Romance ప్రొఫెసర్ భార్య

[sridhark]

నిమిషం గడిచే సరికి కంట్రోల్ తప్పింది. ఏ క్షణంలో నైనా ఐపోయే స్టేజ్ వచ్చేసింది. విశాలాక్షి కి. అతనిచ్చే సుఖానికి తట్టుకో లేక పోతోంది.

"ఐపోతోంది. ప్లీజ్ ఆపకండి. ప్లీజ్ ! చీలిపోయేలా దింపేయండి! పిగిలి పోయేలా చింపెయ్! వూ" అంటూ విల్లులా ఎత్తి పెట్టిన తన మొత్తని శేఖర్ మొత్త కి అతని వూపుడుకి అణు గుణంగా అతనంత స్పీడ్ గా వెనక్కి గుద్దుతోంది. విశాలాక్షి.అతని దెబ్బ, అ సమ్మదనం ఆమె తట్టుకోలేక పోతోంది

వెనక నుంచే పాములా వంగి పిచ్చిగా విశాలాక్షి వీపునీ, మెడనీ అందిన మేరకు ముద్దు పెట్టు కుంటున్నాడు. రెండు చేతులతో ఆమె సళ్పు పిసుకుతూ కసిగా మరో పది పోట్లు పొడిచి "విశాలాక్షి! .. వూ.. వూ" అంటూ విశాలాక్షి చంక సందులో వాసన పీల్చేసరికి అతనికి ప్రవాహం కట్టలు తెంచుకుంది. ఆమె కి అంత కి కొద్ది సెకన్ ల ముందే అయిపోసవడం మొదలెట్టింది. ఇంకో ఐదు వూపులు వూపితే కాని అతని వేడి ఆమె పూరెమ్మల్లోకి పూర్తిగా దిగలేదు.

శేఖర్ మొదట తేరుకుని విశాలాక్షి మర్మాంగం లోంచి తన మదన దండాన్ని వూడపెరుక్కుని ఇంకా మెత్త పడని తన రాడ్ ని ఆమె పిర్రల గాడిలో రాస్తూ ఇద్దరి మధనంతో అంటిన తడినంతా తృప్తి గా ఆమె శరీరంతోనే తుడుచుకున్నాడు. అప్పటికి ఆమె ఇంకా నిస్త్రాణంగా తొడలు, కాళ్ళు జార్చేసి బోర్ల పడుకుండే వుంది.

అతను లేచి బెడ్ పక్కనే వున్న సిగరెట్టు పేకట్టు అందుకుని సిగరెట్టు వెలిగించాడు. ఆడదాన్ని అనుభవించ గానే అంగానికి పట్టిన తడి ఆరకుండానే అలా సిగరెట్టు వెలిగించుకోవడం అతనికి ఇష్టం. రాజేశ్వరిని వాయించుకున్నా అంతే. నగ్నం గానే నడుచుకుంటూ హాల్లోకి అడుగు పెట్టాడు. సిగరెట్టు పొగ గాఢంగా పీల్చుకుంటూ శేఖర్ తలెత్తి చూసేసరికి ఎదురుగా సోఫాలో కూర్చుని వున్నాడు రామనాథం.
ఒక్క క్షణం శేఖరానికి ఏమీ అర్ధం కాలేదు. అదే సమయంలో తలెత్తి చూసిన రామనాథం కి శేఖర్ నగ్న రూపం దర్శన మిచ్చింది. ఆయన చూపులు లిప్త కాలం పాటు శేఖర్ మొల భాగాన్ని అతుక్కుని విడిపోయాయి. ఇద్దరికీ ఎంబ రాసింగ్ గా వుంది. ఇదంతా రెండు సెకన్ ల కాలంలో ముగిసిపోయింది. అసంకల్పిత ప్రతీకార చర్యగా ముందు శేఖర్ బెడ్ రూం లోకి పరిగెత్తాడు. తలుపు విసురుగా జారేసి దిసమొలతో బోర్లా పడుకుని వున్న విశాలాక్షి వీపు మీద గట్టిగా తట్టి " కొంప మునిగింది... మీ ఆయన!...." అంటూ లుంగీ అందుకుని చుట్ట బెట్టుకున్నాడు.

విశాలాక్షి వెల్లి కలా తిరిగి ఒక్క వుదుటున లేచింది. మంచం చివర వేలాడుతున్న లంగాని అందుకుని శరీరాన్ని అందులో దూర్చుకుంటూ వణుకుతున్న స్వరంతో నోరు పెగుల్చుకుని "ఎక్కడ? " అంది.

అప్పటికి కాస్త తేరుకున్న శేఖరం " హాల్లో కూర్చుని వున్నారు. మనం మన హడావిడిలో పెరటి తలుపు గెడ పెట్ట లేదు. నువ్వే మీ బయటకు రాకు. నేను ఏదోలా మేనేజ్ చేస్తాను. ఈలోగా బట్టలు కట్టేసుకో! " అంటూ తిరిగి తలుపు వేసేసి హాల్లోకి నడిచాడు.

అతనికి చాలా కోపం వచ్చింది. అంత మేనర్ లెస్ గా తనింట్లోకి వచ్చినందుకు. అదీ తను నగ్నం గా వున్నప్పుడు.

"సిగ్గు లేదూ? చడీ చప్పుడూ లేకుండా ఇంట్లో జొరబడ్డానికి!"

"సారీ! మా ఆవిడ ఇంటికి తాళం పెట్టి వెళ్ళింది. బయట వైట్ చేసి ఒకటే బోరు . సమయానికి సిగరెట్టు కూడ లేదు. మీ పెరటి తలుపు తెరిచి వుంటే నూ...." అంటూ నాన్ చాడు రామనాథం.

అప్పటికే మేక పోతు గాంభీర్యం ప్రదర్శిస్తున్న శేఖరం అక్కడితో ఆపి. సోఫాలో కూర్చున్నాడు. అంటే తను వాయించుకుంటున్నది ఆయన భార్యనే అని రామనాథం కి తెలియదన్న మాట

ఈ గండం ఏదోలా గట్టెక్కిస్తే తను ఎలాగూ విశాలాక్షి కి ఇచ్చిన మాట ప్రకారం దూరం గా వెళ్ళిపోతాడు. అంతే కాదు. ఇప్పుడు విశాలాక్షి ఎంత కాదన్నా, అవ కాశం వచ్చినప్పుడల్లా తన చేత వాయించు కోకుండా వుండలేదు అనే నమ్మకం ఈ రోజు ఇంచు మించు బలపడి పోయింది. ఆ మాత్రం దానికి వాళ్ళ సంసారం పాడు చేయడమెందుకు?" అనే ధోరిణిలో సాగిపోతున్నాయ్ శేఖర్ ఆలోచనలు. కాని రామనాథం వచ్చిన కారణం వేరు.

వీళ్ఫూహించినంత వెట్టి పప్ప కాదు ఆయన. అందుకే పెళ్ళాం ఎలా ప్రవర్తింస్తుదో చూసుకోడానికే ఆమెని డబ్బు ఇమ్మని చెప్పింది. వాళ్ళని రెడ్ హాండెడ్ గా పట్టుకోవాలని, అంత కంటే ముఖ్యం గా విశాలాక్షి చెప్పినట్లు ఒక్కసారికి సరిపెట్టు కుంటుందా లేక అతను ప్రలోభ పెడితే అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా అతనితో పొడిపించుకుంటుందా? అనేది తేల్చుకోవాలి. ఐతే పెళ్ళాం ఆ విషయంలో వోడి పోయిందని తెలుస్తూనే వుంది. శేఖరం గూటం దెబ్బకి దాసోహమైపోయి మళ్ళీ రెండో సారి ఎలా లొంగి పోయిందో కళ్ళారా చూసాడతను.

"అయితే మాత్రం బుద్ధి వుండక్కర్లా? ఏ తలుపు తెరిచి వుంటే ఆ తలుపు లోంచి దూరిపోడమేనా? ఆ మతం ఎవరి ఎవరి సీక్రెట్లు వాళ్ళకి వుండవా? " అన్నాడు కృత్రిమంగా తెచ్చి పెట్టుకున్న గాంభీర్యంతో శేఖర్.

" నన్ను క్షమించండి శేఖర్! " అని స్వరం కాస్తా తగ్గించి " ఇంతకీ అది రాజేశ్వరేనా? నాకు దాన్ని చెయ్యాలని ఎప్పటి నుంచో వుంది. కాని నీ ఇలా కా అని తెలి ....." అంటూ వ్యంగ్యంగా నవ్వాడు రామనాథం.

అతని వ్యంగ్యానికి వళ్ళు మండి " నీలాంటి కొట్టి నా కొడుక్కి అదొక్కటే తక్కువ. ఇంక మర్యాద గా బయటకి నడువు! లేకపోతే నిన్నేంచేస్తానో నాకే తెలీదు." అన్నాడు శేఖర్ లేని కోపం తెచ్చిపెట్టు కుంటూ. నిజానికి అతను గిల్టీ తో చస్తున్నాడు. రామనాథం ఎంత మంచి మనిషో, సంస్కార వంతుడో అతనికి తెలుసు. అతన్ని ఏదోలా బయటకి తరిమి విశాలాక్షి ని కాపాడాలనే అతని ప్రయత్నం .

"అయ్యో అంత కోపమేంటి సార్! నేనే వెళ్ళిపోతాను లెండి. మీ సుఖానికి అడ్డు వచ్చినందుకు  మన్నించండి." అంటూ లేచి సెళ్ళబోయిన వాడు చటుక్కున వెనక్కి వచ్చి చెయ్యి చాచి బలంగా ఐదు వేళ్ళూ తట్లు తేలేలా శేఖర్ చెంప మీద కొట్టాడు. ఎంతలా కొట్టాడంతే ఆ దెబ్బకి తమాయించు కోలేక తూలి పడ్డమే కాకుండా తల దిమ్మెక్కి పోయింది శేఖర్ కి. పౌరుషాన్ని కంట్రోల్ చేసుకుని కిమ్మన కునుండా వున్న చోట బొమ్మలా వుండి పోయాడతను. గిల్టీ మైండు తో వున్న వాడు దుర్మార్గుడైతే తప్ప అంత తొందరగా తిరగబడ లేడు కూడా.

"నువ్వు నా పెళ్ళాన్ని వల్లో వేసుకుని నా ఇంట్లో నేను లేనప్పుడు దూరిందే కాకుండా నా పక్క మీదే దాన్ని చిత్తు గా అనుభవిస్తే నేను తగువు పెట్టు కోలేదు. నీ పని మనిషిని అనే సరికి నన్ను కొట్టి వాడు అంటావురా? లోపలున్నది ఎవర్తో నాకు తెలుసు! రావే బయటి కి. నేనే లోపల కి రావల్సొస్తే..... ఇద్దర్నీ ఇక్కడే పాతి పెట్టేస్తాను."

అప్పటి కి బట్టలు కట్టుకోవడం అయిపోయిన విశాలాక్షి గజ గజా వణికి పోతూ బెడ్ రూం తలుపు తెరిచి బయటకి వచ్చింది. అంత రౌద్రం గా మొగుడు మాట్లాడ్డం , తను వినడం ఇదే మొదటి సారి. ఐతే   చిత్రంగా ఆమె మీద చెయ్యి చేసుకోలేదు రామనాథం.రెక్క పట్టుకుని ఈడ్చుకెళ్ళిపోయాడు.

తర్వాత ఇంచు మించు పది రోజుల వరకూ ఎవరి కంట ఎవరూ పడ లేదు. లేక ఎవరికి వాళ్ళు జాగ్రత్త పడ్డారేమో తెలీదు.

రాజేశ్వరి ద్వారా శేఖర్ సేకరించిన సమాచారం ప్రకారం ఆ ఇంట్లో అంతా నార్మల్ గానే వున్నట్టనిపించిందతనికి. శేఖరానికి ఇంకా విడివడని పజిల్ ఏమిటంటే రామనాథం ఇంచు మించు ఆయన భార్యతో తను కిందా మీదా పడుతున్నపుడే ఎంటరయి అప్పుడు రియాకు కాకుండా సెలెంటుగా సోఫాలో కూర్చుని అంతా అయిపోయాక తనన్న ఏదో మాట పట్టుకుని చెంప మీద కొట్టడ మేమిటి . ఇదేదో కాస్తా మిష్టరీలానే వుంది అనుకున్నాడు శేఖర్. దానికి తోడు మొదటి సారి విశాలాక్షి ని అనుభవించిన రోజున కూడా రామనాథం ప్రవర్తించిన తీరు ఇప్పుడాలోచిస్తూంటే అను మానంగానే వుంది.
ఏది ఏమైనా ఆడది ఎంత అందగత్తె అనే దాని కన్న మాటకారి తనం, తెలివి తేటలూ వుండి సంసారాన్ని గుట్టుగా సాగించుకుంటూనే మగాడు అది మొగుడైనా లేక మరెవరైనా కానీ ! ఆ రిథిం ఫాలో అయి అతన్ని తనలో కరిగించుకుని, అతని చుట్టూ అదే సమయం లో తను కరిగి పోతే అటు వంటి ఆడదానికి మగాడు బానిసలా పడి వుంటాడు. రెండు సార్ల కే విశాలాక్షి కి తను బాగా అలవాటు పడిపోయినట్టు అనిపిస్తోంది శేఖరానికి. మరి రామనాథం పరిస్తితి ఏమిటి? అతను నిజంగా ఆమెని వదులుకో గలడా? పిల్లల సంగతేంటి? వాళ్ళ పచ్చటి సంసారంలో తను చిచ్చు పెట్టలేదు కదా !" అని మధన పడడం కూడ మొదలైంది శేఖరానికి.

కాని అక్కడ పరిస్తితి కాస్తా భిన్నంగా వుంది. అంత మోటు గా లాక్కెళ్ళిన మొగుడు తరవాత ఏం చేస్తాడోనని భయపడిందామె. ఐతే రామనాథం ఇంట్లోకి చేరి తలుపు వేసుకున్న మరుక్షణం కుర్చీలో వాలి పోయి చిన్న పిల్ల వాడిలా పదినిమిషాలు వెక్కి వెక్కి ఏడ్చాడు. ఆయన్ని వోదార్చడానికి కూడా ధైర్యం చాల్లేదు. మౌనంగా గుడ్లలో నీరు కక్కుకుంటూ చూస్తూండి పోయింది. విశాలాక్షి. తరవాత అతను వారం రోజుల వరకూ ఆమెతో ఏమీ మాట్లాడ లేదు. ఇద్దరి మధ్య యాంత్రికంగా రోజులు నడుస్తున్నాయి. ఎనిమిదో రోజున ఆఫీసు నుండి తొందర గా వచ్చేసాడతను. మనిషి చాలా ప్రసన్నం గా వున్నాడు. అతని మూడ్ చూసి పిల్లల కోసం అప్పుడే వేసిన రవ్వ దోశలు ఎదురుగా పెట్టింది. అతనికి చాలా ఇష్టమని ఆమెకి తెలుసు. మారు మాట్లాడ కుండా తినేశాడు. కడుపులో (?) పాలు (?) పోసినట్టయింది విశాలాక్షి కి.

మొట్ట మొదటి సారి ఆయనే నోరు విప్పి "త్వరగా తయారవు. గుడికి వెళ్లాం " అన్నాడు. పిల్లలని దారిలో ప్రభాకరం గారి ఇంటి వద్ద ఆడుకోడానికి వదిలేసి మొగుడూ పెళ్ళాలిద్దరూ దేవుడి దర్శనం చేసుకుని గుడి బైట పచ్చిక లో కూర్చున్నారు. ఆమెకైతే ఏమి మాట్లాడడానికీ ధైర్యం లేదు. ఐదు నిమిషాలు చూసి అతనే మొదలెట్టాడు.

"చూడు! మన పెళ్ళయి పదిహేనేళ్ళు దాటుతున్నాయి. ఇంత కాలం మన సంసారాన్ని తలుచుకుని మురిసి పోయే వాడిని. కాని ఇప్పుడు గత నెల రోజుల్లో మన  జీవితంలో పెను మార్పు వచ్చిందని అను కుంటున్నాను. నువ్వే మను కుంటున్నావ్?"

విశాలాక్షి కి ఏమి మాట్లాడాలో తెలీడం లేదు. అతను చెప్పింది సరైన మాటే అని మాత్రం తెలుసు.

" చేసిందంతా చేసేసి, అవకాశం దొర క్కానే పక్కింటి వాడిని పక్కలోకి తెచ్చుకుని ఇప్పుడు నువ్వు ఇలా మౌనంగా వుంటే నాకు నిజం గానే పిచ్చెక్కుతుంది. అవును! నిజమే! పెళ్ళి కాక ముందు నేను శేషులతో ఇదయిన మాట నిజమే! కాని అది నేను మొదటి రాతే విశదీకరించి చెప్పేను.ఆ రోజు నా నిజయితీ కి నువ్వు నన్ను మెచ్చుకున్నవ్! అవునా?" ఔనన్నట్టు తలూపింది విశాలాక్షి.

ఆ శేఖరం మీద నీకు అంతో ఇంతో ఇష్టం లేక పోతే అతను నిన్ను పక్క మీద కి రప్పించుకోగలిగే వాడా ?"

ఆమె నించి స్పందన లేదు.

"అంటే అతడి మీద నీకు కావల్సినంత కోరిక వుందన్న మాట. నేను కాంప్ నుండి వచ్చిన మొదటి సారి ఆ శేఖరంతో నువ్వు చిత్త కార్తె కుక్కలా పొర్లడం చూశాను. కాని అది ఒక్క సారికే అని నువ్వు అతనితో అనడం విని, నేను శేషులతో ఒక్కసారి కంటే ఎక్కువ సార్లే ఇద వడం తలుచుకుని ఆ విషయాన్ని పెద్దదిగా చెయ్యలేదు. పరాయి వాడి పెళ్ళాం అప్పనం గా దొరికితే దాన్ని వాడు కోని మగాళ్ళు తక్కువ. అంచేత నీ మీద అతనికి ఎంతుందో గాని నీకు అతడి మీద కావలసినంత దురద వుందని ఆ రోజు నువ్వు అతనితో చేయించుకున్న పద్దతి వలన నాకు బోధపడింది. అప్పటికీ నేను పట్టించుకోలేదు. కాని మళ్ళీ అతనికి లొంగి పోయావు. ఈ విషయం ఇంకొకరి కంట పడితే నా పరువే మవుతుంది? మన పిల్లల భవిష్యత్తు ఎలా మారుతుంది అనే ఆలోచన లేకుండా, కనీసం తలుపు వేసుకోకుండా రంగం లోకి దిగి పోయారు. దానికి నువ్వే మంటావు?"

విశాలాక్షి కి నోరు పెగలడం లేదు.ఆయన ఆ రూట్లో వస్తాడని ఆమె వూహించు కోలేదు.

"అతనితో చేయించుకోవడం కన్న ఆ విషయం నాకు చెప్పక నన్ను ఓ పెద్ద ఫూల్ ని చేశావు. నన్నో వెర్రి పప్పలా ఆడిస్తూ మీరిద్దరూ అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా ఇలా సందు చిక్కించుకుని మీ కోరికలని తీర్చేసుకుంటారన్న మాట. ఇంత చేసిన దానివి రేపు ఇంకో "బారాటి" మగాడు దొరికితే వాడిని కూడా దోపుకోవన్న గేరంటీ ఏమిటి? రామనాథం గొంతు అవేశంతో వణుకుతోంది.

"చ! నోటి కి ఎంత వస్తే అంత మాట్లాడేస్తున్నారు. " విశాలాక్షి కి అంత వరకూ ఆపుకున్న ఏడుపు ఆగ లేదు. "నేను మీరనుకున్నంత నీచురాలిని కాదు. ఒక్క అతనంటే మాత్రం బలహీనత ఏర్పడింది. దాన్నతను అవకాశం చూసి వాడుకున్నాడు. నన్ను క్షమించండి. ఇంకెప్పుడూ పరాయి వాడిని కన్నెత్తి చూడను. మీరూ పిల్లలూ లేక పోతే మాత్రం నేను బ్రతక లేను."

"అవును. కాని మళ్ళీ అదును దొరికితే మాత్రం వాడికి కాలెత్తకుండా కూడా వుండలేవు. ఒక్క మాట నిజం చెప్పు. నువ్వు నాతో పడుకున్నప్పుడు కూడా ఆ శేఖర్ ని మనసులో పెట్టుకుని చేయించునే దానివి కదూ?"

ఆమె మాట్లాడలేదు.

"నాకు సమాధానం కావాలి" అని రెట్టించాడు రామనాథం.

మెల్ల గా ఔ నన్నట్టు తలూపింది.

"అంటే ఇప్పుడు నేను అంతా మరిచి పోయి కాపరం చేసినా నువ్వు నాతో చెయ్యబోయేది మానసిక వ్యభిచార మేగా!. అంత కంటే నువ్వు అతని తో కాపరం చేసుకోడమే మనిద్దరికీ బెటర్ కదూ! పిల్లలూ నేనూ ఏమైనా నాకు దిగులు లేదు. నువ్వు అతనితో వెళ్ళిపో. అతనికి నీ మీద వున్న యావ చూస్తుంటే నిన్ను తప్పక లేవదీసుకుని పోగలడనే అని పిస్తోంది "

"ఏమండీ! అంత మాట అనకండి. మీకాళ్ళు పట్టు కుంటాను. మీరు కాదు కూడదు అంటే నాకు నుయ్యో గొయ్యో శరణ్యం. పిల్లలూ, మీరూ లేక పోతే నేను బతక లేను" అంటూ మొహం కప్పుకుని వెక్కుతూ ఏడ్చింది. విశాలాక్షి.

ఒక అర గంట వరకూ ఇద్దరూ మాట్లాడుకోలేదు. అతను చాలాసేపు దీర్ఘాలోచనలో మునిగి పోయాడు. తర్వాత అతనే సౌమ్యం గా

"సరే! నీకేం కావాలో నా కర్ధమైంది. నీకు నేనూ పిల్లలూ కావాలి, అతనితో అనుభవమూ కావాలి . కాని నువ్వలా చాటు మాటుగా అతనింట్లో దూరడమో అతను నేను లేనప్పుడు మనింట్లో దూరడమో ఏదో రోజు ఎవరి కంటయినా పడితే మన పరువు పోతుంది. "

"ఇక మీదట అలాంటి సందర్భం రానీయనండీ! నన్ను నమ్మండి" అంది విశాలాక్షి మొగుడు మెత్తబడ్డాడని గ్రహించ గానే.

"నేనంటున్నది. అది కాదు. చేసిన తప్పు చేస్తూ కనీసం మీరిద్దరూ జాగ్రత్త కూడ పడ లేదని."

దాని కామె ఏమీ మాట్లాడలేక పోయింది.

"నేను నీకు ఇంకో విషయం చెప్పాలి. గత కొన్నేళ్ళుగా నేను నీకు ఆ సంతుప్తి ఇవ్వలేకపోతున్నానని నాకూ అనిపిస్తోంది. అందుకే నువ్వు ఆ శేఖరానికి లొంగి పోయా వని అనుకున్నాను. ఆరోజు కాంప్ నుండి వచ్చాక మీరిద్దరూ మన పక్క మీదే చేసుకోవడం కళ్ళారా చూశాను. ఎంత బాధ కలిగినా , కోపం వచ్చినా మీ పని అయేవరకూ డిస్టర్బ్స్ కూడా చెయ్య బుద్ది కాలేదు. మీ చేష్టలు చూస్తు చాలా వుద్రేకానికి లోనయాను. నీలో కొత్తదనం కనబడి నరాలు పురెక్కి పోయాయి. అందుకే అతని కింద నలిగిన నిన్ను ఆ రోజు చాలా కసిగా చేసాను. నేను నిన్ను అర్ధం చేసున్నట్టే నువ్వూ నన్ను అర్ధం చేసుకున్నావని అనుకుంటున్నాను."

" మీరంటున్నదేదో నాకర్ధం కావడం లేదు. " అయోమయం గా అంది విశాలాక్షి.

"నువ్వంత తెలివి లేని దానివి కాదు. జాణ వి. నీకు నేనూ పిల్లలు కావాలి .అదే సమయంలో నీకు శారీరకం గానో, మానసికం గానో అతనిచ్చే సుఖం కావాలి. అతనికి నీ మీద కలిగింది తగ్గే వ్యామోహం కాదు. అందుకే ఆ పొర్లేదేదో ఇంట్లో నేనుప్పప్పుడు కానిచ్చుకోండి." అని ఆ గాడు రామనాథం.

విశాలాక్షి కి ఒక్కక్షణం ఏమీ అర్ధం కలేదు. కానీ అర్ధ మవడం మొదలెట్టాక రక్త మంతా మొహం లోకి చిమ్ముకొచ్చింది. "ఇది సాధ్యమేనా? మొగుడికి బబ్లూ ఫిల్ములంటే ఇష్టమని తెలుసు. తామిద్దరూ చేసుకుంటుంటే ఆయన చూడాలను కుంటున్నారా?
లేక కేవలం పరువు కోసం, తన కోసం ఈ ప్రపోజల్ చేస్తున్నారా? ఏ కారణ మైనా ఇప్పుడతను తను ఇంట్లో వుండగనే శేఖరం తో చేయించుకోమని చెప్తున్నాడు. దీనికి శేఖర్ ఒప్పుకుంటాడా? మొగుడు ఒదిలేస్తే తనను లేవదీసుకు పోడానికి కూడా సిద్ధ మే అని చెప్పాడు. అదెంత నిజం? పోనీ శేఖరానికి కూడా సమ్మత మే అనుకున్న తన విషయం ఏమిటి? మొగుడు ఇంట్లో వుండ గానే తను వేరే మగాడితో పక్కలో పడుకోగలదా? అయనకి లేని అభ్యంతరం తనకుండచ్చా?" అని పరి పరి విధాల అలోచిస్తోంది విశాలాక్షి.

"ఏమైంది? మౌనం గా వున్నావ్? నేను చెప్పింది అర్ధ మైందా?" రెట్టించాడు రామనాథం.

అయిందన్నట్టు చిన్నగా తలూపింది విశాలాక్షి.

ఆమెకి చాలా భయం గా వుంది. అదే సమయం లో చలా ఎడ్జయిటింగ్ గా వుంది.

"నీ నిర్ణయ మే మిటి? "

"అలా బాగుండదేమో!" అంది చిన్నగా భయ భయం గా

"ఇలా మాత్రం బాగుంటుందా? మీరిద్దరూ నన్ను ఎప్పుడెప్పుడు మోసం చేస్తారో తెలీకుండా నేను నిత్యం నీతో గడపడం, నువ్వు అత గాడిని వూహించు కుంటూ నన్ను లోపలికి తీసుకోడం ... నేను చెప్పిన అవగాహన కి వస్తే సరి.లేక పోతే మిగతా అంతా మీ ఇష్టం. నన్నూ పిల్లలనీ మరిచి పో"

"అంత మాటనకండి. నాకేదో భయం గ వుంది."

"నన్ను సరిగా అర్ధం చేసుకున్నంత వరకూ నీకు భయ పడే అవసరం రాదు. మనం ఇంటికెళ్ళేసరికి ఎని మిద వుతుంది.ఏదో వంక పెట్టుకుని అతనింటి కి వెళ్ళు. నీ భవిష్యత్తు తేల్చుకో. ఈలోగా పిల్లలని నేను చూసుకుంటాను. వంట కూడా ముగించేస్తాను. సరేనా?"

"సరే!" అని చిన్నగా తలూపింది విశాలాక్షి.

"గుడ్! ఇక పద!" అని లేచాడు రామనాథం.

దారి పొడుగునా కొంత సంఘర్షణకి లోనైనా ఒక నిశ్చయానికి వచ్చిందామె. కొత్త ఆశలు చిగురిస్తున్నయి. అవి చాల తీయగా కూడ వున్నాయి.

దార్లో పెళ్ళానికి మల్లె పూల దండ కొన్నాడు రామనాథం. పిల్లలని ప్రభాకరం ఇంటి నుంచి తీసుకుని మొగుడు పెళ్ళాలు ఇంటికి చేరేసరికి పావు తక్కువ ఎనిమిది.

"అంకుల్ దగ్గరకెళ్ళి కేబుల్ పనిచేస్తోందో లేదో చూడు. " అని వేణు గాడిని పక్కింటికి పంపించాడు రామనాథం.

వాడు ఐదు నిమిషాల తర్వాత వచ్చి అంకుల్ వాళ్ళకి వస్తోంది. అంకుల్ నాకు కూల్ డ్రింకు కూడా ఇచ్చారు." అని గొప్పయి పోతూ చెప్పాడు.

"ఇంట్లో ఇంకెవరయినా వున్నారా?" అడి గాడు.

ఇంకెవరూ లేరు అని తెలుసుకున్నాక భార్యకి సైగ చేశాడు.

ఆమె వెళ్ళేసరికి వీధి తలుపు వోర గా తెరిచే వుంది. శేఖర్ లుంగీ, బనీనుతో అప్పుడే స్నానం చేసినట్టు ఫ్రెష్ గా వున్నాడు. నోట్లో సిగరెట్టు వెలుగుతోంది.
ఆ టైములో ఆమె అనుకోకుండ రావడం చూసి అతను నిర్ఘాంత పోయాడు. ఆమె తలుపు గెడ పెట్టి అక్కడే నిలుచుంది.

శేఖర్ తేరుకుని "ఇప్పుడే వేణు వచ్చి వెళ్ళాడు. ఇంట్లో అంతా సరిగానే వుందా? మీ వారు ఇంట్లోనే వున్నారు. మరి మీరు ...." అని నాన్ చాడు శేఖర్.

విశాలాక్షి అతని వైపు కవ్వింపుగా చూస్తూ " ఏం రాకూడదా?" అంటూ అతని మెడ చుట్టూ రెండు చేతులూ వేసి గాఢంగా కౌగలించుకుంది.

విశాలాక్షి తల్లోంచి వస్తున్న మల్లె పూల గుభాలింపుకి, నిలువెల్లా మెత్తగా తగులుతున్న ఆమె శరీర స్పర్శకి పులకరించి పోయాడతను. తన చేతులతో ఆమె నడుం చుట్టేస్తూ "నాకే మీ అర్ధం కావడం లేదు." అన్నాడు అయో మయం గా.

విశాలాక్షి యేమి మాట్లాడ కుండా శేఖర్ చాతీని ముద్దు పెట్టుకుని అతని పెదాలకి తన పెదవులందించింది. వెచ్చగా తగులుతున్న విశాలాక్షి పెదాలని గాఢంగా ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. సన్నగా మందు వాసన సోకిందా మెకి. ఇద్దరి మధ్యకి చెయ్యి పోనిచ్చి లుంగీ మీంచి అప్పుడే గట్టి పడుతున్న అతని మదన దండాన్ని అందుకుని మెత్తగా నొక్కి "మీ మందు కార్యక్రమం అప్పుడే మొదలెట్టే సారా? అంది.

"ఆ విషయం సరే! ఇంతకీ ఇప్పుడెలా వచ్చినట్టు? ఆయన కి తెలిస్తే? "

"ఆ భయం లేదు. అన్నీ చెప్తాను. కాని ఆగలేన మ్మా! .. ముందొక సారి..." అంటూ లుంగీ లోకి చెయ్యి పోనిచ్చి గుప్పిటతో బిగించింది.

సరే అంటూ అమాంతం ఆమెని పైకి లేపి బెడ్ రూం లోకి నడిచాడు శేఖర్.

రామనాథం తొమ్మిది కల్లా వంట ముగించి పిల్లలు తిని పడుకునే సరికి ఇంకో అర గంట దాటింది. అప్పటికీ విశాలాక్షి వూడిపడే చాయలు లేవు. ఇంత సేపు మాటలేనా? ఇంత అవకాశం కల్పించే క చేసుకోకుండా వుండరు.

ఆ రోజు లానే ఇద్దరూ బట్టలన్నీ వూడదీసుకుని దిశ మొలలతో పెనవేసుకుని ....బాగా నలిపేస్తూ వుండి వుంటాడు. ఒకరి నొకరు తడిపేసి వుంటారు. ఇద్దరికిద్దరూ దూల గొట్టు బాపతే.

లుంగీ లో నరాలు బాగా గట్టి పడి పోయాయి. తన చెయ్యి పోనిచ్చి అంగం చుట్టూ బిగించాడు రామనాథం. వూహలతో కొలిమిలో పెట్టినట్టు వేడిగా కాలి పోతోంది. బాగా తడి తేలి కిందకి లాగ గానే చర్మం సుళువుగా కిందకి జారింది.

సుమారు పది గంటలయ్యింది. విశాలాక్షి తిరిగి వచ్చేసరికి. మొగుడు పరిశీలనగా చూడ్డం గమనించి సిగ్గుగా నవ్వింది.

చీర నలిగింది. బొట్టు కాస్తా చెదిరింది. కళ్ళలో మెరుపు కనిపిస్తోంది. పది రోజుల గాప్ కాబట్టి చాలా కుతి గా చేసుకున్నారనిపించింది.

" వంటయింది. నీకు బాగా ఆకలేస్తోందా? " అనడిగాడు రామనాథం.

"అంత లేదు. మీరు తినే సారా?" అంది. మొగుడి లుంగీ గుడారం లా లేచి వుండడం స్పష్టంగా తెలుస్తోంది.

అయితే తర్వాత తిందాం గాని గదిలోకి పద. కాసేపు పడుకుని మాట్లాడుకుందాం" అని బెడ్ రూం లోకి దారి తీసాడతను.
ఒక్క నిమిషంలో పెళ్ళాన్ని వివస్త్రని చేసి ట్యూబు లైటు కాంతిలో రెండు తొడలు విడదీసి పరీక్షగా చూసాడు. విశాలాక్షి సిగ్గుతో మొహం కప్పుకుని మొత్తని అతని పరిశీలనకి వదిలేసింది. కొద్ది నిమిషాల ముందే అయిపోవడం వల్ల నిలువు పెదాలు ఇంకా కొద్ది గా విడివడి వున్నాయి. క్లిటారిస్ పొటకరించుకుని వుంది. మొహం కిందకి జరిపి తమకంగా దిమ్మ కేసి రుద్దాడు. వెంటుకలు కొంచం తడిగా వున్నాయి. అయిపోయాక కడుక్కుని వుంటారు. అక్కడినించి కాస్తా కిందకి జరిగి పలుకులా తొంగి చూస్తున్న క్లిటారిస్ ని ముక్కుతో కదిలించాడు. సెంటు వాసనతో కలిసి పోయిన చిక్కటి మదపు వాసన ముక్కు పుఠాలకి తాకింది. లోపల ఇద్దరి బంకా కాస్తా మిగిలి వున్నట్టుంది. చాలా కసిగా వుంది.

"అబ్బా! సిగ్గేస్తోండి రండీ !" అంటూ మొగుడిని మీద కి లాక్కుంది వగలు పోతూ.

ఆమె లోపల సర్దుకున్నాక ఆతుత గా ఆమె తొడల మధ్య నడుము గుచ్చాడు. జారుగా దిగింది. ఐదు వుపులు వూపి

"ఇంతసేపూ మాటలేనా?" అనడిగాడు ఆమె జుట్టు సవరించి. లేదన్నట్టు తలూపి చెయ్యి కిందకి జరిపి ఆయన పిర్రల మీద వేసింది.

"ఎన్ని సార్లు?"

"రెండు సార్లు."