ముడి

[k3vv3]

ముడి - 6వ భాగం
రోజూ లాగ కాక కాస్త ఆలస్యంగా నిద్ర లేచాడు ఈశ్వర్. సోఫాలో కూర్చుని భక్తి టీ.వీ లో లలితా సహస్రనామాలు వింటూ, చపాతీలు చేయటానికి గోధుమ పిండి పిసుకుతూ వుంది చిత్ర.ఈశ్వర్ ని చూస్తూ నిండుగా నవ్వింది చిత్ర. ఈశ్వర్ ప్రతిగా చిరు మందహాసమొకటి చేశాడు.
"నువ్వు నవ్తే మస్తుంటవ్!" అనబోయి విరమించుకుంది చిత్ర.
"ఏమి ఇరోజు లేటుగ లేశ్నవ్?" అడిగింది చిత్ర, నిద్ర సరిగాలేనట్టున్న అతని కళ్ళని గమనిస్తూ.
" కొంచం అలసటగా అనిపించింది. అందుకే త్వరగా లేవలేదు." బదులిచ్చాడు ఈశ్వర్.
"అవ్నా. వేడి, వేడి నీళ్ళతోని స్నానం జేస్తే పోతయి నొప్పులు, గిప్పులు ఏమన్నుంటే. పెట్టమంటవా?" అడిగింది చిత్ర.
"వద్దు వద్దు. నాకు చల్ల నీళ్ళే అలవాటు." అన్నాడు ఈశ్వర్.
" రాత్రి సక్కగ నిద్రపట్టలే? కళ్ళు ముంగటికి ఒచ్చినయ్ ?" అడిగింది చిత్ర, ఎంత ఆపుకుందామని ప్రయత్నించినా ఆపుకోలేక.
మౌనంగా స్నానాల గది వైపు వెళ్ళాడు ఈశ్వర్.
'అయ్య! మళ్ల ఈ మనిషి ని ఏమన్న అనగూడనిది అన్ననా ?' అని లోలోన కాస్త భయపడింది చిత్ర.
షవర్ ఆన్ చేసుకున్న ఈశ్వర్ కి, రాత్రంతా చిత్ర అన్న మాటల గురించి తాను ఆలోచించిన వైనం గుర్తుకు వచ్చింది.
రాత్రంతా అతడి మస్తిష్కం లో చిత్ర విషయం లో ఒక విధమైన అపరాధభావం తాండవించింది. చిత్ర పట్ల తాను చూపిస్తున్న వికర్షణా భావానికి కారణం తన మనస్సంతా నిండుకున్న అమృతే కానీ తను కారణం కాదని చిత్రకి ఎలా చెప్పాలో ఈశ్వర్ కి అర్థం కాలేదు. తానే ఏదో తప్పు చేసినట్టుగా భావించుకుంటున్న చిత్ర పట్ల చాలా జాలి కలిగింది అతడికి. చిత్ర మనస్సుని గాయపెడుతున్నానేమో నన్న అపరాధభావం అతడి మనస్సును తొలిచింది. రాత్రి మొత్తం అతని మస్తిష్కం లో ఇవే ఆలోచనలు కదలాడాయి.ఉదయాన్నే చిత్ర రాత్రి తనకు నిద్ర పట్టని వైనాన్ని గుర్తించడం చాలా ఆశ్చర్యం కలిగించింది అతడికి.
కూరగాయలు తరుగుతున్న చిత్ర దెగ్గరకు వెళ్ళి " ఎలా ఉంది నిన్నటి దెబ్బ? మానిందా ?" అడిగాడు ఈశ్వర్.
'ఏందో ఏమో, ఈ మనిషి ఇరోజు మంచిగ మాట్లాడుతుండు ' అని లోలోన చాలా మురిసిపోయింది చిత్ర.
"హా! మానింది. నువ్వు పూశిన మందు మస్తు పంజేశింది. సూడు" అంటూ తన చేతిని నవ్వుతూ ఈశ్వర్ కి చూపించింది చిత్ర.
ఈశ్వర్ ఆమె చేతిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని పరీక్షగా చూసి, "ఇంకా పూర్తిగా తగ్గలేదు. ఇంకా skin rupture ఉంది.... ఇరోజు వంట ఏం చేయకు.heat తాకితే skin further గా rupture అవుతుంది. ఇరోజు బయట తిందాం." అన్నాడు ఈశ్వర్. తీక్షణంగా తన గాయం వైపు ఈశ్వర్ చూస్తూ ఉండటం చిత్రకు చాలా ఆనందాన్ని కలిగించింది.
" సరె, అట్లనే గాని" అంది చిత్ర, 'పర్లేదు వంట చేస్తా'అని వాదిస్తే ఎక్కడ ఈశ్వర్ కోపమొస్తుందోనని.
"ready నా నువ్వు?నువ్వు ready అయితే వెళ్దాం మరి. " అడిగాడు ఈశ్వర్.
" హా తయారే ఉన్న" ఉత్సాహంగా బదులిచ్చింది చిత్ర.
లిఫ్ట్ లో కిందికి దిగుతున్నప్పుడు, ఈశ్వర్ తో ఏదో మాట్లాడదలచి, మరోసారి వకీల్ శ్రీనివాసరావు ఇంట్లో సరిగ్గా పనిచేయని లిఫ్ట్ గురించి మాట్లాడింది చిత్ర. ఈశ్వర్ తన ఓపికనంతా కూడగట్టుకుని, చిత్ర వైపు చూసి తన తల ఊపసాగాడు.
" ఇంగో దీని తలుపు గూడ మస్తు అల్కగ ఒస్తది తియ్యనీకె. గా లిఫ్టు మస్తు గట్టిగుంటది తీయనీకె. " అంది చిత్ర. గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ కి వచ్చాక, బయటకు వస్తూ.
ముందు రోజు చిత్ర మాటలు గుర్తుకు వచ్చి, ఆమెను గాయపరచకూడదు అన్న తన నియమం గుర్తుకు వచ్చి, చిరు మందహాసం చేశాడు ఈశ్వర్.
" నువ్వు నవ్తే మస్తుంటవ్ !" అని మళ్ళీ అనబోయి, చాలా చాలా కష్టంగా తమాయించుకుంది చిత్ర.
అతను తన చేతిలో కారు యొక్క తాళం చెవిని పట్టుకుని ఉండటాన్ని గమనించి,
"మనం నడ్చుకుంటు పోతలే?" అడిగింది చిత్ర.
"లేదు, దెగ్గర్లో hygenic hotel లేదు. అందుకే car లో వెళ్దామని." బదులిచ్చాడు ఈశ్వర్.
"ఓ." అంది చిత్ర.
వాచ్ మెన్ ఓంకార్ యొక్క భార్య జ్యోతి , తన పిల్లలైన రాజేష్, రేణుక లని కాలేజ్ బస్ ఎక్కించి వారికి ఎదురైంది.
చిత్ర, జ్యోతులు మందహాసాలను ఇచ్చిపుచ్చుకున్నారు.
" కాలేజ్ కి పోతుర్రా పిల్లలు?" అడిగింది చిత్ర.
"హా అవ్ను మేడం. మీరెక్కడికి?" అంది జ్యోతి.
" టిఫిన్ తిన్నీకె పోతున్నం.మళ్ళ కలుస్త. " బదులిచ్చింది చిత్ర.
***
కార్ లో ప్రయాణాన్ని ప్రారంభించారు వారు.
"ఈ కార్ల సీట్లు మంచిగ మెత్తగున్నయ్. వకీల్ శ్రీనివాస రావు కార్ల జెర ఒత్కవోతయ్. గీ కారు జెర పెద్దది గూడ ఉంది" అంది చిత్ర.
" ఓ... ఎవరు ఆయన ?"
" మా మామ చిన్నప్పటి దోస్తు. మన పెళ్ళికి గూడ వొచ్చిండె. నీతో ఇంగ్లీష్ ల మాట్లాడినాయ్న." అంది చిత్ర.
"ఏమో లే , అంత గుర్తు లేదు."
"ఓ.. ఈ సారి పెంట్లవెల్లి కి పొయినప్పుడు పరిచయం జేస్త గాని." అంది చిత్ర.
"హం. ఓకే."
"ఆళ్ళ కారు మూడు నాల్గు సార్లు ఎక్కిన. యెనకాల సీట్ల కూసుండింటి. నాతోటి ఇంగో నలుగురైదుగురు మంది కూసున్నిండె. మస్తు టైటు గ అనిపిచ్చిండె.ఈడ మంచిగ ముందు సీట్ల నీ పక్కన పోతుంటె మస్తుంది."
"ఓ."
ఒక్క క్షణం ఆగి, ఈశ్వర్ వైపు సూటిగా చూస్తూ " నేనేమన్న ఎక్కువ మాట్లాడ్తనా? నీకు ఏమన్న నచ్చుతలేదా నాలొ ?" అడిగింది చిత్ర.
" లేదు, లేదు. అలా ఏం లేదు." అన్నాడు ఈశ్వర్ , చిత్ర దెగ్గర తన ' నటన ' ను సమీక్షించుకుంటూ.
" నీకేమన్న నాలొ నచ్చకుంటే నాకు జెప్పు. సరెనా?..... ఇన్ని సార్లు ఇదే జెప్తున్నేంది అనుకోకు." అంది చిత్ర కాస్త తన స్వరం లో తీవ్రత ను ప్రతిష్టింపజేస్తూ.
"హేయ్... అలా ఏం లేదు. " బదులిచ్చాడు ఈశ్వర్ చిత్ర వైపు తిరిగి, ఆమె కళ్ళల్లోకి చూస్తూ.
చిత్ర ఒక చిరునవ్వు నవ్వింది.
ఇంతలొ వాళ్ళు చేరాల్సిన హోటల్ వచ్చింది. సాయి సంపూర్ణా గ్రాండ్ అని పెద్ద పెద్ద అక్షరాలున్నాయి బోర్డ్ మీద. అది చూసి చిత్ర
" హోటల్ పేరు ఇంగోటేందో జెప్పినవ్ గద?! " అడిగింది.
"ఔనా.... ఇదేనే నేను తీస్కొస్తానన్న హోటల్ ?!" అన్నాడు ఈశ్వర్.
వాళ్ళిద్దరూ టేబుల్ దెగ్గర కూర్చున్నారు. వెయిటర్ ఆర్డర్ తీస్కోవడానికి వచ్చాడు.
" ఏం తీస్కుంటావ్? " అడిగాడు ఈశ్వర్.
30 సెకండ్లు ఆలోచించింది చిత్ర.
" దోష ఉంటదా ఈడ?"
"ఉంటుంది మేడం. ఏ దోష తేవాలి?" అడిగాడు వెయిటర్.
" ఏ దోష అంటె.... బియ్యం పిండి దోష తేయి అన్నా." అంది చిత్ర.
అర్థం కానట్టు ముఖం పెట్టిన వెయిటర్ ని చూసి నవ్వొచ్చింది ఈశ్వర్ కి కానీ ఆపుకున్నాడు.
" 2 plain dosa .less oil" అన్నాడు ఈశ్వర్.
వెయిటర్ వెళ్ళాక చిత్ర వైపు చూసి గట్టిగా నవ్వసాగాడు.
" ఏందుకు నవ్తున్నవ్ ?! "
" మీ పెంట్లవెల్లి లో హోటల్స్ లేవా?"
"ఒకటుంది . రాఘవెంద్ర హోటలని."
ఈశ్వర్ చిరునవ్వు నవ్వాడు.
'ఏందో ఏమో, ఈ హైద్రాబాద్ ల అందరు సప్పగ తినేటట్టుర్రు.'అనుకుంది చిత్ర, చప్పగా అనిపించిన పచ్చడిని ఉద్దేశించి.
బిల్ చూసి చిత్ర కళ్ళు గిర్రుమన్నాయి.
" నూటా అరవై రూపాయలా?! రెండు దోశలకా?" అంటూ నోరు బార్లా తెరిచింది చిత్ర.
చిత్ర ఆశ్చర్యాన్ని చూసి ఒకింత ఆశ్చర్యం , భయం రెండూ వేసాయి వెయిటర్ కి. చిత్రని ఆగమన్నట్టుగా సైగ చేసి వెయిటర్ కి బిల్ pay చేశాడు ఈశ్వర్.
"నూటా అరవై రూపాయలా?!"
"చూడు చిత్రా! ఇది హైదరాబాద్, మీ ఊరి rates ఉండవు ఇక్కడ." అన్నాడు ఈశ్వర్ చిత్ర అర్థం చేస్కుంటుందేమోనన్న ఆశతో.
సంతృప్తి చెందలేదు చిత్ర.
కార్ లో వారి ఇంటికి తిరుగు ప్రయాణం అవుతున్నారు ఇద్దరూ. చిత్ర ఏదో ఆలోచనలో నిమగ్నమయినట్టు గమనించాడు ఈశ్వర్. ఒక వేళ ఆమె పట్ల తన ప్రవర్తన వల్ల ఆమె ఏమైనా గాయపడి అలా ఆలోచనలో ముంగిపోయిందేమోనన్న అనుమానం కలిగింది అతడికి ఒక్క క్షణం. మౌనంగా ఉండాలని అనుకున్నా, ఉండబట్టలేక అడిగాడు అతడు
" ఏమైంది? ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్?"
" రెండు దోషలకు నూటా అరవై రూపాయలా? ఇంట్ల మంచిగ చెపాతీలు చేస్తుంటి గద! నూటా అరవై రూపాయలకు నాలుగు కిలోల పిండి ఒస్తది. కిలోకి పది చెపాతీలు అనుకుంటే, నలభై చెపాతీలు చెయ్యొచ్చు. ఇద్దరం కలిసి ఎంత గాదన్నా రెండు రోజులు తినొచ్చు."
ఈశ్వర్ కి ఏం మాట్లాడాలో అర్థం కాలేదు.
***
గోడకి తగిలించి ఉన్న గడియారం 6 సార్లు కొట్టింది.
“ఏం జేస్తున్నవ్?” అడిగింది చిత్ర మామూలుగా.
“Movie చూస్తున్నా” బదులిచ్చాడు ఈశ్వర్ laptop వైపు చూస్తూనే.
చిత్ర అక్కడే నిలబడ్డట్టనిపించింది ఈశ్వర్ కి.
చిత్ర వంక తల ఎత్తి చూశాడు. Laptop వెనుక భాగాన్ని కాస్త ఆతురుతతో చూస్తుంది చిత్ర.
“కూర్చుంటావా?” అని పక్కకు జరిగి చిత్ర కు చోటు ఇచ్చాడు ఈశ్వర్ .
చిత్ర వడివడిగా వచ్చి కూర్చుని laptop screen వైపు ఆసక్తిగా చూడసాగింది. Laptop screen పై చార్లీ చాప్లిన్ ప్రహసనాన్ని అభినయిస్తున్నాడు. తన కళ్ళని పెద్దవిగా చేస్తూ చూసింది చిత్ర చార్లీ చాప్లిన్ వైపు.
చిత్ర మోములో ఆశ్చర్యపు మెరుపు ఒక్క క్షణం ఆకర్షణీయంగా తోచింది ఈశ్వర్ కి.
“ఓ‌ గీననా! నాక్మస్తు ఇష్టం ఈన సిన్మాలు. “
“చార్లీ చాప్లిన్ movies చూశావా ఇంతకుముందు?”
“ఏందీ?!” అడిగింది చిత్ర అర్థం కానట్టు గా ముఖం పెట్టి.
“అదే ఈయన పేరు చార్లీ చాప్లిన్.” అన్నాడు ఈశ్వర్ .
“ హా చూశ్న. ఒక గుడ్డామె ఉంటది, గీన బాగ సూస్కుంటడామెని, జైల్ల పడ్తడు, ఒక పైసలున్నాయన ఉంటడు.” అంది చిత్ర తాను ఎప్పుడో ఐదేళ్ల క్రితం చూసిన సినిమా కథ గుర్తుకు తెచ్చుకుంటూ.
చిత్ర చెప్పిన వర్ణన విని ఆమె ఏం సినిమా చూసిందో గ్రహించగలిగాడు ఈశ్వర్.
“city lights ! Awesome movie, నువ్వు ఇంగ్లీష్ మూవీస్ కూడా చూస్తావా?”
“ఎక్కువేమ్లే. మా కేబుల్ చానల్ల ఏస్తరు ఇంగ్లీష్ సినిమాలు అప్పుడప్పుడు. అప్పుడు చూశ్న ఈ సిన్మాని.”
“కేబుల్ చానలా?” అర్థం కానట్టు అడిగాడు ఈశ్వర్.
“హా, మా కేబుల్ ఆపరేటరు పుల్లయ్య రోజో సిన్మా ఏస్తడు.”
“ఓ” అన్నాడు ఈశ్వర్ ‘పుల్లయ్య’ అన్న పేరు కి కాస్త నవ్వుతూ.
“ఈ సిన్మా కంప్యూటర్ ల ఉందా?” అడిగింది చిత్ర.
“లేదు. Internet లో వుంది.” అన్నాడు ఈశ్వర్.
“హో, Internet ల సిన్మాలన్ని ఉంటాయా?” అడిగింది చిత్ర అమాయకంగా.
“చాలా ఉంటాయి. చార్లీ చాప్లిన్ వి అన్నీ ఉంటాయి.”
“ఓ....” అని ఏదో అనబోయింది చిత్ర.
చిత్ర వైపు చూస్తూ “ ఏ? ఏదైనా సినిమా చూడాలనుందా?” అన్నాడు ఈశ్వర్. చిత్ర ఇందాక ఏదో చెప్పబోయి ఉపసింహరించుకుందని గమనించాడు ఈశ్వర్. సంతోషం గా ముఖం పెట్టింది చిత్ర. ఒక అర నిమిషం పాటు ఆలోచించింది చిత్ర. ఏ సినిమా పేరు చెబుతుందబ్బా అన్నట్టుగా ముఖం పెట్టాడు ఈశ్వర్.

“ మాతృదేవోభవ సినిమా ఉంటదా?” ఆశ గా అడిగింది చిత్ర.చిత్ర ఎంపిక కి కాస్త ఆశ్చర్యపోయాడు ఈశ్వర్.
“ అదో ఏడుపుగొట్టు సినిమా. దాన్నేం చూస్తావ్ ?!” అన్నాడు ఈశ్వర్.
“ఏమో నాకదిష్టం .” నొచ్చుకుంటున్నట్టుగా అంది చిత్ర.
తన జుట్టు ని చెరిపి , తిరిగి సరిచేస్తూ YouTube search bar దగ్గర matrudevobhava అని search చేశాడు ఈశ్వర్.
“గిప్పుడేమొద్దులే. నువ్వు ఈ సిన్మా పూర్తిగ జూడు. నేను తర్వాత జూస్తలే. “ అంది చిత్ర.
“ఉండనీలే చూడు. “ అని చెప్పి హాల్లోకి వెళ్ళిపోయాడు ఈశ్వర్. సోఫాలో కూర్చుని తన ఫోన్ లో తన సినిమాని కొనసాగించాడు ఈశ్వర్.
కాసేపయ్యాక అతనికి గట్టిగా ముక్కు చీదుతున్న శబ్దం వినిపించింది. చిత్ర సినిమా చూస్తున్న గది వైపు గా చూశాడు ఈశ్వర్. అక్కడ చిత్ర చేతిలో రుమాలు పట్టుకుని తడిసిన కళ్ళతో చూస్తూ వుంది సినిమా ని. ఈశ్వర్ అప్రయత్నంగా ముక్కు చీదుతూ, కళ్ళు తుడుచుకుంటూ సినిమా చూస్తున్న చిత్ర వైపు పదే, పదే చూడసాగాడు.
కన్నీళ్ళ తో ఆమె కళ్లు ఎర్రబడ్డాయి. బ్యాక్ గ్రౌండ్ లో ‘ కన్నీటికి కలువలు పూసేనా’ పాట వినబడుతోంది. చిత్ర కళ్ల వెంట నీళ్లు రావటం ఈశ్వర్ కి చాలా ఆశ్చర్యకరంగా కనిపిస్తోంది.
* * * * * *
ఆఖరుగా కోటా శ్రీనివాస రావు దంపతులు దివ్యాంగుడైన అబ్బాయిని తన కవల సోదరుడి తో పాటుగా పెంచుకోవటానికి సిద్దపడటం ఆనందాన్ని కలిగించింది చిత్రకు. సినిమా ఐపోయిందని ఈశ్వర్ ని పిలుద్దామనుకుని తలెత్తింది చిత్ర. ఆ పాటికే తీక్షణంగా తన వైపు చూస్తున్న ఈశ్వర్ ఆమెకు కనిపించాడు. ఈశ్వర్ అలా తదేకంగా తన వైపే చూడటాన్ని చూసింది చిత్ర. తన పై పలువరస లోని నాలుగు పళ్ళు కనబడేలా నవ్విందొక సారి.
“సిన్మా ఐపోయింది.” అంది చిత్ర ఈశ్వర్ కి వినబడే విధంగా.
ఈశ్వర్ చిత్ర ఉన్న గది వద్దకు వచ్చాడు. మళ్ళీ నవ్వింది చిత్ర.
“ బావుందా సినిమా?” అని సమాధానం తెలిసే అడిగాడు ఈశ్వర్.
“హా! బాగుంది. ఈ సిన్మా నేను మస్తు సార్లు చూశ్న. ఐనా సూడాలన్పిస్తది బాగ.”
“ఓ, అంత నచ్చిందా?”
“ హా, ఈ సిన్మా సూశ్నప్పుడల్లా నాకు మా అమ్మ గుర్తొస్తది.” అంది చిత్ర కాస్త భావుకమవుతూ.
ఈశ్వర్ ఏమీ మాట్లాడలేదు. చిత్ర కు మనస్సులో తన తల్లిని గూర్చి ఇంకా కొంత మాట్లాడాలని వుంది. తన తల్లి పట్ల మనస్సులో తనకు ఉన్న ప్రేమను మాటల రూపంలో బయటకు తేవాలని వుంది. కానీ శ్రోతగా ఉండటం ఈశ్వర్ కి ఇష్టమో లేదోనన్న సంశయం ఆమె మదిలో కదలాడుతోంది. ఒక నిమిషం పాటు వారి మధ్య నిశ్శబ్దం తాండవించింది. ఈశ్వర్ కి చిత్ర తన కుత్తుక లో ఏవో మాటలు దాచుకున్నట్లుగా తోచింది. ఏదో ఒకటి మాట్లాడి వారి మధ్యనున్న నిశ్శబ్దపు గోడను చేధించాలనిపించింది ఈశ్వర్ కి. తనకు తోచిన ఎన్నో మాటల్లో ఒక ప్రశ్నను ఎంపిక చేసుకున్నాడు ఈశ్వర్.
“ మీ అమ్మ గారి పేరేంటి?”
“ అమ్మ పేరు లక్ష్మి. నేను కడుపుల ఉన్నప్పుడే మా నాన్న చనిపొయ్యిండు. అమ్మ నాకు 12 ఏళ్లున్నప్పుడు ..” భావుకమయ్యింది చిత్ర. గద్గర స్వరంతో రెండు వాక్యాలు పలకగలిగిన చిత్ర స్వరం తరువాత పెగలనని మొరాయించింది.
ఏం మాట్లాడాలో తెలియలేదు ఈశ్వర్ కి. కావలసిన వాళ్ల చావు ఎంత నొప్పి కలిగిస్తుందో తెలుసతడికి. అనుక్షణం అమృత యొక్క జ్ఞాపకాలల్లో 'జీవించే’ ఈశ్వర్ కి చిత్ర యొక్క బాధ ను అర్థం చేసుకోవడానికి పెద్ద గా కష్టం కాలేదు. అవసాన దశలో అమృత పడ్డ నొప్పి ఈశ్వర్ గుండె లో ఇంకా పచ్చిగానే వుంది. కాన్సర్ రాకాసి అమృత యొక్క ఒక్కో కణాన్ని కబళిస్తుంటే ఒక నిస్సహాయుడైన ప్రేక్షకుడిగా మిగిలాడు ఈశ్వర్. ఆమె నొప్పి భరించలేక చిందించిన ప్రతి కన్నీటి బొట్టు ఈశ్వర్ హృదయాన్ని దహించి వేసింది. చిత్ర కళ్లల్లోని నీటి యవనికలను చూస్తున్నంతసేపు ఈశ్వర్ కళ్ళ ముందు అమృత యొక్క జీవితం లోని ఆఖరి అంకం మొత్తం అతని కళ్ళ ముందు 'రీలు’ లా తిరిగింది. అతని కళ్ళు చెమర్చసాగాయి.
చిత్ర తన కళ్ళను తుడుచుకుంటూ “ ఇది ఎప్పుడో అయ్యుండెలే. తర్వాత నేనింగ మా మామ కాడనే పెరిగిన. బా జూస్కుండు మామ నన్ను . ఇంగ అప్పుడప్పుడు అమ్మ నాకిట్ల గుర్తొస్తది అమ్మ నాకు.” అంది ఏమనాలో తెలియక.
'అప్పుడప్పుడు గుర్తురావడం’ అన్న మాట ఈశ్వర్ కి నచ్చలేదు బొత్తిగా. అమృత ను తాను ‘మర్చిపోనట్టుగా ‘ చిత్ర తన తల్లిని మర్చిపోకుండా ఎందుకుండలేదన్న ప్రశ్న అతన్ని తొలిచింది. చిత్ర లో అతడికి ఒక 'సాధారణ మనిషి’ కనిపించాడు. దూరమైన అయిన వాళ్ళను 'పోయిన వాళ్ళు’ గా చూసేంత ‘నేర్పు’ గల ఒక సాధారణ మనిషి ని చిత్ర లో చూశాడు ఈశ్వర్. చిత్ర కూడా 'అందరిలానే’ నన్న భావన అతనికి రుచించలేదు. ఒక రకమైన అసహనం అతన్ని ఆవహించింది. వెంటనే లేచి వడివడిగా తన గదిలోకి వెళ్ళి దడాల్న తలుపేస్కున్నాడు ఈశ్వర్. చివుక్కుమంది చిత్ర కు. తానేం తప్పుగా మాట్లాడిందో తెలియలేదామెకు. కానీ ఈశ్వర్ మనస్సుకి బాగా గాయమైందని మాత్రం అర్థమయ్యింది చిత్ర కి.
తలుపులు వేసుకున్న ఈశ్వర్ కి ఒక్కసారిగా తనను తాను సమీక్షించుకోవాలనిపించింది. తానెందుకు చిత్ర లా 'మామూలుగా’ ఉండలేక పోతున్నాడనే భావన అతని మస్తిష్కాన్ని ఆవహించింది.
అతని మదిలో అమృత తో గడిపిన జ్ఞాపకాల దొంతరలు తెరలు తెరలుగా కదలాడసాగాయి.