స్వేచ్ఛా సమరం

[k3vv3]

వెంటనే ఆ నలుగురి ముఖాలను ఒక్కసారిగా గుర్తు తెచ్చుకుంది స్వేచ్ఛ. కానీ ఆటో డ్రైవర్ని తప్ప మిగిలిన ముగ్గురుని తనింతవరకూ ఎప్పుడూ చూడలేదు. ఇప్పుడు ఏం చెయ్యాలి? అసలు ఆ ఆటో డ్రైవర్ ఎక్కడుంటాడో కూడా తెలీదే? అని ఆలోచిస్తున్న తనకు ఎవరో వస్తున్న అలికిడి కావడంతో వెళ్లి ఒక స్తంభం వెనుక దాక్కుంది.....
 
ఒక చేతిలో బీర్ బాటిల్, మరో చేతిలో బిర్యానీ ప్యాకెట్ పట్టుకుని వచ్చాడు ఆటో డ్రైవర్. అతన్ని చూడగానే కోపంతో ఊగిపోయింది స్వేచ్ఛ....
 
ఇంకొక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం చెయ్యకుండా వెళ్లి రాత్రి వాళ్లు తాగి పగలగొట్టిన బీరు సీసాను ఆయుధంగా చేతిలో పట్టుకుని అతని ముందు నుంచుంది......
 
స్వేచ్ఛను అక్కడ చూసిన ఆటో డ్రైవర్ బీర్ తాగుతూ "ఏంటి మళ్లీ ఇక్కడికి వచ్చావు? రాత్రి జరిగింది సరిపోలేదా? "అన్నాడు చూపులతోనే కాల్చుకు తింటూ
 
అతని మాటలకు, చూపులకు స్వేచ్ఛ అసహ్యంగా వాడి వైపు చూస్తూ "రాత్రి నేను నీకేం తిరిగి ఇవ్వలేదు కదా. ఇప్పుడు ఇద్దామని వచ్చా" అంటూ తన చేతిలో ఉన్న బీర్ సీసాతో అతని గుండెల్లో పొడిచింది....
 
నొప్పితో విలవిల్లాడిపోయాడు అతను. స్వేచ్ఛ అతని దగ్గరకు వచ్చి గుండెపై సీసాతో గుచ్చుతూ "ఎన్నాళ్ల నుంచి చేస్తున్నారు ఇలా? నీతో పాటు ఉన్న మిగిలిన ముగ్గురి డీటెయిల్స్ చెప్పు" అని గర్జించింది....
 
ఆ క్షణం అతనికి స్వేచ్ఛలో ఉగ్రకాళి కనిపించింది. వెంటనే భయంతో "మేము నలుగురూ అనుకోకుండా ఒకసారి బార్లో కలిసాం. అప్పుడే మాకు పరిచయం ఏర్పడింది. అప్పటి నుంచి అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా అమ్మాయిలను తెచ్చుకుని పాడు చేసి మరుసటి రోజు వాళ్లను దూరంగా వదిలేస్తాం" అన్నాడతను నొప్పితో
 
"వాళ్ల పేర్లు, అడ్రస్ చెప్పు" అంది స్వేచ్ఛ కోపంగా
 
"నా పేరు యాదగిరి, మిగిలిన వాళ్ల పేర్లు కిరణ్, రాజేష్, సులేమాన్....." అంటూ వాళ్ల గురించి అన్ని వివరాలు చెప్పాడు అతను
 
ఆ తర్వాత స్వేచ్ఛ అతని గుండెల్లో మరోమారు బీరు సీసాను దింపింది. నొప్పితో అక్కడికక్కడే ప్రాణాలు విడిచాడు అతను.....
 
అది చూసి స్వేచ్ఛకు భయం వేయలేదు. ఇంకా గర్వంగా అనిపించింది.....
 
ఆ తర్వాత అక్కడి నుంచి బయలుదేరి నేరుగా ఇంటికెళ్లింది.....
 
తనను చూడగానే ఇంట్లో అందరికీ ప్రాణం లేచి వచ్చినట్టు అనిపించింది. అందరూ తనని చుట్టుముట్టేసారు.......
 
"ఏమయ్యావే రాత్రంతా ఇంటికి రాకుండా? ఈ బట్టలేంటి? ఈ రక్తం ఏంటి? "అడిగింది మాలతి కంగారుగా స్వేచ్ఛ అవతారాన్ని చూస్తూ
 
"అమ్మా.....రాత్రి వర్షం ఎక్కువగా పడుతుండటంతో ఫ్రెండ్ ఇంట్లో ఆగిపోయాను. ఇక ఇందాక నడిచి వస్తుంటే కుక్కపిల్లకి ఆక్సిడెంట్ అవబోతుంటే కాపాడబోయి కింద పడ్డాను. అప్పుడే తగిలాయి ఈ దెబ్బలు" అంది స్వేచ్ఛ తన ఒంటి మీద ఉన్న గాయాలను చూసుకుంటూ
 
"కనీసం ఒక ఫోన్ చేసి చెప్పాలి కదమ్మా. నీకోసం మేమంతా ఎంత కంగారు పడ్డామో తెలుసా?" అన్నాడు ప్రకాష్
 
"క్షమించండి నాన్న. ఫోన్ అందుబాటులో లేదు. అందుకే చెప్పలేకపోయాను" అంటూ స్వేచ్ఛ వాళ్లమ్మ మాలతి వైపు తిరిగి " అమ్మా నాకు వేడి నీళ్లు పెట్టు. స్నానం చెయ్యాలి. చాలా చిరాగ్గా ఉంది" అంటూ వడివడిగా తన గదిలోకి వెళ్లిపోయింది
 
కూతురు క్షేమంగా ఇంటికి వచ్చిందన్న ఆనందంలో వాళ్లు ఇంకేం ఆలోచించలేదు.....
 
ఆరోజు సాయంత్రం.......
 
యాదగిరి చెప్పిన వివరాల ప్రకారం ఒక ఇంటిని వెతుక్కుంటూ వెళ్లింది స్వేచ్ఛ.....
 
తన నడకలో తొందరపాటు, భయం లేదు......
 
ఆ ఇల్లు రాగానే వరండాలోకి వెళ్లి తలుపు తట్టింది...
 
"ఎవరూ?" అంటూ వచ్చి తలుపు తీశాడు ఒకతను
 
"అప్పుడే నన్ను మర్చిపోయావా?" అంది స్వేచ్ఛ చొరవగా లోపలికి వెళ్తూ
 
"నువ్వు...... నువ్వు..... నువ్వెందుకొచ్చావ్?" అన్నాడతను తడబడుతూ
 
"నీకొక గిఫ్ట్ ఇద్దామని" అంటూ మరోమాటకి అవకాశం ఇవ్వకుండా కత్తిని అతని గుండెల్లో దింపింది స్వేచ్ఛ
 
"వద్దు. నన్ను చంపొద్దు" వేడుకున్నాడు అతను
 
"నీలాంటి కుక్కకు ఇదే గతి పట్టాలి" అంటూ మరోమారు అదే రంధ్రంలో కత్తిని దింపింది స్వేచ్ఛ
 
ప్రాణాలు విడుస్తూ నేలకొరిగాడు అతను....
 
జరిగినదంతా తలచుకుంటూ స్కూటీ నడుపుతున్న స్వేచ్ఛకు నాలుగు అడుగుల దూరంలో ఒకతను లిఫ్ట్ అడుగుతూ నిలబడి ఉండటం కనిపించింది........
 
అతన్ని చూడగానే వెతకబోయిన తీగ కాలికి దొరికినట్లు అనిపించింది స్వేచ్ఛకు....
 
మెల్లగా స్కూటీని అతని ముందు ఆపింది. అసలే నగరంలో జరుగుతున్న హత్యల గురించి కంగారుగా ఉన్నాడేమో స్వేచ్ఛ మొహం కూడా చూడకుండా స్కూటీ ఎక్కేసాడు అతను......
 
అతను ఎక్కడికెళ్లాలో చెప్పేలోగా స్కూటీ వేగం పెంచి స్కూటీని వెనక్కి తిప్పింది స్వేచ్ఛ.....
 
తన డ్రైవింగ్ చూసి కంగారుగా "ఏయ్...ఎవరు నువ్వు? మా ఇంటికి వెళ్లాల్సింది అటైతే ఇటువైపు ఎక్కడికి తీసుకెళ్తున్నావు?" అడిగాడతను
 
"నేనెవరో తెలీదా?" అంటూ వేసుకున్న రెయిన్ కోట్ తీసి అతని వైపు తిరిగింది స్వేచ్ఛ
 
"నువ్వు..... నువ్వు....." అంటున్నాడు కానీ అతని గొంతు లోంచి మాట పెగలట్లేదు భయంతో
 
అదే అదణుగా స్వేచ్ఛ మరింత స్పీడుని పెంచి ముందుకు దూసుకెళ్తూ "మొన్న నాతో స్వర్గం చూశానని సంబరపడిపోయావు కదా? ఇప్పుడు నేను చూపించే స్వర్గాన్ని చూడు " అంది
 
"వద్దు నన్నేం చెయ్యద్దు. బండాపు. నేను దిగిపోతాను" అన్నాడతను భయంగా
 
"నేను కూడా ఆరోజు నిన్ను ఇలాగే బతిమాలాను కదరా. అప్పుడు నువ్వు వినిపించుకున్నావా నా బాధను? ఇప్పుడు నేనెందుకు వినిపించుకోవాలి?" అంటూ స్కూటీని స్లో చేసి వెనక్కి తిరిగి కత్తిని అతని గుండెల్లో దింపింది స్వేచ్ఛ
 
అతను నొప్పితో గుండె పట్టుకుని కిందకు ఒరిగిపోయాడు....
 
వెంటనే స్వేచ్ఛ కిందకు దిగి మరోమారు కత్తిని అదే రంధ్రంలోకి బలంగా తోసింది....
 
బాధతో విలవిల్లాడుతూ ప్రాణం విడిచాడు అతను...
 
ఆ దృశ్యాన్ని చూసి నవ్వుతూ స్కూటీ స్టార్ట్ చేసి వేగం పెంచి దూసుకెళ్లిపోయింది స్వేచ్ఛ....
 
తను ఇంటికి వెళ్లేసరికే టీవీలో బ్రేకింగ్ న్యూస్ వస్తోంది నగర శివారులో మరో దారుణమైన హత్య జరిగిందని..
 
మౌనంగా వెళ్లి ప్లేట్లో భోజనం పెట్టుకుని వచ్చి సోఫాలో కూర్చుని టీవీ చూస్తూ తింటోంది స్వేచ్ఛ....
 
టీవీలో ఎసిపి భార్గవ్ చంద్ర విలేకరులతో మాట్లాడుతున్నాడు.....
 
"అసలు ఈ హత్యలు ఎవరు చేస్తున్నారు సర్? ఎందుకు చేస్తున్నారు? "అడిగాడు ఒక విలేకరి
 
"ఈ హత్యలు డబ్బు కోసం చెయ్యట్లేదు మరే ఉద్దేశ్యంతో చేస్తున్నారో మాక్కూడా అర్థం కావట్లేదు. ఎందుకంటే హత్య చెయ్యబడిన ముగ్గురు సామాన్య పురుషులు. ఒకతను ఆటో డ్రైవర్, మరొకతను విద్యార్థి, ఇంకొకతను హోటల్ నడుపుతుంటాడు. వీరిలో ఒకరితో మరొకరికి సంబంధం లేదు. కానీ ఈ మూడు హత్యలు చేసింది ఒకరే" అన్నాడు భార్గవ్ చంద్ర
 
"అంటే ఈ వ్యక్తిని చంపింది కూడా అతనేనా?" అడిగింది ఒకామె
 
"అవును. ఎందుకంటే అందర్నీ ఒకే రకంగా గుండెల్లో పొడిచి చంపారు" అన్నాడు భార్గవ్ చంద్ర
 
"ఈ హత్యలు ఇలాగే కొనసాగుతాయంటారా లేక ఇంతటితో ఆగిపోతాయా? " అడిగాడు ఒకతను
 
"హంతకుడిని పట్టుకోవడానికి మా సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ డిపార్ట్మెంట్ అన్ని విధాలా ప్రయత్నిస్తోంది. ఇకపై నగరంలో ఎలాంటి హత్యలు జరగకుండా మేము చర్యలు తీసుకుంటున్నాము. దయచేసి సహకరించండి" అంటూ లోపలికి వెళ్లబోయాడు భార్గవ్ చంద్ర
 
"సార్...సార్....ఒక్క నిమిషం ఆగండి" అంటూ విలేకరుల గుంపులో నుంచి అరిచాడు ఒకతను
 
ఏమిటన్నట్టుగా వెనక్కి తిరిగి చూసాడు భార్గవ్ చంద్ర....
 
"ఒకవేళ మీరు జరగబోయే హత్యలను ఆపలేకపోతే మీరు , మీ డిపార్ట్మెంట్ అసమర్థులని ప్రజల ముందు ఒప్పుకుంటారా? " అడిగాడతను
 
ఆ మాట విని భార్గవ్ చంద్ర సూటిగా అతని వైపు చూస్తూ "ఒకవేళ మేము ఇకపై జరిగే హత్యలను ఆపలేకపోతే ప్రజల ముందు అసమర్థులమని ఒప్పుకోవడమే కాదు నా ఉద్యోగాన్ని కూడా వదులుకుంటాను" అంటూ శపధం చేసాడు
 
అది చూసి స్వేచ్ఛ నిట్టూరుస్తూ టీవీ ఆఫ్ చేసి మౌనంగా తన గదిలోకి వెళ్లిపోయింది....
 
పడుకుందన్నమాటే కానీ నిద్ర పట్టడం లేదు. శూన్యం లోకి చూస్తూ గడిపేసింది స్వేచ్ఛ ఆ రాత్రంతా.....
 
ఇక్కడ భార్గవ్ చంద్ర మాటలను విని మిగిలిన సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ సిబ్బంది నివ్వెరపోయారు. ఎందుకంటే ఇన్నేళ్లలో భార్గవ్ చంద్ర సాల్వ్ చెయ్యనటువంటి కేసు లేదు. ఎలాంటి కేసునైనా తన ఆలోచనా విధానంతో, తెలివి తేటలతో సులువుగా సాల్వ్ చేసేవాడు. అలాంటిది ఇప్పుడు ఈ కేసులో రెండు రోజులు అవుతున్నా హంతకుడి గురించి ఎలాంటి క్లూ దొరకలేదు. అంతేకాక మరో హత్య ఎప్పుడు జరుగుతుందో ఎవరికీ తెలియదు. ఒకవేళ భార్గవ్ చంద్ర ఆ హత్యను ఆపలేకపోతే అన్న ఊహ కూడా భారంగా తోచింది వారందరికీ.
 
భార్గవ్ చంద్రకు ఈ కేసు సవాలుగా మారింది. అందుకే నగరంలోని సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లందరినీ ప్రతి వీధిలోనూ కాపలాగా  ఉండమని ఆదేశించాడు. ఆ రాత్రి వారందరికీ స్వేచ్ఛ లాగే కంటి మీద కునుకు లేదు.....
 
మరునాడు ఉదయాన్నే అందరూ ఎవరి పనుల్లో వాళ్లు నిమగ్నమయ్యారు........
 
ఒంట్లో నీరసంగా ఉండటంతో, ఇంట్లోనే ఉంటే ఆలోచనలు మనసును తొలిచేస్తుంటే కార్లో బయలుదేరింది స్వేచ్ఛ....
 
తనెక్కడికి వెళ్తోందో తనకే తెలీదు. కానీ ఎక్కడికైనా వెళ్లాలి. ఎవరూ లేని ప్రదేశానికి వెళ్లి గట్టిగా అరుస్తూ,ఏడుస్తూ గుండెల్లోని బాధనంతా దింపుకోవాలనుంది తనకు.....
 
ఆలోచనలతో పాటు ప్రయాణిస్తున్న స్వేచ్ఛ ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ పడటంతో సడెన్ గా బ్రేక్ వేయగా ముందున్న బైక్ ని డాష్ ఇస్తూ ఆగింది తన కార్....