Adultery காம தொடர்கதைகள் by சில்க் ஷாலினி

[SilkShalini]

முதலில் தயங்கினேன்... பின்பு மயங்கினேன்... - 05

அப்போது என் மனதில் தோன்றிய சந்தேகத்தை அப்பாவியாக கேட்டேன்.

“ப்ளவுஸ் அளவெடுக்க இங்கே பெண் பணியாளர்கள் யாரும் இல்லைங்களா?”

என்றேன். என் கேள்வியை கேட்டு கண்ணன் பெரிதாக சிரித்துவிட்டு

“இரண்டு பெண்கள் வேலை செய்றாங்க மேடம். ஆனா ரெண்டு பேருமே லீவுல இருக்காங்க...”

என்று சொல்லி விட்டு, ஒரு வினாடி நிறுத்தி விட்டு,

“ஆனா நீங்க ஒர்ரி பண்ணிக்க வேண்டாம் மேடம். இன்றைய காலகட்டத்தில் இதெல்லாம் சாதாரணமான விஷயம். பல இடங்களில் இம்மாதிரி பெண்களுக்கு ஆண்கள் அளவு எடுப்பது சாதாரணமான விஷயம்...”

என்று சொல்லி வசீகரமாக புன்னகைத்தார் டைலர் கண்ணன். இப்படி ஒரு கேள்வியை கேட்டிருக்க வேண்டாமோ? என்று நான் நினைத்துக் கொண்டு, பதிலுக்கு சிரித்து வைத்தேன்.

“அப்போ நாம ஆரம்பிக்கலாமா மேடம்?”

என்று சொல்லியபடி டைலர் என்னை நெருங்கி வந்தார். இன்ச் டேப்பை என் கழுத்தை சுற்றி போட்டார். என் கழுத்து அளவு பார்த்து ஏதோ நம்பர்களை கூறினார். அதை அந்த பையன் நோட்டில் குறித்துக் கொண்டான்.

“சரிங்க மேடம்... நாம உங்க முந்தானையை கொஞ்சம் எடுத்து விடலாம்”

என்று சொல்லிவிட்டு என் அனுமதிக்கு கூட காத்திருக்காமல் தானே என் முந்தானையை எடுத்து கீழே போட்டார். எனக்கு அது ஷாக்காக இருந்தது. ஒரு கணம் விக்கித்துப் போனேன்.

முந்தானையில் எப்போதுமே பின்குத்தும் பழக்கமுள்ள நான் இன்று ஏனோ பின்னூசி குத்த மறந்ததற்கு என்னையே நொந்து கொண்டேன். தோளில் முந்தானை இல்லாமல் ஜாக்கெட்டிற்குள் பிதுங்கிக் கொண்டிருக்கும் என் முலைகளை இரண்டு அன்னிய ஆண்களுக்கு முன் காட்டிக் கொண்டு நிற்பது எனக்கு கூச்சமாக இருந்தது. வேகமாக குனிந்து முந்தானையை எடுக்கப் போனேன். அதற்குள் கண்ணன் என் தோளில் கை வைத்து,

“ரிலாக்ஸா இருங்க மேடம், முந்தானையை எடுக்காம எப்படி அளவு எடுப்பது?”

என்று கேட்டார். நான் நிமிர்ந்து அவரை பார்த்தேன்.

கண்ணன் ஜென்டில்மேனாக என் கண்களை பார்த்து பேசிக் கொண்டிருந்தார். அவர் வழக்கமான புன்னகையும் இருந்தது. நான் யோசித்தேன். டைலர் கண்ணன் சொல்வதிலும் நியாயம் இருந்தது. ஆஃப்ட்ரால் இது அவர்களின் தொழில்முறை, இதை நாம் தவறாக எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது என்று முடிவு செய்தேன்.

அதுவுமின்றி என் கணவர் ஒரு போலீஸ்காரன் என்பது கண்ணனுக்கு நன்றாகவே தெரியும். அதனால் என்னிடம் அவர் தவறாக நடந்து கொள்ளவும் எவ்வித வாய்ப்பும் இல்லை, என்றுதான் எனக்கு தோன்றியது.

என் கண்கள் எதேச்சையாக அந்த பையனின் பக்கம் செல்ல, அவனது கண்கள் பிதுங்கி வெளியே வரும் நிலையில், என்னை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். முக்கியமாக குனிந்த போது பிதுங்கி தெரிந்த என் மார்பு பள்ளத்தாக்கை கண்ணிமைக்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். நான் டக்கென்று நிமிர்ந்து கொண்டேன். இந்த சந்தர்ப்பத்தை புரிந்து கொண்ட டைலர் கண்ணன் அந்த பையனை அதட்டினார்.

“சிவா நீ போய் தண்ணி கொண்டு வா...”

என்று சொல்லி அவனை அங்கிருந்து அப்புறப் படுத்தினார். நான் நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டேன். டைலர் என் முன் பக்கம் வந்து நின்று கொண்டார்.

“மேடம் கையை தலைக்கு மேலே தூக்குங்க...”

என்றார். தூக்கினேன். தன் டேப்பை என் முதுகை சுற்றி போட்டு, என் மார்பின் அடிப்பாகத்தில் இழுத்து பிடித்துக் கொண்டார். டேப்பை இன்னும் கொஞ்சம் டைட் பண்ணிக் கொண்டு, டேப்பில் என்ன அளவு காண்பிக்கிறது என்று பார்க்க தன் முகத்தை என் மார்புகளுக்கு மிக அருகே கொண்டு வந்து டேப்பை பார்த்தார்.

அதற்குள் சிவா தண்ணீர் ஜக்குடன் வந்தான்.