అహం తుభ్యం ప్రణయామి

[k3vv3]

"మీ చేయి పట్టుకుని పడుకున్నానన్నారుగా..ఎలా ఫీలయ్యారు. మీ లవర్ గుర్తొచ్చిందా?"
అవున...హా..? భలే వారే. అదేం లేదు. మీరే వాటేసుకుని పడుకున్నారుగా...ఎలా అనిపించింది?
"హా? నేను మా డాడీ ని, నా బాయ్ ఫ్రెండ్ ని కలవరించా అన్నావుగా. అలానే అనిపించింది. ఇక ఉంటాను.", అని లాగేజ్ తీసుకుని బస్సు దిగేసింది.
"థాంక్యూ ఫర్ ది కంపెనీ..బై", నవ్వుతూ అంది. సూర్య కిరణాలు తన ముఖంపై పడి, వెలిగిపోతుంది.
నా ముఖంపై కూడా తెలియని నవ్వొచ్చి, నా కుడి చేయి తనకు టాటా చెబుతుంది. నిద్రలో ఏమో అనుకున్నా కానీ, తను నాన్నని...ప్రియుడిని రెండు కళ్ళులా భావిస్తుందని నాకు తట్టలేదు. పెళ్లికి ముందు నాన్న, పెళ్లి తరువాత భర్త. ఒకమ్మాయికి జీవితంలో ఇంతకు మించి ఏం కావాలి. నిద్రలో కూడా వాళ్ళ గురించే...ఎంత మందుంటారిలా. మన జీవితంలో అనుకోకుండా వచ్చిన కొన్ని పాత్రలు మనకు జీవిత సత్యాలను తెలియజేస్తాయి. నాలో ఏదో తెలియని ఆనందం. నా ముఖంపై నవ్వు అలా నిల్చుండి పోయింది.
'ఏవైపుగా దాగున్నదో... వెతికే నాకలా...
సంద్రాన్నే మించేవో ప్రేమలా...
నన్నింతగా వేధించినా..
హలో..! ఎవరండి?
"వాసు..ఓహ్ సారీ! అభిమన్యు..నేను అస్మిత. నేను బస్సులో ఓ బ్యాగ్ మర్చిపోయాను. ఏమనుకోకుండా తెస్తావా... ప్లీస్...ప్లీస్..చాలా ఇంపార్టెంటబ్బా..ప్లీస్."
హా.....ఓకే. తెస్తాలే...ఎక్కడకు తేవాలి?
"నేను లొకేషన్ నీకు వాట్సాప్ లో షేర్ చేసా. అక్కడకురా..సారీ ఇబ్బంది పెడుతున్నందుకు. ఏమనుకోవద్దు..."
ఓకే..పర్లేదు. అక్కడికే వస్తాను.
*****
బ్యాగ్ కనిపించింది. అంత ఇంపార్టెంట్ ఏముంటుంది అని తెరిచి చూసా. అలా చూడరాదని తెలుసు. బట్ ఏముందో తెలుసుకోవాలనిపించింది. ఓపెన్ చేసా. ఎదో బాక్స్ ఉంది. దాంట్లో ఒకేలా ఉన్న రెండు కాస్ట్లీ వాచెస్ కనిపించాయి. అందులో ఒకటి వాళ్ళ నాన్నకి, మరొకటి పీరియాడిక్ అని అర్థమైంది. నేను తప్పు అని ప్రూవ్ చేసింది. నన్ను టోటల్ గా ఇంప్రెస్ చేసింది. వెంటనే బస్సు దిగి బయల్దేరా...
*****