ముడి

[k3vv3]

ఆమె కళ్ళల్లో మునుపటి మెరుపు యొక్క చాయలు కనిపించాయి ఈశ్వర్ కి.
" నీకెలా ఇష్టమైతే అలానే. ఇప్పుడైతే పడుకో మరి. పొద్దున్నే arrange చేస్కోవాలి అన్ని." అన్నాడు ఈశ్వర్.
" సరే . " అంటూ మంచం యొక్క మూలకు వెళ్ళి పడుకుంది చిత్ర.
తన మనస్సు కుదుటపడటం తో మెల్లిగా నిద్రలోకి జారుకుంది చిత్ర.
ప్రశాంతంగా పసి పాప లాగా నిద్రపోయిన తన భార్య తల నిమురుతూ, ఆమె నుదురు ని ముద్దాడాడు ఈశ్వర్.
పొద్దున్నే ఆరింటికి హైదరాబాద్ నుండి బయలుదేరిన ఈశ్వర్ , చిత్ర లు పదింటికల్లా పెంట్లవెల్లికి చేరుకున్నారు. ఎక్కువ చప్పుడు చేయకుండా తన మామయ్య వాళ్ళింట్లోకి వెళ్ళింది చిత్ర. అక్కడ టి.వి చూస్తున్న స్వాతి కళ్ళు వెనకాల నుంచి మూసింది చిత్ర.
చిత్ర వేళ్ళను కాసేపు తడిమిన స్వాతి,
" వొదినె నా ?" అంది.
" ఎట్లున్నవ్ ?! " అంది చిత్ర నవ్వుతూ, స్వాతి వైపు చూస్తూ.
" బావున్న . నువ్వెట్లున్నవ్ ? అన్న గూడ ఒచ్చిండా ?" తన మాట పూర్తి చేసే లోపే బయట తన కార్ ని పార్క్ చేసి ఈశ్వర్, వంటింట్లో నుంచి జయమ్మ ఒకేసారి ఆ గదికి వచ్చారు.
" అయ్యా ! ఎప్పుడొస్తిరి ?? సడనుగ వస్తిరి ఇద్దరు ! కూసో బాబూ . ఎట్లుర్రు బాబు ? బుజ్జీ, నువ్వెట్లున్నవే? అస్సలు ఫొను, గీను ఏం జెయ్యకుండనే ఒస్తిరి డయిరెక్టుగ ! ఎండల పడొచ్చినట్టున్నరు ఇద్దర్కి నీళ్ళిస్త ఆగండి !" అంటూ వంటింట్లోకి వడి వడిగా వెళ్ళింది జయమ్మ.
" ఇదో.. కూసో ." అంటూ ఇనప కుర్చీ పై ఆరేయబడ్డ తువాల ను పక్కకు తీసి, తన భర్తను కూర్చోమన్నట్టుగా సైగ చేసింది చిత్ర.
" ఆగు ఫ్యాను పెద్ద జేస్త. " అంటూ రెగులేటర్ వద్దకు వెళ్ళి, ఫ్యాన్ వేగాన్ని పెంచింది చిత్ర.
మూలకు నిలబడి ఈశ్వర్ ని చూస్తున్న స్వాతి వైపు కి తిరిగి
" హాయ్ ." అన్నాడు ఈశ్వర్.
" అన్న కు హాయంట జెప్పు." అంది చిత్ర, నవ్వుతూ.
చిత్ర ముఖం పూర్తిగా వెలిగిపోతూ మునుపటిలా ఉండటాన్ని గమనించాడు ఈశ్వర్. చిత్ర ను పెంట్లవెల్లికి తీసుకు రావడం చాలా మంచిదైనట్టుగా భావించాడు ఈశ్వర్.
తనకు తిరిగి హాయ్ చెప్పిన స్వాతి తో
" ఏం చదువుతున్నావ్ ? " అడిగాడు ఈశ్వర్.
" నయింత్ అయిపోయింది. టెంత్ సదవాలె." అంది స్వాతి.
" గీతేది ? కనిపిస్తలే ?" అంది చిత్ర.
" గీత లక్ష్మమ్మ అత్తోళ్ళింటికి పొయింది. పొద్దు గల్లనే పొయ్యిండె గాడికి." అంది స్వాతి.
" అయ్య, గట్లనా " అంది చిత్ర.
ఇంతలో రెండు గ్లాసుల నిండా మజ్జిగ తీసుకుని వచ్చింది జయమ్మ.
" ఎండల పడొచ్చిర్రు. పటండి మజ్జిగ జేస్కొచ్చిన. శక్కెర తక్కువైతె అడుగు బాబు." అంటూ ఈశ్వర్ చేతికి మజ్జిగ ఇచ్చింది జయమ్మ.
సరేనంటూ తలూపాడు ఈశ్వర్.
" మామేడుండు ? కనిపిస్తలేడు ?" అడిగింది చిత్ర.
" సామాన్లు తెయ్యనీకె అంగడి కాడికి పొయ్యిండె మీ మామ. ఒస్తడు ఇంగో పది, ప్దిహేను నిమ్శాలల్ల." అంది జయమ్మ.
" ఇంగేమి అత్తా, మామ ది, నీది పయి ఎట్లుంది ?" అడిగింది చిత్ర.
" బానే ఉందే బుజ్జీ, జెర ఎండకాలం గద, మీ మామ నే గీ మద్యన చాతనైతలే అంటుండు అప్పుడప్పుడు." అంది జయమ్మ.
" అయ్య, చాతనైతలేదా? ఏమట్ల? డాక్టరు కాడికి పొయి సూపిచ్కుండా మళ్ళ ?" అడిగింది చిత్ర, ఆందోళన , కోపం, ఆప్యాయత కలగలిసిన భావోద్వేగం కలిగినదై.
" ఒచ్చినాంక నువ్వే అడుగుదువు మీ మామ ని. గాయ్నకి కోడలు జెప్తెనే అర్తమైతది, పెణ్లాం, పిల్లలు జెప్తే చెవులకెక్కదు." అంది జయమ్మ.
" మంచిగ పూట పూటకు టైముకు తింటుండా ? ఊర్ల పోంటి తిరగవడ్తుండా ?" అడిగింది చిత్ర.
" వొస్తడు గద, నువ్వే అడుగు. నేను గివన్ని అడుగుతె చెడ్దదాన్నవ్త తల్లి. నువ్వే అడుగు గా మనిషి ని. నీతోనైతె మంచిగ చెప్తడు ముచ్చట." అంది జయమ్మ.
" ఉం, అడుగుత రాని !" అంది చిత్ర.
చిత్ర, జయమ్మ ల సంభాషణ బాగా ఆసక్తికరంగా, వినోదంగా తోచింది ఈశ్వర్ కి.
చిత్ర, జయమ్మ లకు హఠాత్తుగా పక్కన ఈశ్వర్ ఉన్నాడన్న విషయం గుర్తొచ్చింది. కాస్త మొహమాటంగా ఈశ్వర్ వైపు తిరిగి,
" వచ్చెటప్పుడేమన్న ఇబ్బంది అయ్యిండెనా ?" అంది జయమ్మ చిరునవ్వుతూ.
" అయ్యో, లేద్లేదు. అలా ఏం లేదు. బాగానే టైం పాస్ అయ్యిండే " అన్నాడూ ఈశ్వర్, చిత్ర దారి పొడవునా తన ఊరి విశేషాలు ఆపకుండా చెప్పిన వైనాన్ని గుర్తు తెచ్చుకుంటూ.
" ఆకలిగొన్నట్టున్నరు పాపం. అర్ద గంటల వొంట జేస్కొస్త. సరెనా ?" అంది జయమ్మ.
సరేనన్నట్టుగా తలూపాడు ఈశ్వర్.
వంటింటిలోకి వెళ్ళిన జయమ్మ వెనకే చిత్ర కూడా వెళ్ళింది.
" అత్తా, గీయ్న మన లెక్క కారం గీరం ఎక్కువ తినడు. మస్తు సప్పగ తింటడు. నేనే జేస్త గీయ్నకు వొంట గీడున్నంతవరకు అర్తమైందా ?" అంది చిత్ర.
" అట్లే ." అంటూ తలూపింది జయమ్మ.
" ఇంగొ మాట, గాయ్న చికెన్, మటన్ తినడు సూడు. "
" అట్లే."
" గుడ్లు గిడ్లు కూడ తేవాకండి. గవి కూడ తినడు ఈన."
"అట్లే .""
" ఇంగో ఇంట్ల దోమతెరుందా ?"
" హా ఉంది పైనుంది మచ్చు మీద. కిందికి దించాలె. "
" రాత్రి ఈనకు దోమ తెర సిద్దం జేయాలె జూడు. మన లెక్క దోమలు అల్వాటులెవ్వు ఈశ్వర్ కి. "
" అట్లే."
" ఏమేం కూరగాయలున్నయ్ ఇంట్ల ?"
" ఏమి లెవ్వు. గుడ్లున్నయ్ అంతే. గుడ్డు కూర ఒండుదమనుకున్న. నాకు తెల్వదు గద ఈశ్వరు నీసు తినడని." అంది జయమ్మ.
" అయ్య, గట్లనా ?! "
" హా.. ఫోను జేస్త మళ్ళ మామకు ."
" ఒద్దొద్దుగాన్లె. ఈన నేను గలిసి కార్ల పోతం పాబ్బాయి సందు కాడికి. గాడ శంకరయ్యోళ్ళు కూరగాయల్ పెట్టుకుంటరు గద. గాడికి పోయి తెస్తం ఇద్దరం కూరగాయలు."
" కార్లొచ్చినార్ ? బస్సుల గాదా ?"
" షీ... బస్సుల తిరుగుడు ఆయ్నకి అల్వాటు లేదు. మేము పక్క సందులకు గూడ కార్లనే పోతం . "
" మ్మ్మ్ం. సర్లె. పోయి రాపొండి. నేను గంత వరకు అన్నం పొయి మీన పెడ్త.... మీ ఆయ్న పాలు తాగుతడా? సుక్క బర్రె పాలున్నయ్. "
" ఈనిందా సుక్క బర్రె ? "
" ఆ అవ్ను. వారమౌతుంది. మూడు రోజుల కింద వరక్ గూడ జున్నిచ్చిండె గది."
" అవ్నా... సరె పాలు వొయ్యి గ్లాసుల. శక్కెరెక్కువెయ్యకు. గాయ్న తాగడు శక్కెరెక్కువ. లావౌతరంట శక్కెరెక్కువ తింటె."
" అట్లే తల్లి. మీ ఆయ్నకెంత గావాల్నో నువ్వే పోస్కో అమ్మా! మళ్ళ నేను పోస్తె నువ్వు మెచ్చుతవో లేదో !"
" అట్లే . గీ గిన్నలున్నయేనా పాలు ?! కాచి పోస్త ఆయ్నకు." అంటూ పాలు పొయ్యి మీద పెట్టింది చిత్ర.
తన కూతుళ్ళకు పెళ్ళిళ్ళైతే ఇంక వాళ్ళతో ఎంత వేగాల్సొస్తుందో నని భావిస్తూ, నిట్టూరుస్తూ వంటింట్లో నుంచి బయటకు వచ్చింది జయమ్మ.
...