రాజుల సంబంధం

[k3vv3]

"అల్పాహారమును సేవించుటకు అభ్యంతరంబు లేదు కదా!..." అడిగాడు సత్యమూర్తి రాజు. 



"గతికితే అతకదంటారుగా ఏమీ వద్దు. అమ్మాయిని పిలవండి" చిరునవ్వుతో చెప్పాడు సర్వోత్తమరావు.



"అవునవును." అంది రాజేశ్వరి.



"నాకా పటింపులేవు." అన్నాడు రాజకుమార్.



తల్లితండ్రి అతని ముఖంలోకి తీక్షణంగా చూచారు.



"రాజకుమార్! అమ్మానాన్నలు అనుభవజ్ఞులు కదా." చిరునవ్వుతో చెప్పాడు యం.యం. కొండయ్య.



"బాలుడు ఆశపడుతున్నట్లున్నారు తెచ్చెదము." నవ్వుతూ చెప్పింది వనజ.



"వద్దు వనజ మా నమ్మకాలు మావి!" అంది రాజేశ్వరి.



"బావా! సర్వోత్తమా! తమరి నిర్ణయంబేమి?" అడిగాడు సత్యమూర్తిరాజు.



"వద్దులే బావా!.... అమ్మాయి....." సర్వోత్తమరావు పూర్తిచేయకముందే...."దేవీ!...."



"ఆర్యా!...."



"మన కుమారిని తీసుకొని...."



"ఆ.....ఆ..... అటులనే" వనజ వేగంగా లోనికి వెళ్ళింది.



రాజకుమార్ తల్లిదండ్రుల ముఖంలోనికి దిగాలుపడి చూచాడు. తన ప్రక్కన కూర్చొని వున్న కొండయ్య చెవి దగ్గరకు తలను చేర్చి....
"కొండన్నా! ఏంది వీరి భాష.... వికారంగా వుంది" మెల్లగా అడిగాడు.



సమాధానంగా యం.యం. కొండన్న.
"రాజకుమారా! వారి భాష అంతే! రాజభాష"



"మరి పెండ్లి కూతురు భాష?"



"ఆమె భాషా అదే తీరు.... మీరు చెప్పి మాన్పించుకోవాలి." మెల్లగా చెప్పాడు యం.యం కొండయ్య.



"ఆఁ....." ఆశ్చర్యపోయాడు రాజకుమార్.



వనజ భారతిని తీసుకొని వచ్చింది. రాజకుమార్ ఎదురుగా వున్న కుర్చీలో భారతి కూర్చుంది. 
రాజకుమార్ ఆత్రంగా భారతి ముఖంలోకి చూచాడు. భారతి తలను దించుకొంది.
రాజేశ్వరి కళ్ళల్లో ఎంతో ఆనందం.



"రాజా! అమ్మాయిని ఏమైనా అడగాలనుకొంటే అడుగు." అన్నాడు యం.యం. కొండయ్య.



రాజా సిగ్గుతో చిరునవ్వు నవ్వాడు.
"అడగరా!" అంది రాజేశ్వరి.



"నీవెందుకురా సిగ్గుపడుతావ్. నిర్భయంగా అడుగు." అన్నాడు సర్వోత్తమరావు.



"మీ పేరు?" మెల్లగా అడిగాడు రాజకుమార్.



"మదీయ నామము భారతి" భారతి జవాబు.
 
రాజకుమార్ ఉలిక్కిపడ్డాడు. ’ఏందిరా ఈ భాష?....’ అనుకొన్నాడు. 



"రాజకుమారా! మరేదైనా ప్రశ్న అడగదలచితిరా!..." అడిగింది వనజ చిరునవ్వుతో. 



"పెండ్లి కుమారా! నిర్భయముగా మా పుత్రికారత్నమును మీరు ప్రశ్నింపవచ్చును." చెప్పాడు సత్యమూర్తిరాజు.



"బావలుంగారూ! మా సోదరీమణిని నిర్భయముగా అడుగుడు." నవ్వుతూ చెప్పాడు భారతి సోదరుడు భాస్కర్.



భారతి ఓరకంట చిరునవ్వుతో రాజకుమార్ ముఖంలోకి చూస్తూ వుంది.
రాజకుమార్ ఒంటికి చెమట పట్టింది. కుర్చీలో కూర్చోలేక పోయాడు. లేచి వేగంగా ఇంట్లోనుంచి బయటికి నడిచాడు. వెనకాలే యం.యం. కొండయ్య, అతని వెనకాల సర్వోత్తమరావు, మరియు రాజేశ్వరి నడిచారు.



రాజకుమార్ జేబునుండీ కర్చీఫ్ తీసి ముఖాన్ని తుడుచుకొన్నాడు. మనస్సున ఆవేదన, అవమానం.
"ఏం రాజా! లేచి వచ్చేశావు?" అతన్ని సమీపించి యం.యం. కొండయ్య అడిగాడు. 



"కొండయ్య మామా! ఈ ’రాజుల సంబంధం’నాకొద్దు. నీకు ఆ పిల్లకి నా దండాలు." చేతులు జోడించి వేగంగా వీధివైపుకు నడిచాడు రాజకుమార్.



సర్వోత్తమరావు, రాజేశ్వరి రాజకుమార్ మాటలను విన్నారు. దిగాలు పడి ఒకరి ముఖాలు ఒకరి చూచుకొన్నారు.
తల వేలాడేసుకొని యం.యం. కొండయ్య వారిని సమీపించాడు.



ముందు సర్వోత్తమరావు, వెనుక రాజేశ్వరి, ప్రక్కన యం.యం కోటయ్య విచారవదనాలతో వారి వారి ఇండ్లవైపుకు నడిచారు.



సంబంధం తప్పిపోయినందుకు సత్యమూర్తిరాజు, కుమార్తె భారతి, కుటుంబ సభ్యులు సంతసించారు.
  *
సమాప్తి