Adultery ஊரெல்லாம் உறவு - Cinematic Universe by சில்க் ஷாலினி

[SilkShalini]

தாவரவியல் பேராசிரியை கார்த்திகா மிஸ் – 25

செயின்ட் ஜோசப் கல்லூரி
காலை 11 மணி

இறுக்கமான மனதுடன் தாவரவியல் வகுப்புக்கு வந்தாள் பேராசிரியை கார்த்திகா. அது தினேஷ் இருக்கும் வகுப்பறைதான்.

கிளாஸ்ஸுக்குள் வந்ததும், கார்த்திகாவின் கண்கள் அவளை அறியாமல் தினேஷை பார்த்தது. அவனை பார்த்த அடுத்த கணமே கார்த்திகாவுக்கு அவமானமும், வேதனையும், பயமும் தோன்ற ஆரம்பித்தது.

அடுத்த நாற்பத்தி ஐந்து நிமிடங்களும், யாரையும் பார்க்காமல், ஒருவித பதட்டத்துடனேயே கார்த்திகா பாடத்தை நடத்திக் கொண்டு இருந்தாள்.

கார்த்திகாவின் பதட்டத்திற்கான காரணத்தை தினேஷ் மட்டுமே நன்றாக அறிந்து இருந்தான். நேற்று முன்தினம் மதிய உணவு இடைவேளையில் அவளை கதற கதற ஓத்து அனுப்பினால், எந்தப் பெண்தான் இயல்பாக நடந்து கொள்வாள்...?

தன்னை பார்த்துத்தான் கார்த்திகா பயந்து நடுங்குகிறாள் என்று தினேஷ் நினைத்தான்.

வகுப்பில் மற்ற மாணவ மாணவிகளுக்கு முன்பாக கார்த்திகாவை தினேஷ் ஏதாவது கிண்டல் செய்து விடுவானோ என்ற பயமும் கார்த்திகாவின் மனதுக்குள் இருக்கத்தான் செய்தது. அப்படி அவன் எதவாது செய்து விட்டால், அவளால் தினேஷை எதுவுமே செய்ய முடியாது. அவமானப் பட்டு வெளியேறித்தான் ஆக வேண்டும்.

இதை தினேஷும் அறிந்து இருந்தான். ஆனால், தினேஷ் அந்த அளவுக்கு கெட்டவன் அல்ல. வழக்கமாக ஒரு பெண்ணின் அனுமதி இன்றி அந்தப் பெண்ணை தொடக்கூடாது என்ற எண்ணம் அவனுக்கு உண்டு. நேற்று முன்தினம் ஏதோ ஒரு கோபத்தில் இப்படி தொட்டு விட்டான்.

அதைவிட, கார்த்திகா இப்படி பதட்டத்துடன் இருக்க தினேஷ் மட்டும் காரணம் இல்லை. அந்த கல்லூரி பியூன் விஸ்வாவும்தான். அவன் தன்னை காதலிக்க மட்டும்தான் செய்கிறான். தன்னை திருமணம் செய்துகொள்ள மாட்டான் என்று தெரிந்ததாலும் கார்த்திகா மிகுந்த வேதனையில் இருந்தாள்.

ஒருவழியாக அந்த நாற்பத்தி ஐந்து நிமிடங்களும் ஓடி விட, வேகமாக அந்த வகுப்பறையை விட்டு வெளியேறினாள் கார்த்திகா. அதைப் பார்த்த தினேஷும் வேகமாக அங்கிருந்து வெளியேறி கார்த்திகாவை பின் தொடர்ந்தான்.

தினேஷ் தன் பின்னால் வந்து கொண்டிருக்கிறான் என்பதை உணர்ந்த கார்த்திகா சற்று வேகமாக நடக்க ஆரம்பிக்க,

“மிஸ்.... மிஸ்... கொஞ்சம் நில்லுங்க மிஸ்....”

என்று கத்திக் கொண்டே தினேஷ் செல்ல, அதை கொஞ்சம் கூட காதில் வாங்காமல் வேகமாக நடந்து கொண்டு இருந்த கார்த்திகாவை பார்த்து,

“ஏய்... நில்லுடி....”

என்று தினேஷ் சொல்ல, சட்டென இயந்திரம் போல அதே இடத்தில் நின்றாள் கார்த்திகா. அவளது இதயத்துடிப்பு படுவேகத்தில் துடிக்க ஆரம்பித்தது. கல்லூரியில் பொது இடத்தில் வைத்து தன்னை ஏதாவது செய்து விடுவானோ என்று கார்த்திகா பயத்தில் நடுங்க ஆரம்பித்தாள். தன் கையில் வைத்திருந்த நோட்டு புத்தகங்களை தன் மார்பில் வைத்து அமுக்கிக் கொண்டு தன்னை தற்காத்துக் கொள்ள முயல ஆரம்பித்தாள். அவளது கண்கள் சுற்றும் முற்றும் பார்க்க ஆரம்பித்தன. யாராவது நிற்கிறார்களா? யாராவது தன்னை பார்கிறார்களா? என்று நோட்டம் விட ஆரம்பித்தாள் கார்த்திகா.

அப்பொழுது தினேஷ் அவளருகில் வந்து நின்றான். அவனை ஏறெடுத்தும் பார்க்காமல் பயத்தில் நடுங்கிக் கொண்டு இருந்தாள் கார்த்திகா.

“மிஸ்... என்னை மன்னிச்சிடுங்க... ஐ யாம் வெரி சாரி மிஸ்....”

என்று தினேஷ் சொல்ல, அதிர்ச்சியுடன் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தாள் கார்த்திகா.

“நிஜமாதான் சொல்றேன் மிஸ்... மனசார உங்க கிட்ட மன்னிப்பு கேக்கத்தான் வந்தேன். என்னை மன்னிச்சுடுங்க. நான் பொதுவா எந்த பொண்ணையும், அவளோட விருப்பம் இல்லாம தொடக்கூடாதுன்னு நெனைப்பேன். ஆனா... என்னன்னு தெரியல... நீங்க அத்தன பேரு முன்னாடி என்னை அவமானப் படுத்தி, திட்டி வெளிய அனுப்புனதும் எனக்கு கோபம் வந்துடுச்சு.... அதான் உங்க கிட்ட அப்படி நடந்துக்கிட்டேன். அதுக்கு அப்புறம் எனக்கே என்னைய நெனச்சு ரொம்ப வெறுப்பா இருந்துச்சு.... நைட்டு முழுக்க தூங்கவே இல்ல.... மகேஷ் சார் கிட்ட இருந்த வீடியோவை கூட வாங்கி அழிச்சுட்டேன். உங்க சம்மந்தப்பட்ட எதுவும் எங்ககிட்ட இல்ல.... மகேஷ் சார் சார்பாவும் நான் உங்க கிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுக்குறேன். அன்னிக்கு நடந்ததை ஒரு கெட்ட கனவா நெனச்சு மறந்துடுங்க மிஸ்.... ஐ யாம் சாரி.... இனிமே நாங்க உங்களை எந்த தொந்தரவும் செய்ய மாட்டோம்....”

என்று மனதார மன்னிப்பு கேட்டு விட்டு அங்கிருந்து சென்றான் தினேஷ். அவனை புரியாமல் பார்த்தாள் கார்த்திகா. நடந்த இந்த சம்பவம் அவளுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தாலும், அவளுக்கு கொஞ்சம் மன நிம்மதியாகவும் இருந்தது. அவளை அறியாமல் அவள் கண்களில் கண்ணீர் தேங்கி நின்றது.