பகுதி – 6.
ராகவனது முகத்தை துடைச்சு விட்டவ, என்ன செய்யன்னு தெரியாம முழிச்சா. தன்னோட அக்காகிட்ட சொல்லிட்ட பிறகு, அவன் மனசு கொஞ்சம் லேசா ஆச்சு. ‘இனிமே அக்கா பாத்துப்பா’ அப்படின்னு கம்முன்னு இருந்தான்.
அவ பேசப் போகையில, கோவிலுக்கு போயிருக்க பெத்தவங்க வரவே, எதுவும் பேச முடியல. நைட் அவங்க அவங்க ரூமுக்கு போயிட, இவனும் படிக்காம படுத்துட்டான்.
அதப் பாத்துட்டு தீக்ஷாவுக்கு ஒரே கவலை. இப்படியே ஒரு வாரம் போக, அவ குழப்பமா திரிஞ்சா. அவனுக்கு பரீட்சை துவங்க, பெத்தவங்க அவனைப் படிக்கச் சொல்லி திட்ட, அவன் அசையவே இல்ல. அவன் அப்பா அவனை அடிச்சுட்டார். அடியை வாங்கிட்டு அப்படியே படுத்துட்டான்.
எல்லாத்தையும் பாத்துட்டு, அவ ரூமுக்கு போயிட்டாலும் அவ எப்படி தூங்குவான்னு வேண்டாம்?
‘நான் காட்டி இருந்தா, தம்பி படிச்சு இருப்பானோ?’ இந்த நினைப்பே அவளை கொன்னுச்சு.
அம்மா அப்பா ரூமைப் பாக்க, அவங்க படுத்துட்டது தெரிஞ்சது.
அவளுக்கு அம்புட்டு யோசனை... அவனுக்கு ஆசை இருந்தும், அத்துமீறி தன்னைத் தொடாதது... பாக்க கூட பயந்து விலகினது, ஓடி ஒளிஞ்சதுன்னு ஒரே யோசனை.
அவ தம்பி அவகிட்டே சொல்லிட்ட பிறகு, அவன அப்படியே எப்படி விட? அவனை சரி பண்ணணும், அவன் படிக்கும்... அதுக்கு என்ன வேண்ணா செயலாம்னு ஒரு முடிவுக்கு வந்தா.
அவன் அப்பாகிட்டே அம்புட்டு அடி வாங்கின பிறகு, அவன அப்படியே அவ விடுவாளா? அப்படி விட்டா அவ என்ன அக்கா?
‘அவனை சரி பண்ணணும்... செய்யணும்’ உறுதியா நினைச்சவ, தம்பி ரூமுக்கு போனா.
தம்பி ரூமுக்கு போய், கதவை பூட்டினவ, இருட்டு பழக அப்படியே நின்னுட்டு, கொஞ்ச நேரம் ஆனதும் அவன் கிட்டே போனா. அவன் இன்னுமே விசும்பிகிட்டு கிடக்க, அப்பா அடிச்ச தடம், கன்னத்துல கிடந்தது.
“ராகவா...” அவ பாசமா கூப்பிட, படக்குன்னு எழுந்து உக்காந்தான்.
“அக்கா... அக்கா... வலிக்கிதுக்கா...” கன்னம், கை, கால் என தடுப்பு தடுப்பாக வீங்கிப் போயிருக்க, அதை வருடியவள், தம்பியைப் பார்த்திருந்தாள்.
“எனக்கு இப்படி வாழ வேண்டாம்... நான் செத்துப் போறேன்” அவன் சொல்லிவிட்டு அழ, அவன் வாயை மூடினாள்.
“இன்னொருக்கா இப்படிச் சொன்ன, நானே உன்னைக் கொன்னுடுவேன். இப்போ என்ன... உனக்கு ‘இதை’ப் பாத்தா போதுமா?”.
“அக்கா, அது... வேண்டாம்...” கொஞ்சம் பயந்தான். ஆனாலும் உள்ளுக்குள்ள ஆசை அலை மோதுச்சு.
“அப்போ வேண்டாமா? ஒழுங்கா படிப்பியா?” அவள் கேட்க, கம்முன்னு ஆயிட்டான்.
அவளுக்குள்ள ரொம்பவே தயக்கம். இது வரைக்கும் அவ அம்மாவே கூட அவ மார்பை துணி இல்லாமல் பாத்ததில்லை. பத்து வயசுக்கு மேலே அவளே குளிச்சுகிட்டா. அப்படி இருக்கப்போ, இது... அம்புட்டு தயக்கம்.
ஆனா தம்பிய யோசிக்கறப்போ, இதைச் செய்யலாம்னு தோணிச்சி. கொஞ்ச நேரமா அவ அமைதியா யோசிக்க, அவனுக்கு பொறுமை பறந்துச்சு. அப்படியும் முரட்டுத்தனமா எதையும் பாக்க அவனுக்குப் பிடிக்கல.
“அக்கா, எனக்கு பாத்தா மட்டும் போதும்க்கா” அவன் கெஞ்ச,
“உனக்கு எதுக்குடா புத்தி இப்படி போகுது?” சொன்னவளுக்கு அவனோட மேடிட்ட உறுப்பு கண்ணுக்கு பட்டுச்சு.
“ஆ... ஊ...ன்னா இது உனக்கு தூக்கிக்குது” சொன்னவள், அவன் உறுப்பை கோபத்தில் பிடித்து நசுக்க, வலியில் துடித்துவிட்டான்.
“ஆ...ஆ...ஆ... அக்கா...” அவன் அலற, பட்டென தன் கரத்தால் அவன் வாயை மூட, அவனோ தொடையிடுக்கை பொத்திக்கொண்டு வலியில் கத்தினான்.
“சாரிடா தம்பி... வலிக்குதா? ஹையோ...” தான் முரட்டுத்தனமாக கசக்கியது தெரிய, கொஞ்சம் பயந்தாள். அவன் கையை வைத்து பொத்திக்கொண்டு கட்டிலில் உருள, அவளது பயம் அதிகரித்தது.
“தம்பி... காட்டுடா... அக்கா பாக்கறேன்...” படுத்து பொத்திக் கொண்டிருந்தவனின் கையை விலக்கிவிட்டு அவனது ட்ரவுசரை இறக்கினாள். அவனது உறுப்பு அவள் கசக்கியதில் தன் வீரியத்தை கொஞ்சம் சுருக்கி இருந்தாலும், இன்னும் முழு விறைப்பை குறைக்கவில்லை.
“அக்கா, வேண்டாம்...” அவள் கரம் ட்ரவுசரில் பதிந்து இறக்க, அவனுக்கு ஏதோ போல் ஆனது. அவன் டிக்கியில் இருந்து நிக்கரை இறக்கி, அதன் பிறகே முன்னால் இழுக்க, அவனது உறுப்பு முழு நீளத்தில் அவள் பார்வைக்கு பட்டது.
“ஐயோ...” அவள் அலற,
“என்னக்கா...? என்ன ஆச்சு? உடஞ்சுடுச்சா?” பதறி எழுந்தவன், தன் உறுப்பை பார்த்தான். சுமார் எட்டு இஞ்சுக்கு மேல் நீட்டிக்கொண்டு தலையை ஆட்டி, வெடுக் வெடுக்கென அது துடிக்க, அவனே ஆச்சரியமானான்.
“வலிக்குதுக்கா...” அவன் அழும் குரலில் சொல்ல,
“அப்படியா ராகவா? சாரிடா... எங்கே வலிக்குது?” கேட்டவள், அவன் உறுப்பை கரத்தால் கப்பென பிடிக்க, “ஸ்... அக்கா...” தன் கை அல்லாத வேறு கை அதில் பட, சுகத்தில் துடித்தான்.
“என்னடா... வலிக்குதா? சாரி ராகவா... அக்கா மெதுவா தடவி விடறேன்” அவள் மெதுவாக அவன் உறுப்பை வருட, அவள் அப்படியே கையடித்துவிட்டால் எப்படி இருக்கும்ன்னு யோசிச்சான். |
