02-01-2024, 12:05 AM
அவளை பாராட்ட வேண்டும் என்று மனதிற்கு தோன்றினாலும் பெண்கள் மீது இருந்த வெறுப்பு என்னை அவளிடம் பேச விடாமல் தடுத்தது.
நான் அவளை கண்டுக்கொள்ளாமல் மற்ற மாணவர்கள் மீது என் பார்வையை செலுத்தினேன்.
அது அவளுக்கு தெரிந்ததும் என் மீது கோபம் அடைந்தாள்.
"போடா சம்ஸா மூக்கா" என்று திட்டிவிட்டு அவள் இடத்திற்கு சென்றுவிட்டாள்.
எனக்கு அது மேலும் மேலும் எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது.
"என்னுடைய மூக்கு சம்ஸா மாதிரியா இருக்கு?" என்ற சந்தேகத்தோடு ஜன்னல் கண்ணாடியில் முகத்தை பார்த்தேன்.
அப்படி எதுவும் தெரியலையே என்று மூக்கை தடவிக்கொண்டு இருந்தேன்.
நான் இப்படி செய்ததும் என்னை பார்த்து அவள் சிரிப்பது போல் சத்தம் கேட்டது.
வேகமாக திரும்பி பார்த்தேன்.
உடனே அவளது ப்ரொஜெக்டை செக் செய்வது போல் தலையை குனிந்து நடித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
"ச்சே... என்னையா சும்மா சும்மா கிண்டல் பண்ணிட்டு இருக்காளே!" என்று கோபம் வந்தது.
அதன்பிறகு அவளை கண்டுக்கொள்ளாமல் அமைதியாக இருந்தேன்.
சிறிது நேரத்தில் ஒவ்வொரு மாணவர்களின் ப்ரோஜெக்டையும் பரிசோதிப்பதற்கு நடுவர்கள் வந்தனர்.
நானும் என்னுடையதை பார்ப்பதற்கு எப்போது வருவார்கள் என்று ஆவலுடன் காத்திருந்தேன்.
அவர்கள் வரிசையாக எல்லாருடைய ப்ரோஜெக்டயும் பார்த்துவிட்டு ஒரு அரை மணி நேரத்தில் அவளுடைய இடத்திற்கு வந்து ப்ரொஜெக்டை செய்து காண்பிக்க சொன்னார்கள்.
அவளும் சரியாக செய்து காட்டி பாராட்டு பெற்றாள்.
சிறிது நேரத்தில் என்னுடைய இடத்திற்கு நடுவர்கள் வந்தனர்.
நானும் ஆர்வமுடன் விளக்கம் அளித்து செய்து காட்டினேன்.
முதலில் சுவிட்சை ஆன் செய்தேன்.
சோலார் பேனலில் இருந்து மின்சாரம் பேட்டரிக்கு சென்று விளக்கை எரியச் செய்தது.
அனைவரும் ஆர்வமுடன் பார்த்தனர்.
எனக்கு அது மிகவும் பெருமையாக இருந்தது.
ஆனால்! அது நீண்ட நேரம் நீடிக்கவில்லை.
சில நொடிகளில் அந்த விளக்கு அணைந்து போனது.
எனக்கு என்ன செய்வது என்று புரியாமல் பதற்றத்துடன் இருந்தேன்.
எவ்வளவு முயற்சி செய்தும் விளக்கு மீண்டும் எரியவில்லை.
அவர்களும் எனக்காக நீண்ட நேரம் காத்திருந்து பார்த்தனர்.
என்னால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை என்று தெரிந்ததும் மற்ற மாணவர்களின் ப்ரொஜெக்டை பார்க்கச் சென்றனர்.
எனக்கு என்ன செய்வது என்று புரியாமல் விளக்கு ஏன் எரியவில்லை என்று மீண்டும் மீண்டும் பரிசோதித்தேன்.
நான் அவளை கண்டுக்கொள்ளாமல் மற்ற மாணவர்கள் மீது என் பார்வையை செலுத்தினேன்.
அது அவளுக்கு தெரிந்ததும் என் மீது கோபம் அடைந்தாள்.
"போடா சம்ஸா மூக்கா" என்று திட்டிவிட்டு அவள் இடத்திற்கு சென்றுவிட்டாள்.
எனக்கு அது மேலும் மேலும் எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது.
"என்னுடைய மூக்கு சம்ஸா மாதிரியா இருக்கு?" என்ற சந்தேகத்தோடு ஜன்னல் கண்ணாடியில் முகத்தை பார்த்தேன்.
அப்படி எதுவும் தெரியலையே என்று மூக்கை தடவிக்கொண்டு இருந்தேன்.
நான் இப்படி செய்ததும் என்னை பார்த்து அவள் சிரிப்பது போல் சத்தம் கேட்டது.
வேகமாக திரும்பி பார்த்தேன்.
உடனே அவளது ப்ரொஜெக்டை செக் செய்வது போல் தலையை குனிந்து நடித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
"ச்சே... என்னையா சும்மா சும்மா கிண்டல் பண்ணிட்டு இருக்காளே!" என்று கோபம் வந்தது.
அதன்பிறகு அவளை கண்டுக்கொள்ளாமல் அமைதியாக இருந்தேன்.
சிறிது நேரத்தில் ஒவ்வொரு மாணவர்களின் ப்ரோஜெக்டையும் பரிசோதிப்பதற்கு நடுவர்கள் வந்தனர்.
நானும் என்னுடையதை பார்ப்பதற்கு எப்போது வருவார்கள் என்று ஆவலுடன் காத்திருந்தேன்.
அவர்கள் வரிசையாக எல்லாருடைய ப்ரோஜெக்டயும் பார்த்துவிட்டு ஒரு அரை மணி நேரத்தில் அவளுடைய இடத்திற்கு வந்து ப்ரொஜெக்டை செய்து காண்பிக்க சொன்னார்கள்.
அவளும் சரியாக செய்து காட்டி பாராட்டு பெற்றாள்.
சிறிது நேரத்தில் என்னுடைய இடத்திற்கு நடுவர்கள் வந்தனர்.
நானும் ஆர்வமுடன் விளக்கம் அளித்து செய்து காட்டினேன்.
முதலில் சுவிட்சை ஆன் செய்தேன்.
சோலார் பேனலில் இருந்து மின்சாரம் பேட்டரிக்கு சென்று விளக்கை எரியச் செய்தது.
அனைவரும் ஆர்வமுடன் பார்த்தனர்.
எனக்கு அது மிகவும் பெருமையாக இருந்தது.
ஆனால்! அது நீண்ட நேரம் நீடிக்கவில்லை.
சில நொடிகளில் அந்த விளக்கு அணைந்து போனது.
எனக்கு என்ன செய்வது என்று புரியாமல் பதற்றத்துடன் இருந்தேன்.
எவ்வளவு முயற்சி செய்தும் விளக்கு மீண்டும் எரியவில்லை.
அவர்களும் எனக்காக நீண்ட நேரம் காத்திருந்து பார்த்தனர்.
என்னால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை என்று தெரிந்ததும் மற்ற மாணவர்களின் ப்ரொஜெக்டை பார்க்கச் சென்றனர்.
எனக்கு என்ன செய்வது என்று புரியாமல் விளக்கு ஏன் எரியவில்லை என்று மீண்டும் மீண்டும் பரிசோதித்தேன்.