30-12-2023, 02:01 PM
ముడి - 24
తన కళ్ళ ముందే అభిరాం దారుణంగా చనిపోయిన సంఘటన చిత్ర కళ్ళ ముందు మెదల సాగింది. గత మూడు రోజులుగా చిత్ర నిస్తేజత లో మునిగి ఉంది.
చావు వల్ల కలిగే బాధతో తన జీవితాన్నే ముడి వేసుకున్న ఈశ్వర్ కి, చిత్ర అదే బాధ లో ఉంటే చూడ్డం మాత్రం చూడలేక పోతున్నాడు.
అమృత మరణం తరవాత ఆ దుఃఖం లోనే బ్రతకాలనుకున్న తనకు చిత్ర కళ్ళల్లోని దుఃఖాన్ని చూడటానికి మాత్రం మనస్సు రావట్లేదు. చిత్ర ఎప్పటిలా సంతోషంగా ఉంటే చూడాలనిపించ సాగింది ఈశ్వర్ కి. తనతో మాట్లాడుతున్నంతసేపూ చిత్ర ఆ బాధ ని మర్చిపోతుందని గుర్తించిన ఈశ్వర్ , ఆమెతో ఏదో ఒకటి మాట్లాడుతూనే ఉండాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.
" చిత్రా, నాకు టీ తాగాలనిపిస్తోంది. పెడతావా ?" అడిగాడు ఈశ్వర్ , నవ్వుతూ.
"అట్లే" అంటూ లోనికి వెళ్ళింది చిత్ర.
తాను చాయ్ అడిగిన ప్రతిసారీ వంటింట్లోకి వడి వడిగా అడూగులు వేస్తూ వెళ్ళే చిత్ర, నిస్తేజంగా, నిరీహలో ఒక్కో అడుగూ వేస్తూ వెళ్ళడం ఈశ్వర్ మనస్సును గాయపరచసాగింది. చిత్రను మునుపటిలా చలాకీగా చూడాలన్న కోరిక ఈశ్వర్ కి చాలా బలంగా కలగసాగింది. ఆమెను సంతోష పరచడానికి మార్గాల్ని వెతకసాగాడు ఈశ్వర్.
వంటింట్లోకి వడి వడిగా వెళ్ళాడు ఈశ్వర్.
" చిత్రా, నిన్న నేను సూపర్ మార్కెట్ కి వెళ్ళినప్పుడు లంసా టీ పొడి తెచ్చా. ఆగు టీ పొడి లో మిక్స్ చేస్తా. టేస్టీ గా ఉంటుంది టీ ఇంకా." అని నవ్వుతూ కబ్బొర్డ్ లోని లంసా టీ పొడి పుడా ని విప్పదీసి, టీ పొడి లో కలపసాగాడు ఈశ్వర్.
చిత్ర మౌనంగా నిలుచుని ఉంది.
" నా టీ ఎప్పుడూ తాగలేదు కదా నువ్వు ? నువ్వు తప్పుకో నేను పెడతా ఇవాళ . నువ్వొకదానివే కాదు, నేను కూడా టీ బాగా పెట్టగలను. " అంటూ చిత్ర భుజాన్ని పట్టుకుని ఈమెను పక్కకు జరిపి , టీ చేయసాగాడు ఈశ్వర్.
చిత్ర కళ్ళ ముందు ఇంకా అభిరాం మెదలసాగాడు.
" ఇంకెన్ని రోజులని ఇలాగే ఉంటావ్ చిత్రా ?! చనిపోయాడు, ఏడ్చావ్, అయిపోయింది. ఆ పిల్లాడు చనిపోతాడని నీకు, నాకు ముందే ఏం తెలీదు కదా ! తెలిస్తే అలా జరగకుండా చూసుకునే వాళ్ళం కద. పోయినోళ్ల గురించి ఎన్ని రోజులని ఇలా బాధ పడుతూ ఉంటాం చెప్పు ?! ఇంకెన్ని రోజులు నువ్వు బాధపడుతూ, పక్క వాళ్ళని బాధ పెడుతూ ఉంటావ్ ?" అని గట్టిగా అరవాలనిపించింది ఈశ్వర్ కి.
తను చెప్పాలనుకున్న మాటలు తన తల్లిదండ్రులు అతనికి పదే పదే చెప్పిన విషయం ఈశ్వర్ కి గుర్తురాసాగింది !
అతని మాట పెగల్లేదు. ఒక్క సారి చిత్ర వైపు చూసాడు. ఆమె ధీర్ఘాలోనలో ఉన్నట్టుగా కనబడింది.
ఇంతలో కాలింగ్ బెల్ మోగిన శబ్దం వినబడింది.
" చిత్రా, నేను ఇక్కడ busy గా ఉన్నాను. నువ్వెళ్ళి ఎవరో చూడు." అన్నాడు ఈశ్వర్. చిత్ర అలానైనా అభిరాం ఆలోచనల్లోనుంచి బయటకు వస్తుందేమో నన్న ఆశతో.
చిత్ర మౌనంగా హాల్ వైపు వెళ్ళింది. చిత్ర యొక్క మౌనం భరింపరానట్టుగా తోచింది ఈశ్వర్ కి.
వచ్చింది వాచ్ మెన్ దంపతులుగా గుర్తించాడు ఈశ్వర్. సాయంత్రం కాలేజ్ అయ్యాక పిల్లలు నేరుగా తమ దెగ్గరికే వస్తారని చెబుతున్నారు వాళ్ళు. చిత్ర వాళ్ళ మాటలకు ముభావంగా సమాధానాలు ఇవ్వసాగింది.
వాళ్ళ తో మాట్లాడే ఉద్దేశం లేనట్టుగా ఆమె మాట్లాడసాగింది. వాళ్ళు తోందరగా వెళ్ళిపోయి చిత్ర తిరిగి తన ముందుకు వచ్చింటే బావుండునని కోరుకోసాగాడు ఈశ్వర్. కానీ వాళ్ళు ఎంతకూ వెళ్ళట్లేదసలు. ఈశ్వర్ ఏదైతే జరగొద్దని అనుకుంటున్నాడో అదే జరగసాగింది.
" మేడం.. ఇందాకే విన్న. పాపం ఆ మూగబ్బాయి చనిపోయాడట గా . లారీ గుద్దేసిందటగా. మీరు కూడా ఉన్నారట గా ?! " అంది జ్యోతి ఆతురత గా.
" ఆ.... అవ్ను" అంది చిత్ర, ఆమె స్వరం లో ఆ సంఘటన పై వికర్షణా భావం ఈశ్వర్ కి ప్రస్పుటంగా కనిపించసాగింది.
" అయ్యో, మీరప్పుడు చూస్కోలేదా మరి? శ్రీజ మేడం ఎప్పుడూ ఆ అబ్బాయి ని పట్టుకునే ఉంటుంది కదా, మరి అప్పుడు పట్టుకోలేదా ? "
" ..లేదు "
" అప్పటికప్పుడే ఆ బాబు చనిపోయాడా? లేక హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్ళాక చనిపోయాడా ?"
" ఆ బాబు ఎలా చనిపోయాడో నీట్ గా మీ ఇంటికి మేమిద్దరం వచ్చి ఎక్స్ప్లేన్ చేస్తాం . మీరింక ఇప్పుడు వెళ్ళొచ్చు ." అన్నాడు ఈశ్వర్, వంటింట్లో నుండి బయటకు వచ్చి.
చప్పుడు చేయకుండా ఆ వాచ్ మెన్ దంపతులు బయటకు వెళ్ళారు.
" పాపం అంత మంచి ఆమెకు ఇట్లాంటి వాడిని ఇచ్చి గోంతు కోసారు కదా." అంది జ్యోతి తన భర్త తో లిఫ్ట్ లో కిందికి దిగుతూ.
అవునన్నట్టుగా తలూపాడు ఓంకార్.
చిత్ర సోఫాలో కూర్చుండి పోయింది. ఆమె కళ్ళలో నీళ్ళు తిరగసాగాయి. ఈశ్వర్ ఆ దంపతులను తలుచుకుని, గట్టిగా పళ్ళు కొరికి, లోనికి వెళ్ళి రెండు కప్పుల్లో చాయ్ పట్టుకు వచ్చాడు.
" చిత్రా , తీస్కో. " అంటూ ఆమె చేతికి అందించాడు.
చిత్ర చాయ్ కప్పుని చేతిలో పట్టుకుని, అభిరాం ని గుర్తు తెచ్చుకోసాగింది.
" అయ్యో, మరీ అంత ఆలోచించాల్సిన అవసరం లేదు. నేను మరీ అంత చెండాలంగా ఏం చేయను.పర్లేదు తాగొచ్చు." అన్నాడు ఈశ్వర్.
ఒక్క క్షణం చిత్ర ముఖం లో ఒక చిరునవ్వు విరిసింది.
" నవ్వితే నువ్వు కూడా చాలా బావుంటావు చిత్రా. " అన్నాడు ఈశ్వర్.
ప్రతిగా చిత్ర నుండి తన ఊరి యాస లో ' తాంక్సు ' అన్న పదాన్ని ఆశించాడు ఈశ్వర్.
కానీ చిత్ర ప్రతిగా ఒక కృత్రిమమైన మందహాసాన్ని చేసింది.
" లంసా వేసాక టీ చాలా బాగయ్యింది చిత్రా, నాదే ఇలా ఉంది అంటే నువ్వు చేస్తే ఇంకా సూపర్ గా ఉంటుంది" అన్నాడు ఈశ్వర్, టీ తాగుతూ.
ఆ కప్పులో నుంచి చాయ్ ని తనకు అలవాటైనట్టుగా జుర్రసాగింది చిత్ర. తన వంక నవ్వుతూ చూస్తున్న ఈశ్వర్ వైపుకి తిరిగి," ఏమి ?" అని అడిగింది చిత్ర.
" ఏమి లేదు. నువ్వు చాలా అందంగా కనిపిస్తున్నావ్ ఇవాళ. అందుకే చూస్తున్నా నిన్ను.... ఏ చూడకూడదా నా పెళ్ళాన్ని నేను?" అన్నాడు ఈశ్వర్.
ఈసారి ఇంకాస్త నిండుగా ఒక చిరునవ్వు నవ్వింది చిత్ర. అభిరాం మరణం తరువాత ఆమె నుండి అంత నిండైన నవ్వు అప్పుడే వచ్చినట్టుగా గుర్తించాడు ఈశ్వర్.
" చిత్రా, ఈ రోజు నైట్ ఆలూ పరాటా చేస్కుందామా ? ఆ రోజు చేసావు చూడూ అలా . నీకు కూడా ఎలాగూ ఆలూ ఇష్టం కదా, నాకు కూడా చాలా ఇష్టం ఆలూ. " అన్నాడు ఈశ్వర్, చిత్రకు ఆలుగడ్డ నిజంగానే ఇష్టమని భ్రమపడినవాడై.
" సరే" అంది చిత్ర.
చిత్ర ను ఎలాగోలా ఏదో ఒక విషయం మీద నిమగ్నం చేయాలన్న తన ఆలోచన ఫలిస్తున్నందుకు సంతోషించాడు ఈశ్వర్.
" రా మరి , లేచి రెడీ అవ్వు. ఆలూ కొందాము. ఇంట్లో లేవు. " అంటూ, చిత్ర వద్దంటున్నా ఆమె చేతిలోని ఎంగిలి కప్పు ని తీసుకుని సింక్ వద్దకు వెళ్ళాడు ఈశ్వర్.
' మొకం కడుక్కొనొస్త. జిడ్డు జిడ్డు గయ్యింది మొకం. ' అని చిత్ర అంటుందేమో నని అనుకున్నాడు ఈశ్వర్.
చిత్ర మౌనంగా స్నానాల గది వైపుకి వెళ్ళింది.
***
తన కళ్ళ ముందే అభిరాం దారుణంగా చనిపోయిన సంఘటన చిత్ర కళ్ళ ముందు మెదల సాగింది. గత మూడు రోజులుగా చిత్ర నిస్తేజత లో మునిగి ఉంది.
చావు వల్ల కలిగే బాధతో తన జీవితాన్నే ముడి వేసుకున్న ఈశ్వర్ కి, చిత్ర అదే బాధ లో ఉంటే చూడ్డం మాత్రం చూడలేక పోతున్నాడు.
అమృత మరణం తరవాత ఆ దుఃఖం లోనే బ్రతకాలనుకున్న తనకు చిత్ర కళ్ళల్లోని దుఃఖాన్ని చూడటానికి మాత్రం మనస్సు రావట్లేదు. చిత్ర ఎప్పటిలా సంతోషంగా ఉంటే చూడాలనిపించ సాగింది ఈశ్వర్ కి. తనతో మాట్లాడుతున్నంతసేపూ చిత్ర ఆ బాధ ని మర్చిపోతుందని గుర్తించిన ఈశ్వర్ , ఆమెతో ఏదో ఒకటి మాట్లాడుతూనే ఉండాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.
" చిత్రా, నాకు టీ తాగాలనిపిస్తోంది. పెడతావా ?" అడిగాడు ఈశ్వర్ , నవ్వుతూ.
"అట్లే" అంటూ లోనికి వెళ్ళింది చిత్ర.
తాను చాయ్ అడిగిన ప్రతిసారీ వంటింట్లోకి వడి వడిగా అడూగులు వేస్తూ వెళ్ళే చిత్ర, నిస్తేజంగా, నిరీహలో ఒక్కో అడుగూ వేస్తూ వెళ్ళడం ఈశ్వర్ మనస్సును గాయపరచసాగింది. చిత్రను మునుపటిలా చలాకీగా చూడాలన్న కోరిక ఈశ్వర్ కి చాలా బలంగా కలగసాగింది. ఆమెను సంతోష పరచడానికి మార్గాల్ని వెతకసాగాడు ఈశ్వర్.
వంటింట్లోకి వడి వడిగా వెళ్ళాడు ఈశ్వర్.
" చిత్రా, నిన్న నేను సూపర్ మార్కెట్ కి వెళ్ళినప్పుడు లంసా టీ పొడి తెచ్చా. ఆగు టీ పొడి లో మిక్స్ చేస్తా. టేస్టీ గా ఉంటుంది టీ ఇంకా." అని నవ్వుతూ కబ్బొర్డ్ లోని లంసా టీ పొడి పుడా ని విప్పదీసి, టీ పొడి లో కలపసాగాడు ఈశ్వర్.
చిత్ర మౌనంగా నిలుచుని ఉంది.
" నా టీ ఎప్పుడూ తాగలేదు కదా నువ్వు ? నువ్వు తప్పుకో నేను పెడతా ఇవాళ . నువ్వొకదానివే కాదు, నేను కూడా టీ బాగా పెట్టగలను. " అంటూ చిత్ర భుజాన్ని పట్టుకుని ఈమెను పక్కకు జరిపి , టీ చేయసాగాడు ఈశ్వర్.
చిత్ర కళ్ళ ముందు ఇంకా అభిరాం మెదలసాగాడు.
" ఇంకెన్ని రోజులని ఇలాగే ఉంటావ్ చిత్రా ?! చనిపోయాడు, ఏడ్చావ్, అయిపోయింది. ఆ పిల్లాడు చనిపోతాడని నీకు, నాకు ముందే ఏం తెలీదు కదా ! తెలిస్తే అలా జరగకుండా చూసుకునే వాళ్ళం కద. పోయినోళ్ల గురించి ఎన్ని రోజులని ఇలా బాధ పడుతూ ఉంటాం చెప్పు ?! ఇంకెన్ని రోజులు నువ్వు బాధపడుతూ, పక్క వాళ్ళని బాధ పెడుతూ ఉంటావ్ ?" అని గట్టిగా అరవాలనిపించింది ఈశ్వర్ కి.
తను చెప్పాలనుకున్న మాటలు తన తల్లిదండ్రులు అతనికి పదే పదే చెప్పిన విషయం ఈశ్వర్ కి గుర్తురాసాగింది !
అతని మాట పెగల్లేదు. ఒక్క సారి చిత్ర వైపు చూసాడు. ఆమె ధీర్ఘాలోనలో ఉన్నట్టుగా కనబడింది.
ఇంతలో కాలింగ్ బెల్ మోగిన శబ్దం వినబడింది.
" చిత్రా, నేను ఇక్కడ busy గా ఉన్నాను. నువ్వెళ్ళి ఎవరో చూడు." అన్నాడు ఈశ్వర్. చిత్ర అలానైనా అభిరాం ఆలోచనల్లోనుంచి బయటకు వస్తుందేమో నన్న ఆశతో.
చిత్ర మౌనంగా హాల్ వైపు వెళ్ళింది. చిత్ర యొక్క మౌనం భరింపరానట్టుగా తోచింది ఈశ్వర్ కి.
వచ్చింది వాచ్ మెన్ దంపతులుగా గుర్తించాడు ఈశ్వర్. సాయంత్రం కాలేజ్ అయ్యాక పిల్లలు నేరుగా తమ దెగ్గరికే వస్తారని చెబుతున్నారు వాళ్ళు. చిత్ర వాళ్ళ మాటలకు ముభావంగా సమాధానాలు ఇవ్వసాగింది.
వాళ్ళ తో మాట్లాడే ఉద్దేశం లేనట్టుగా ఆమె మాట్లాడసాగింది. వాళ్ళు తోందరగా వెళ్ళిపోయి చిత్ర తిరిగి తన ముందుకు వచ్చింటే బావుండునని కోరుకోసాగాడు ఈశ్వర్. కానీ వాళ్ళు ఎంతకూ వెళ్ళట్లేదసలు. ఈశ్వర్ ఏదైతే జరగొద్దని అనుకుంటున్నాడో అదే జరగసాగింది.
" మేడం.. ఇందాకే విన్న. పాపం ఆ మూగబ్బాయి చనిపోయాడట గా . లారీ గుద్దేసిందటగా. మీరు కూడా ఉన్నారట గా ?! " అంది జ్యోతి ఆతురత గా.
" ఆ.... అవ్ను" అంది చిత్ర, ఆమె స్వరం లో ఆ సంఘటన పై వికర్షణా భావం ఈశ్వర్ కి ప్రస్పుటంగా కనిపించసాగింది.
" అయ్యో, మీరప్పుడు చూస్కోలేదా మరి? శ్రీజ మేడం ఎప్పుడూ ఆ అబ్బాయి ని పట్టుకునే ఉంటుంది కదా, మరి అప్పుడు పట్టుకోలేదా ? "
" ..లేదు "
" అప్పటికప్పుడే ఆ బాబు చనిపోయాడా? లేక హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్ళాక చనిపోయాడా ?"
" ఆ బాబు ఎలా చనిపోయాడో నీట్ గా మీ ఇంటికి మేమిద్దరం వచ్చి ఎక్స్ప్లేన్ చేస్తాం . మీరింక ఇప్పుడు వెళ్ళొచ్చు ." అన్నాడు ఈశ్వర్, వంటింట్లో నుండి బయటకు వచ్చి.
చప్పుడు చేయకుండా ఆ వాచ్ మెన్ దంపతులు బయటకు వెళ్ళారు.
" పాపం అంత మంచి ఆమెకు ఇట్లాంటి వాడిని ఇచ్చి గోంతు కోసారు కదా." అంది జ్యోతి తన భర్త తో లిఫ్ట్ లో కిందికి దిగుతూ.
అవునన్నట్టుగా తలూపాడు ఓంకార్.
చిత్ర సోఫాలో కూర్చుండి పోయింది. ఆమె కళ్ళలో నీళ్ళు తిరగసాగాయి. ఈశ్వర్ ఆ దంపతులను తలుచుకుని, గట్టిగా పళ్ళు కొరికి, లోనికి వెళ్ళి రెండు కప్పుల్లో చాయ్ పట్టుకు వచ్చాడు.
" చిత్రా , తీస్కో. " అంటూ ఆమె చేతికి అందించాడు.
చిత్ర చాయ్ కప్పుని చేతిలో పట్టుకుని, అభిరాం ని గుర్తు తెచ్చుకోసాగింది.
" అయ్యో, మరీ అంత ఆలోచించాల్సిన అవసరం లేదు. నేను మరీ అంత చెండాలంగా ఏం చేయను.పర్లేదు తాగొచ్చు." అన్నాడు ఈశ్వర్.
ఒక్క క్షణం చిత్ర ముఖం లో ఒక చిరునవ్వు విరిసింది.
" నవ్వితే నువ్వు కూడా చాలా బావుంటావు చిత్రా. " అన్నాడు ఈశ్వర్.
ప్రతిగా చిత్ర నుండి తన ఊరి యాస లో ' తాంక్సు ' అన్న పదాన్ని ఆశించాడు ఈశ్వర్.
కానీ చిత్ర ప్రతిగా ఒక కృత్రిమమైన మందహాసాన్ని చేసింది.
" లంసా వేసాక టీ చాలా బాగయ్యింది చిత్రా, నాదే ఇలా ఉంది అంటే నువ్వు చేస్తే ఇంకా సూపర్ గా ఉంటుంది" అన్నాడు ఈశ్వర్, టీ తాగుతూ.
ఆ కప్పులో నుంచి చాయ్ ని తనకు అలవాటైనట్టుగా జుర్రసాగింది చిత్ర. తన వంక నవ్వుతూ చూస్తున్న ఈశ్వర్ వైపుకి తిరిగి," ఏమి ?" అని అడిగింది చిత్ర.
" ఏమి లేదు. నువ్వు చాలా అందంగా కనిపిస్తున్నావ్ ఇవాళ. అందుకే చూస్తున్నా నిన్ను.... ఏ చూడకూడదా నా పెళ్ళాన్ని నేను?" అన్నాడు ఈశ్వర్.
ఈసారి ఇంకాస్త నిండుగా ఒక చిరునవ్వు నవ్వింది చిత్ర. అభిరాం మరణం తరువాత ఆమె నుండి అంత నిండైన నవ్వు అప్పుడే వచ్చినట్టుగా గుర్తించాడు ఈశ్వర్.
" చిత్రా, ఈ రోజు నైట్ ఆలూ పరాటా చేస్కుందామా ? ఆ రోజు చేసావు చూడూ అలా . నీకు కూడా ఎలాగూ ఆలూ ఇష్టం కదా, నాకు కూడా చాలా ఇష్టం ఆలూ. " అన్నాడు ఈశ్వర్, చిత్రకు ఆలుగడ్డ నిజంగానే ఇష్టమని భ్రమపడినవాడై.
" సరే" అంది చిత్ర.
చిత్ర ను ఎలాగోలా ఏదో ఒక విషయం మీద నిమగ్నం చేయాలన్న తన ఆలోచన ఫలిస్తున్నందుకు సంతోషించాడు ఈశ్వర్.
" రా మరి , లేచి రెడీ అవ్వు. ఆలూ కొందాము. ఇంట్లో లేవు. " అంటూ, చిత్ర వద్దంటున్నా ఆమె చేతిలోని ఎంగిలి కప్పు ని తీసుకుని సింక్ వద్దకు వెళ్ళాడు ఈశ్వర్.
' మొకం కడుక్కొనొస్త. జిడ్డు జిడ్డు గయ్యింది మొకం. ' అని చిత్ర అంటుందేమో నని అనుకున్నాడు ఈశ్వర్.
చిత్ర మౌనంగా స్నానాల గది వైపుకి వెళ్ళింది.
***
ఇతర ధారావాహికాలు
అదృశ్యమందిరం
___________________________________________
ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనములు
మా తెలుగు తల్లికి మల్లె పూదండ
అదృశ్యమందిరం
___________________________________________
ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనములు
మా తెలుగు తల్లికి మల్లె పూదండ