వంశీ మెచ్చిన కథలు, వ్యాఖ్యానంతో - అసతోమా సద్గమయ

[k3vv3]

"ఎవరైతేనేం?" కర్రలు గాల్లోకి లేచాయి.

తలమీద పడుతున్న దెబ్బని తప్పించుకోడానికి పిల్లిమొగ్గలేసింది.

ఒక కాలిపై బలంగా దెబ్బ పడింది. 'ఫట్' మని ఎముక విరిగిన చప్పుడు.

అడవిలోని తల్లి గుర్తుకొచ్చింది. తరువాత ఏమీ గుర్తులేదు.

***

కోతి కళ్ళు తెరిచింది.

చుట్టూ మందుల వాసన. గాయాల వాసన.

బాధకు తట్టుకోలేక పసిపిల్లలు ఏడుస్తున్నారు. రెండేళ్ళ అమ్మాయి తలకు కట్టుతో 'అమ్మా' అని వెతుక్కుంటూ తిరుగుతూ వుంది.

కోతికి తలంతా పోటుగా ఉంది. ఒక కాలికి కట్టు కట్టి వుంది. భరించరాని నొప్పి.

ఒక నర్స్ వచ్చి "అదృష్టవంతురాలివి బతికావు. కాని..." అంటూ ఆగింది.

కోతి నిర్లిప్తంగా ఆమెవైపు చూసింది.

"జీవితంలో ఇంకెప్పుడూ రెండు కాళ్ళతో నువ్వు నడవలేవు" చెప్పింది నర్సు.

తన కాలుని చూసుకుని కోతి వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది.

కొద్దిరోజులు గడిచాక కోతికి ఒక ఊత కర్ర ఇచ్చి, ఇక వెళ్ళమన్నారు.

"ఎక్కడికి?" అని అడిగింది కోతి.

"నీ ఇష్టమొచ్చిన చోటికి స్వేచ్చగా వెళ్ళొచ్చు"

కోతి పెదాలపై ఒక విషాదమైన నవ్వు కదలాడింది.

ఇంతలో ఒకాయన కోతి దగ్గరకి వచ్చాడు.

"నేనొక సర్కస కంపెనీ యజమానిని. నిన్ను నేను తీసుకువెళుతున్నాను" అంటూ ఊతకర్రతో సహా దాన్ని తీసుకెళ్ళాడు.

"అయ్యా! అక్కడ నేనేం చేయాలి?"

"ప్రజల్ని రంజింపచేయాలి?"

"అయ్యా! దుక్కమొస్తే నేను ఏడవచ్చా?" అడిగింది కోతి.

"శబ్దం రాకుండా ఏడవచ్చు. ఆ మాత్రం స్వేచ్ఛ నీకెప్పుడూ వుంటుంది"

సర్కస్ లో దాన్ని బోన్ లో పెట్టారు.

తనలాగే చాలా జంతువులు అక్కడ ఆడటం చూసింది.

మీరెక్కడి నుంచి వచ్చారని వాటిని అడిగింది.

"ఎక్కడినుంచో ఎందుకొస్తాం. ఇక్కడే పుట్టాం. ఇక్కడే పెరిగాం" అన్నాయవి.

"మీకు ఇక్కడ బాగుందా?"

"ఎందుకు బాగుండదు. రోజూ నాలుగు ముక్కలు మాంసం పెడతారు. ఇంతకీ నువ్వెక్కడ నుంచి వచ్చావు?" అడిగాయి జంతువులు.

"అదో అద్భుత లోకం. చెట్లు, పక్షులు, సెలయేళ్ళు, సూర్యోదయాలు, మీరు కలనైనా ఊహించలేరు" చెదిరిపోయిన స్వప్నాన్ని గుర్తు తెచ్చుకుంది కోతి.

"మరి అక్కడ మాంసమెవరు పెడతారు" అని అడిగాయి జంతువులు.

సర్కస్ లో ఒంటికాలితో కోతి చేసే ఫీట్స్ కు జనం బాగానే చప్పట్లు కొట్టేవారు. ఒక కాలిని ఈడ్చుకుంటూ పరిగెత్తేది, ఫల్టీలు కొట్టేది.

కొద్ది రోజులకే జనానికి మొహం మొత్తింది. చప్పట్లు కొట్టడం మానేశారు. కోతికి తిండి దండగని యజమాని భావించాడు. దానికి ఒక పూట తిండి మాత్రమే దక్కేది.