ముడి

[k3vv3]

1:45:36 సమయం పాటు సాగిన ఈశ్వర్ ఫోన్ సంభాషణ ఎట్టకేలకు ముగిసింది.
ఎన్నో రోజుల భారాన్ని దించుకుని, ప్రసన్న వదనం తో కూర్చున్న తన భర్త పక్కన వచ్చి కూర్చుంది చిత్ర.
" అయిపొయ్యిందా మీ ముచ్చట ! " అంది చిత్ర వ్యంగ్యంగా.
" అమ్మ వాళ్ళ ను నెక్స్ట్ వీక్ మన ఇంటికి రమ్మన్నా." సంతోషంగా చెప్పాడు ఈశ్వర్.
చిరునవ్వొకటి విసిరింది చిత్ర.
ఇంతలో జయమ్మ చిత్ర, ఈశ్వర్ లకు ఛాయ్ తీసుకొచ్చింది.
చాయ్ కాస్త తాగంగానే తన భార్య పెట్టినంత బాగా జయమ్మకు చాయ్ పెట్టడం రాదని నిర్ణయించాడు ఈశ్వర్.
" బుజ్జీ, ఈశ్వరు కి సూపియ్యి మంచిగ. గా సోమశిల, మంచాలకట్ట, సింగోట్నం గియన్ని. మంచిగ కారున్నది గద. రోడ్డు గూడంగ మంచిగ అయింది గిప్పుడు " అంది జయమ్మ.
" అవ్ను.. పోదమా మంచిగ మస్తుంటది క్రిశ్నా నది కాడ. గుళ్ళు గూడంగ మస్తుంటయ్. మంచిగ తిరుగుదం ఇయాల. ఏమంటవ్ ?" అంది చిత్ర.
"yeah sure " అన్నాడు ఈశ్వర్.
" ఒక్క పది నిమ్శాలాగు. మొకం కడుక్కొనొస్త. జిడ్డు జిడ్డు గయ్యింది మొకం మొత్తం."
" ఓకే ." అని గట్టిగా నవ్వాడు ఈశ్వర్.
" ఏందో ఏమో, నీకు బలె నవ్వొస్తుంది నన్ను జూస్తే." అని మూతి ముడుచుకుని అక్కడినుంచి స్నానాల గది వైపుకు వెళ్ళింది చిత్ర.
వడి వడిగా నడుస్తూ వెళ్తున్న చిత్రని అలాగే నవ్వుతూ చూస్తూ ఉండిపోయాడు ఈశ్వర్.
*****
చిత్ర, ఈశ్వర్ లు ఇద్దరూ కార్ లో సోమశిల కు బయలుదేరారు. చిత్ర తన గతం లోని ఒక్కో విశేషాన్ని చెప్పసాగింది. గోలీలాటలో తను గెలుచుకున్న గోలీలను తనకు ఇవ్వలేదని తన పక్కింటి అబ్బాయిని కొరికిన విషయం, తనకు మార్కులు తక్కువగా వస్తే తన మామయ్య చెవి మెలితిప్పిన విషయం , ఆడుకుంటుండగా పన్ను విరగ్గొట్టుకున్న విషయం, పదవ తరగతి పరీక్ష చిట్టీలు కొట్టి పాసయిన విషయం, చిన్నప్పుడు ఇంట్లో చిల్లర దొంగతనం చేస్తూ వాళ్ళ అమ్మకు దొరికిపోయిన విషయం.. ఇలా ఆపకుండా ఒక్కో విషయాన్ని చెప్పసాగింది చిత్ర.
నవ్వీ నవ్వీ ఈశ్వర్ ఆయాసపడసాగాడు.
సోమశిల లోని ద్వాదశ జ్యోతిర్లింగాలను దర్శించుకున్నారు ఈశ్వర్ , చిత్ర లు.
" చాలా బావుంది చిత్రా ఈ ప్లేస్. " అన్నాడు ఈశ్వర్.
" హా మస్తు మంచిగుంటది. గందుకే గద నిన్ను తీస్కొచ్చింది ఈడికి. దా నది సూద్దువు. మస్తుంటది క్రిశ్నా నది ఈడ. " అంది చిత్ర.
చిత్ర యొక్క ఉత్సాహాన్ని ఆస్వాదిస్తూ ఆమె వెనక నడవసాగాడు ఈశ్వర్.
సూర్యాస్తమయం కావొస్తూ ఉంది. నది దెగ్గరి జాలర్లు తమ తమ ఇళ్ళకు ప్రయాణమవుతూ ఉన్నారు. చిత్ర, ఈశ్వర్ లు ఇద్దరూ నది ఒడ్డున కూర్చుని ఉన్నారు.నది ఒడ్డులో నుండి వీస్తున్న చల్లని గాలి ఈశ్వర్ , చిత్ర ల ముఖాలకు తాకుతూ ఉంది.ఇద్దరూ మాటలతో కాక తమ కళ్ళతోనే సంభాషించుకోసాగారు. ఒక్కసారి చుట్టు పక్కల ఎవరైనా ఉన్నారేమో నని పరికించి చూసింది చిత్ర ఎవరూ లేరని రూఢీ చేసుకుంది.
ఈశ్వర్ అప్రయత్నంగా తన జుట్టుని చేత్తో చెరుపుకుని, తిరిగి సరిచేసుకుంటూ ఉన్నాడు. చిత్ర తన చేతి వేళ్ళతో ఈశ్వర్ యొక్క జుట్టుని నిమరసాగింది. ఈశ్వర్ కి చిత్ర యొక్క స్పర్శ మనోహరంగా తోచింది.
ఒకరి కళ్ళల్లోకి మరొకరు చూస్కో సాగారు. చిత్ర నుదుటిపై స్వేదం పుట్టుకొస్తోంది. ఆమె గొంతు తడారిన భావన కలగటం తో గుటకలు మింగ సాగింది.
వారిద్దరూ అప్రయత్నంగా దెగ్గరకు రాసాగారు. ఒకరి నిశ్వాసలు మరొకరికి వేడిగా తగల సాగాయి. అప్రయత్నంగా కళ్ళు మూసుకున్న చిత్రకు ఈశ్వర్ యొక్క పెదవులు వెచ్చగా తాకాయి. ఆమె చేతులు ఈశ్వర్ యొక్క మెడ చుట్టూ పెనవేసుకోబడ్డాయి. తన భర్త యొక్క పెదవుల స్పర్శ ఆమె పెదవులకు చల్లదనాన్ని, ఆమె నరాల్లో వేడినీ పుట్టించసాగింది.
ముద్దు కార్యక్రమం పూర్తైనదని ఈశ్వర్ తన పెదాలను దూరం చేసి, చిత్ర కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూడసాగాడు. ఈశ్వర్ యొక్క పదునైన కంటి చూపుకి ప్రతిగా చిత్ర తన కళ్ళనిండా సిగ్గుని నింపుకుని , తన కళ్ళతోనే నవ్వసాగింది. తన స్నేహితురాలూ, ఇలాంటి విషయాల్లో తనకు ' గురువైన ' వీణ చెప్పిన దానికన్నా ఆచరణాత్మకంగా ముద్దు ఎక్కువ బాగుందని నిర్దారించుకుంది చిత్ర.
చిత్ర చెంపలను తన చేతుల్లోకి తీసుకుని ఆమె నుదుటిపై ముద్దుపెట్టుకున్నాడు ఈశ్వర్.
ఆ క్షణం చిత్ర యొక్క కళ్ళల్లోని సంతోషం తన జీవితం యొక్క ఉద్దేశంగా తోచింది ఈశ్వర్ కి.
చీకటి పడ్డాక ఇద్దరూ కార్లో ఇంటికి వెళ్ళడానికి కార్లో కూర్చున్నారు.
" ఇదో ...."
" ఏంటి ?"
" ఇంగోటి పెట్టుకుందమా ? మంచిగుంది."
ఈసారి చిత్ర, ఈశ్వర్ లు ఇంకాస్త త్రికరణశుద్దిగా తమ ముద్దు కార్యక్రమాన్ని నిర్వర్తించారు.
మరుసటి రోజు మధ్యాహ్నం భోంచేసుకుని, కొల్లాపూర్ లోని వకీలు శ్రీనివాసరావు వాళ్ళింటిని సందర్శించి, హైదరాబాద్ కి తిరుగు ప్రయాణమయ్యారు ఈశ్వర్, చిత్ర లు.
దారిలో ఒక రెస్టారెంట్ లో భోంచేసి, వాళ్ళింటికి చేరుకున్నారు.
ఎప్పటిలాగే ఎవరి గదిలోకి వాళ్ళు వెళ్ళారు. చిత్రకు నిద్ర పట్టట్లేదసలు. ముందు రోజు యొక్క ముద్దు కార్యక్రమాలూ, వీణ చెప్పిన విషయాలూ వెరసి, చిత్రకు ఆ రాత్రి గడవడం చాలా కష్టంగా తోచింది.
ఇంతలో తన భర్త యొక్క కాళ్ళ అలికిడి వినబడింది చిత్రకు.
' హమ్మయ్య .' అనుకుంది తన మనస్సులో.
లైట్ వేస్తూ ఈశ్వర్ చిత్ర పడుకున్న గదిలోనికి వచ్చాడు.
ఏం మాట్లాడాలో అర్థం కాక తన భర్త యొక్క కళ్ళల్లోకే చూడబోయింది చిత్ర. ఎంత ధైర్యంగా ఉందామన్నా, ఉండలేక, సిగ్గుతో తన తలను వంచుకుంది. ఆమె అరచేతుల్లో పుడుతున్న స్వేదాన్ని తన చీరకు తుడుచుకోసాగింది.
" చిత్రా ."
" చెప్పు." అంది చిత్ర, తన తల కిందికి దించుకునే.
" నన్ను క్షమించు."
ఒక్క సారిగా తన తల ఎత్తి ఈశ్వర్ వైపు ఆశ్చర్యంగా చూసింది చిత్ర. తన ఎదురుగా తడిసిన కళ్ళతో ఉన్నాడు ఈశ్వర్.
" ఏయ్ ! ఎందుకట్లంటున్నవ్ ?! " అంది చిత్ర , ఒకేసారి తనకు కలుగుతున్న కోపాన్నీ, బాధనీ అణుచుకుంటూ.
" నన్ను ఎప్పుడూ వదిలి వెళ్ళకు చిత్రా, నాకు నువ్వు కావాలి. లైఫ్ లాంగ్ నువ్వు నా పక్కనుండాలి."
" ఏమి గట్ల మాట్లాడుతున్నవ్ ఇయాల. నేనేడికి బోత చెప్పు ?! "
" నీకో విషయం చెప్పాలి చిత్రా.... నేనొక అమ్మాయిని ప్రేమించా నిన్ను పెళ్ళి చేస్కోక ముందు."
" ఓ అట్లనా? .... నాకు గూడ బడిల ఉన్నప్పుడు ఒక పిలగాడు ఇష్టముంటుండె . ఏడుండో ఏమో గిప్పుడు." అంది చిత్ర, తన భావోద్వేగాన్నంతా అణుచుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ, కృత్రిమమైన చిరునవ్వొకటి ధరించి.
" అలా కాదు..... మేము మూడేళ్ళు కలిసున్నాం. తను కాన్సర్ తో నా చేతుల్లోనే చనిపోయింది. అప్పటినుంచి నేను నా లైఫ్ లో ఇంకే అమ్మాయినీ రానివ్వకూడదనుకున్నా. మా అమ్మ తను చనిపోతానని బెదిరించి నీతో నా పెళ్ళి చేసింది..."
" ఇదో ..." అని ఈశ్వర్ మాటకు అడ్డుపడబోయింది చిత్ర.
" నన్ను పూర్తిగా చెప్పనివ్వు..... నన్ను పూర్తిగా చెప్పనివ్వు. తెలియాలి నీకు !"
చిత్ర కళ్ళల్లో మెల్లిగా నీళ్ళు తిరగసాగాయి.
" నిన్ను దూరం పెట్టాలని చూసా చిత్రా, తనను మనస్సులో ఉంచుకుని.కానీ నా వల్ల కాలేదు చిత్రా. నా వల్ల కాలేదు. చాలా బాధ పెట్టాను చిత్రా నిన్ను. చాలా చాలా బాధ పెట్టాను చాలా సార్లు. ఎన్ని సార్లు నిన్ను గట్టిగా హత్తుకుని ఏడవాలనిపించిందో తెలుసా. నిన్ను బాగా చూసుకోవాల్సిన నేను నిన్ను బాధ పెట్టాను చిత్రా. చాలా బాధ పెట్టాను. " ఈశ్వర్ కళ్ళల్లోంచి నీళ్ళు రాలసాగాయి. అతను మంచం పై కూర్చున్న చిత్ర ముందు మోకాళ్ళ మీద కూలబడిపోయాడు.