03-07-2023, 09:10 AM
பகுதி – 5.
இப்படி தன்னிடம் பாசத்தைக் காட்டும் அக்காவை, தப்பாக பார்க்க ஆசைப்படுகிறோமே, என வருந்தினான்.
“என்னைய மன்னிச்சிடுக்கா... எனக்கு புத்தி பிசகிடுச்சு” சொன்னவன், மீண்டும் அவள் கழுத்தில் முகம் புதைத்தான். அவளது இடையை வளைத்தவனின் மேல் கரம், அவளது பஞ்சு பொதியில் உரச, அவனது தம்பி அதை ரசிக்கத் துவங்கினான்.
இந்த நேரத்தில் கூட, தான் அக்காவை ரசிப்பது வெறுப்பாக இருக்க, அங்கிருந்து எழுந்து செல்லப் போனான். அதற்குள் அவனது தம்பி, டெம்பராகி அதன் தடம் தீக்ஷாவுக்குத் தெரிய, தன் தம்பி எதனால் அவஸ்தைப் படுகிறான் என புரிந்து போனது.
“ராகவா, இங்க உக்காரு... உக்காரு...” அவனது கரத்தைப் பிடித்து அமர வைத்தவள்,
“உனக்கு ‘இப்படி’ ஆகறதால டிஸ்டப் ஆகறியாடா?” அவள் கேட்க, அவள் கண்களால், புருவம் சுட்டி, தன் புடைப்பைக் காட்ட, பட்டென தன் இரு கரம் கொண்டு மறைத்தவன், தன் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டான்.
“சாரிக்கா...” அவன் சொல்ல, அவளுக்கு சிரிப்பும் வந்தது, அவனைப் பார்க்க பாவமாகவும் இருந்தது.
அவனிடம் இதைப்பற்றி பேசாவிட்டால், அவன் தவறான வழிக்குச் சென்றுவிடுவான் எனத் தோன்றவே, “இது இயற்கைதான் ராகவா... இப்படி ஆகற நேரத்தில், மனசை வேற விஷயத்தில் டைவர்ட் பண்ணா சரியா போய்டும். என் தம்பியும் வயசுக்கு வந்துட்டான் அவ்வளவுதான்” அவள் சொல்ல, தன் அக்காவை திரும்பிப் பார்த்தான்.
“அக்கா...” அவன் அழைக்க, அவன் தலை கோதினாள்.
“இப்படி ஆகறப்போ எல்லாம், அதை கையில புடிச்சு ஆட்டி, தண்ணி வர வச்சுட்டா, பிறகு அதுவே பழக்கமாயிடும். உன்னோட இந்த வயசுக்கு அது நல்லதில்லை ராகவா. மனசை கண்ட்ரோல் பண்ணி பழகு” அவள் சொல்ல, அமைதியாக தலை அசைத்தான்.
‘இது எவ்வளவு நீளம் இருக்கும்? இன்னும் எவ்வளவு நீளமாகும்?’ எண்ணியவள், தன் புத்தி போகும் விதத்தைப் பார்த்துவிட்டு அவனிடம் இருந்து எழுந்து சென்றுவிட்டாள்.
அக்காவின் பேச்சைக் கேட்டு, ஒரு வாரம் கொஞ்சம் சரியாக இருந்தான். அடுத்த வாரமே அவனது பழைய எண்ணம் தலை தூக்கியது. அதுவும் அக்காவின் ப்ராவை எடுத்து வாசம் பிடித்தவன், அதன் சைஸ் 32 என இருக்க, அந்த குட்டி மார்பை பார்க்கும் ஆசை அதிகரித்தது.
அன்று அக்கா நைட்டியில் இருக்க, நைட்டி ஷிப் போட மறந்து போயிருக்க, அதில் அவளது மார்பு பிளவைப் பார்த்தவனுக்கு, அவளை நெருங்கி, நைட்டியை ஒதுக்கி, அந்த ப்ராவுக்குள் மறைந்திருக்கும் மார்பை பார்க்க வெறியானது.
அப்பொழுது அவனுக்கு அரையாண்டு தேர்வு துவங்கி இருக்க, படிக்காமல் அங்கேயே உழன்று கொண்டிருந்த தம்பியைப் பார்த்தவள், வருத்தமானாள். தன்னை எறிடாமல், தான் அருகே சென்றால் விலகி ஓடும் அவனை நெருங்க முடியாமல் அவளும் கஷ்டபட்டாள்.
ரெண்டு நாளுக்கு முன்னாடி, அவள் தன் அறையில் சுடிதார் டாப்போடு மட்டும் சுற்றிக் கொண்டிருக்க, ஹாலில் இருந்தவன், தன்னையே வெறித்து பார்த்திருப்பதைக் கண்டாள்.
அதுவும் அவனது பார்வை, தன் மார்பின் மீதே இருக்க, கூடவே அவன் எச்சில் விழுங்கிக் கொள்வதும், யாரும் பார்க்கவில்லை என்ற தைரியத்தில் ட்ரவுசருக்கு மேலாக தன் மேடிட்ட உறுப்பை தடவிக் கொள்வதுமாக இருக்க, அதிர்ச்சியானாள்.
அடுத்து வந்த நாளெல்லாம் அவனையே பாராமல் கவனிக்க, அவளது சந்தேகம் உறுதியானது. ‘என்னைய ஏதும் நினைக்கானோ? எப்படி இது நடந்துச்சு?’ அவளுக்கு கோவப்படவா? அவனை அடிக்கவா? திட்டவா? என யோசனை.
‘அப்படிப் பண்ணா திருந்துவானா? என்னன்னு விசாரிச்சுட்டு முடிவுக்கு வருவோம். பரீட்சை வேற ஒரு வாரத்தில் வச்சுகிட்டு, என்ன வேலை பாக்கான்’ அவனுடன் பேச சந்தர்ப்பம் பார்த்தாள்.
அன்று இரவு, பெற்றவர்கள் கோவிலுக்குச் சென்றிருக்க, இருவர் மட்டுமே இருந்தார்கள். ராகவன் புத்தகத்தை திறந்து வைத்துவிட்டு, தலையை தாங்கிக் கொண்டு அமர்ந்திருக்க, அவன் அருகே சென்று அமர்ந்தாள்.
“ராகவா... படிக்காமல் என்ன செய்யிற?” அவள் கேக்க, தன் அருகே இருந்த அக்காவைப் பார்த்தவன் தலையைக் குனிந்து கொண்டான்.
“கேக்கறேன்ல்ல... பதில் சொல்லு...” கொஞ்சம் மிரட்டினாள்.
“படிக்கறேன்க்கா...”.
“நீ படிக்கற லட்சணம் தான் தெரியுதே. இப்போ நீ உன் மனசுக்குள்ள நினைக்கதை சொல்லல... அப்பாவும், அம்மாவும் வந்த உடன அவங்ககிட்ட சொல்லிடுவேன். அவங்ககிட்ட சொல்லு...” அவள் எழுந்து போகப்போக, அவளது கையை பிடிச்சான்.
“நான் சொன்னா, என்னைய நீ கேவலமா நினைப்ப” தலை கவிழ்ந்தான்.
அவளுக்கு ஏற்கனவே ஒரு சந்தேகம் இருக்கவே, “எதுன்னாலும் சொல்லு, சொல்லலன்னா தான், அம்மா அப்பாகிட்ட போவேன்” அவள் மிரட்டலாகவே சொன்னாள்.
அவன் கண்ணு ரெண்டும், டிஷர்ட்டுக்குள்ள அவ ஒளிச்சு வச்சிருக்க மார்பை வெறிச்சுது. அவன் பார்வை போன திக்கை வைச்சே அவ உசாரானா.
“அக்கா... அதுக்கா... எனக்கு... அது...” அவனால் எப்படி சொல்வது எனத் தெரியாம முழிச்சான். உள்ளுக்குள்ள அவன் தம்பியோ அதுக்குள்ள படம் எடுக்க ஆரம்பிச்சிட்டான்.
“சொல்லுடா... நீ இப்படி கேவலமானவனா இருப்பன்னு நான் யோசிக்கவே இல்லடா...” அவனோட கண்ணு ரெண்டும் தன் மார்பு மேலேயே இருக்க, அவன் கன்னத்துல பட்டுன்னு ஒண்ணு வச்சா.
“அக்கா... அக்கா... என்னைய மன்னிச்சிடுக்கா... என் மண்டைக்குள்ள ஒரு பேய் பிடிச்சு ஆட்டுது. எனக்கு கொஞ்சம் விஷத்தை கொடுத்துடுக்கா, இந்த கேவலமானவன் செத்துப் போறேன்...” அவன் தலையில அடிச்சுகிட்டு அழ, உடைஞ்சு போய்ட்டா.
‘சாவறதா? என் தம்பியா...? ஐயோ...’ பதறிபோய் அவனை இழுத்து கட்டிகிட்டா.
“ராகவா, என்னடா சொல்ற? சாவு, விஷம்னு... ஏதும் தப்பான ஃப்ரண்ட்ஸ் கூட பழகறியா? தப்பான படம் பாக்கறியா? சொல்லுடா... உனக்கு எதுன்னாலும் அக்கா இருக்கேன்.
“உன்னைய சாவ விட்டு வெடிக்க பாப்பேனா? சொல்லு ராகவா? மனசு விட்டு பேசுடா... அக்கா உன்னை தப்பா நினைக்கலை... அக்கா பேசினதை மறந்துடு, சொல்லுப்பா...” அவன் கன்னம் தாங்கி, தலையை தடவி பாசமா கேட்டா.
“அக்கா, எனக்கு ஒரு தப்பான ஆசைக்கா... என்னால அத விட்டு வேற யோசிக்கவே முடியல. அது வேணும்னு மனசு பேயா ஆசப்படுது” சொன்னவன் அவள விட்டு தூரமா போய் தரையில உக்காந்துகிட்டான்.
அவன்கிட்ட போனவ, “எதுன்னாலும் சொல்லு... சொல்லிடு... சொல்லுடா... பேசிடு, கொட்டிடு ராகவா. நீ நல்லா படிச்சு பெரிய ஆளா வரணும்டா. அதுதான் இந்த அக்காவுக்கு வேணும்... கொட்டுடா...” அவனைப் பிடிச்சு உலுக்குனா.
“அக்கா எனக்கு... எனக்கு... ஒரு பொண்ணோட மாரு எப்படி இருக்குன்னு பாக்க ஆசையா இருக்குக்கா. எனக்கு அந்த ஆச வந்ததுல இருந்து என்னால எதுவுமே செய்ய முடியல.
“படிக்க முடியல, சாப்பிட முடியல, தூங்க முடியல, எதுவுமே முடியல. ‘அது’ எப்படி இருக்கும்னு பாக்கணும்னு மனசு வெறியாகுதுக்கா. அதுக்குன்னு எந்த பொண்ணையும் அத்துமீறி தொடற தைரியம் வரலை.
“அது பாவம்க்கா... இப்போ உன்னைய எவனாச்சும் தப்பா தொட்டா நான் விடுவேனா? அவனைக் கொல்ல ஆத்திரமா வராது. அப்போ எப்படிக்கா நான் அதைச் செய்வேன்? ஆனா மனசு அதையே கேக்குதுக்கா.
“என்னால முடியலக்கா, உன்னைய கூட வெறிச்சு பாக்கறேன் தானே... என்னைய மன்னிச்சுடுக்கா. எனக்கு கொஞ்சம் விஷம் கொடுத்து சாவடிச்சுடுக்கா” அவளைக் கட்டிக்கொண்டு கதறிவிட்டான்.
இப்படித்தான் ஏதோ என அவள் நினைத்திருந்தாலும், அவனது ஆசையைக் கேட்டு விழித்தாள்.
அவனை இப்படியே விட்டால், எங்கே தவறான பாதைக்குச் செல்ல அதிக நாள் ஆகாது என புரிந்தது.