Gay/Lesb - LGBT కేరళా 'నారీ'కేళం!

[Vikatakavi02]

౬

పల్లవి చిన్నగా కేకపెట్టడంతో తలతిప్పి అటేపు చూశాను.

అక్కడా యిద్దరూ చిత్రమైన పొజిషన్ లో వున్నారు. వైష్ణవి ఇందాకటికి మళ్ళే క్రిందనే వుంది. కాకపోతే పల్లవే తన పొజిషన్ ని మార్చింది. ఇప్పుడు పల్లవి కాళ్ళ మధ్యనుంచి వైషూ తలకాయ్ కదులుతూ కొద్దిగా కనిపిస్తోంది మాకు. ఆమె పల్లవి పిరుదులని పట్టుకొని కసాబిసా పిసికేస్తోంది. పల్లవి సన్నగా మూల్గుతూ వైష్ణవి కటి ప్రదేశాన్ని అసరాగా పట్టుకుని తెరిచివున్న ఆమె కాళ్ళ సందుల్లో తన తలని ముంచింది. అలా వారు ఒకరి పువ్వులని మరొకరు నాకుతూ... కొరుకుతూ మధ్యమధ్యలో దీర్ఘాలు తీస్తుంటే ఇక్కడ నాకేదేదో అవుతోంది.
మరోప్రక్క ఆంటీ చెయ్యి నా తొడమీద మెల్లగా కలియతిరుగుతోంది. కొంచెం కొంచెంగా ఆ చెయ్యి నా తొడల మధ్యకి వెళ్తుండటం నాకు తెలుస్తోంది. కాళ్ళు సన్నగా వణుకుతున్నాయి. ఆవిడని వారించాలన్న ఆలోచనని నాలో పురుడుపోసుకుంటున్న వాంఛ గట్టిగా అణిచివేస్తోంది. నా యెదురుగా జరుగుతున్న కామక్రీడని నా కళ్ళు రెప్పవేయకుండా కంటున్నాయి. బుద్ధి మొద్దుబారిపోతోంది. 
ఇప్పుడు ఆంటీ చెయ్యి పరికిణీ మీంచే నా తొడల మధ్యన చేస్తున్న రాపిడికి ఒళ్ళంతా గగుర్పాటుకు గురవుతోంది. ఆంటీ తదుపరి చర్య కోసం నా మనసు ఆత్రంగా ఎదురు చూస్తోంది.
అటు వైషూ, పల్లవీ భారపు మూలుగులు, ఇసుకలో ఎగిరెగిరి పడుతున్న వారి దేహాలు... వారు చరమాంకానికి చేరువవుతున్నారు అని తెలియజేస్తుంది. 
ఇటు ఆంటీ చేయి నా పరికిణీని పట్టి మెల్లగా పైకి లేపుతుంటే నాలో కాంక్ష పెరిగిపోతోంది. లోతొడల్లో చమట చేరి మోకాళ్ళవరకూ విస్తరిస్తోంది.
ఆంటీ నా దగ్గరకి జరిగి నా మెడ వంపులో చిన్నగా ముద్దుపెట్టారు. నేను సన్నగా వగరుస్తూ మెడని ఇంకాస్త పైకెత్తాను. 'స్...హా...!' అప్రయత్నంగా నా నోటినుంచి వెలువడిందా శబ్దం!
"బాగుందా అమ్మాయ్...!" అంది మెల్లగా నా చెవి దగ్గర.
ఏమీ చెప్పే స్థితిలో నేను లేను. పెదాలు తడారిపోతున్నాయి. గ్రొంతెండి పోతోంది... చిన్నగా గుటకేసాను.
నా మౌనాన్ని సమాధానంగా ఎంచి ఆవిడ నా పరికిణీని తొడపై వరకూ ఎత్తేసింది. ఉత్సుకతతో నా శరీరంలో అణువణువూ తుళ్ళిపడుతోంది. ఆవిడ ముడతలు పడిన చెయ్యి మెల్లగా నా పరికిణిలోకి చొచ్చుకుపోయి ఏ ఆచ్ఛాదన లేని నా తొడపైకి చేరింది. ఆమె చెయ్యి చాలా వేడిగా వుంది. నేను గాఢంగా ఊపిరి తీసుకున్నాను.
అక్కడ పల్లవీ, వైషూలిద్దరూ వ్రేళ్ళతో వేగంగా ఒకరి అడతనాన్ని మరొకరు కెలుకుతూ, నాలికలతో పొడుస్తూ పంటితో గొల్లికి గాటుపెడుతూ... ఇసుకలో పొజిషన్ మార్చసాగారు. మరికాసేపటికి నిలువెల్లా కంపిస్తూ తమ నడుములని బాగా పైకి ఎత్తి గట్టిగా మూలుగుతూ ఒకేసారి ఇద్దరూ ఔటయిపోయారు.
ఆనక అదే పొజిషన్ లో ఇసుకలో ఒకరిమీద మరొకరు చతికిలపడి గాఢంగా శ్వాసను తీసుకుంటున్నారు. వాళ్ళ నగ్న శరీరాలు చెమటతో మెరుస్తూ నాగుల చవితిరోజున చేసే చిమ్మిలి, చలిమిడి ముద్దల్లా కన్పిస్తున్నాయి.
అప్పుడే నా నోటినుంచి సన్నగా ఒక మూలుగు బైటకి వచ్చింది. నేఁ గమనించలేదు...  అప్పటివరకూ ఎవరూ తాకని నా రహస్యాంగాన్ని ఆంటీ టచ్ చేసింది. వెంటనే నా కళ్ళలో గిర్రున నీళ్ళు తిరిగాయి. ఎందుకో తెలీదు!
నేను చేసిన చిన్న శబ్దానికి పల్లవి, వైషూలిద్దరూ లేచి నావైపు చూశారు. నేను నిటారుగా కూర్చుని వున్నాను.
వాళ్ళు వచ్చి మళ్ళా మాకు ఇరుప్రక్కలా కుర్చీల్లో కూర్చున్నారు... బట్టలేసుకోకుండానే.
నా మొహాన్నీ, ఆంటీ నా పరికిణీలోకి దూర్చిన చేతిని చూస్తూన్నారు వాళ్ళు. పైకి ఏం జరుగుతుందో వారికి కనపడటం లేదు. నా మొహంలోని ప్రకటితమయ్యే భావాలని బట్టీ అంచనా వెయ్యటానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు కాబోలును! ప్రస్తుతానికి దేన్నీ, ఎవరినీ పట్టించుకునే స్థితిలో నేనయితే లేను. ఆంటీ నా గుప్తనిధి మీటని (క్లిటారిస్ ని) తన చూపుడు వేలితో సుతారంగా స్పృశించగానే నా తటాకంలో ఊటలు ఊరటం ప్రారంభించాయి. 'స్...మ్మా!' అంటూ మూలిగేను.
అప్పుడే పల్లవి పౌచ్ లో వున్న ఫోన్ మ్రోగింది. పల్లవి ఫోన్ తీసి తన చెవి దగ్గర పెట్టుకుని, "హా... అఁ అమ్మా... ఇదిగో... ఇక్కడే కొబ్బరి తోటలో వున్నాం... వైషూ కూడ... మాతోనే వుంది. ఆ... వచ్చేస్తున్నాం... ఓకే... అలాగే..." అనేసి, "ఇక మేం వెళతాం అత్తయ్యా... అమ్మ కాల్ చేసింది. అమ్మవారి పూజకి రమ్మనీ..." అంటూ తన బట్టలను గబగబా వేసుకోవటం మొదలెట్టింది. వైష్ణవి కూడా తన బట్టలను తీసుకుని వేసుకుంటోంది.
ఆంటీ తన చేతిని అయిష్టంగా నా పరికిణీలోంచి తీసి, "ఈ అమ్మాయితో నేను ఎక్కువసేపు గడిపలేకపోయాను!" అంది దిగాలుగా మొహం పెడుతూ. ఎందుకో నాకూ ఆవిడనీ, ఆవిడ చేతినీ వదిలి వెళ్ళాలనిపించట్లేదు.
"రేపు మళ్ళా వస్తాం అత్తయ్యా! అప్పుడు మీరు రోజంతా తనతో హాయిగా గడపేయొచ్చు!" అంటూ పల్లవి తన ఫోన్ పౌచ్ ని నడుం చుట్టూ పెట్టుకుంది.
దాంతో, ఆవిడ సంతోషంగా నవ్వుతూ మమ్మల్ని సాగనంపింది.

దారిలో— 
"మనం మళ్ళా అక్కడికి వెళతామా రేపు?" అడిగాను పల్లవిని.
"ఔను. ఏఁ... రావటం నీకిష్టం లేదా?"
"అ..హ్..హా... అలాగని కాదూ...—"
"అలాగా... ఇలాగా తర్వాత గానీ, ఎలా అన్పించింది అత్తయ్య నీకు?" అనడిగింది పల్లవి.
ఏం చెప్పటానికీ మాటలు దొరకలేదు. 'ఏమో'నన్నట్లుగా భుజాలెగరేశాను.
పల్లవి నవ్వుతూ— "అత్తయ్యకి నువ్వు బాగా నచ్చావ్—!" అంది. ఈసారి 'నచ్చావ్' అనటంలో ఏమిటన్నదాని మీద కన్ఫ్యూజన్  లేదు నాకు.
"ఔనవును... నువ్వు మాకు బా...గా నచ్చేశావ్!" అంది వైష్ణవి, మా వెనకాలే వస్తూ...

(ఇంకా వుంది)