13-06-2023, 08:51 PM
(12-06-2023, 01:29 PM)Vandanavishnu0007a Wrote:
அதை பார்த்ததும் நளினி ஓடி சென்று குனிந்து தன்னுடைய மகன் ராஜாராமனை இறுக்கி கட்டி அனைத்து கொண்டாள்
என் புள்ள பொழைச்சிட்டான்.. என் புள்ள பொழைச்சிட்டான்.. என்று சொல்லி சொல்லி சந்தோஷப்பட்டாள்
ராஜாராமன் முகம் முழுவதும் முத்தமழை பொழிந்தாள்
அவளுடைய தாய் பாசத்தை கண்டு அங்கிருந்த அத்தனை பேரும் மகிழ்ந்தார்கள்
அப்பாடா நல்லவேளை ராஜாராமன் பிழைச்சான் இங்கே டூருக்கு கூட்டிட்டு வந்த நானும் பொழைச்சேன்.. என்று நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டாள் வனிதா
ரோகிணியின் முகத்திலும் இப்போதுதான் மகிழ்ச்சி மலர்ந்தது..
டாக்டரம்மா.. என் புள்ளை உசுர காப்பாத்துனதுக்கு உங்களுக்கு கோடி நன்றிகள்.. என்று மரியாவின் கையை பிடித்துக்கொண்டு நளினி நன்றி கூறினாள்
ஐயோ நான் டாக்டர் இல்லங்க நளினி
சும்மா சில படங்கள்ல டாக்டரா நடிச்சி இருக்கேன்.. அவ்ளோதான்..
ஓ நீங்க நடிகையா.. 32 பல் இளித்தபடி நளினி அவளை பட்டிக்காட்டான் முட்டாய் கடையை பார்ப்பது போல பார்த்தாள்
அவள் அருகில் அவள் பாய் பிரென்ட் வினோத் வந்தான்..
மரியா நீங்க நடிகைன்னு யாருக்கும் தெரியக்கூடாதுன்னு நீங்களே சொல்லிட்டு இப்போ நீங்களே உங்களை நடிகைன்னு அறிமுக படுத்திக்கிறீங்க.. என்று அவள் காதில் குசுகுசு என்று சொன்னான்..
மரியா மேடம்.. உங்க ஆட்டோகிராப் போடுங்க பிளீஸ்.. என்று அங்கிருந்த கும்பல் அவளையும் அவள் பாய் பிரண்டு வினோத்தையும் சூழ்ந்து கொண்டது..
அடிச்சி பிடிச்சி நளினிதான் முதல் ஆட்டோகிராப் வாங்கினாள்
ரகுபதி ராகவன் ராஜாராமன் மூவரையும் ரோகிணி வனிதா நளினி மூவரும் தங்களுடைய ரூமுக்கு அழைத்து வந்தார்கள்..
ராஜாராமன் தண்ணீரில் மூழ்கியதால் இன்னும் அவன் உடல் நடுங்கி கொண்டே இருந்தது..
அவனை படுக்கையில் படுக்கவைத்து கம்பளி போர்வை போர்த்தி விட்டார்கள்..
ஆனால் அப்போதும் ராஜாராமன் உடல் குளிரில் நடுங்கி கொண்டுதான் இருந்தது..
இன்னும் மற்றவர்களுக்கு போத்திக்கொள்ள வைத்து இருந்த 2-3 கம்பளி போர்வையையும் எடுத்து ராஜாராமன் உடல் மேல் போத்தி விட்டார்கள்..
அப்பாவும் அவன் உடல் நடுக்கம் அடங்க வில்லை..
குளிரில் தூக்கி தூக்கி போட்டது..
அதை பார்த்ததும் அவரகள் அனைவருக்கும் பயம் வந்து விட்டது..
இப்படியே விட்டா தண்ணி கண்டத்துல இருந்து தப்பிச்ச ராஜாராமன் இப்போ குளிர் கண்டத்துல செத்தாலும் செத்துடுவான் போல இருக்கே என்று நினைத்தார்கள்
டிங் டாங்.. என்று டோர் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது..
ரோகினி சென்று கதவை திறந்தாள்
வெளியே ராஜாராமனை காப்பாற்றிய மரியாவும் அவளுடன் வந்த அவள் பாய் பிரண்டு வினோத்தும் நின்று கொண்டு இருந்தார்கள்..
உள்ளே வரலாமா.. என்று சிரித்த முகத்துடன் கேட்டாள் மரியா..
ஐயோ எங்க புள்ள உயிரை காப்பாத்துன கடவுள் நீங்க.. நீங்க போய் உள்ளே வர பர்மிஷன் கேக்கலாமா.. வாங்க வாங்க.. பிளீஸ் கம் இன்.. என்று ரோகிணி அவர்கள் இருவரையும் வரவேற்றாள்
ராஜாராமன் இன்னும் குளிரில் நடுங்கி கொண்டு இருந்தான்..
மரியா என் புள்ள குளிர்ல ரொம்ப நடுங்கிட்டு இருக்கானே.. என்ன பண்ணலாம்.. என்று நளினி மரியாவை பார்த்து கேட்டாள்
இதுக்கு போர்வை போத்துறதோ.. கம்பளி போத்துறதோ வேலைக்காகாது நளினி..
அவன் உடம்புக்கு உடல் சூடு தேவை..
கதகதப்பா யாராவது அவனை கட்டி புடிச்சி படுத்துக்கிட்டா அவனோட குளிர் சரியாகிடும்.. என்றாள் மரியா..
அதை கேட்டதும் அவ்ளோதானா.. தோ நான் என் புள்ளைய கட்டி புடிச்சி படுத்துக்குறேன்.. என்று நளினி உடனே ராஜாராமன் படுத்து இருந்த கம்பளி போர்வைக்குள் உள்ளே நுழைந்தாள்
தன்னுடைய மகனை இறுக்கி கட்டி அணைத்தாள்
நளினி அம்மா உடல் சூடு ராஜாராமன் உடம்புக்குள் மெல்ல மெல்ல ஏற ஆரம்பித்தது
அவன் உடல் நடுக்கம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைவது போல இருந்தது..
ஆனாலும் முற்றிலும் அவன் குளிர் அடங்கவில்லை..
மகனை கட்டி அணைத்தபடியே படுத்து இருந்த நளினி என்ன மரியா.. என் மகன் உடல் நடுக்கம் கொஞ்சம்தான் குறைஞ்சி இருக்கு.. முழுசும் சரியாகலியே.. என்றாள்
நீங்க இப்படி 10 முலம் புடவையை சுத்திட்டு அவன் கூட படுத்தா எப்படி அவன் குளிர் போகும்..
புடவைய அவுத்து போட்டுட்டு அவன் கூட படுங்க என்றாள் மரியா..
ஐய்யய்ய.. என் மகன்கூட நான் புடவை இல்லாம படுக்குறதா.. அதெப்படி முடியும்.. அதெல்லாம் முடியாது முடியாது.. என்று எழுந்தாள் நளினி..
அவள் ராஜாராமனை விட்டு எழுந்ததும்.. மீண்டும் அவன் உடல் குளிரில் தூக்கி தூக்கி போட ஆரம்பித்தது..