Yesterday, 08:12 AM
தாவரவியல் பேராசிரியை கார்த்திகா மிஸ் – 24
கொஞ்ச நேரத்தில் கஞ்சியை பீச்சி அடித்தான். அந்த சில துளி கஞ்சியும் கார்த்திகாவின் வாய்க்குள் போனது. கார்த்திகாவின் வாய்க்குள் ஒரு ஆணின் விந்து செல்வதும், அதன் சுவையை அவள் அறிவதும் இதுவே முதல் முறை.
அவளுக்கு அந்த வாடையும், சுவையும் கொஞ்சம் அருவருப்பை தூண்டியது. அப்படியே அதை முழுங்காமல் வாயை திறந்து நாக்கை வெளியே நீட்டி அவன் சுன்னி மொட்டை நக்கினாள். அப்பொழுது அவள் வாயிலிருந்து விஸ்வாவின் கஞ்சி அவளுடைய எச்சிலுடன் கலந்து வழிந்து அவள் மார்புக் குழியில் ஊற்றியது.
“அடிப்பாவி... என்ன குடிக்குறன்னு கேட்டேன்.... அதுக்கு நீயே கஞ்சிய குடிக்க ஆரம்பிச்சுட்ட...”
என்றான் விஸ்வா. அவன் பேச்சில் கொஞ்சம் கிண்டல் கலந்துதான் இருந்தது.
கார்த்திகா எழுந்து தன் வாயை துடைத்துக்கொண்டு அவன் அருகில் கட்டிலில் அமர்ந்தாள். இருவரும் அம்மணமாக அருகருகே அமர்ந்து இருந்தனர். விஸ்வாவின் கஞ்சியை குடித்து விடலாம் என்றுதான் கார்த்திகா நினைத்தாள். ஆனால், ஏதோ ஒரு அருவருப்பு. அவளை அறியாமல் அவள் வாயிலிருந்து விஸ்வாவின் கஞ்சி வெளியே வடிந்து ஊற்றி விட்டது.
கார்த்திகாவின் தோளில் கைபோட்டு அவளை தன் நெஞ்சோடு அணைத்தான். அவளும் அவனுடைய நெஞ்சில் சாய்ந்து கொண்டு,
“விஸ்வா..... என்னை கை விட்டுட மாட்டியே...? என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்குவல்ல...?”
என்றாள்.
“என்னது...? கல்யாணமா...? ஹேய்.... நான் உன்னை காதலிக்க மட்டும்தான் செஞ்சேன். உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்குற ஐடியா எல்லாம் இல்ல. எனக்கு கல்யாணத்துல பெருசா இன்ட்ரெஸ்ட் இல்லடி.....”
விஸ்வாவின் இந்த பதில் கார்த்திகாவின் நெஞ்சில் இடியாக விழுந்தது.
“டேய்... விளையாடாத விஸ்வா...... உண்மைய சொல்லு.....”
அவன் நெஞ்சில் இருந்து எழுந்து அவன் முகத்தைப் பார்த்து சந்தேகமாக பார்த்தாள் கார்த்திகா.
அவளை விட்டு எழுந்து தன் லுங்கியை எடுத்து கட்டிக் கொண்டே விஸ்வா பதில் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.
“ஹேய்... இதுல விளையாட என்ன இருக்கு...? நிஜமாதான் சொல்றேன். நீ என்னை விட பெரிய பணக்காரி... என்னை விட பெரிய ஜாப்-ல இருக்க... நமக்குள்ள கல்யாணம் ஆச்சுன்னா ஈகோ பிரச்னை நிறையா வரும்.... அதை எல்லாம் விட எனக்கு பெருசா கல்யாணத்துல நம்பிக்கை இல்ல. சோ... என்னை மன்னிச்சுடு....”
அவன் இஷ்டம்போல பேசி விட்டு பனியனை எடுத்து தோளில் போட்டுக் கொண்டு அந்த அறையை விட்டு வெளியே சென்றான்.
இடிந்து போன கார்த்திகா, கட்டிலிலேயே தலையில் கையை வைத்துக் கொண்டு அமர்ந்தாள்
கொஞ்ச நேரம் கழித்து சுய நினைவுக்கு வந்த அவள், தன் உடைகளை எடுத்து அணிந்து கொண்டு ஹாலுக்கு வந்தாள்
“ஹேய்... சும்மா விளையாட்டுக்கு பொய்தான சொன்ன.... உண்மைய சொல்லுடா... விளையாடாத....”
“நிஜமாதாண்டி சொல்றேன்... இதுல விளையாட என்ன இருக்கு.....? சத்தியமா என்னால உன்ன கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது. அதுதான் நிஜம். அதை நீ எவ்ளோ சீக்கிரம் புரிஞ்சுக்குறியோ, அவ்வளவு சீக்கிரம் அது உனக்கு நல்லது....”
கொஞ்சமும் அக்கறை இல்லாமல் பேசினான் விஸ்வா.
“ச்சே... இப்படி ஒரு கேவலம் கெட்டவனையா நான் காதலிச்சேன்.....”
என்று மனதில் நினைத்தாள். அதற்கு மேல் அவனிடம் வாதாடக்கூட அவளுக்கு தோன்றவில்லை. சரசரவென வீட்டை விட்டு கிளம்பினாள்.
கொஞ்ச நேரத்தில் கஞ்சியை பீச்சி அடித்தான். அந்த சில துளி கஞ்சியும் கார்த்திகாவின் வாய்க்குள் போனது. கார்த்திகாவின் வாய்க்குள் ஒரு ஆணின் விந்து செல்வதும், அதன் சுவையை அவள் அறிவதும் இதுவே முதல் முறை.
அவளுக்கு அந்த வாடையும், சுவையும் கொஞ்சம் அருவருப்பை தூண்டியது. அப்படியே அதை முழுங்காமல் வாயை திறந்து நாக்கை வெளியே நீட்டி அவன் சுன்னி மொட்டை நக்கினாள். அப்பொழுது அவள் வாயிலிருந்து விஸ்வாவின் கஞ்சி அவளுடைய எச்சிலுடன் கலந்து வழிந்து அவள் மார்புக் குழியில் ஊற்றியது.
“அடிப்பாவி... என்ன குடிக்குறன்னு கேட்டேன்.... அதுக்கு நீயே கஞ்சிய குடிக்க ஆரம்பிச்சுட்ட...”
என்றான் விஸ்வா. அவன் பேச்சில் கொஞ்சம் கிண்டல் கலந்துதான் இருந்தது.
கார்த்திகா எழுந்து தன் வாயை துடைத்துக்கொண்டு அவன் அருகில் கட்டிலில் அமர்ந்தாள். இருவரும் அம்மணமாக அருகருகே அமர்ந்து இருந்தனர். விஸ்வாவின் கஞ்சியை குடித்து விடலாம் என்றுதான் கார்த்திகா நினைத்தாள். ஆனால், ஏதோ ஒரு அருவருப்பு. அவளை அறியாமல் அவள் வாயிலிருந்து விஸ்வாவின் கஞ்சி வெளியே வடிந்து ஊற்றி விட்டது.
கார்த்திகாவின் தோளில் கைபோட்டு அவளை தன் நெஞ்சோடு அணைத்தான். அவளும் அவனுடைய நெஞ்சில் சாய்ந்து கொண்டு,
“விஸ்வா..... என்னை கை விட்டுட மாட்டியே...? என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்குவல்ல...?”
என்றாள்.
“என்னது...? கல்யாணமா...? ஹேய்.... நான் உன்னை காதலிக்க மட்டும்தான் செஞ்சேன். உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்குற ஐடியா எல்லாம் இல்ல. எனக்கு கல்யாணத்துல பெருசா இன்ட்ரெஸ்ட் இல்லடி.....”
விஸ்வாவின் இந்த பதில் கார்த்திகாவின் நெஞ்சில் இடியாக விழுந்தது.
“டேய்... விளையாடாத விஸ்வா...... உண்மைய சொல்லு.....”
அவன் நெஞ்சில் இருந்து எழுந்து அவன் முகத்தைப் பார்த்து சந்தேகமாக பார்த்தாள் கார்த்திகா.
அவளை விட்டு எழுந்து தன் லுங்கியை எடுத்து கட்டிக் கொண்டே விஸ்வா பதில் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.
“ஹேய்... இதுல விளையாட என்ன இருக்கு...? நிஜமாதான் சொல்றேன். நீ என்னை விட பெரிய பணக்காரி... என்னை விட பெரிய ஜாப்-ல இருக்க... நமக்குள்ள கல்யாணம் ஆச்சுன்னா ஈகோ பிரச்னை நிறையா வரும்.... அதை எல்லாம் விட எனக்கு பெருசா கல்யாணத்துல நம்பிக்கை இல்ல. சோ... என்னை மன்னிச்சுடு....”
அவன் இஷ்டம்போல பேசி விட்டு பனியனை எடுத்து தோளில் போட்டுக் கொண்டு அந்த அறையை விட்டு வெளியே சென்றான்.
இடிந்து போன கார்த்திகா, கட்டிலிலேயே தலையில் கையை வைத்துக் கொண்டு அமர்ந்தாள்
கொஞ்ச நேரம் கழித்து சுய நினைவுக்கு வந்த அவள், தன் உடைகளை எடுத்து அணிந்து கொண்டு ஹாலுக்கு வந்தாள்
“ஹேய்... சும்மா விளையாட்டுக்கு பொய்தான சொன்ன.... உண்மைய சொல்லுடா... விளையாடாத....”
“நிஜமாதாண்டி சொல்றேன்... இதுல விளையாட என்ன இருக்கு.....? சத்தியமா என்னால உன்ன கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது. அதுதான் நிஜம். அதை நீ எவ்ளோ சீக்கிரம் புரிஞ்சுக்குறியோ, அவ்வளவு சீக்கிரம் அது உனக்கு நல்லது....”
கொஞ்சமும் அக்கறை இல்லாமல் பேசினான் விஸ்வா.
“ச்சே... இப்படி ஒரு கேவலம் கெட்டவனையா நான் காதலிச்சேன்.....”
என்று மனதில் நினைத்தாள். அதற்கு மேல் அவனிடம் வாதாடக்கூட அவளுக்கு தோன்றவில்லை. சரசரவென வீட்டை விட்டு கிளம்பினாள்.