నేటి బాంధవ్యాలు - 6

[k3vv3]

"అన్నయ్యా!... అమ్మా నాన్న మన నలుగురినీ నాకు తెలిసినప్పటి నుంచీ ఎంతో గారాబంగా పెంచారు. మన ఇష్టానుసారం చదివించారు. నీవు అమెరికాకు వెళ్ళాలని ఆశపడ్డావు. మన కుటుంబానికి తగిన సంబంధాన్ని చూచి నీ కోరికపై వదినకు నీకు పెళ్ళి జరిపించి మిమ్మల్ని అమెరికాకు పంపారు. వాణి వారి ఆశలనన్నింటినీ కాల్చి భస్మం చేసి తన దారిన తను చూచుకొని మనకు తనకూ ఎలాంటి సంబంధం లేదని వెళ్ళిపోయింది. ఇక చెల్లి శార్వరి... మనందరి కంటే చిన్నది. మనలాగే బాగా చదవాలి. వాణి అక్కయ్యలా కాకుండా ఆమె వివాహం అమ్మా నాన్నల ఇష్టానుసారంగా జరగాలి. అమ్మా నాన్నలు... పెద్దవారవుతున్నారు. వారికి సాయంగా అండగా నేను వుండాలని నిర్ణయించుకున్నాను. శార్వరి చదువు పూర్తి అయ్యేవరకే నేను ఆమెకు తోడుగా హైదరాబాదులో వుంటాను. తర్వాత మన వూరికి వచ్చి నాన్నగారు నిర్వహించే పాలవ్యాపారాన్ని... ఫ్యాక్టరీని చూచుకొంటాను. మనకు రెండు వందల ఆవులకు పైగా వున్నాయి. గోవుల సంరక్షణ అంటే నాన్నకు అమ్మకు నాకు ఎంతో ఇష్టం. వారి ఆనందమే నా ఆనందం. మన వూర్లో వుండి అమ్మా నాన్నలను చూచుకొంటూ నాన్న చేస్తున్న వ్యాపారాన్ని సాగిస్తూ... నాన్నగారికి విశ్రాంతి నివ్వాలనేది నా నిర్ణయం. వాటినన్నింటినీ చూచుకొంటూ న్యాయవాది వృత్తిని సాగిస్తాను.
"అలా అన్నాడు ఈశ్వర్!..." అంది ప్రణవి.



"అమ్మా!.... ఈ విషయాలన్నీ నీకెలా తెలుసు?"



"మా వదిన చెప్పింది..."



"అంటే నీకు మీ వదినకు మధ్యన...."



"సఖ్యతే! ఎలాంటి భేదాభిప్రాయాలు లేవు" నవ్వింది ప్రణవి. రెండు క్షణాల తర్వాత "ఆఁ ఇప్పుడు చెప్పు నా ప్రశ్నకు నీ జవాబు!" అడిగింది ప్రణవి.



"వెరీ సింపుల్ అమ్మా!..."



"ఎందే సింపుల్!..."



"అంటే!... నీ ఇష్టమే నా ఇష్టం అమ్మా!..." చిరునవ్వుతో చెప్పింది దీప్తి.



"నిజంగానా!...."



"అవునమ్మా!..." గోముగా చెప్పింది దీప్తి.



తన చేతుల్లోకి దీప్తి ముఖాన్ని తీసుకొని నొసటన ముద్దుపెట్టి... " నా బిడ్డ బంగారు!" ఆనందంగా చెప్పింది ప్రణవి.



దీప్తి నవ్వుతూ తల్లి ఒడిలో వాలిపోయింది.
దీప్తి తల నిమురుతూ....
"తల్లీ!...."



"ఏమ్మా!...."



"మీ నాన్నగారు సామాన్యులు కారు... వారు మన నిర్ణయానికి అంగీకరించరు. అప్పుడు ఏం చేస్తావు తల్లీ!..." విచారంగా అడిగింది ప్రణవి.



"నాన్నగారు నా మాటను కాదరనుకొంటానమ్మా!..."



"కాదంటే!..."



"నీవు నాకు అండగా వుంటావుగా!... నాన్నగారికి బెదిరిపోయి నీ నిర్ణయాన్ని మార్చుకోవు కదా!..."



"తల్లీ!.... వారి ముందు మాట్లాడి వారికి ఆవేశాన్ని పెంచకూడదని నా నిర్ణయం. ఇక నీ విషయంలో వారు ప్రస్తావించినా మనది మౌన ముద్రే. ఓటు నీకే!.. నా నిర్ణయం మారదు..." నవ్వుతూ చెప్పింది ప్రణవి.



"అమ్మా!...." సీతాపతి పిలుపు.



ఇరువురూ బెడ్‍రూం నుండి హాలువైపుకు నడిచారు.
"అమ్మా అసలు విషయం చెప్పలేదు!..."



"ఏమిటే!..."



"నాన్న ఎలక్షన్‍లో..."



"డిపాజిట్ పోగొట్టుకొన్నారు!..." వెటకారంగా నవ్వింది ప్రణవి.



దీప్తిని చూచిన సీతాపతి దగ్గరకు వచ్చి...
"అక్కా!... ఎంతగా మారిపోయావు..." ఆశ్చర్యంతో అడిగాడు.



"సీతూ!.... నీవు మాత్రం మారలేదా!... ఆరడుగుల అందగాడిలా మారిపోయావ్!..." ప్రీతిగా తమ్ముడి భుజంపై చెయ్యివేసి అతని ముఖంలోకి చూచింది దీప్తి.



"పెదబావా!... అక్కవాళ్ళు బాగున్నారా అక్కా!..."



"అంతా బాగున్నారు... ఎలా సాగుతోంది నీ బి.టెక్. చదువు వైజాక్‍లో!..."



"బాగుంది అక్కా!.... గోల్డుమెడల్ గెలవాలని ప్రయత్నిస్తున్నా!..."



"అమ్మా!.... నాన్నగారు ఏరి?" అడిగాడు సీతాపతి.



"చెన్నై వెళ్లారు వ్యాపార విషయంగా. రేపు తెల్లవారేసరికి దిగుతారు."



"అక్కా! దీపక్... నీతూలు ఎలా వున్నారు?"



"ఆఁ.... వాళ్ళకేం తక్కువ. ఆ ఇంట్లోవారు యువరాజా.... యువరాణి... నీతూ వుంది చూచావ్.... అది అంతా మన అత్తయ్యలాగేరా!.... భయం అనేది లేదు... మహా సాహసి" నవ్వింది దీప్తి.



"అమ్మా!.... మీరు భోం చేశారా!..."



"లేదురా..."



"నేను స్నానం చేసి వస్తానమ్మా!..... కలిసి భోం చేద్దాం. అక్కతో కూర్చుని భోంచేసి చాలాకాలం అయింది" సీతాపతి నవ్వి తన గదికి వెళ్ళిపోయాడు.



"అమ్మా!.... సీతూ ఎంతగా మారిపోయాడమ్మా!.... పెద్దమనిషిలా ఎంతో నీట్‍గా మాట్లాడుతున్నాడు?..."



"వాడిది నా పోలిక!..."



"మరి నేనూ!....." బుంగమూతితో అడిగింది దీప్తి.



"తల్లీ నీవూ నా పోలికేనే... పద.... వాడు ఎప్పుడు తినాడో ఏమో!... అన్నింటినీ డైనింగ్ టేబుల్ మీద పెడదాం..."



తల్లీకూతుళ్ళు వంటగది వైపుకు నడిచారు.
====================================================================
ఇంకా వుంది..