నాన్నారు-తండ్రుల అంతర్జాతీయ దినం సందర్భంగా

[k3vv3]

 "అమ్మ చెప్పు." అనగలిగాను. నాలో ఆత్రం చిక్కబడుతోంది.



 "ఎలా ఉన్నావు మోద్." అమ్మ అడిగింది. అమ్మ నన్ను తొలుత నుండి 'మోద్' అంటోంది.
 నా ఒళ్లు నాకే బరువు అనిపించింది.
 లక్ష్మి ని చూసాను. 
 తను 'కూల్ అన్నట్టు' సైగలు చేస్తోంది.



 నేను పట్టుతో తగ్గుతూ.. "బాగున్నాను." అటు అమ్మకు చెప్పాను.



 "లక్ష్మి ఎలా ఉంది." అమ్మ అడుగుతోంది.



 "బాగుంది." చెప్పగలిగాను.



 "ఇప్పుడు బయట ఉన్నారా." అమ్మ సడన్ గా అంది.



 ఆ వెంబడే..
 "వెయికల్స్ సౌండ్స్ వినిపిస్తున్నాయి." అంది.



 నేను రోడ్డు ను చూసాను. టు అండ్ ప్రో వెయికల్స్ జరజరా సాగిపోతున్నాయి.
 "వీక్ ఎండ్స్ గా.. బయటికి వచ్చారా." అమ్మే అంది.



 నేనేం మాట్లాడలేక పోతున్నాను. 
 నా నుండి ఫోన్ తీసుకుంది లక్ష్మి.



 "అత్తమ్మా.. మీ వద్దకు మేం బయలుదేరి వస్తున్నాం. మిడ్ నైట్ లోపు చేరగలం." చెప్పుతోంది లక్ష్మి.



 అప్పటికి లక్ష్మి.. ఫోన్ స్పీకర్ ఆన్ చేసి పెట్టింది.
 "అలానా. వెల్కమ్." అంది అమ్మ.



 అమ్మ మాటలు నిదానంగానే ఉన్నాయి.
 "ఐనా ఇంత సడన్ ఏంటమ్మా. పైగా చెప్పకనే ఈ రాక ఏంటమ్మా." అడుగుతోంది అమ్మ.



 నన్ను చూసేక.. "ఇతనికి వరస సెలవులు వచ్చాయి. మిమ్మల్ని చూద్దామని బయలు దేరేసాం." చెప్పింది లక్ష్మి.



 అర నిముషం లోపే.. 
 "అబద్ధం." అటు అమ్మ నవ్వుతోంది.



 లక్ష్మి నన్నే చూస్తోంది.
 నేను ఇబ్బడిముబ్బడవుతున్నాను.
 "మోద్.. వాడి నాన్న ట్రాప్ లో పడిపోయాడు." అమ్మ మళ్లీ నవ్వింది.



 లక్ష్మి ఇంకా నన్నే చూస్తోంది.
 "ఆయన నాతో ఛాలెంజ్ చేసారు." అటు అమ్మ చెప్పుతోంది.



 ఇటు మేము కంగారవుతున్నాం.
 ఒకరిని ఒకరం చూసుకుంటున్నాం.



 "మోద్ 'నిబ్బరంగా వ్యవహరించే స్టేమినా ను కూడబెట్టుకున్నాడు' అనుకున్నాను. వాడు నా అంచనా కు చేరేది ఎప్పుడో." అమ్మ అంటోంది.



 లక్ష్మే అడ్డయ్యింది.
 "అత్తమ్మా.. ఏంటిదంతా." అంది.



 "వస్తున్నారుగా. రండి." అనేసింది అమ్మ.



 లక్ష్మి నా వాటం కు జంకింది.
 "లేదు లేదు. మీ మోద్ ఉదయం నుండి కలవరమయ్యిపోతున్నారు. చెప్పేది ఇప్పుడే చెప్పేయండి. లేదంటే ఇతని హైరానా తట్టుకో లేను." అంది బెంబేలుగా.



 ఆ వెంబడే..
 "దయచేసి సస్పెన్స్ లొద్దు.. ఫోన్ స్పీకర్ ఆన్ లో ఉంది. మీ మోద్ వింటారు.. మాట్లాడండి." చెప్పింది. 



 ఆ వెంబడే.. నాన్నారు నాకు పంపిన మెసేజ్ సంగతంతా అటు అమ్మకు క్లుప్తంగా చెప్పింది.



 "హే. మోద్. కూల్.. మీ నాన్నారు నీకు జర్క్ ట్రీట్మెంట్ ఇస్తున్నారు.." అటు అమ్మ చెప్పుతోంది.



 నేను.. లక్ష్మి నుండి ఫోన్ తీసుకున్నాను.
 "అమ్మ.. ప్లీజ్.. ఏంటిదంతా." గందికవుతున్నాను.



 "అరె. మోద్.. ప్లీజ్ రా. తొలుత కూల్ అవ్వు. నీ మాట తీరు నన్ను కలవర పెడుతోంది." అటు అమ్మ బెంబేలు తెలుస్తోంది.



 లక్ష్మి కూడా నన్ను సముదాయించేలా తన కుడి అర చేతితో నన్ను నిమురుతోంది.
 నేను దీర్ఘంగా గుండె నిండా గాలి పీల్చుకున్నాను.
 "మోద్.. మా ఇద్దరి మధ్య స్ట్రగుల్ వస్తే.. నువ్వు తప్పక తట్టకొనే స్థితి ని చేరావని నేను అన్నాను. ఆయన ససేమిరా అన్నారు. అందుకే నాన్న అలా అబద్ధం మెసేజ్ పంపారు. ఐ నో. నాకు అర్ధం అవుతోంది. నువ్వు ఎప్పటికీ నాన్న చాటు వాడివే." అటు అమ్మ అంటోంది.



 ఆ వెంబడే..
 "ఇక్కడే నాన్న ఉన్నారు. మాట్లాడు." చెప్పింది.



 అటు నాన్నారు.. ఆ ఫోన్ కాల్ కు కలిసారు.
 "కన్నా.." అన్నారు.



 నేను వెంటనే మాట్లాడలేక పోయాను.
 తిరిగి నాన్నారు ఏదో అంటుండగా..
 "నాన్నారు.. ఇది మరీ టు మచ్." ఇటు నేను గింజుకుంటున్నాను.



 "కన్నా.. ఐ వాంట్ ఇన్డిపెన్డెంట్ ఇన్ యు." అటు నాన్నారు కంగారు నాకు తెలుస్తోంది.



 ఆ వెంబడే..
 "నువ్వు ఇలా చెప్పాపెట్టక ఎకాఎకీన బయలుదేరి వచ్చేయడం నన్ను  కలవర పరుస్తోంది. నువ్వు మారాలి. నువ్వు కొడుకు నుండి భర్త వయ్యావు. ఇక మీదట.. యు విల్ బి ఏన్ ఇన్డిపెన్డెంట్ ఫాదర్. ఇక మీదట.. రాబోవు నీ బిడ్డకు నువ్వు రిమోటర్ విగా వ్యవహరించాలి. సో.. నీలో మార్పు నేను తప్పక కోరు కోవాలి." చెప్పారు.
 నేను అయోమయమవుతున్నాను.



 "ఎలానూ వస్తున్నావుగా. రా. ప్రయాణంలో ఫోన్ సంభాషణ వద్దు." నాన్నారు ఆ ఫోన్ కాల్ కట్ చేసేసారు.



 నా తల దిమ్మెక్కేసింది.
 లక్ష్మిని చూస్తున్నాను.
 "మామయ్య.. గురెరిగిన ఓ తండ్రి..లవ్ హిమ్." లక్ష్మి చెప్పింది.



 "ఏంటో.. నాన్నారు.." యథాలాపంగా అన్నాను.



 "ముమ్మాటికి.. ఆయనది మందలింపు కాదు.. మమకారం." లక్ష్మి నన్నే చూస్తోంది.



 ఆ వెంబడే..
 "మీరు తండ్రి అయ్యేక అది బాగా మీకు తెలుస్తోంది." చెప్పింది. చిన్నగా నవ్వింది. "కదలండి." అంది.



 తల విదిలించుకున్నాను. కారు స్టార్ట్ చేసాను.
 ***