் என்ன செய்ய முடியும் என்று அவளுக்கே தெரியவில்லை.

“ஒரு கெட்டவன் தன்னை தொட்டு விட்டானே... ஒரு நல்லவன் என்னை அனுபவிக்கட்டுமே என்று நினைத்து விஸ்வாவுடன் படுத்தால், அவன் அதற்கு மேல் கேடுகெட்டவனாக இருக்கிறானே.... இப்படி தன் வாழ்க்கை கேள்விக்குறியாகி விட்டதே என்று வேதனையில் புழுங்கி அழுதாள் கார்த்திகா.”

இனி அடுத்து என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் பிரமை பிடித்தவள் போல திரும்பி மல்லாந்து படுத்தாள் கார்த்திகா. அவள் அழாமல் இருந்தாலும், ஏனோ அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் மட்டும் தாரை தாரையாக வழிந்து கொண்டு இருந்தது. அவள் மெத்தையில் படுத்து இருந்ததால் அவளது கண்ணீர் கடைக்கண்ணில் வழிந்து தலையணையை நனைக்க ஆராம்பித்தது. சட்டென மெத்தையில் இருந்து எழுந்தவள், தன் மொபைலை எடுத்து கால் செய்தாள்.