Adultery தமிழ் காம சிறுகதைகள் by சில்க் ஷாலினி

[SilkShalini]

பைத்தியக்காரன் கருத்த பூலை ஊம்பினேன் - 01

என் பெயர் திவ்யா. எனக்கு முப்பத்தி அஞ்சு வயசு ஆகுது. நான் கோயம்புத்தூர்ல ஒரு பைத்தியக்கார ஆஸ்பத்திரில நர்சா இருக்கேன். எனக்கு கல்யாணம் ஆகி ரெண்டு குழந்தைங்க இருக்காங்க. ரெண்டு குழந்தைங்களும் கார்பரேஷன் ஸ்கூல்ல படிக்குறாங்க. என் புருஷன் நைட்ல வாட்ச்மேனா இருக்காரு. பகல்ல வந்ததும் தூங்கிடுவாரு. எங்களோட வாழ்க்கை கொஞ்ச வருஷமா மெஷின் வாழ்க்கை மாதிரி போயிட்டு இருந்துச்சு. நான் அந்த பைத்தியத்தை பாக்குற வரைக்கும்....

அன்னிக்கு லாரி பஸ் எல்லாம் ஸ்ட்ரைக். அதனால நெறையா நர்ஸ் ஏழைக்கு வரல. நானும் இன்னும் ரெண்டு நர்சும் மட்டும்தான் வேலைக்கு வந்து இருந்தோம். நான் ரிசப்ஷன்ல இருந்தேன். மத்த ரெண்டு நர்சும் ரெண்டாவது மாடில ஒருத்தரும் மூனாவது மாடில ஒருத்தரும் இருந்தாங்க. அன்னிக்கு டாக்டருங்க கூட யாரும் வேலைக்கு வரல. அந்த சமயத்துல ஒரு கால் டாக்சி வந்து எங்க ஆஸ்பத்திரி முன்னாடி நின்னுச்சு.

அந்த கார்ல இருந்து ஒரு வயசான அம்மாவும் தாத்தாவும் வந்து இறங்கினாங்க. நான் வெளிய போயி பாத்தேன். உள்ள இருந்து வந்த குடும்பம் எங்கிட்ட விஷயத்தை சொன்னாங்க. அந்த அம்மா எங்கிட்ட அவங்களோட ஒரு மகனை பத்தி சொன்னாங்க.

அவங்க பையன் ஒருத்தனுக்கு இருபத்தி ஆறு வயசு ஆச்சாம். அவன் காதல் தோல்வில முதல்மாடில இருந்து விழுந்து தலைல அடிபட்டு லூசா ஆயிட்டானாம். அவனை இந்த ஆஸ்பத்திரில சேத்த வந்திருந்தாங்க.

நானும் அவங்க கிட்ட என்னென்ன சீட்டுல கையெழுத்து வாங்கணுமோ அதுல எல்லாம் கையெழுத்து வாங்கிக்கிட்டு அவங்களை அடுத்த நாள் வர சொல்லி அனுப்பிட்டேன். அடுத்த நாள் வந்து அவங்களும் டாக்டரை பாத்து பேசிட்டு போறதா சொல்லிட்டு கிளம்பிட்டாங்க.

நான் அந்த பையனை கூட்டிக்கிட்டு வந்து அவனுக்குன்னு ஒரு ரூமை ஒதுக்கி அங்க உக்கார வெச்சேன். முதல்ல அவனை பாத்தா எனக்கு லூசு மாதிரியே தெரில. அப்புறம் அந்த மாமாதான் என்கிட்டே தெளிவா விஷயத்தை சொன்னாங்க. அவனுக்கு என்ன பிரச்சனைன்னா, அவன் அஞ்சு வயசு சின்ன பையன் மாதிரி நடந்துக்குவானாம். அவனுக்கு பெரிய ஆளுன்குற நினைப்பே இருக்காதாம்.

அதைக்கேட்டதும் எனக்கு ரொம்ப குஷியா போச்சு. ஏன்னா, மத்த லூசுங்களை கவனிக்குறதை விட, இவனை கவனிச்சிக்குறது எனக்கு ரொம்ப ஈசியான விஷயம். ஏன்னா, சின்ன குழந்தை மாதிரி நடந்துக்கிட்டா அவங்களை ஈசியா நாம கட்டுக்குள்ள வெச்சுக்கலாம். அதை நெனச்சுதான் நான் முதல்ல குஷியானேன்.

அவன் பேரு கணேஷ். ஆளு கொஞ்சம் கருப்பு. அதோட கொஞ்சம் குள்ளமாவும் இருப்பான். என் பக்கத்துல நின்னா, என்னோட மூக்கு வரைக்கும்தான் அவனோட உயரமே இருக்கும். ஆனா, அவனுக்கு வயசுதான் இருபத்தி ஆறு ஆச்சு. கொஞ்சம் குண்டான பையன்தான்.

அந்த ரூம்ல இருந்த கட்டில்ல அமைதியா உக்காந்து இருந்தான். எனக்கும் வெளில வேலை இல்ல. என்னோட ப்ளோர்ல இருந்த பைத்தியங்கள் எல்லாரும் அவங்க அவங்க ரூம்ல போட்டு பூட்டி வெச்சு இருந்தேன். அவங்களும் சாப்புட்டு மாத்திரையும் சாப்புட்டு நல்லா தூங்கிட்டு இருந்தாங்க. அதனால எனக்கும் வெளிய வேலை இல்ல. அதனால் அவன் பக்கத்துல உக்காந்து அவன் கிட்ட ஏதாவது பேசலாம்னு உக்காந்தேன்.

“தம்பி... உன் பேரு என்னப்பா....?”

அப்படின்னு கேட்டேன். அவன் பேரு நமக்குதான் தெரியுமே. இருந்தாலும் அவன் அஞ்சு வயசு சின்ன பையனாட்டம் நடந்துக்குவான். அதனால அப்படி கேட்டேன்.

ஆனா அவன் பதில் சொல்லவே இல்ல. நானும் திரும்ப திரும்ப கேட்டு பாத்தேன். ஆனா, அவன் பதில் சொல்லவே இல்ல. புது இடம்ல, அதனால பயந்துக்கிட்டான்னு நெனச்சு இன்னும் அவன் பக்கத்துல நெருங்கி உக்காந்தேன். அவன் பெரிய பையனா இருந்தாலும் சின்ன குழந்தை மாதிரிதான நடந்துக்குறான்னு நெஞ்சு அவன் தோள்ள கை போட்டு பேச ஆரம்பிச்சேன்.

“தம்பி... பயப்படாத கண்ணு... உன் பேரை சொல்லு கண்ணு...”

அப்படின்னு கொஞ்சுனேன். ஆனாலும் அவன் பதில் சொல்லவே இல்ல. திரும்ப திரும்ப கேட்டாலும் அவன் பதில் சொல்லவே இல்ல. கீழ குனிஞ்சு அமைதியா உக்காந்து இருந்தான். அதை பாத்ததும் எனக்கு கோவம் வந்துடுச்சு. அதனால் அதட்ட ஆரம்பிச்சேன்.