19-12-2024, 02:33 PM
ఫస్ట్ క్లాస్ కుపేలో రాజీవ్ నిద్రపోకుండా, అటు ఇటు మెదుల్తున్న భార్యని, "ఏమయ్యింది నా చిన్నీ" అన్నాడు.
అంత తలనెప్పిలోనూ ఉలిక్కిపడ్డది మిహిర, తన తండ్రి తనను మొన్న మొన్నటిదాకా ప్రేమతో పిలిచిన పిలుపు.. వివశురాలైపోయింది.. ప్రేమ కోసం వాచి పోయిన ఆ చిన్న ప్రాణం! తనను దగ్గరకు తీసుకుంటున్న రాజీవ్ ని చుట్టుకుపోయి బావురుమన్నది. ఏదో మాట్లాడుతున్న ఆమె పెదవులని తన పెదవులతో మూసేసాడు! ఆ రాత్రి వారి తొలిరేయి అయింది!
**
కూతురి కోసం బెంగ పడి జ్వరం తెచ్చుకున్న తల్లిని చూడటానికి వచ్చినరోజునే పుట్టినింటికి వెళ్ళింది.. ఎవరితోనూ చెప్పకుండా వెళ్ళడానికి చెప్పులు వేసుకుంటున్న మిహిరని ఆపి, "నువ్వు ఎక్కడికి వెళ్తున్నావో చెప్పక్కర్లేదా?"
రాత్రి అంత మార్దవంగా, సన్నిహితంగా మెసిలిన భర్త కరకు కంఠంలోని అధికార ధోరణికి కంగుతిన్నది మిహిర! ఒక్క నిమిషంలో ఆమెలోని ఆభిజాత్యం పడగ విప్పి "నాకు ఎవరి పర్మిషన్ అక్కర్లేదు" అన్నది.
"ఇది పర్మిషన్ కాదు ఇన్ఫర్మేషన్. ఈ ఇంట్లో కొన్ని రూల్స్ ఉన్నాయి. అవి ఈ ఇంటి సభ్యులు పాటించి తీరాలి!"
"షిట్! ఆఫ్ట్రాల్ నేను మా ఇంటికి వెళ్ళడానికి.. "
"ఓకే నాకు ఇన్ఫర్మేషన్ అందింది. నువ్వు భోజనానికి వస్తావో రావో చెప్పి వెళ్ళాలి. మా ఇంట్లో మేము అనవసరంగా వేస్ట్ చెయ్యము" రాజీవ్ మాట లెక్కలేనట్లుగా వెళ్ళిపోయింది!
తల్లి ఉద్బోధలు, రాజీవ్ తో గడిపిన మధురమైన కాలాన్ని మరుగున పడేసి, మిహిరలోని మూర్ఖత్వాన్ని తట్టి లేపింది.
అత్తగారింట్లో ఎలా గొడవలు లేవదీయాలో, .. అదీ అవతలి వాళ్లదే తప్పనిపించేట్లు, తన భర్త చేసిన పెళ్లిని ఎలా తలక్రిందులు చేయాలో వైనవైనాలగా చెప్పింది. మిహిరలో ఉన్న ద్వంద్వ ప్రకృతి ఆమెని పూర్తిగా తల్లి మాట శిరోధార్యంగా తీసుకోనివ్వడం లేదు.. రాజీవ్ సాన్నిహిత్యం కోరుకుంటున్న మనసు, శరీరం అందుకు ఒప్పుకోవడం లేదు. ఆ చిరాకంతా తల్లి మీదే చూపించి అన్నం తినకుండా వచ్చేసింది. సరిగ్గా బైట అడుగుపెట్టగానే బయటకు వెళ్లి వస్తున్న తండ్రీ కనపడ్డాడు. ఆయన చేసిన పెళ్లి అని ఆయన్ని నాలుగు దులిపేసింది.. అన్నింటికీ పర్మషన్ అడగాలని ఆంక్షలు విధిస్తున్నాడు రాజీవ్ అంటూ. అప్పుడే రాజీవ్ తో మాట్లాడి అంతా బాగుంటుందన్న ఆశాభావంతో ఉన్న గంగాధరం గారు చిన్నబోయారు!
**
మిహిర అన్నం తినటానికి వచ్చి, డైనింగ్ టేబుల్ ఖాళీగా ఉండటం చూసి, అవాక్కయింది!. "నేను అన్నం తినాలి. అక్కడ ఏమీ లేవు" మిహిర విసురుగా అంది. అప్పడే ఆమెని చూస్తున్నట్లు రాజీవ్, " ఓ నువ్వు అన్నం తినాలా? మాకు తెలియదే నువ్వు భోజనానికి వస్తావని. అమ్మా వాళ్ళు పెళ్లికి వెళ్లారు. నేను మా ఫ్రెండ్ ఇంట్లో ఫంక్షన్ లో భోజనం చేసేసాను. అదేమిటీ మీ అమ్మ అన్నం పెట్టలేదా?"
మిహిర ఆకలికి.. కళ్ళు తిరిగినట్లై పడబోయింది. రాజీవ్ లోని మనిషి మేల్కొన్నాడు. గబగబా లేచొచ్చి మిహిరని మంచం మీద పడుకోబెట్టి, మారు మాట్లాడకుండా షర్ట్ వేసుకుని, దగ్గర్లో ఉన్న కర్రీ పాయింట్ లో అన్నం కూరలు తెచ్చి, గబగబా ప్లేట్ లో అన్నం కూరలు కలిపి నోట్లో పెట్టాడు. మిహిరలోని అహం బుసలు కొడుతున్నా, ఆకలి, రాజీవ్ ప్రేమ మారుమాట్లాడకుండా కలిపినవన్నీ తినేసేట్లు చేసింది.
రాజీవ్ కి బాగా అర్థమయింది మిహిరలోని ద్వంద్వ ప్రవృత్తి! 'ఎలా కాపాడుకోను నా చిన్నిని, తల్లి అనే ఆ రాక్షసి నుండి?
***
పసిపిల్లలాంటి మనసు ఒకవైపు తల్లి మాటలకి తాన తందాన అనే అహంకారి మిహిర మరోవైపు! తాను బాధపడుతూ, భర్తని, అత్తమామల్ని బాధ పెడుతూ, ఆఖరికి తల్లి మాట ప్రకారం భర్త దగ్గరకు వెళ్లక యాడాది గడిచిపోయింది.
కొద్ధి రోజులు స్వేచ్ఛాజీవితాన్ని ఎంజాయ్ చేసింది. తోటి వాళ్లందరికీ పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి.. ఒంటరిగా పార్టీల కొచ్చే మిహిర మీద కన్నేసిన రాహుల్ ఆ రోజు ఇంట్లో దింపుతానని తీసుకు వెళ్లి, తన గెస్ట్ హౌస్ లో బలవంతం చేయబోతే, అదృష్టవశాత్తు ఆ గెస్ట్ హౌస్ వాచ్మెన్ తమ ఇంట్లో డ్రైవర్ గా చేసిన అతను కావడం వలన, రాహుల్ తో కలియబడి రక్షించాడు!,
బాధాతప్త హృదయంతో తల్లి దగ్గరకు వెళ్లబోయిన మిహిర తండ్రి గొంతు విని ఆగిపోయింది.
గెస్ట్ హౌస్ వాచ్మెన్ ఫోన్ వలన విషయం తెలిసిన గంగాధరం మళ్లీ చరిత్ర పునరావృతమైతున్నదని గ్రహించి భార్యతో ఒక పుష్కరం తర్వాత ఏకాంతం ఏర్పరుచుకుని', "నీకు జరిగిన అన్యాయం నీ కూతురికి కూడా జరగబోయి, దేవుడి దయ వలన తప్పిపోయింది! నీకెంతమాత్రమన్నా ఆరోజు నా క్షమకు విలువ అనేది ఉంటే వెంటనే దానికి భర్త విలువ తెలియచెప్పి రేపటి కల్లా చీరె సారెతో నువ్వే దింపి రావాలి. ఇందుకు భిన్నంగా జరిగితే, నాకు ఎల్లుండి ఉదయం అనేది ఉండదు" విసవిసా బైటకు వచ్చిన గంగాధరం, కూతుర్ని అక్కడ చూసి, సిగ్గుతో చితికిపోయాడు!
మిహిర, తన తండ్రి పాదాలు తాకి తనని క్షమించమన్నది. కూతుర్ని దగ్గరకు తీసుకొని భార్య దగ్గరకు వెళ్ళాడు. చూడు మిహిరా! ఇప్పుడు నువ్వు విన్నది ఇక్కడే మర్చిపోతానని నీకెంతో ఇష్టమైన మీ అమ్మ మీద ప్రమాణం చెయ్యి. ఇది కేవలం మా భార్యాభర్తలకి మాత్రమే సంబంధించింది!
మిహిర తల్లి రాధ తన అర్థం లేని అహంకారం కూతురి జీవితాన్నే బలి తీసుకోబోవడంతో, భర్తని క్షమించమని కాళ్ళు పట్టుకున్నది. గంగాధరం భార్యని పొదువుకుని, "తానెప్పటికీ ఆమెకి బాసటగా నిలుస్తా" నన్నాడు.
మిహిరకి తండ్రి ఔన్నత్యం, అన్నిటినీ మించి భార్యాభర్తల అనుబంధం యొక్క విలువ, వేదమంత్రాల సాక్షిగా పడ్డ మూడుముళ్ల శక్తి అవగతయింది!
****
రాజీవ్ వివాహానికిచ్చే ఇచ్చే విలువ మూలంగా ఎంతమంది ఎన్నిసార్లు మళ్లీ పెళ్లి చేసుకోమన్నా, , "మిహిర నా భార్య.. మా బంధానికి గ్రహణం పట్టింది కానీ అది వీడిపోనిది! ఇది రాముడు ఏలిన రాజ్యం!" అనేవాడు. రాజీవ్ లాగా భార్యాభర్తల బంధాన్ని అర్థం చేసుకుంటే మామిడాకులే గానీ విడాకులుండవు కదా!
***
పందిట్లో పెళ్లవుతున్నది! మిహిర, రాజీవ్ దండలు మార్చుకుంటున్నారు.. కొడుకు కోడలు, కూతురు అల్లుడు, మనవళ్ళు మనవరాళ్ల సమక్షంలో, షష్టిపూర్తి మహోత్సవంలో!
సమాప్తము
అంత తలనెప్పిలోనూ ఉలిక్కిపడ్డది మిహిర, తన తండ్రి తనను మొన్న మొన్నటిదాకా ప్రేమతో పిలిచిన పిలుపు.. వివశురాలైపోయింది.. ప్రేమ కోసం వాచి పోయిన ఆ చిన్న ప్రాణం! తనను దగ్గరకు తీసుకుంటున్న రాజీవ్ ని చుట్టుకుపోయి బావురుమన్నది. ఏదో మాట్లాడుతున్న ఆమె పెదవులని తన పెదవులతో మూసేసాడు! ఆ రాత్రి వారి తొలిరేయి అయింది!
**
కూతురి కోసం బెంగ పడి జ్వరం తెచ్చుకున్న తల్లిని చూడటానికి వచ్చినరోజునే పుట్టినింటికి వెళ్ళింది.. ఎవరితోనూ చెప్పకుండా వెళ్ళడానికి చెప్పులు వేసుకుంటున్న మిహిరని ఆపి, "నువ్వు ఎక్కడికి వెళ్తున్నావో చెప్పక్కర్లేదా?"
రాత్రి అంత మార్దవంగా, సన్నిహితంగా మెసిలిన భర్త కరకు కంఠంలోని అధికార ధోరణికి కంగుతిన్నది మిహిర! ఒక్క నిమిషంలో ఆమెలోని ఆభిజాత్యం పడగ విప్పి "నాకు ఎవరి పర్మిషన్ అక్కర్లేదు" అన్నది.
"ఇది పర్మిషన్ కాదు ఇన్ఫర్మేషన్. ఈ ఇంట్లో కొన్ని రూల్స్ ఉన్నాయి. అవి ఈ ఇంటి సభ్యులు పాటించి తీరాలి!"
"షిట్! ఆఫ్ట్రాల్ నేను మా ఇంటికి వెళ్ళడానికి.. "
"ఓకే నాకు ఇన్ఫర్మేషన్ అందింది. నువ్వు భోజనానికి వస్తావో రావో చెప్పి వెళ్ళాలి. మా ఇంట్లో మేము అనవసరంగా వేస్ట్ చెయ్యము" రాజీవ్ మాట లెక్కలేనట్లుగా వెళ్ళిపోయింది!
తల్లి ఉద్బోధలు, రాజీవ్ తో గడిపిన మధురమైన కాలాన్ని మరుగున పడేసి, మిహిరలోని మూర్ఖత్వాన్ని తట్టి లేపింది.
అత్తగారింట్లో ఎలా గొడవలు లేవదీయాలో, .. అదీ అవతలి వాళ్లదే తప్పనిపించేట్లు, తన భర్త చేసిన పెళ్లిని ఎలా తలక్రిందులు చేయాలో వైనవైనాలగా చెప్పింది. మిహిరలో ఉన్న ద్వంద్వ ప్రకృతి ఆమెని పూర్తిగా తల్లి మాట శిరోధార్యంగా తీసుకోనివ్వడం లేదు.. రాజీవ్ సాన్నిహిత్యం కోరుకుంటున్న మనసు, శరీరం అందుకు ఒప్పుకోవడం లేదు. ఆ చిరాకంతా తల్లి మీదే చూపించి అన్నం తినకుండా వచ్చేసింది. సరిగ్గా బైట అడుగుపెట్టగానే బయటకు వెళ్లి వస్తున్న తండ్రీ కనపడ్డాడు. ఆయన చేసిన పెళ్లి అని ఆయన్ని నాలుగు దులిపేసింది.. అన్నింటికీ పర్మషన్ అడగాలని ఆంక్షలు విధిస్తున్నాడు రాజీవ్ అంటూ. అప్పుడే రాజీవ్ తో మాట్లాడి అంతా బాగుంటుందన్న ఆశాభావంతో ఉన్న గంగాధరం గారు చిన్నబోయారు!
**
మిహిర అన్నం తినటానికి వచ్చి, డైనింగ్ టేబుల్ ఖాళీగా ఉండటం చూసి, అవాక్కయింది!. "నేను అన్నం తినాలి. అక్కడ ఏమీ లేవు" మిహిర విసురుగా అంది. అప్పడే ఆమెని చూస్తున్నట్లు రాజీవ్, " ఓ నువ్వు అన్నం తినాలా? మాకు తెలియదే నువ్వు భోజనానికి వస్తావని. అమ్మా వాళ్ళు పెళ్లికి వెళ్లారు. నేను మా ఫ్రెండ్ ఇంట్లో ఫంక్షన్ లో భోజనం చేసేసాను. అదేమిటీ మీ అమ్మ అన్నం పెట్టలేదా?"
మిహిర ఆకలికి.. కళ్ళు తిరిగినట్లై పడబోయింది. రాజీవ్ లోని మనిషి మేల్కొన్నాడు. గబగబా లేచొచ్చి మిహిరని మంచం మీద పడుకోబెట్టి, మారు మాట్లాడకుండా షర్ట్ వేసుకుని, దగ్గర్లో ఉన్న కర్రీ పాయింట్ లో అన్నం కూరలు తెచ్చి, గబగబా ప్లేట్ లో అన్నం కూరలు కలిపి నోట్లో పెట్టాడు. మిహిరలోని అహం బుసలు కొడుతున్నా, ఆకలి, రాజీవ్ ప్రేమ మారుమాట్లాడకుండా కలిపినవన్నీ తినేసేట్లు చేసింది.
రాజీవ్ కి బాగా అర్థమయింది మిహిరలోని ద్వంద్వ ప్రవృత్తి! 'ఎలా కాపాడుకోను నా చిన్నిని, తల్లి అనే ఆ రాక్షసి నుండి?
***
పసిపిల్లలాంటి మనసు ఒకవైపు తల్లి మాటలకి తాన తందాన అనే అహంకారి మిహిర మరోవైపు! తాను బాధపడుతూ, భర్తని, అత్తమామల్ని బాధ పెడుతూ, ఆఖరికి తల్లి మాట ప్రకారం భర్త దగ్గరకు వెళ్లక యాడాది గడిచిపోయింది.
కొద్ధి రోజులు స్వేచ్ఛాజీవితాన్ని ఎంజాయ్ చేసింది. తోటి వాళ్లందరికీ పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి.. ఒంటరిగా పార్టీల కొచ్చే మిహిర మీద కన్నేసిన రాహుల్ ఆ రోజు ఇంట్లో దింపుతానని తీసుకు వెళ్లి, తన గెస్ట్ హౌస్ లో బలవంతం చేయబోతే, అదృష్టవశాత్తు ఆ గెస్ట్ హౌస్ వాచ్మెన్ తమ ఇంట్లో డ్రైవర్ గా చేసిన అతను కావడం వలన, రాహుల్ తో కలియబడి రక్షించాడు!,
బాధాతప్త హృదయంతో తల్లి దగ్గరకు వెళ్లబోయిన మిహిర తండ్రి గొంతు విని ఆగిపోయింది.
గెస్ట్ హౌస్ వాచ్మెన్ ఫోన్ వలన విషయం తెలిసిన గంగాధరం మళ్లీ చరిత్ర పునరావృతమైతున్నదని గ్రహించి భార్యతో ఒక పుష్కరం తర్వాత ఏకాంతం ఏర్పరుచుకుని', "నీకు జరిగిన అన్యాయం నీ కూతురికి కూడా జరగబోయి, దేవుడి దయ వలన తప్పిపోయింది! నీకెంతమాత్రమన్నా ఆరోజు నా క్షమకు విలువ అనేది ఉంటే వెంటనే దానికి భర్త విలువ తెలియచెప్పి రేపటి కల్లా చీరె సారెతో నువ్వే దింపి రావాలి. ఇందుకు భిన్నంగా జరిగితే, నాకు ఎల్లుండి ఉదయం అనేది ఉండదు" విసవిసా బైటకు వచ్చిన గంగాధరం, కూతుర్ని అక్కడ చూసి, సిగ్గుతో చితికిపోయాడు!
మిహిర, తన తండ్రి పాదాలు తాకి తనని క్షమించమన్నది. కూతుర్ని దగ్గరకు తీసుకొని భార్య దగ్గరకు వెళ్ళాడు. చూడు మిహిరా! ఇప్పుడు నువ్వు విన్నది ఇక్కడే మర్చిపోతానని నీకెంతో ఇష్టమైన మీ అమ్మ మీద ప్రమాణం చెయ్యి. ఇది కేవలం మా భార్యాభర్తలకి మాత్రమే సంబంధించింది!
మిహిర తల్లి రాధ తన అర్థం లేని అహంకారం కూతురి జీవితాన్నే బలి తీసుకోబోవడంతో, భర్తని క్షమించమని కాళ్ళు పట్టుకున్నది. గంగాధరం భార్యని పొదువుకుని, "తానెప్పటికీ ఆమెకి బాసటగా నిలుస్తా" నన్నాడు.
మిహిరకి తండ్రి ఔన్నత్యం, అన్నిటినీ మించి భార్యాభర్తల అనుబంధం యొక్క విలువ, వేదమంత్రాల సాక్షిగా పడ్డ మూడుముళ్ల శక్తి అవగతయింది!
****
రాజీవ్ వివాహానికిచ్చే ఇచ్చే విలువ మూలంగా ఎంతమంది ఎన్నిసార్లు మళ్లీ పెళ్లి చేసుకోమన్నా, , "మిహిర నా భార్య.. మా బంధానికి గ్రహణం పట్టింది కానీ అది వీడిపోనిది! ఇది రాముడు ఏలిన రాజ్యం!" అనేవాడు. రాజీవ్ లాగా భార్యాభర్తల బంధాన్ని అర్థం చేసుకుంటే మామిడాకులే గానీ విడాకులుండవు కదా!
***
పందిట్లో పెళ్లవుతున్నది! మిహిర, రాజీవ్ దండలు మార్చుకుంటున్నారు.. కొడుకు కోడలు, కూతురు అల్లుడు, మనవళ్ళు మనవరాళ్ల సమక్షంలో, షష్టిపూర్తి మహోత్సవంలో!
సమాప్తము
ఇతర ధారావాహికాలు
అదృశ్యమందిరం
___________________________________________
ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనములు
మా తెలుగు తల్లికి మల్లె పూదండ
అదృశ్యమందిరం
___________________________________________
ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనములు
మా తెలుగు తల్లికి మల్లె పూదండ