19-12-2024, 05:53 AM
நாகினியின் காம வேட்டை - 06
மண்டி போட்டு தலை வணங்கி இருக்கும்பொழுது அவளின் பக்கவாட்டில் பிதுங்கிய வயிறும் முலையும் பார்ப்பவர்களை கை வைக்க தூண்டும் அழகு. ஆண்கள் அனைவரையும், நாகராணி அஸ்வினியை ஒருமுறை ஓத்து விட்டால் போதும். அதன் பின் இறந்தாலும் பரவாயில்லை என்று நினைக்க வைக்கும்.
அவளுடைய முதுகில் கையை வைத்து தடவ ஆரம்பித்தார் நாககுரு சங்கர சாஸ்த்திரி.
இதுதான் நாககுருவின் ஆசீர்வாதம்... நாக குரு எவ்வளவு நேரம் அவர்களின் உடம்பை தடவுகிறாரோ, அந்த அளவுக்கு அவரிடமிருந்து அவர்களுக்கு ஆசீர்வாதம் கிடைக்கும். இதுதான் அவர்களின் நம்பிக்கை.
இப்பொழுது உங்களுக்கு ஒரு விஷயம் தெளிவாக புரிந்து இருக்கும். ஆண் நாகங்களை விட பெண் நாகினிகளுக்கு அதிக ஆசீர்வாதம் நாக குருவிடமிருந்து கிடைத்திருக்கும். அதிலும் வயதான நாகினிகளை விட இளம் நாகினிகளுக்கு அதிக ஆசீர்வாதம் கிடைத்து இருக்கும். என்ன செய்வது... இந்த பஞ்சவனத்தில் நாக குரு சங்கர சாஸ்திரிகளின் சொல்லே வேதா வாக்கு. அவரை எதிர்த்து எந்த நாகமோ நாகினியோ எதுவும் செய்ய முடியாது.
சிவபூஜை ஒருபுறம் அமோகமாக நடந்து கொண்டிருக்க, நம் நாககுரு, நாகராணி அஸ்வினியின் முதுகை ஆர்வத்தோடு தடவி ஆசீர்வாதம் தந்து கொண்டிருந்தார்.
நாகராணியின் முதுகில் வியர்த்து இருந்த வேர்வைத்துளிகள் நாககுருவின் உள்ளங்கைகளை ஈரப்படுத்த, அவரோ, அஸ்வினியின் உடல் முழுக்கவும் தடவி, அவள் இடுப்பையும் தடவ ஆரம்பித்தார். அவளின் முதுகையும் இடுப்பையும் தடவ தடவ, அவரும் சிலமுறை நாகராணியின் பஞ்சகச்ச ஜரிகைக்குள் விரல்களை நுழைக்க, முயற்சித்தும் முடியாமல் போனது.
இப்படி ஒரு விபரீதமான செயலை நாககுரு செய்து கொண்டிருக்க, நாகராணி அஸ்வினியோ அவருக்கு முழு ஒத்துழைப்பு கொடுத்து, இன்னமும் மண்டியிட்டு குனிந்து நெற்றியை தரையில் வைத்தவாறே, அவரை வணங்கிக் கொண்டே அவரது தடவலை அனுபவித்துக் கொண்டு அவரின் ஆசீர்வாதங்களை எல்லையில்லாமல் பெற்றுக் கொண்டிருந்தாள்.
கொஞ்ச நேரத்தில் இன்னும் சில பாம்புகள் அவ்விடத்திற்கு வந்தன. அங்கு வந்த பாம்புகள் அனைத்தும் உருமாறின. அவையனைத்தும் ஆண் நாகங்கள். அனைவரும் பஞ்சகச்ச வேஷ்டி மட்டுமே அணிந்து இருந்தனர். அதில் முதலில் ஒரு ஆண் நாகம் நீல நிறத்தில் இருந்தது. அவன் பெயர் மாதவன். அவன்தான் இந்த பஞ்சவனத்தின் நாகராஜன். நாகராணி அஸ்வினியின் கணவன். கடந்த சில ஆண்டுகளாக மாதவனின் ஆட்சிதான் இங்கு நடைபெற்று வருகிறது.
மாதவனும், அஸ்வினியைப் போல நாககுருவின் முன்பு வந்து மண்டியிட்டு, நெற்றியை தரையில் பதித்து நாககுருவிடம் தலை வணங்கினான். ஆனால் அவரோ, அஸ்வினியின் உடலை தடவுவதிலேயே குறியாக இருந்தார். மாதவனும் தனக்கு ஆசீர்வாதம் கிடைக்கும் என்று ரொம்ப எதிர்பார்ப்புடன் இருந்தான்.
அதன்பிறகு கொஞ்ச நேரம் நாகராணியின் உடம்பை தடவி அனுபவித்து விட்டு, மாதவனின் தலையில் கையை வைத்து அவனையும் ஆசீர்வாதம் செய்து விட்டு மீண்டும் சிவ பூஜையை ஆரம்பித்தார்.
நாகராஜனும், நாகராணியும் அமைதியாக நாககுருவின் அருகில் அமர்ந்து சிவபூஜையில் கலந்து கொண்டனர்.
அந்த சமயம், அங்கு சிகப்பு நிறத்தில் ஒரு நாகமும், அதனுடன் சாம்பல் நிறத்தில் ஒரு நாகமும் அங்கு வந்தது. அந்த சிவப்பு நிற நாகம் உருமாறி, ஒரு நாகினியாக மாறினாள். அவள், நாகராணியின் மகளும், நாக உலக இளவரசியுமான பிருந்தா ஆவாள். அவளுடன் வந்த சாம்பல் நிற நாகினி, பிருந்தாவின் தோழி ஜீவிதா.
இருவரும் இளம் நாகினிகள். இருவருக்கும் ஒரே வயதுதான். மிகவும் ஆபத்தான வயது. இருபது...
இருவரும் கலகலவென சிரித்துக்கொண்டு வந்தனர். அவர்களை அமைதியாக இருக்கும்படி, மாதவன் கண்களால் மிரட்ட, இருவரும் சிரிப்பதை நிறுத்தி விட்டு அமைதியாக வந்து பூஜையில் அமர்ந்தனர்.
சிறிது நேரத்தில் பூஜை முடிந்தது. நாககுரு எழுந்து அனைவருக்கும் தீர்த்தம் தெளித்தார். அனைவரும் ஹர ஹர மகா தேவா.... என்று கோஷம் எழுப்பினர். பின்பு நாக குரு, அந்த நாக நாகினிகளின் கூட்டத்தை நோக்கி பேச ஆரம்பித்தார்.
“கேளுங்கள் நாக நாகினிகளே.... பதினெட்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை நம் அபூர்வமான நாகமணி பூமியில் இருந்து வெளிப்படும். அந்த சமயம் நாம் நாகமணிக்கு செய்ய வேண்டிய மரியாதைகளை செய்ய வேண்டும். அப்படி செய்தால்தான் நம் நாக வம்சம் நல்ல முறையில் இருக்கும். இல்லையனில் அந்த ஈசனின் கோபத்திற்கு நாம் ஆளாக நேரிடும்…”
நாககுரு பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே மாதவன் குறுக்கிட்டான்.
“குருவே.... நாகமணிக்கு என்னென்ன மரியாதைகளை செய்ய வேண்டும் என்று கூறுங்கள். ஒரு நாகராஜனாக என்னால் இயன்றதை, நான் செய்வேன்.”
“நாகராஜா.... இதை உன்னால் மட்டும் செய்ய இயலாது. நீயும் நாகராணியும் இணைந்தே இதை செய்ய இயலும்.”
மாதவன் புரியாமல் பார்த்தான்.
மண்டி போட்டு தலை வணங்கி இருக்கும்பொழுது அவளின் பக்கவாட்டில் பிதுங்கிய வயிறும் முலையும் பார்ப்பவர்களை கை வைக்க தூண்டும் அழகு. ஆண்கள் அனைவரையும், நாகராணி அஸ்வினியை ஒருமுறை ஓத்து விட்டால் போதும். அதன் பின் இறந்தாலும் பரவாயில்லை என்று நினைக்க வைக்கும்.
அவளுடைய முதுகில் கையை வைத்து தடவ ஆரம்பித்தார் நாககுரு சங்கர சாஸ்த்திரி.
இதுதான் நாககுருவின் ஆசீர்வாதம்... நாக குரு எவ்வளவு நேரம் அவர்களின் உடம்பை தடவுகிறாரோ, அந்த அளவுக்கு அவரிடமிருந்து அவர்களுக்கு ஆசீர்வாதம் கிடைக்கும். இதுதான் அவர்களின் நம்பிக்கை.
இப்பொழுது உங்களுக்கு ஒரு விஷயம் தெளிவாக புரிந்து இருக்கும். ஆண் நாகங்களை விட பெண் நாகினிகளுக்கு அதிக ஆசீர்வாதம் நாக குருவிடமிருந்து கிடைத்திருக்கும். அதிலும் வயதான நாகினிகளை விட இளம் நாகினிகளுக்கு அதிக ஆசீர்வாதம் கிடைத்து இருக்கும். என்ன செய்வது... இந்த பஞ்சவனத்தில் நாக குரு சங்கர சாஸ்திரிகளின் சொல்லே வேதா வாக்கு. அவரை எதிர்த்து எந்த நாகமோ நாகினியோ எதுவும் செய்ய முடியாது.
சிவபூஜை ஒருபுறம் அமோகமாக நடந்து கொண்டிருக்க, நம் நாககுரு, நாகராணி அஸ்வினியின் முதுகை ஆர்வத்தோடு தடவி ஆசீர்வாதம் தந்து கொண்டிருந்தார்.
நாகராணியின் முதுகில் வியர்த்து இருந்த வேர்வைத்துளிகள் நாககுருவின் உள்ளங்கைகளை ஈரப்படுத்த, அவரோ, அஸ்வினியின் உடல் முழுக்கவும் தடவி, அவள் இடுப்பையும் தடவ ஆரம்பித்தார். அவளின் முதுகையும் இடுப்பையும் தடவ தடவ, அவரும் சிலமுறை நாகராணியின் பஞ்சகச்ச ஜரிகைக்குள் விரல்களை நுழைக்க, முயற்சித்தும் முடியாமல் போனது.
இப்படி ஒரு விபரீதமான செயலை நாககுரு செய்து கொண்டிருக்க, நாகராணி அஸ்வினியோ அவருக்கு முழு ஒத்துழைப்பு கொடுத்து, இன்னமும் மண்டியிட்டு குனிந்து நெற்றியை தரையில் வைத்தவாறே, அவரை வணங்கிக் கொண்டே அவரது தடவலை அனுபவித்துக் கொண்டு அவரின் ஆசீர்வாதங்களை எல்லையில்லாமல் பெற்றுக் கொண்டிருந்தாள்.
கொஞ்ச நேரத்தில் இன்னும் சில பாம்புகள் அவ்விடத்திற்கு வந்தன. அங்கு வந்த பாம்புகள் அனைத்தும் உருமாறின. அவையனைத்தும் ஆண் நாகங்கள். அனைவரும் பஞ்சகச்ச வேஷ்டி மட்டுமே அணிந்து இருந்தனர். அதில் முதலில் ஒரு ஆண் நாகம் நீல நிறத்தில் இருந்தது. அவன் பெயர் மாதவன். அவன்தான் இந்த பஞ்சவனத்தின் நாகராஜன். நாகராணி அஸ்வினியின் கணவன். கடந்த சில ஆண்டுகளாக மாதவனின் ஆட்சிதான் இங்கு நடைபெற்று வருகிறது.
மாதவனும், அஸ்வினியைப் போல நாககுருவின் முன்பு வந்து மண்டியிட்டு, நெற்றியை தரையில் பதித்து நாககுருவிடம் தலை வணங்கினான். ஆனால் அவரோ, அஸ்வினியின் உடலை தடவுவதிலேயே குறியாக இருந்தார். மாதவனும் தனக்கு ஆசீர்வாதம் கிடைக்கும் என்று ரொம்ப எதிர்பார்ப்புடன் இருந்தான்.
அதன்பிறகு கொஞ்ச நேரம் நாகராணியின் உடம்பை தடவி அனுபவித்து விட்டு, மாதவனின் தலையில் கையை வைத்து அவனையும் ஆசீர்வாதம் செய்து விட்டு மீண்டும் சிவ பூஜையை ஆரம்பித்தார்.
நாகராஜனும், நாகராணியும் அமைதியாக நாககுருவின் அருகில் அமர்ந்து சிவபூஜையில் கலந்து கொண்டனர்.
அந்த சமயம், அங்கு சிகப்பு நிறத்தில் ஒரு நாகமும், அதனுடன் சாம்பல் நிறத்தில் ஒரு நாகமும் அங்கு வந்தது. அந்த சிவப்பு நிற நாகம் உருமாறி, ஒரு நாகினியாக மாறினாள். அவள், நாகராணியின் மகளும், நாக உலக இளவரசியுமான பிருந்தா ஆவாள். அவளுடன் வந்த சாம்பல் நிற நாகினி, பிருந்தாவின் தோழி ஜீவிதா.
இருவரும் இளம் நாகினிகள். இருவருக்கும் ஒரே வயதுதான். மிகவும் ஆபத்தான வயது. இருபது...
இருவரும் கலகலவென சிரித்துக்கொண்டு வந்தனர். அவர்களை அமைதியாக இருக்கும்படி, மாதவன் கண்களால் மிரட்ட, இருவரும் சிரிப்பதை நிறுத்தி விட்டு அமைதியாக வந்து பூஜையில் அமர்ந்தனர்.
சிறிது நேரத்தில் பூஜை முடிந்தது. நாககுரு எழுந்து அனைவருக்கும் தீர்த்தம் தெளித்தார். அனைவரும் ஹர ஹர மகா தேவா.... என்று கோஷம் எழுப்பினர். பின்பு நாக குரு, அந்த நாக நாகினிகளின் கூட்டத்தை நோக்கி பேச ஆரம்பித்தார்.
“கேளுங்கள் நாக நாகினிகளே.... பதினெட்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை நம் அபூர்வமான நாகமணி பூமியில் இருந்து வெளிப்படும். அந்த சமயம் நாம் நாகமணிக்கு செய்ய வேண்டிய மரியாதைகளை செய்ய வேண்டும். அப்படி செய்தால்தான் நம் நாக வம்சம் நல்ல முறையில் இருக்கும். இல்லையனில் அந்த ஈசனின் கோபத்திற்கு நாம் ஆளாக நேரிடும்…”
நாககுரு பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே மாதவன் குறுக்கிட்டான்.
“குருவே.... நாகமணிக்கு என்னென்ன மரியாதைகளை செய்ய வேண்டும் என்று கூறுங்கள். ஒரு நாகராஜனாக என்னால் இயன்றதை, நான் செய்வேன்.”
“நாகராஜா.... இதை உன்னால் மட்டும் செய்ய இயலாது. நீயும் நாகராணியும் இணைந்தே இதை செய்ய இயலும்.”
மாதவன் புரியாமல் பார்த்தான்.