అదృశ్య మందిరం - శంభల రాజ్యం – 14(సమాప్తం))

[k3vv3]

అనిరుద్ధుడు మళ్ళీ లేచి నిలబడి అభిజిత్ ఉన్న చోటికి నడుచుకుంటూ వచ్చి అభిజిత్ కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూసి నవ్వుతూ, "అలర చంచలమైన ఆత్మలందుండ నీ యలవాటు చేసే నీ ఉయ్యాల పలుమారు నుచ్ఛ్వాస పవనమందుండ నీ భావంబు దెలిపెనీ ఉయ్యాల" అంటూ అభిజిత్ భుజాల పై తన రెండు చేతులూ వేసి గట్టిగా పట్టుకునేసరికి ఏదో తెలియని జ్ఞానం అతనిలో ప్రవేశించినట్టు అభిజిత్ అనిరుద్ధుడినే చూస్తూ ఉండిపోయాడు.
 
“పరాక్రమం నీలో కనిపించింది అభిజిత్. ఈ జోరు కాస్త తగ్గిస్తే సరిపోతుంది", అనేసి సభాప్రాంగణం మధ్యలో నిలబడి అనిరుద్ధుడు అక్కడున్న వాళ్ళ అందరి కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ ఇలా చెప్పాడు.
 
"మన శంభల నుండి ఘోర కలిని సంహరించేందుకు కొంత సైన్యాన్ని తరలిస్తున్నాను. ఇందులో మీకెలాంటి అభ్యంతరాలు లేవనే భావిస్తున్నాను. సిద్ధపురుషుడు శ్వేతద్వీప వైకుంఠ వాసి. ఆయన నేతృత్వంలో ఈ ముగ్గురూ మన రాజ్యంలో యుద్ధవిద్యలనభ్యసిస్తారు. వీరికి మీ సహకారం కావాలి. పరాక్రమం అంటే ఏంటో అదెలా ఉంటుందో వీరికి పరిచయం చెయ్యండి రుద్రసముద్భవా" అంటూ సేనాధిపతి వైపు సూటిగా చూస్తూ ఆజ్ఞాపించటంతో సభ ముగిసింది. అనిరుద్ధుడు నిష్క్రమించాడు.
 
ఆయన వచ్చేటప్పుడు ఎలా అయితే అందరూ నిలబడ్డారో, వెళ్లిపోయేటప్పుడు కూడా గౌరవప్రదంగా నిల్చున్నారు. ఒక రాజుకిచ్చే గౌరవం శాసనాల్లో రాయబడి ఉండదు. ఆయనని చూసిన మరుక్షణమే  అది పుడుతుంది. రాజు వెడలె రవి తేజములలరగా అంటూ అదిగో వెళుతున్నాడే ఆ అనిరుద్ధుడే ఇందుకు నిలువెత్తు సాక్ష్యం. ఇదే ఆయన శంభల రాజ్యం.