Romance திமிருக்கு மறுபெயர் நீதானே...!

[feelmystory]

கார்த்தி அந்த சம்பவத்தை பற்றி கூற ஆரம்பித்தான்.

"போன வருஷத்துல ஒரு நாள் சாயிந்தரம் ஸ்கூல் விட்டதும் அவளோட சைக்கிள எடுத்து ஓட்டிட்டு போனா!”
 
“அப்போ ஸ்கூல் மெயின் கேட் கிட்ட நான் நடந்து போயிட்டு இருந்தேன்”
 
“சரியா என்னைய அவ கிராஸ் பண்ணி போகும்போது அவளோட சைக்கிள்ல இருந்து பேக் கீழே விழுந்துச்சு”
 
“கொஞ்சதூரம் போனதும்தான் பேக் விழுந்தது அவளுக்கே தெரிஞ்சுது”
 
“உடனே பேக் எடுக்க திரும்பி வந்தா”
 
“அந்த பேக் என்னோட கால் கிட்ட விழுந்ததுனால எடுத்துகிட்டு நேரா அவகிட்ட போயி கொடுத்தேன்”
 
“அத வாங்கிட்டு தேங்க்ஸ்தான் சொல்ல போறானு நினைச்சேன்”
 
“ஆனா நடந்தது வேற...”
 
"என்னோட பொருள எடுத்துக்க எனக்கு தெரியும்! எவனும் எனக்கு ஹெல்ப் பண்ண வேணாம்!"
 
“அப்படின்னு சொல்லிட்டு அவளோட கைய எடுத்து ஓங்கி பளார்னு கன்னத்துல ஒரு அடி விட்டா!”
 
“எனக்கு பயங்கர வலியோட அவமானமாவும் இருந்துச்சு!
 
“அதுக்கப்பறம் அவ அங்கிருந்து வேகமா கிளம்பி போயிட்டா”
 
“நான் அடிவாங்குனத யாரும் பாக்கலன்னு உறுதிப்படுத்திட்டு அங்க இருந்து வேகமா கிளம்பி வீட்டுக்கு போயிட்டேன்"
 
கார்த்திக் சோகத்துடன் கூறி முடித்தும் மூவருமே மிகுந்த அதிர்ச்சி அடைந்தோம்.
 
"அவ ஒரு ராட்சசி!"
 
வெங்கட் அவளை திட்டினான்.
 
"ராட்சசி இல்ல! திமிரு பிடிச்சவ! அவ திமிர கண்டிப்பா அடக்கியே ஆகணும்!"
 
தினேஷ் கோபமாக கூறினான்.
 
"விடுங்கடா! அவகிட்ட எந்த பேச்சும் வச்சுக்க வேணாம்! நமக்கு படிக்கிற வேலை நிறையா இருக்கு! இதை இப்படியே விட்டுடலாம்!"
 
கார்த்திக் பொறுமையே பெருமை என்பது போல் பேசினான்.
 
நான் மட்டும் எதுவுமே பேசாமல் அதே பயத்தோடு அமைதியாக இருந்தேன்.