అదృశ్య మందిరం - శంభల రాజ్యం – 10

[k3vv3]

చీకటి రాజ్యం
ఇక్కడ కనిపించే ప్రతీది అబద్ధమే
 
చుట్టూచీకటి అలుముకోవటంతో తళతళ మెరుస్తున్న ఆ భవనపు కాంతులు రెట్టింపు అయ్యి కనబడుతూ కంటికి ఒక అద్భుతంలా అనిపిస్తున్నాయి.
పరిగెడుతూ ఆ అదృశ్య మందిరం ఎంట్రన్స్ దగ్గరికి చేరుకున్నారు అభిజిత్, అంకిత, సంజయ్ లు.
 
చూసే కొద్దీ ఏదో లోకం తమని అటు వైపుగా ఆహ్వానిస్తున్నట్టు బలంగా అనిపించింది ముగ్గురికీ.
 
వాళ్ళని కాస్త దూరం నుంచే చూసిన అధిష్ఠా, విస్తుపోయి వారి వద్దకే నడుచుకుంటూ వస్తున్నాడు. అక్కడికి చేరుకొని వాళ్ళతో ఇలా అన్నాడు.
 
"ఈ సమయంలో మీరు ఇక్కడికి రాకూడదు. సాయం సంధ్యా సమయమిది. ఇప్పుడు మీరా అదృశ్య మందిరం కాంతిని అస్సలు చూడకూడదు. మాయకు గురవుతారు", అన్నాడు అధిష్ఠా.
 
ఆ రాజభవంతినేచూస్తూ,
"చూస్తూంటే నమ్మేలా లేదు.....ఇంత పెద్ద భవనం నేను సినిమాల్లో కూడా చూడలేదు.....సెల్ఫీ తీసుకోనివ్వు బాసు ముందు",అన్నాడు అభిజిత్.
 
"మీకు చెబుతుంటేఅర్థం కావట్లేదా? ఏదైతే అద్భుతం అని మీరు అనుకుంటున్నారో అది లేదక్కడ"
 
అధిష్ఠా ఆ మాట అనగానే ముగ్గురూ ఒకేసారి అతని వైపు తిరిగి చూసారు ఏమీ అర్థం కానట్టు.
 
అంకిత సెల్ఫీ ఒకటి తీసుకుంది. ఆ సెల్ఫీ చూడగానే వణికిపోయి మొబైల్ కిందపడేసింది. సెల్ఫీలో బాక్గ్రౌండ్ లో ఉన్నట్టు కాంతులు విరజిమ్మే పెద్ద భవంతికి బదులుగా ఏవేవో వికృతమైనగుర్తులతో వున్న చీకటి రాజ్యం ఒకటి కనిపించింది. చూడటానికే భయమేసేలా ఉందది.
 
అధిష్ఠా వెంటనే వాళ్ళని అక్కడి నుండి కదలండి అన్నట్టు సైగ చేసాడు.
 
"ఇక్కడ జరిగిన దాని గురించి నేనుమీతో రేపు చర్చిస్తాను. ఇప్పుడు సరైన సమయం కాదు", అని చెప్పి తన దారిన తను వెళ్ళిపోయాడు.
 
ముగ్గురూ ఎంత ఫాస్ట్ గా అక్కడికొచ్చారో అంత కంటే ఫాస్ట్ గా వాళ్ళుండే లాడ్జింగ్ కి చేరిపోయారు. ముగ్గురికీ రాత్రంతా నిద్రపట్టలేదు. ఎప్పుడు తెల్లవారుతుందా ఎప్పుడు అధిష్ఠా వస్తాడా అని ఎదురుచూస్తున్నారు. బ్రేక్ ఫాస్ట్ కూడా తొందరగా ముగించారు.
 
పొద్దున్న 8 .30కి అధిష్ఠా వాళ్ళుండే చోటుకు చేరుకున్నాడు.
తనకోసమే ఎదురుచూస్తున్నట్టు వాళ్ళని చూడగానే అర్థం అయిపోయింది.
 
కొంచెం సేపు ఆగి ఇలా చెప్పటం మొదలుపెట్టాడు.
 
"నిన్న మీరు ఆ చిత్రంలో చూసింది ఈ లోకంలో ఉండే మందిరం కాదు.
అదొక చీకటి రాజ్యం. రౌరవాది అతి భయంకరమైన నరకంలో కష్టాలు అనుభవించినా పాపం తీరని క్రూరులు కొంతమంది
ఇక్కడికొచ్చి కట్టుకున్న సామ్రాజ్యం అది. పాతాళలోకాల్లో దిగువన ఉంటుందిది."
 
"పాతాళలోకం కింద ఉందంటున్నారుకదా. వాళ్ళు ఇక్కడికి ఎలా రాగలిగారు?" అడిగాడు సంజయ్.
 
"వాళ్ళు ఎన్నో ఏళ్ళు శిక్షలు అనుభవించారు. చేసిన పాపాలు అలాంటివి. ఇక్కడికి ఎంత మంది వచ్చారో ఎవ్వరికీ తెలీదు. గురుత్వకేంద్రం లేని ప్రదేశాలు కొన్ని ఉంటాయి ఈ భూమ్మీద. వాటి ద్వారా ఆ లోకాల వాళ్ళు రాగలిగే అవకాశం ఉంటుందని నేనెప్పుడో చిన్నప్పుడు చదువుకున్నాను. నేనెప్పుడూ నమ్మలేదు. ఈ అదృశ్య మందిరంలోకి అడుగుపెట్టాక నమ్మాల్సి వచ్చింది."
 
"వాట్!" ఆశ్చర్యపోయింది అంకిత.
 
"అదృశ్య మందిరంలోకి మీరెప్పుడు అడుగుపెట్టారు?" అంది.
 
"ఒక 50 సంవత్సరాల కిందట. నేనే కాదు. నాతో పాటు ఈ రాజవరంలోఉండే 20 మంది కూడా."
 
"వెయిట్....అసలు ఈ గురుత్వ కేంద్రం అంటే ఏమిటి?" అడిగాడు అభిజిత్
 
"సెంటర్ అఫ్ గ్రావిటీ", బదులిచ్చాడు సంజయ్.
 
"గ్రావిటీ లేని ప్రదేశమా ఆ అదృశ్య మందిరం !"
ఆశ్చర్యపోయారు అభిజిత్, అంకిత లు.
 
"గ్రావిటీ లేకపోవటం అంటే మన భూమ్మీద ఉండే గ్రావిటేషనల్ కాన్స్టాంట్ అప్లై కాదు అని....అసలు గ్రావిటీ నే లేదు అని కాదు....గ్రావిటీ లేకుండా ఏది నిలబడలేదు కదా" అన్నాడు సంజయ్.
 
"కరెక్టే అనుకో", అన్నాడు అభిజిత్.
 
"బట్ ఇదంతా నమ్మటం ఎలా?" అంది అంకిత.
 
"నాకు తెలిసింది చెబుతాను. నమ్మటం, నమ్మకపోవటం మీ మీద ఆధారపడి వుంది.
ఈ సృష్టి చేయకముందు అంటే కొన్ని యుగాల ముందు భూమి సముద్రగర్భంలో అడుగున రసాతలంలో ఉండేది. అతల, వితల, సుతల, రసాతల, తలాతల, మహాతల, పాతాళ లోకాలని 7 ఉన్నాయి", అని అధిష్ఠా చెబుతుండగా
 
"హా....ఇక్కడికొచ్చే ముందే సంజయ్ చెప్పాడు మాకు ఈ పాతాళ లోకాల గురించి", వాటి గురించి ముందే విన్నట్టు అనిపించి తనూ గొంతు కలిపాడు అభిజిత్.
 
అధిష్ఠా చెబుతుంటే మధ్యలోడిస్టర్బ్ చేసినందుకు అభిజిత్ వంకచిరాకుగా చూసారు సంజయ్, అంకితలు.
 
"సారీ....యు గో ఎహెడ్ అధిష్ఠా" అన్నాడు అభిజిత్ తన రెండు చేతులతో థంబ్స్ అప్ సింబల్ చూపిస్తూ.
 
"ఆ పాతాళ లోకాలలో ఒకటైన రసాతలంలో ఉన్న భూమిని వరాహమూర్తి పైకి తీసుకొచ్చాడు అని చెబుతుంది మన విష్ణు పురాణం. పాతాళలోకం నుంచి పైకి రావటం అన్నదానికి మన దగ్గరున్న ఏకైక నిదర్శనం ఇదొక్కటే.అందుకే మా గురువుగారు పాతాళలోకం వాళ్ళు పైకొస్తారు అని చెప్పినప్పుడు నేను నమ్మలేదు. దేవుడికి తప్ప ఇంకెవ్వరికీ సాధ్యం కాని విషయమది అని నవ్వుకునే వాడిని.
 
ఇప్పుడు ఈ చీకటి రాజ్యాన్ని చూసాక నమ్మాల్సి వస్తోంది.
నా జీవితంలో నేను చేసిన పెద్ద తప్పిదం అదృశ్య మందిరంలోకి అడుగుపెట్టడం. నాతో పాటు ఇంత మంది జీవితాల్ని బలిచేయ్యటం.
ఏదైనా విధిలిఖితం అని మన పెద్దలు ఊరికే అనలేదు. వాళ్ళు ఏదైనా చెబుతున్నప్పుడు మనం వినిపించుకోము. ఏదైనా కీడు జరిగినప్పుడు వాళ్ళు చెప్పింది గుర్తుకొచ్చి బాధపడతాం."
 
"మేమంటే ఈ సైన్స్, టెక్నాలజీ లో పెరిగినోళ్ళం.....మేము పెద్దవాళ్ళ మాట వినట్లేదంటే నమ్మొచ్చు....మిమ్మల్ని చూస్తుంటే యుద్ధాలు చేసిన బ్యాచ్ లా ఉన్నారు. మీరు కూడా వినేవారు కాదా?" లాజిక్ తీసాడు అభిజిత్.
 
"మేము అలా ఉన్నాం కాబట్టే కదా....మీరిలా ఉన్నారిప్పుడు", అని గట్టిగా నవ్వాడు అధిష్ఠా.
 
"అయినా మాకంటే మీరు మంచోళ్ళే బాబు.....అమ్మాయి కనిపిస్తే చాలు మా కళ్ళు అటే వెళ్లిపోయేవి....", అంటూ సిగ్గుపడ్డాడు అధిష్ఠా.
 
"తప్పు మాట్లాడుంటే క్షమించమ్మా", అని అడిగాడు అంకితను.
 
అధిష్ఠా ఇలా కూడా జోక్ లు పేలుస్తాడా అని ఒక్క నిమిషం షాక్ అయ్యారు ముగ్గురూ.
వెంటనే నవ్వేశారు.
 
అంతలోనే బయట నుండి నగారా వినబడటంతో అందరూ కిటికీ లోంచి చూసారు.
 
విచిత్రం.
 
అదృశ్య మందిరం రూపురేఖలు పూర్తిగా మారిపోయాయి. అన్ని రోజుల నుండి చూసిన భవంతిలా లేదిప్పుడు.
స్వర్గంలోని దేవతల నివాసస్థానంలా ఇంకా వెలిగిపోతోంది. పొద్దున్న 10 గంటలకు ఏ చీకటీ లేకపోయినా సూర్యుని తేజస్సుతో పోటీ పడుతూ
ధగ ధగా మెరుస్తోంది ఆ అదృశ్య మందిరం.
 
అభిజిత్, అంకిత, సంజయ్ లతో పాటు అధిష్ఠా కూడా విస్తుపోయి చూస్తున్నాడు ఆ అద్భుత దృశ్యాన్ని.