నేటి బాంధవ్యాలు - 9

[k3vv3]

"ఈశ్వర్, శార్వరీలు ఎక్కడ?"
"వాళ్ళు మొన్న అమ్మమ్మను చివరిసారిగా చూచేదానికి వచ్చారు. చూచారు. పరీక్షలు దగ్గర పడుతున్నాయని ఈ ఉదయమే వాళ్ళు హైదరాబాద్ వెళ్ళారు" చెప్పాడు హరికృష్ణ.
శివరామకృష్ణ కాఫీ త్రాగి కప్పును టీపాయ్‍ పై వుంచాడు. వాకిటివైపు చూచాడు.
కైలాసపతి, దీప్తి లోనికి రావడాన్ని ఆ నలుగురూ గమనించారు.
లావణ్య, వాణి వారిని చూచి పరుగున ఎదురువెళ్ళారు సమీపించారు.
"అత్తయ్యా! తాతయ్య మిమల్ని చూడాలని వచ్చారు" బుంగమూతితో చెప్పింది దీప్తి.
"నాన్నా!... ఏం నాన్నా!... మేము వచ్చి అరగంట కూడా కాలేదు... నీవు..."
"అక్కడ నాకు శాంతి లేదురా!... అందుకే వచ్చాను" విచారంగా చెప్పాడు కైలాసపతి.
తండ్రి చేతిని ప్రీతిగా తన చేతిలోనికి తీసుకొంది లావణ్య.
"తాతయ్యా!.... రండి" మరోచేతిని వాణి పట్టుకొంది.
హరికృష్ణ, శివరామకృష్ణ వారిని సమీపించారు.
శివరామకృష్ణ, కైలాసపతి భుజాలను పట్టుకొని....
"పెదనాన్నా!... పెదనాన్నా!... మా పెద్ద అమ్మ!..." బొంగురుపోయింది కంఠం మాటలు బయటికి రాలేదు.
"ఆఁ... తాను మహరాణిలా వెళ్ళిపోయిందిరా... వెళ్ళిపోయింది...." కన్నీరు కార్చాడు కైలాసపతి.
తనచేతిని వారి వీపు పైవుంచి మెల్లగా వరండా వరకూ నడిపించాడు శివరామకృష్ణ.
అందరూ వరండాలో ప్రవేశించారు.
"కూర్చోండి నాన్నా!..."
చేతిని పట్టుకొని కైలాసపతిని కుర్చీలో కూర్చునేలా చేసింది లావణ్య.
"ఆఁ..." నిట్టూర్చాడు కైలాసపతి.
"నాన్నా!..."
’ఏం’ అన్నట్లు తలాడించాడు కైలాసపతి.
"ఆయాసంగా వుందా!..." మోకాళ్ళపై వారి ఎదుట కూర్చుని దీక్షగా కైలాసపతి ముఖంలోకి చూస్తూ అడిగింది లావణ్య.
వారికి ఇరుప్రక్కల నిలబడిన హరికృష్ణ... శివరామకృష్ణ వారినే పరీక్షగా చూస్తున్నారు.
ఇక... పిల్లలు వాణి, దీప్తి విచారంగా వారందరినీ చూస్తూ నిలబడ్డారు.
" నాన్నా!... కొద్దిగా పాలు తాగుతావా!..." అడిగింది లావణ్య.
"అలాగే అమ్మా!..." మెల్లగా చెప్పాడు కైలాసపతి.
వెంటనే లేచింది లావణ్య.
"అమ్మా!... నీవు తాతయ్య దగ్గర కూర్చో... నేను వెళ్ళి తీసుకొస్తాను."
క్షణంసేపు కూతురు ముఖంలోకి చూచి ఆగిపోయింది లావణ్య.
వాణి, దీప్తి ఇంట్లోకి వెళ్ళారు.
"వదినా!..."
"ఏం దీపూ!..."
"నాయనమ్మ ఎలా చనిపోయింది?"
వాణి ఆశ్చర్యంతో దీప్తి ముఖంలోకి చూచింది.
"నాకు మాత్రం... ఏం తెలుసే... నేనూ వూర్లో లేనుగా!... అందరూ అనుకొంటున్నారు.... వయస్సు అయింది. వెళ్ళిపోయిందని" పాలను గ్లాసులో వంచుతూ చెప్పింది వాణి.
"కాదు..."
"మరేమిటి?..."
"మా నాన్నే కారణంగా!..."
"అంటే!..."
"మా నాన్న మంచివాడు కాదటగా... ఆ దిగులుతో నానమ్మ చనిపోయిందట" విచారంగా చెప్పింది దీప్తి.
"నీకు ఈ విషయం ఎవరు చెప్పారు?..."
"మా అమ్మ!..."
ఇరువురూ వరండాలోకి వచ్చారు. తన చేతిలోని పాలగ్లాసును తల్లిచేతికి అందించింది వాణి.
లావణ్య గ్లాసును కైలాసవతికి అందించింది.
"మెల్లగా తాగు నాన్నా!..."
కైలాసపతి గ్లాసును అందుకొన్నాడు.
పాలు త్రాగడం ప్రారంభించాడు.
అందరూ వారినే చూస్తున్నారు.
పాలు తాగిన గ్లాసును లావణ్య కైలాసపతి చేతినుండి అందుకొని వాణికి అందించింది. వాణి లోనికి వెళ్ళిపోయింది. దీప్తి ఆమెను అనుసరించింది.
"ఒరే!.... శివరామకృష్ణా!..."
"ఏం పెదనాన్నా!..."
"పిల్లలందరూ... నా కోడలు బాగున్నారా!..."
"మీ ఆశీర్వాద బలంతో అంతా బాగున్నారు పెదనాన్నా!..."
"కొడుకుల్ని అమెరికా, ఆస్ట్రేలియాలకు పంపావట కదా!..."
"అవును పెదనాన్నా!... ఉద్యోగరీత్యా వెళ్ళారు"
"రాకపోకలు వున్నాయా!..."
"ఆఁ సంవత్సరానికి ఒకసారి వచ్చి... దాదాపు నెలరోజులు వుండి వెళుతుంటారు. ఇప్పటికి రెండు పర్యాయాలు వచ్చారు."
"వారి వివాహాన్ని గురించి ఏం ఆలోచన!..."
"పెద్దవాడికి మన వాణిని ఇచ్చి వివాహం జరపాలని నా కోర్కె పెదనాన్నా!..."
హరికృష్ణ, లావణ్యలు ఆశ్చర్యంతో శివరామకృష్ణ ముఖంలోకి చూచారు.
"అవునురా!... అమ్మా లావణ్యా!... అది నా మనస్సులోని మాట..." నవ్వాడు శివరామకృష్ణ.
"ఏమ్మా లావణ్యా! విన్నావుగా శివరాముడి కోర్కెను... మీ దంపతులు ఏమంటారు?..."
"మీ మాటను... వాడి మాటను మేము ఏనాడూ కాదనలేము కదా మామయ్యా!" చిరునవ్వుతో చెప్పాడు హరికృష్ణ.
"నాన్నా!... వాణికి ఇంకా చదువు పూర్తికాలేదుగా... అయిన తర్వాత మా ఈ అన్నయ్య మాట మీద నిలబడితే... వాణి వారి కోడలే అవుతుంది నాన్నా!...."
"సమాజాన్ని చుట్టేసింది పాశ్చాత్య నవనాగరీకత... బంధుత్వాలు, బాంధవ్యాలు, విలువలు మారిపోతున్నాయి. ఎన్నో వింతలు వింటున్నాము. పత్రికల్లో చదువుతున్నాము. ఏది ఏమైనా మనదంటూ మనకు మన పెద్దలు నేర్పిన మంచి సంస్కారాలను మరిచిపోకూడదు. ఎన్నో కుటుంబాల్లో ఎన్నో వింత కథనాలు, వివాహాలు జరిగిన కొద్దినెలల్లోనే విడాకులు. వాడు ఆ ప్రజాపతి మీ దారికి రాడు కాబట్టి మీ ఇద్దరైనా బంధుత్వాలను తెంచుకోకుండా... ఇచ్చి పుచ్చుకొనే భావంతో... మీ జీవిత కాలంలో కలిసిమెలసి ఉండాలనేది నా కోరిక... ఆ శుభకార్యాలను చూచేంత పొద్దు నాకులేదు" విచారంగా చెప్పాడు కైలాసపతి.
"పెదనాన్నా! ఏమిటా మాటలు! మీరు నిండు నూరేళ్ళు బ్రతుకుతారు. మా పిల్లల పెండ్లి మీ ఆధ్వర్యంలోనే మీ ఎదుటనే జరుగుతుంది." అనునయంగా చెప్పాడు శివరామకృష్ణ.