Adultery காம தொடர்கதைகள் by சில்க் ஷாலினி

[SilkShalini]

முதலில் தயங்கினேன்... பின்பு மயங்கினேன்... - 02

“ப்ளவுஸ் தைப்பதில் அவர் ஸ்பெசலிஸ்ட்... ஆண்டிகளுக்கு மத்தியில் கண்ணன் டைலர் ரொம்ப ஃபேமஸ்... நீ முதல்ல அங்க போ... உனக்கு தேவையான எல்லாமே அங்க கிடைக்கும்...”

என்று கூறினாள் அவள். அப்படி சொல்லி அவள் கண்ணடித்தாள். அவள் எதற்காக அப்படி கண்ணடிக்கிறாள் என்பது அப்போது எனக்கு தெரியவில்லை.

இதுநாள் வரை நான் என் ஜாக்கெட்டை வெளியே தைத்ததில்லை. என் அம்மாவிடம் பழகிய டைலரிங்கை வைத்து வீட்டில் நானே என் ஜாக்கெட்டுகளை தைத்து வந்தேன். முதன் முறையாக வெளியே தைக்க போகிறேன். அந்த கண்ணன் டைலரிடமே தைக்க கொடுக்கலாம் என்று முடிவு செய்தேன்.

அன்று மதிய உணவிற்கு பிறகு என் தூக்கத்தை விட்டுவிட்டு ஜாக்கெட் பிட்டை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினேன். அந்த டைலரிங் கடை என் வீட்டிலிருந்து அருகில்தான் உள்ளது என்று சொன்னதை நம்பி, நான் பர்தா அணியாமல் சென்று விட்டேன். ஆனால் அந்தக் கடையை கண்டு பிடிப்பதற்குள் எனக்கும் போதும் போதும் என்றாகி விட்டது.

அந்தக்கடை இருந்த இடம், அவர்களுடைய சொந்த இடம் என நினைக்கிறேன். அருகில் பெரிதாக கடை எதுவும் இல்லை. சில மீட்டர்கள் தள்ளி ஒரே ஒரு பெட்டிக்கடை மட்டும்தான் இருந்தது.

ஏறத்தாழ மதியம் ஒரு மணி இருக்கும். வெயிலில் அலைந்து திரிந்து வந்ததில் வியர்த்து ஊற்றியது. ஸ்கூட்டியை கடை வாசலில் நிறுத்தி விட்டு, அந்தக்கடையின் கண்ணாடிக் கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே சென்றதுமே சில்லென்று இருந்தது. ஏர் கண்டிசன் செய்யப்பட்ட அந்த அறையின் குளுகுளுப்பு வெயிலுக்கு ஆறுதலாக இருந்தது. ஒரு இருபது வயது மதிக்கத்தக்க பையன் என்னை வரவேற்றான்.

“வாங்க மேடம், சோபாவிலே உட்காருங்க. மாமா உள்ளே இருக்கிறார். இப்ப வந்திடுவார்...”

என்றான். நான் அவனை நோக்கி ஸ்நேகமாக புன்னகைத்து விட்டு, அவன் சுட்டிக்காட்டிய சோபாவில் அமர்ந்தேன். முன்புறம் டேபிளின் மேலிருந்த புத்தகங்களை புரட்டினேன். ஃபெமினா, மிஸ் இந்தியா போன்ற பெண்களுக்கான ஃபேசன் புத்தகங்கள் அவை. நான் அவற்றில் ஒன்றை எடுத்து புரட்டிக் கொண்டிருக்கும் போது,

“வாங்க மேடம். வணக்கம்...”

என்ற குரல் கேட்டு நிமிர்ந்தேன். ஸ்மார்டான ஒரு முப்பது வயது நபர் புன்னகையுடன் நின்றிருந்தார். நான் எழுந்து கொண்டேன், அவர் கூறினார்,

“மேடம் நான் கண்ணன். உங்களுக்கு என்ன தைக்க வேண்டும் ? சுடிதாரா அல்லது மிடியா...?”

என்றார். நான் இல்லை என்பது போல தலையாட்டிக்கொண்டே,

“எனக்கு ப்ளவுஸ் தைக்கனும். முக்கியமான பங்சனுக்கு போட்டுக்கிட்டு போகனும். அதனால லேட்டஸ்ட் டிசைனா தைக்க வேண்டும்”

என்றேன். அவர் என்னை தலை முதல் கால் வரை ஏறிட்டு பார்த்தார். பிறகு,

“மேடம் நான் தைத்து கொடுக்கற ப்ளவுசை மட்டும் போட்டு பாருங்க... சூப்பரா இருக்கும். அழகியான உங்களை தேவதையா மாத்திடும்...”

என்றார். அவர் இப்படி சொன்னதில் நான் வாய்விட்டு சிரித்து விட்டேன். அப்பொழுது அவர் என்னிடம்,

“நீங்க இப்போத்தான் முதல் தடவையா இங்க வர்றீங்கன்னு நினைக்கிறேன்...”

என்றார் கண்ணன். அதற்கு நான்,

“ஆமாங்க... என் ப்ரெண்ட் ஜாஸ்மின் சொல்லித்தான் நான் இங்கே வந்தேன்”

என்றேன். ஜாஸ்மின்-ன் பெயரைக் கேட்டதும் கண்ணனின் முகத்தில் ஒரு பொலிவு உண்டானது.

“ஓ... ஜாஸ்மின் மேடமா… அவங்க எங்க “ஸ்பெஷல் கஷ்டமர்” மேடம்...”

என்று சொன்ன கண்ணன், கடைக்கு உள்ளே பார்த்து சத்தமிட்டபடி,

“டேய் சிவா... மேடம்-க்கு கூலா கூல்ட்ரிங்க்ஸ் கொண்டு வா...”

என்றார். அவர் ஜாஸ்மின்-ஐ ஸ்பெஷல் கஷ்டமர் என்பதை அழுத்தி சொன்னதை நான் கவனித்தேன்.