నేను చదివిన కథలు - పందిట్లో పెళ్లవుతున్నది

[k3vv3]

"నా భర్త ఒక ప్రయివేటు కంపనీలో మేనేజరుగా పని చేసేవారు. నేను టీచరుగా వుద్యోగం చేస్తూ ఆయనకు చేదోడు వాదోడుగా వుండే దాన్ని. మాది కలతలు లేని కమ్మని కాపురం. మాకు ఒక మగ బిడ్డ కలిగాడు. రమేష్ అని పేరు పెట్టి, ముద్దుగా పెంచాము. వాడు కాలేజీకి వెళ్ళే వరకు, మంచి విద్యార్ధిగానే వున్నాడు. ఎదిగిన కుర్రవాడని, వాడికి కొంత స్వేచ్చగా మసిలే అవకాశమిచ్చాము. అదే మా కొంప ముంచిందని తర్వాత తెలిసింది. 



వాడు బీకాం ఆఖరి సంవత్సరంలో వున్నప్పుడు, తన క్లాసుమేటుని పెళ్ళి చేసుకుని, యింటికి తీసుకు వచ్చాడు. అది వాడు మాకిచ్చిన ఫస్ట్ షాక్. ఆ అమ్మాయిది దిగువ మధ్యతరగతి కుటుంబం. ఆ అమ్మాయి తల్లిదండ్రులను సంప్రదిస్తే, వారు. " మాకింకా ఒక అబ్బాయి, ఒక అమ్మాయి వున్నారు. మమ్మల్ని కాదనుకున్న ఆ పిల్ల పట్ల మాకే బాధ్యతా లేదు" అని మమ్మల్ని పంపించివేసారు. 



పెళ్ళి చేసుకుని, మా కొడుకుని నమ్మి వచ్చిన, ఆ అమ్మాయి బాధ్యత మాదే అనుకున్నాము. వాళ్ళిద్దరి చదువు, కాపురం సజావుగా సాగేలా మా వంతు సహాయం చేసాము. 



 సరిగ్గా అప్పుడే, వాడి తప్పుడు పనులు ఒక్కటొక్కటిగా బయటపడటం ఆరంభమైంది. వాడు, నాకు తెలియకుండా, ఇంట్లో లాకరులో వున్న నగలనే గాక, వాడి పేర మేము కొన్న యిండ్ల స్థలాలను అమ్మేసాడు. తండ్రి పేరునుపయోగించుకుని అప్పులు తెచ్చాడు. ఆ డబ్బులన్నీ, పబ్బుల్లో డాన్సులు చేయడానికి, మాదక పదార్ధాలు కొనడానికి, తగలేసాడని తెలిసి, మా గుండెలు బ్రద్దలయ్యాయి. 



“పెళ్ళి చేసుకున్నావు. బాగా చదువుకొని, నువ్వొక మంచి వుద్యోగం తెచ్చుకుంటే, మీరిద్దరూ సుఖంగా కాపురం చెయ్యవచ్చు. మా మాట విను నాయనా” అని బ్రతిమిలాడాము. 



విన్నట్లు నటించాడు గాని, వాడేనాడు మా మాటల్ని లెక్క చేయలేదు. క్రొత్తగా బెట్టింగులు మొదలుపెట్టాడు. డబ్బుల కోసం మమ్మల్ని వేధించ సాగాడు. డబ్బులివ్వమంటే, వాడి భార్యను, మా కళ్ళ యెదుట హింసించే వాడు. ఆ అభాగ్యురాలిని కాపాడడం కోసం, వాడడిగిన డబ్బులు యివ్వక తప్పని పరిస్థితి, యేర్పడింది. 



వాడి భార్య, జయంతి ఆ అమ్మాయి పేరు, పెళ్ళికి ముందు రమేష్ చెప్పిన మాటలు నమ్మి, ఒక మంచి కుటుంబంలో పెద్దలతో కలిసి, సంతోషంగా జీవించవచ్చని కలలు కంది. ఆ కలలు నిజమవుతాయని నమ్మే సమయంలో, రమేష్ దురలవాట్లు, హింసా ప్రవృత్తి బయట పడడంతో ఆ పిల్ల తీవ్ర మనో వేదనకు గురైంది. 



మేము ఆ అమ్మాయిని ఓదార్చి, " ఇప్పుడు చింతించి లాభం లేదు. బాగా చదువుకుని మంచి వుద్యోగం తెచ్చుకో. వాడి మీద ఆధార పడకుండా బ్రతికే మార్గం చూసుకో. మేము జీవించి వున్నంతవరకు నీకు సపోర్టుగా వుంటాము" అని ధైర్యం చెప్పాము. ఆ అమ్మాయి మా మాట విని బాగా చదువుకోసాగింది. 



ఇలా విషాదభరితంగా కొన్ని రోజులు గడిచిన తర్వాత, రమేష్ ఒక రోజు ఈ ఇల్లు స్మశానం చేశాడు. బెట్టింగుల్లో 30 లక్షలు పోగొట్టుకుని ఇంటికి వచ్చి, ఆ డబ్బు వెంటనే కావాలని అడిగాడు. సహజంగానే, నేను నా భర్త అంత డబ్బు యెక్కడనుంచి తెస్తామని కోప్పడ్డాము. వాడు కోపంతో లోనికి వెళ్ళి వాడి భార్యను జుట్టు పట్టుకుని ఈడ్చుకుంటూ వచ్చి, డబ్బు యివ్వక పోతే చంపేస్తానని బెదిరించాడు. 



అప్పుడు నా భర్తకి, కొడుక్కి జరిగిన కొట్లాటలో వారిద్దరూ చనిపోయారు. వారిద్దరిని విడదీయాలని నేను, జయంతి చేసిన ప్రయత్నం ఫలించలేదు. గాయపడిన శరీరాలతో, పగిలిన హృదయాలతో, ప్రవహించే కన్నీళ్ళతో, యిద్దరం మిగిలిపోయాము. ”



“చాలా బాధాకరం. ఎందరో యువకులు ఈ దుర్వ్యసనాల పాలబడి, వారి కుటుంబాలను శోకసముద్రంలోకి నెట్టేస్తున్నారు. ప్రతి రోజూ పేపర్లో ఈ వార్తలు వస్తూంటాయి. ” అన్నాడు రవీంద్ర అనునయంగా. 



"జయంతి ఇప్పుడు ఎంకాం ఆఖరి సంవత్సరం చదువుతోంది. నాతో వుంటే, యవ్వనంలో వుండే వుత్సాహం అణగారిపోతుందని, యూనివర్సిటీ హాస్టల్ లో వుంచాను. జీవితంలో ఒక సారి దెబ్బ తిన్నది కనుక విజ్ణతతో వుంటుందని నా నమ్మకం. చడువయ్యాక, ఉద్యోగం తెచ్చుకుని, పెళ్ళి చేసుకోమని చెప్పాను". 



"మంచి మనసు మీది. మీకే అవసరమున్నా, నాకు ఫోన్ చెయ్యండి. ఇదిగో నా కార్డ్" అని ఆమెకు తన విజిటింగు కార్డునిచ్చాడు. 
 @@@
తేజస్వినితో పరిచయమైన తరువాత, మళ్ళీ పది రోజుల వరకు రవీంద్ర, ఆమెను కలవలేదు. ఏ రోజుకారోజే ఆమెను కలవాలనిపించినా, కలిసే ప్రయత్నం చేయలేదు. ఆమెకు యిష్టముంటుందో వుండదో, అన్న సంకోచమే దానికి కారణం. ఒక రోజు, అతడికి ఆమెనుంచి ఫోన్ వచ్చింది. 



"జయంతికి జ్వరంగా వుంది. హాస్టలునుంచి, ఇంటికి తీసుకు రావాలి. సహాయం చెయ్యగలవా?" అని అడిగింది. 



రవీంద్ర వెంటనే కారు తీసుకుని, ఆమె యింటికి వెళ్ళి, ఆమెను యూనివర్సిటీ హాస్టలుకి తీసుకెళ్ళాడు. అక్క డే, అతను మొదటి సారి, జయంతిని కలిసాడు. పసిమి చాయ, కోల ముఖం, నల్లటి కళ్ళు, గిరజాల జుట్టు, సాధారణ పొడవు, పొడవుకు తగ్గ లావు. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే, ఆమె చూడ చక్కగా వుంది. ఆమెను పెళ్ళిచేసుకోవడానికి రమేష్ యెందుకు తొందరపడ్డాడో, అతనికిప్పుడర్ధమైంది. 



జయంతికి నీరసంగా వుండడం వల్ల, కారులో కనులుమూసుకుని పడుకుంది. రవీంద్ర కూడా మౌనంగా వుండి, వారిని యింటికి చేర్చాడు. తేజస్విని రవీంద్రకి ధన్యవాదాలు తెలిపి, కోడలితో లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. రవీంద్ర మనసు చివుక్కుమంది. కేవలం కారు కోసమే పిలిచాను, ఇంక వెళ్ళు, అన్నట్లుంది ఆమె ప్రవర్తన, అని బాధపడ్డాడు. ఆత్మీయత కరవైన చోట, స్నేహం కొనసాగించడం కష్టమని భావించాడు.