22-11-2022, 02:43 PM
ఒక ఊళ్ళో గారడి చేయడానికి వెళ్ళి ఆ గ్రామ సర్పంచిని కలిసి దొమ్మరోళ్ల ఆట పెడతాము అని బతిలాడుకున్నారు. నాలుగు రోజులు పోయాక వాళ్ళ ఊళ్ళో పోషమ్మ బోనాలు ఉన్నాయి, ఆరోజు చేస్తే గ్రామస్థులు అందరూ ఒకచోట పోగవుతారు. వాళ్లకు వేడుకలు ఏర్పాటు చేసినట్టు ఉంటుంది, వీళ్లకూ నాలుగు కొత్తలు దొరుకుతాయి, అప్పడిదాకా ఊరవుతల గుడిసెలు వేసుకుని ఉండాలని దొర పురమాయించాడు.
బోనాలనాడు ఊరందరితో కలిసి చూడటం ఇష్టం లేని పెద్దింది మహిళలు అదే మాట దొరసానితో చెప్పారు. వెంటనే అదే రాత్రి గడీల దొమ్మరాట పెట్టాలి అని దొరసాని కోరడంతో మసకచీకటి పడుతుండగ పాలేరుని పంపించి దొర కబురుచేశాడు.
సంపత్ వాళ్ళ నాన్న సంపత్ ని పట్టుకుని పరుగున వెళ్లి దొరను కలిసిండు.
"ఏం రా మీరిద్దరే అచ్చింరు, ఇద్దరే ఎగురుతే సూడాల్నారా మేము."
"బాంచెన్ దొర, ఇప్పుడేం ఆట దొర. నాలుగు రోజులు పోయినంక ఆడమంటిరి కదా."
"అవునురా అన్నాను.. అయితే ఇప్పుడు పిలిస్తే చెయ్యరారా? అమ్మగారు ముచ్చట పడుతుంది ఆడండిరా, అందరికీ బువ్వ ఏర్పాట్లు చేయిస్తా లేరా"
"ఇప్పుడు ఆడటం మాతోని కాదు, నీ బాంచెన్ దొర కాల్మొక్తం".
మరచెంబుని మొహం మీదికి ఇసిరికొట్టి పడకకుర్చీల కెళ్ళి సర్రున లేచి నిలబడి "ముండాకొడుక! నువ్ చెప్పినట్టు ఇని, నువ్ చేసినప్పుడు చూడాల్నారా.. దొరసాని అమ్మ అడిగింది అని చెప్పినంక నా గడీల అడుగుపట్టి నా ఎదురుంగ నిలబడి నాకు కాదు అని చెప్పే రుబాబు ఏందిర.?" గదమాయించాడు దొర.
"దొరా దొరా.. మీ మోచేతి నీళ్లు తాగేటోళ్లం, మీకు ఎదురుచెప్పి ఈ సుట్టుపక్కల ఊళ్ళల్ల దొమ్మరి ఆట ఆడగలమా బాంచెన్,
ఊళ్లే ఆట పెట్టుకోమన్నారు, అలాగే నాలుగు రోజుల తిరం దొరికింది అని ఫూటుగా సారా తాగి పన్నా దొర. పొల్లగాండ్లు కూడా కడుపునిండా తిని మాఘిపొద్దు గుడిసెల గువ్వ పిల్లలోలే ఒదిగి పన్నరు. ఇప్పుడు చేయలేరు దొర. రేపు పొద్దున సూరీడు మీ ఆకిలి తొక్కకముందే మేం ఆట షురువు చేత్తం.. ఒక్కరాత్రి ఒగ్గేయ్యరాదు దొర. నువ్ దేవుని లెక్క మాకు."
"ఛల్ మల్లదేమాట. ఏందిరా నీ సోది. నువ్ చెప్తే నేను ఇనాల్నారా బాడకావ్" అని ఆకాశమంత ఎత్తు లేచి ఉరిమే చూపులతో పండ్లు కొరికాడు.
ఇక ఆట పెట్టకుండా తప్పించిలుకోలేం అని మోకాళ్ళ మీదకు వంగి సంపత్ తో.. "ఇక్కడ జరిగింది చెప్పి ఉన్నదున్నట్టు అందరినీ తాళ్ళు పైపులు సామాను పట్టుకురమ్మని" చెవిలో చెప్పాడు.
పావుగంట గడిచేలోపు ఆట సరంజామా మనుషులతో గడీలకు వచ్చిండు సంపత్.
తాగిన మైకంలోనే అటూ ఇటూ సొలుగుతూ పైపులు తాళ్ళు కడుతున్నాడు సంపత్ వాళ్ళ నాన్న.
కన్నంటుకునే నిద్రలోంచి లేపుకరావడంతో మనసునపట్టనట్టు చేయబుద్ధి కాకా ఎలాగోలా మొదలుపెట్టారు మిగతావాళ్ళు కూడా..
చలిపెడుతుందని చినిగిపోయిన బొంతను నెత్తిమీద వేసుకుని తబల కొడుతుంది సంపత్ వాళ్ళ అమ్మ. అటీటుజేసీ నాలుగైదు రకాల గారడీలు చేసి అయిపోయింది అనిపించారు పిల్లలు, సంపత్.
ఆట ఆసాంతం తన వాక్చాతుర్యంతో వీక్షకులను మంత్రముగ్దులను చేసి జనాల దృష్టిని కేవలం ఆటవైపు ఆకర్షించేలా చేయడం, ఒక్కొక్క గారడీ ఆటను పరిచయం చేయడం, జానాల మొహాలు ఎలా ఉన్నాయి ఎప్పుడు పైసలు అడగాలి లాంటివి సంపత్ వాళ్ళ నాన్న చూసుకుంటాడు.
చివరకు ముగించే ముందు మాత్రం ఒక పొడుగాటి సన్నని చువ్వతో తను ఒక స్కిట్ చేసి ఆటని ముగిస్తాడు.
పది పన్నెండు ఫీట్ల పొడవున్న ఓ మోస్తరు లావు ఉండే రాడ్డు ఒకకొనని భూమిపై ఒక దగ్గర పెట్టి, రెండవ కొన గొంతు గుటకవేసే క్రింద ఉండే సొట్టపడే ప్రాంతంలో అదిమిపట్టి రాడ్డుని బెండ్ చేసి జనాల చప్పట్లనడుమ ఆటని ముగిస్తాడు.
అచ్చంగా అలాగే చేయడం కోసం రాడ్డుని వాకిట్లో ఉండే ఒక పోట్రాయికి ఆనించి గొంతు సొట్టలో పెట్టి బలంగా నొక్కాడు. రాడ్డు బెండ్ కాలేదు, ఉన్నఫలంగా బలం అంతా తీసుకుని నొక్కడం వలన దాదాపు రెండు ఫీట్లు రాడ్డు గొంతులోనుండి దిగి బయటకు వెళ్ళింది. కంఘు కంగు మని దగ్గు.. దగ్గిన ప్రతీసారి చెంబెడు చెంబెడు రక్తం కుమ్మరిస్తున్నటుగా ఎదురుగా పడుతుంది.
ఏం జరిగిందో అని షాక్ లో నుండి తేరుకుని అతని దగ్గరకు పరిగెత్తే ఆ కొన్ని సెకన్లలోనే రక్తపుమడుగు.. చిమ్మించిపోస్తూనే ఉంది రక్తపు ధార.."
ఎప్పుడు తండ్రిని మనసారా తలచుకున్నా కళ్ళముందు మెదులుతుంది ఆ సన్నివేశం. బాధ, నిరాశ, నిస్పృహ నిండిన హృదయంతో భారంగా అడుగులు వేస్తూ క్యాంపులో కలిసాడు సంపత్.
■ ■ ■ ■ ■
తన తొలి చిత్రమే రికార్డుల మోతతో అందించిన గెలుపు మత్తు చివరి బొట్టుని తాగేసేందుకు స్నేహితులతో కలిసి క్యాంబెర్రా సిటీ వెళ్ళాడు అతుల్య. ఇక్కడ ఇండియాలో అతుల్య బాబు తదుపరి చిత్రం డేట్స్ కోసం దర్శకనిర్మాతలు, నిర్మాణసంస్థలు ఇంటిచుట్టూ తిరుగుతున్నారు. మొదటి సినిమాకు అన్నీ తానై దగ్గరుండి చూసుకున్న ఆనంద్ బాబు ఈసారి కథ తదితర విషయాల ఎంపికలో అతుల్యకు పూర్తి స్వేచ్చని ఇవ్వదలచాడు. స్టూడియో ఆఫీసు రూము బాల్కనీలో మేనేజర్ తో మాట్లాడుతూ సిగరెట్ వెలిగించాడు.
"సార్ రెండురోజులుగా దర్శకుడు రాం ఫోన్ చేస్తున్నాడు. ఒక్కసారి మిమ్మల్ని కలవాలంట. టైం ఇస్తారా సార్"
"రాం కు మనం టైం ఇచ్చుడు కాదు, మా గురువుగారిని ఇక్కడకు రమ్మను, రమ్మనడం కాదు, వెళ్లి దగ్గరుండి తీసుకుని రా. అలాగే ఒక ఐదుగురికి మంచి పార్టీ అరేంజ్ చెయ్.
టర్కీ కోడి, కుందేలు ఫ్రై చేపించు మా గురువుగారికి చాలా ఇష్టం, ప్రభాకర్ ని ఒక సిగరెట్ ప్యాకెట్ తెచ్చివ్వమని చెప్పి నువ్ వెళ్ళు" అన్నాడు.
సరిగ్గా రెండు సంవత్సరాల క్రితం ఎంతగానో కలవరపరిచిన ఒక సమస్యకు ఇంత పెద్ద బహుమతి దొరికింది.
ఆనంద్ బాబు సినిమా ఇండస్ట్రీకి మకుటం లేని మహారాజు. దాదాపు రెండు దశాబ్దాలుగా ఇండస్ట్రీ రికార్డులను తిరగరాసాడు. బాక్సాఫీస్ సూపర్ డూపర్ హిట్టులతో ఏలాడు. హీరోగానే కాకుండా స్టూడియోలు, రియల్ ఎస్టేట్, హోటల్స్, మాల్స్, థియేటర్లు, నిర్మాతగా దర్శకుడిగా ఎన్నో విజయాలనందుకున్నాడు.
ఎప్పుడైతే అతుల్య ఫారిన్ లో చదువు అయిపోబోతుంది, తరవాత అతుల్యని తనకన్నా గొప్ప స్థాయిలో నిలబెట్టాలి అనుకున్నాడో అప్పటినుండి తీవ్ర ఆందోళనకు గురయ్యాడు.
ఇండస్ట్రీలో ఉండే సమస్యలు ఒత్తిడిలు డబ్బు పేరు హోదా మోజులో పడి వ్యక్తిగత జీవితం పట్టించుకోకపోవడంతో అతుల్య వాళ్ళ అమ్మ ఆనంద్ బాబుని వదిలేసి వెళ్ళిపోయింది.
అమ్మ లేదు, నాన్న పట్టించుకోడు,
కొడుకుకి ఉన్న ఒంటరితనాన్ని డబ్బుతో కొనేసాడు ఆనంద్ బాబు.
కానీ ఇప్పుడు కొడుకులో సామర్ధ్యం లేకుండా ఆ డబ్బుతో కొడుకుకి హోదాను కొనిపెట్టలేదు అని తెలుసుకున్నాడు.
అలాగే అతుల్య చదువులో చూపించిన ప్రతిభ డిగ్రీలు మహా అయితే తనకున్న బిజినెస్ లు నడపడానికి పనికి వస్తాయి కానీ తన హోదాని పరువుని ముఖ్యంగా ఇండస్ట్రీలో తనకు ఉన్న ఇమేజ్ ని నిలబెట్టడానికి ఎందుకూ పనికిరాదని ఆనంద్ కి బాగా తెలుసు.
అత్యంత సన్నిహితులను, విశ్లేషకులను, కార్పొరేట్ గురూస్ ని సంప్రదించిన తరువాత ఎలాగైనా తన కొడుకుని హీరోగానే ఇదే ఇండస్ట్రీలో నిలబెట్టాలి అని నిర్ణయించుకున్నాడు. అలాగైతేనే తన హోదాతో పాటు ఇండస్ట్రీలో తన ఇమేజ్ తన పరువు నిలబడుతుంది అని గట్టి నమ్మకం.
ఆ ప్రయత్నంలోనే తన మాట మీద తన కొడుకు సినిమాలో నటించడానికి ఒప్పుకుంటాడని తెలిసినా తనకి ఏమాత్రం నటన రాదు, డ్యాన్స్ రాదు అనేది కచ్చితంగా తెలుసు. అదే విషయమై తన ఆప్త మిత్రుడు సినీ గురువు దర్శక దిగ్గజం బలరామ గారిని సంప్రదించాడు. నటన డాన్స్ తో పని లేకుండా సరైన కథ, మంచి దర్శకుడు, టాలెంటెడ్ టీమ్ ని తీసుకున్నప్పుడు అతుల్యని యాక్షన్ హీరోగా నిలబెట్టవచ్చును అని చెప్పాడు. మాటలు చెప్పడమే కాకుండా, తగ్గట్టుగా తన అనుభవాన్ని పరిచయాలను వాడి మంచి టీమ్ ని జతచేసి సినిమాని పట్టాలకెక్కించాడు. ఈ గొప్ప విజయాన్ని సొంతం చేశాడు.
అందుకే గురువుగారితో ఈ సంతోషాన్ని పంచుకోవడంతో పాటూ తన కొడుకికి ఇండస్ట్రీలో శాశ్వత దిశా నిర్దేశం చేయించాలి అని ప్లాన్ చేసాడు.
ఆహ్లాదకరమైన రూఫ్ గార్డెన్లో కూర్చుని మాటలు మొదలుపెట్టారు.
గురువుగారి పక్కన కూర్చుని "చూసారా బాబాయ్, అతుల్య గాడు ఇరగదీసాడు. నా ఇమేజ్ ని ఈ ఇండస్ట్రీలో కాపాడే మగాడు మళ్లీ నాకొడుకే" గర్వంతో ఊగిపోయాడు.
అవున్రా చూసాను. బాగా వచ్చింది సినిమా.
"బాబాయ్!! వాడు, ఆ డైరెక్టర్ రాం గాడు నా కొడుకుని ఇంట్రడ్యూస్ చెయ్ ఎన్ని పైసలు అయినా ఖర్చుకు వెనుకాడను అంటే ఏమన్నాడు బాబాయ్.. అతుల్య సినిమా ఇండస్ట్రీకి పనికిరాడు అన్నాడు కదా, ఇప్పుడు చూడు రెండు రోజుల నుండి ఫోన్ చేస్తున్నాడు. నేను జవాబు ఇవ్వట్లేదు అనుకోండి అది వేరే సంగతి."
"వాడి సంగతి వదిలేయ్ గానీ, ఒక్క సినిమాకే ఇంత గోడవేంటి ఆనంద్ బాబు. మనం ఉన్న శక్తిని అంతా కూడబలుక్కుని కిందా మీదా పడి ఒక్క సినిమా తీయడానికి వెంపర్లాడట్లేదు. మన ఉనికి ఇది, మన బిజినెస్ ఇది, మనం ఏలాల్సిన రాజ్యం ఇది.
నడమంత్రపు సిరి నరం మీద పుండు మనిషిని ఒక్కచోట ఉండనివ్వవన్నట్టు ఒక్కసారిగ వచ్చిన స్టార్ డం గురించి అతి చేయవద్దు. నీకు చెప్పేదేముంది, అయినా మనం ఇండస్ట్రీలో ఎందరిని చూడలేదు, రాత్రికిరాత్రి స్టార్ అయిన వాళ్ళు మరో రాత్రికిరాత్రే బిచానా ఎత్తేసిన వాళ్ళు. అందుచేత ఇంకో మూడు నాలుగు ప్రాజెక్టుల వరకు కథా రచయిత, దర్శకుడు, కెమరామేన్, ముఖ్యంగా స్టెంట్స్ మాస్టర్ ని మార్చకు లేదా దగ్గరుండి చూసుకో. నాతో ఫ్రీగా ఉన్నప్పుడు చర్చించు, అంతేగానీ ఒంటెద్దు పోకడకు పోతే ఈరోజున మన అతుల్య గాడికి వచ్చిన పేరే కాదు, నువ్ ఇన్నిరోజుల సంపాదించుకున్న ఇమేజ్ కూడా సంకనాకిపోతుంది!"
"సరే బాబాయ్ ఒక్కనిమిషం.."
"అరేయ్ ప్రభాకర్ బాబాయ్ కి కుందేలు ఫ్రై వడ్డించు, అలాగే వెళ్లి రెండు చల్లటి నీళ్ళ బాటిల్స్ పట్టుకుని రా.."
"హా.. బాబాయ్, అయితే అదే టీమ్ తో ఇంకో నాలుగు ప్రాజెక్ట్స్ ప్లాన్ చేయాలా?"
"ఇదే ఆనంద్, ఈ తొందర పాటే వద్దనేది, ఇప్పుడు మనోడు యాక్షన్ ప్రాజెక్టు హిట్ కొట్టగానే, ఇండస్ట్రీలో ఉన్న పెద్ద హీరోలందరూ యాక్షన్ సినిమాలే ప్లాన్ చేస్తారు, బుడ్డ కామెడీ హీరోలు పేరడీ సినిమాలు ప్లాన్ చేస్తారు.
చూడూ..! మన వాడి బలం ఎత్తు, దానికి తగ్గ బరువు, ఆకట్టుకునే దేహం. అంతే వాడికి డ్యాన్స్ రాదు. ఇప్పుడు నేర్పించి ప్రయోజనం లేదు. నటన కూడా రాదు. అది నేర్పించినా ఇంకో నాలుగయిదు సంవత్సరాలు పడుతుంది. అంచేత.
కెమెరా ఎప్పుడూ వాడి మొహం మీద ఉండకూడదు, షోల్డర్ బ్యాక్ యాంగిల్, సైడ్ యాంగిల్స్ ఉండాలి, ఫోకస్ ఎక్కువ వాడి బాడీ మీదనే ఉండాలి, ఎక్కువ శాతం సినిమాలో బనీన్స్, టీషర్ట్స్ లో కనిపించాలి. కథలో ఎమోషనల్ సీన్స్ ఉండకూడదు. ఆ జుట్టు ఎప్పుడూ ఇప్పుడున్నంతే ఉండేలా చూసుకోమను, చిన్నగా ఉండే హేయిర్ స్టైల్ వలన మొహంలో నటన స్పష్టంగా కనబడుతుంది. డూపుని పెట్టి తీసే యాక్షన్ సీన్లకు ఇబ్బంది.
కెమెరా మేకప్ డ్రెస్సింగ్ డైలాగ్స్ ముఖ్యం. సిక్స్ ప్యాక్స్ మార్షల్ ఆర్ట్స్ వాడి బలం.
ఎమోషనల్ సీన్స్ అస్సలు ఉండకూడదు. మొన్నటి టీమ్ లో ఎవరిని మార్చినా ఈ సూత్రాలు పాటిస్తే చాలు. వాడి స్టంట్స్ మాస్టర్ ని అస్సలు మార్చకు. అలాగే ఈ సినిమాలో బ్యాగ్రౌండ్ మ్యూజిక్ కొన్ని సీన్లలో తేలిపోయింది. ప్రేక్షకుణ్ణి కట్టి పడేసేలా ఉండాలి లేదా మనవాడి నటనను గమనిస్తాడు. వాణ్ణి అర్జెంటుగా మార్చేయండి. హిందీలో మొన్నేదో హర్రర్ సినిమాలో కొత్తగా ఓ కుర్రాడు చేసాడయ్యా. వాడి పేరు..
హ్మ్.. నా మేనేజర్ ని అడిగి చెప్తాలే. వాడితో బ్యాగ్రౌండ్ మ్యూజిక్ మాత్రం పెట్టుకో. నాలుగు పాటలుండలి, అందులో రెండు క్లబ్ సాంగ్స్, అవి విడిగా మన లోకల్ పెద్ద మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ తో చేయించుకో. పోస్టర్ మీద వీళ్ళ పెరు ఉండటం అసెట్.
ఇలా ఇవన్నీ చూసుకో బాబు. అతుల్య గాడికి ఏదీ వదిలేయకు, వాడికి ఇదేం తెలియదు.
వచ్చే సినిమా లాంఛింగ్ పోస్టర్ రిలీజ్ ఇలా ఏదో ఒక ఫంక్షన్ కి నన్ను పిలువు. అతుల్య ఏంట్రా మన తెలుగు సినిమా హీరోకి అలా సెట్ అవ్వదు. ఏదైనా ట్రెండీగా రెండు అక్షరాల పేరు పక్కన స్టార్ అని పెడదాం.
అరేయ్ ప్రభాకర్ ఇదంతా తీసేయ్ రా.
ఆనంద్ ఇక చాలు.,
మొన్నామధ్య అన్నమయ్య కీర్తనలు ప్లూట్లో వాయించిన CD పెట్టావు చూడు, అది పెట్టు కాసేపు."
అని కళ్ళద్దాలు తీసి పక్కన పెట్టి, కళ్ళమీద రుమాలు వేసుకుని అలా ఒరిగాడు.
పదిహేను రోజుల తరువాత కొత్త ప్రాజెక్టు మొదలైంది. ఆనంద్ బాబు, బలరాం గారు చెప్పిన మాటలు తూ.చ. తప్పకుండా పాటించాడు. మొదటి సినిమాలో యాక్షన్ సన్నివేశాల షూటింగ్ అప్పుడు ఇబ్బంది పడ్డాడని కమలాకర్ వెళ్లిపోవడం అతుల్యకి నచ్చలేదు. సెంటిమెంట్ గా కమలాకర్ ని మార్చలేడు. కానీ అతనితో సఖ్యత పొసగలేదు. అందునా సంపత్ అతుల్య బాబుతో సన్నిహితంగా ఉండటం చూసి, పూర్తిగా డూపుగా సంపత్ ని నియమించాడు కమలాకర్. దాంతో అతుల్య బాబు, సంపత్ ల మధ్యన సాన్నిహిత్యం మరింత పెరిగింది.
రెండవ సినిమా మూడవ సినిమా ఒకదాన్ని మించి మరొకటి బంపర్ హిట్స్ అయ్యాయి.
స్నేహితులతో ఆస్ట్రేలియా టూర్ వెళ్లి ప్రతీ సినిమా సక్సెస్ ని ఆస్వాదించడం పరిపాటి.
చిన్నప్పటి నుండీ అతుల్య ఎలాంటి వాడు, చదువుల్లో ఆటల్లో ఎలా ఉండేవాడో దగ్గర నుండి చూసిన అత్యంత సన్నిహిత మిత్రులు అతుల్యలో ఆ మార్పుని ఆ స్టార్ డం ని ఊహించలేకపోయారు.
"Great అతుల్య. కల్లో కూడా ఊహించని మలుపు.. గొప్ప సక్సెస్".
"అవునురా where is that soft boy Athulya, where is he now. He is mass action hero, amazing isn't it?"
"All credit goes to his father and stunts master Kamalakar sir".
"No raa.
మీరందరూ అనుకుంటున్నట్టు ఈ సక్సెస్ కమలాకర్ సర్ దో మా నాన్నగారిదో లేదా మరెవరిదో కాదు. ఇది డూప్ బాయ్ సంపత్ ది".
"What nonsense?, Production Boy is behind your success. No way??"
"Yes, మీరు ఊహించరు, నమ్మరు, ఎవరికీ తెలియదు. కానీ నేనేమి నటనాకౌశల్యంతో ప్రేక్షకుల మెప్పు పొందలేదు. యాక్షన్ హీరోగా మాస్ ప్రేక్షకులకు దగ్గర అయ్యాను.
నేను చేసే ప్రతీ యాక్షన్ సీన్ డూపుని పెట్టుకుని చేసిందే. నేను చేసిన ప్రతీ సీన్ కి డూప్ గా చేసింది ఆ సంపత్ గాడే. వాడే నేను చేయలేను అని నిరుత్సాహ పడిన ప్రతీసారి, నేను భయంతో చేయలేను అని మొండికేసిన ప్రతీసారి నన్ను ఒప్పించి, అంతకన్నా రీస్కు తను తీసుకుని, చేసి చూపించి, నాలో భయం పోగొట్టి, నాలో ధైర్యం, ఉత్సాహం నింపి నాతో సినిమా షాట్ కంప్లీట్ చేపించే వాడు.
షూటింగ్ మధ్య సమయాల్లో ప్రత్యేక శిక్షణ ఇచ్చి నాలో ఆత్మస్థైర్యం నింపేవాడు.
ప్రేక్షకులు స్టెంట్స్ నచ్చి ఈలలు కొడుతున్నారు.. పేపర్లు వేస్తున్నారు అంటే అదంతా వాడి గొప్పదనం. స్టెంట్ మాస్టర్ సీన్ చెప్పి చేపిస్తాడు అది వేరు కానీ నాలాంటి మృదు స్వభావి భయస్థుడు మాస్ హీరోగా ఎదగడం, యాక్షన్ హీరోగా నిలదొక్కుకోవడం వెనుక కచ్చితంగా సంపత్ చేసిన కృషి ఎంతైనా ఉన్నది".
"నాకు మా నాన్న కొండంత అండ ఉండటం మా నాన్న ఆల్రెడీ ఇండస్ట్రీలో తిరుగులేని సూపర్ స్టార్ అవ్వడం వలన నేను హీరో అవ్వగలిగాను. వాడు స్లమ్ లో పుట్టడం, వాళ్ల నాన్న చిన్నతనంలోనే చనిపోవడం, జీవితం అంతా పేదరికంలో మగ్గడం వలన వాడు బాయ్ గా మిగిలిపోయాడు. గమ్మతైన విషయం ఏంటంటే వాడు మొసంతో ఆశతో డబ్బులు సంపాదించే రకం కాదు. నేను ఎన్నిసార్లు ఆర్ధిక సహాయం చేయాలని చూసినా తిరస్కరించేవాడు. ఎప్పుడైనా హోటల్లో ఖరీదైన భోజనం తప్ప నాదగ్గర నుండి వాడు ఏదీ తీసుకోలేదు. నాకు ఇంత చేశాడని వాడు ఒప్పుకోడు. కేవలం డూప్ బాయ్ గా వాడి పని వాడు చేస్తున్నాడు అంటాడు.
నిజానికి నేను అనుభవిస్తున్న ఈ ఇమేజ్ కి డూప్ వాడు, వాడి అదృష్టానికి నైపుణ్యానికి వేసుకున్న ముసుగు నేను.
వాడు అసలైన స్టార్" అని మనసులో మదనపడుతున్న బాధనంతా స్నేహితుల ముందు వెళ్లగక్కేసాడు. పార్టీ మత్తులో మునిగిపోయాడు.
టాలీవుడ్, నేషనల్ డిస్ట్రిబ్యూషన్, ఓవర్సీస్, శాటిలైట్ రైట్స్ అన్నింటిలో రికార్డుల మోత.
ఒక సినిమాని మించిన యాక్షన్ సీన్స్ మరొక సినిమాలో. అతుల్యతో స్నేహం, ఆనంద్ బాబు మెచ్చుకోవడం, పలువురిలో గుర్తింపు రావడంతో మరింత ప్రమాదకర సన్నివేశాలు, ఒళ్ళు గగుర్పొడిచే పోరాటాలు రచించడం, డూపుగా చేయడం చేసేవాడు సంపత్.
ప్రతీ సినిమా యాక్షన్ థ్రిల్లర్ సినిమానే అయినప్పటికీ లొకేషన్స్ కానీ స్టెంట్స్ కానీ ప్రతీది ప్రత్యేకంగా శ్రద్ధ పెడుతూ ప్రేక్షకులు మూస ధోరణి అనుకోకుండా ఉండేందుకు టీమ్ మొత్తం చాలా కష్టపడేది.
అందులో భాగంగా తరువాతి సినిమా క్లైమాక్స్
పోరాట సన్నివేశాలు నేపాల్లోని అన్నపూర్ణ పర్వతం శిఖరం దగ్గర ప్లాన్ చేశారు. సంపత్ శిఖరం అంచుతో రిహార్సల్స్ చేస్తున్న సమయంలో పట్టు తప్పి లోయలో పడిపోయాడు.
★ ★ ★ ★
ఛిద్రమైన అవయవాలను ఒక తాడు దగ్గర పెట్టి రూపురేఖలు కనబడేటట్లు కుట్లు వేసి కట్లు కట్టి మొత్తం శరీరం బ్యాండేజ్ లతో నింపేసి శవపేటికలో పెట్టి ఇంటికి పంపించారు.
అప్పటికే సంపత్ వాళ్ళు ఉండే ఆడకట్టు పోరళ్ళు వార్తని వాళ్ళ అమ్మ చెవిలో వేశారు.
చెవులకు వినబడ్డా మనసుకి చేరలేదు. మనకు నచ్చనివి అన్నీ అబద్ధాలు అయితే ఎంత బాగుండు. తన ఆశ తన శ్వాస తన ఊపిరి తన నమ్మకం తన కొడుకే. తన బ్రతుకే తన కొడుకు. అలాంటి కొడుకే చనిపోయాడు అనే నిజాన్ని ఆ తల్లి ఎలా తీసుకుంటుంది, ఎలా ఒప్పుకుంటుంది, ఎలా భరిస్తుంది. పిడుగులాంటి వార్త రెండోసారి చెవిన పడ్డాక నమ్మలేని మాటలు మనసు ఓర్వలేని నిజాలు విని అయోమయ స్థితిలో కుప్పకూలిపోయింది. వార్త చెప్పిన వాడే కేకలు వేయడంతో చుట్టుపక్కల వారు వచ్చి మొహం మీద నీళ్లు చల్లి కొన్ని నీళ్లు గొంతులో పోశి దగ్గరికి అలుముకుంది పక్కింటి ఆవిడ.
"చెట్టంత కొడుకు, ఏళ్ళు నిండిన కొడుకుని పొగుట్టుకుని ఎట్టా బతుకుతావే వదినా" అంటూ రాగం తీసింది.
"ఆళ్ల మోకాలు ఎట్లుంటాయో తెలియకుండానే అమ్మానాయిన్నలను పోగొట్టుకున్నాను, కూలో నాలో చేసి బతుకుదాం కొడుకుని ఒక దారిలో పెడదాం అనుకున్న సమయంలో అర్దాంతరంగా మొగుడు కండ్లు మూశిండు, సదువు రాంకపోయినా తెలివితేటలతో ఏదో కట్టం జేసుకుంటా నాలుగు పైసలు సంపాదించుకుంట ఆడి కాళ్ళమీద ఆడు బతుకుతుండు అనుకుంటే ఇప్పుడు ఆ దేవుని గుళ్ళే మన్నువడ్డది. నా కొడుకుని ఎత్తుకపోయిండే.. దేవుడా నీకెట్ల నాయం అయితది రా.." అని బోరున ఏడుపునందుకున్నది.
వీధి వీధంతా వీరి గావు కేకలతో దద్దరిల్లి పోయింది. వార్త తెలిసి కొందరు, వీళ్ళ ఏడుపులు విని కొందరు మొత్తం వాకిలి నిండిపోయింది. మంచికుర్రాడు, తనపనేదో తను చేసుకుని వెళ్ళేవాడు, పెళ్లీడుకొచ్చిన యువకుడు చనిపోయాడు అని తెలుసుకున్న వీధిలోని వారంతా దుఃఖంలో మునిపోయారు.
అంబులెన్స్ రానే వచ్చింది. శవపేటిక దించి వాకిట్లో పెట్టి వెళ్లిపోయారు.
పెట్టెను చూసి కీకలు పెడుతూ ఏడుస్తున్న ఆతల్లిని ఓదార్చడం ఎవ్వరి తరం కావట్లేదు. అరుపులు కేకలు ఏడుపులు విషన్న వదనాలతో అక్కడి వాతావరణం వల్లకాడుని తలపిస్తుంది. ఒకరిని పట్టక ఒకరు ఏడుపునందుకుంటున్నారు.
"ఈ బతుకు అద్దు, ఊరూరా తిరుగుడు, ఏసాలేసుడు అద్దు.. ఇంకేదైన పని చేసుకుని బతుకుదాం.. అంటే నీ అయ్య ఇనకపాయే, నడమంత్రంలో కాలం జేసే. కూలి పని కాకపోతే నాలుగిండ్లల్లా పాచి పని చేసైనా నిన్ను ఎల్లకాలం సాదుతారా కొడుకా అని నెత్తీనోరు మొత్తుకున్నా ఇనకపోతివి. మీ అయ్య లెక్కనే ఎగురుడు దుంకుడు అంటివి నన్ను ఎటుగాని దాన్ని జేసీ దేవుని దగ్గరకు పోతివి. నాకు ఇగ దిక్కేది, నాకు బతికే ఆశేది " అనే ఆమె ఆర్తనాదాలు మిన్నంటాయి.
జరగండి జరగండి తప్పుకోండి తప్పుకోండి మాటల మధ్యన అందరూ నిశ్శబ్దంగా అయిపోయారు. నలుగురు బౌన్సర్ల మధ్యన విచార వదనంతో అయోమయం ఆ ఇంటివైపు వస్తున్నాడు అతుల్య. ఇంటి అరుగంచున పందిరి గుంజకు ఒరిగి నిలబడ్డ సంపతి దోస్తు నిదానంగా అడుగులు వేసి వంగి " అత్తా ఆ వచ్చేటాయనే అతుల్య బాబు, హీరో.. మన సంపత్ గాడు ఆయన సినిమాల్లోనే చేసేటోడు" అని గుసుగుస చెప్పాడు.
దుఃఖం, ఆవేశం ఆక్రోశంగా మారింది, ఆ తల్లి ఒక్కసారిగా లేచి, కొంగు అంచుతో కన్నీళ్లు మొహం తుడుచుకుని, తలవెంట్రుకలు శిఖముడుస్తూ ధనధన నాలుగు అడుగులు ఎదురెళ్లి శవపేటిక దగ్గరే అతుల్యని గల్లా పట్టుకుంది.
"చూడరా వాణ్ణి, అందరూ బాగానే ఉన్నారు, నా సంపత్ గాడే పోయిండు, నా కొడుకు నన్ను అన్యాయం చేసి పోయిండు, నా కొడుక్కి నాకు ఎన్నటికీ జమ చేయలేని అన్యాయం జరిగింది. అన్యాయం జరిగింది" గట్టి గట్టిగా అరుస్తూ అతుల్య మీద పడి ఏడుస్తుంది.
ఒక బౌన్సర్ నిదానంగా ఆమె చేయి పట్టి పక్కకు జరిపేప్రయత్నం చేయబోయాడు. ఆమెను తాకవద్దు అని కనుసైగలతో వారించాడు. మదినిండా దుఃఖం ఉప్పొంగుతుండగా ఎగిసిపడి వస్తున్న కన్నీళ్లను మాటలకు అడ్డం కానివ్వకుండా అదిమిపట్టి..
"వచ్చానురా సంపత్, మీ ఇంటికి వచ్చానురా, అమ్మను చూసానురా.. మీ ఇంటికి నిజంగా వచ్చానురా.. ఎన్నిసార్లు అడిగావురా.. మా ఇంటికి రావాలి సార్, మా అమ్మని కలవాలి సార్ అని.. వచ్చాను చూడరా అని భోరున ఏడుపునందుకుని పెట్టెమీద ఒక చేయి వేసి ఒక చేత్తో ఆ తల్లి కాళ్ళను పట్టుకుని ఆమె పాదాలపై తల ఆనించాడు.
బోరున విలపిస్తున్న ఆ తల్లి నిశ్చేష్టురాలయ్యింది. అతుల్యని లేపలేదు. తనే అక్కడే కుప్పకూలింది.
"అమ్మా.. అమ్మా.. ఎప్పుడూ చెప్పేవాడమ్మా.. ఎప్పుడూ మీ గురించే చెప్పేవాడమ్మా.. వాడి లోకం అంతా మీ చుట్టూనే అమ్మ. అమ్మని బాగా చూసుకోవాలి, నాన్న లేడు,
ఈ సమాజం మమ్మల్ని మనుషులుగా గుర్తించలేదు సార్, పెద్ద ఇల్లు కట్టాలి, జీవితంలో గౌరవంగా స్థిరపడాలి అని ఎప్పుడూ నాతో చెప్తుండేవాడమ్మా..
అమ్మ ప్రేమ ఎలా ఉంటుంది, తల్లీ-కొడుకుల మధ్య ప్రేమానురాగాలు ఎలా ఉంటాయి.
అమ్మానాన్న పిల్లలు కుటుంబం ఆప్యాయతలు ఎలా ఉంటాయి అనేది నాకు తన ద్వారానే తెలిశాయి అమ్మా.
నీ కొడుకుని చంపిన దోషిగా నన్ను ఒక మనిషిగా కూడా గుర్తుంచవు కావచ్చు అమ్మా,
కానీ నా తుది శ్వాస ఉన్నంత వరకూ నేను నా మనసులో నిన్ను తల్లిగా గౌరవిస్తూనే ఉంటాను అమ్మా..
నా చిన్నతనంలోనే నా తల్లి చనిపోయింది. నాకు అమ్మ ఎలా ఉంటుందో, ఆ ప్రేమ, ఆ స్పర్శ ఆ బంధం ఏదీ తెలియదు. అనుబంధాలు అనురాగలు ఇవేవీ తెలియకుండానే పెరిగాను. సంపత్ నా దగ్గర పనిచేసే వ్యక్తి కాదు, నా ఆత్మీయ మిత్రుడు, దేవుడిచ్చిన సోదరుడు అనుకున్నాను అమ్మా.."
అంటూ మాటలు రాక ఆవేదనను చెప్పలేక తన సోల్ మేట్ ని కోల్పోయిన దుఃఖాన్ని దిగమింగలేక వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ ఆ తల్లి పదాల దగ్గర నేలపై తన తలను బాదుకుంటున్నాడు. గుండెలను బాదుకుంటూ ఆవేదనని వెళ్లగక్కుతున్నాడు.
"ఏడవకు నాన్న!, వాడికి అలా రాసిపెట్టి ఉంది,
అంతే తెచ్చుకున్నాడు ఆ భగవంతుని దగ్గర నుండి ఏడవకు" అని దగ్గరకు తీసుకుంది ఆ తల్లి.
భుజంపై చేయివేసి నిదానంగా అతుల్యని పిలిచాడు సెక్యూరిటీ గార్డు.
కళ్ళు తుడుచుకుంటూ పైకి లేచి వెనక్కి తిరిగి చూసే సరికి వార్త పత్రికా, టీవీ ఛానెల్స్ ప్రతినిధులు ఉన్నారు.
"దయచేసి ఇక్కడ వాతావరణం డిస్టర్బ్ చేయకండి. నేను రేపు మీతో ప్రెస్ మీట్ లో మాట్లాడతాను. ఒక్కటి మాత్రం చెప్తాను
చనిపోయింది ఒక స్టెంట్ బాయ్ కాదు.
నేను మీ అందరికి స్టార్ ని. కానీ నా సూపర్ స్టార్ మాత్రం సంపత్.
నేను అతని 'అభిమాని'ని" అని ముగించాడు.
బోనాలనాడు ఊరందరితో కలిసి చూడటం ఇష్టం లేని పెద్దింది మహిళలు అదే మాట దొరసానితో చెప్పారు. వెంటనే అదే రాత్రి గడీల దొమ్మరాట పెట్టాలి అని దొరసాని కోరడంతో మసకచీకటి పడుతుండగ పాలేరుని పంపించి దొర కబురుచేశాడు.
సంపత్ వాళ్ళ నాన్న సంపత్ ని పట్టుకుని పరుగున వెళ్లి దొరను కలిసిండు.
"ఏం రా మీరిద్దరే అచ్చింరు, ఇద్దరే ఎగురుతే సూడాల్నారా మేము."
"బాంచెన్ దొర, ఇప్పుడేం ఆట దొర. నాలుగు రోజులు పోయినంక ఆడమంటిరి కదా."
"అవునురా అన్నాను.. అయితే ఇప్పుడు పిలిస్తే చెయ్యరారా? అమ్మగారు ముచ్చట పడుతుంది ఆడండిరా, అందరికీ బువ్వ ఏర్పాట్లు చేయిస్తా లేరా"
"ఇప్పుడు ఆడటం మాతోని కాదు, నీ బాంచెన్ దొర కాల్మొక్తం".
మరచెంబుని మొహం మీదికి ఇసిరికొట్టి పడకకుర్చీల కెళ్ళి సర్రున లేచి నిలబడి "ముండాకొడుక! నువ్ చెప్పినట్టు ఇని, నువ్ చేసినప్పుడు చూడాల్నారా.. దొరసాని అమ్మ అడిగింది అని చెప్పినంక నా గడీల అడుగుపట్టి నా ఎదురుంగ నిలబడి నాకు కాదు అని చెప్పే రుబాబు ఏందిర.?" గదమాయించాడు దొర.
"దొరా దొరా.. మీ మోచేతి నీళ్లు తాగేటోళ్లం, మీకు ఎదురుచెప్పి ఈ సుట్టుపక్కల ఊళ్ళల్ల దొమ్మరి ఆట ఆడగలమా బాంచెన్,
ఊళ్లే ఆట పెట్టుకోమన్నారు, అలాగే నాలుగు రోజుల తిరం దొరికింది అని ఫూటుగా సారా తాగి పన్నా దొర. పొల్లగాండ్లు కూడా కడుపునిండా తిని మాఘిపొద్దు గుడిసెల గువ్వ పిల్లలోలే ఒదిగి పన్నరు. ఇప్పుడు చేయలేరు దొర. రేపు పొద్దున సూరీడు మీ ఆకిలి తొక్కకముందే మేం ఆట షురువు చేత్తం.. ఒక్కరాత్రి ఒగ్గేయ్యరాదు దొర. నువ్ దేవుని లెక్క మాకు."
"ఛల్ మల్లదేమాట. ఏందిరా నీ సోది. నువ్ చెప్తే నేను ఇనాల్నారా బాడకావ్" అని ఆకాశమంత ఎత్తు లేచి ఉరిమే చూపులతో పండ్లు కొరికాడు.
ఇక ఆట పెట్టకుండా తప్పించిలుకోలేం అని మోకాళ్ళ మీదకు వంగి సంపత్ తో.. "ఇక్కడ జరిగింది చెప్పి ఉన్నదున్నట్టు అందరినీ తాళ్ళు పైపులు సామాను పట్టుకురమ్మని" చెవిలో చెప్పాడు.
పావుగంట గడిచేలోపు ఆట సరంజామా మనుషులతో గడీలకు వచ్చిండు సంపత్.
తాగిన మైకంలోనే అటూ ఇటూ సొలుగుతూ పైపులు తాళ్ళు కడుతున్నాడు సంపత్ వాళ్ళ నాన్న.
కన్నంటుకునే నిద్రలోంచి లేపుకరావడంతో మనసునపట్టనట్టు చేయబుద్ధి కాకా ఎలాగోలా మొదలుపెట్టారు మిగతావాళ్ళు కూడా..
చలిపెడుతుందని చినిగిపోయిన బొంతను నెత్తిమీద వేసుకుని తబల కొడుతుంది సంపత్ వాళ్ళ అమ్మ. అటీటుజేసీ నాలుగైదు రకాల గారడీలు చేసి అయిపోయింది అనిపించారు పిల్లలు, సంపత్.
ఆట ఆసాంతం తన వాక్చాతుర్యంతో వీక్షకులను మంత్రముగ్దులను చేసి జనాల దృష్టిని కేవలం ఆటవైపు ఆకర్షించేలా చేయడం, ఒక్కొక్క గారడీ ఆటను పరిచయం చేయడం, జానాల మొహాలు ఎలా ఉన్నాయి ఎప్పుడు పైసలు అడగాలి లాంటివి సంపత్ వాళ్ళ నాన్న చూసుకుంటాడు.
చివరకు ముగించే ముందు మాత్రం ఒక పొడుగాటి సన్నని చువ్వతో తను ఒక స్కిట్ చేసి ఆటని ముగిస్తాడు.
పది పన్నెండు ఫీట్ల పొడవున్న ఓ మోస్తరు లావు ఉండే రాడ్డు ఒకకొనని భూమిపై ఒక దగ్గర పెట్టి, రెండవ కొన గొంతు గుటకవేసే క్రింద ఉండే సొట్టపడే ప్రాంతంలో అదిమిపట్టి రాడ్డుని బెండ్ చేసి జనాల చప్పట్లనడుమ ఆటని ముగిస్తాడు.
అచ్చంగా అలాగే చేయడం కోసం రాడ్డుని వాకిట్లో ఉండే ఒక పోట్రాయికి ఆనించి గొంతు సొట్టలో పెట్టి బలంగా నొక్కాడు. రాడ్డు బెండ్ కాలేదు, ఉన్నఫలంగా బలం అంతా తీసుకుని నొక్కడం వలన దాదాపు రెండు ఫీట్లు రాడ్డు గొంతులోనుండి దిగి బయటకు వెళ్ళింది. కంఘు కంగు మని దగ్గు.. దగ్గిన ప్రతీసారి చెంబెడు చెంబెడు రక్తం కుమ్మరిస్తున్నటుగా ఎదురుగా పడుతుంది.
ఏం జరిగిందో అని షాక్ లో నుండి తేరుకుని అతని దగ్గరకు పరిగెత్తే ఆ కొన్ని సెకన్లలోనే రక్తపుమడుగు.. చిమ్మించిపోస్తూనే ఉంది రక్తపు ధార.."
ఎప్పుడు తండ్రిని మనసారా తలచుకున్నా కళ్ళముందు మెదులుతుంది ఆ సన్నివేశం. బాధ, నిరాశ, నిస్పృహ నిండిన హృదయంతో భారంగా అడుగులు వేస్తూ క్యాంపులో కలిసాడు సంపత్.
■ ■ ■ ■ ■
తన తొలి చిత్రమే రికార్డుల మోతతో అందించిన గెలుపు మత్తు చివరి బొట్టుని తాగేసేందుకు స్నేహితులతో కలిసి క్యాంబెర్రా సిటీ వెళ్ళాడు అతుల్య. ఇక్కడ ఇండియాలో అతుల్య బాబు తదుపరి చిత్రం డేట్స్ కోసం దర్శకనిర్మాతలు, నిర్మాణసంస్థలు ఇంటిచుట్టూ తిరుగుతున్నారు. మొదటి సినిమాకు అన్నీ తానై దగ్గరుండి చూసుకున్న ఆనంద్ బాబు ఈసారి కథ తదితర విషయాల ఎంపికలో అతుల్యకు పూర్తి స్వేచ్చని ఇవ్వదలచాడు. స్టూడియో ఆఫీసు రూము బాల్కనీలో మేనేజర్ తో మాట్లాడుతూ సిగరెట్ వెలిగించాడు.
"సార్ రెండురోజులుగా దర్శకుడు రాం ఫోన్ చేస్తున్నాడు. ఒక్కసారి మిమ్మల్ని కలవాలంట. టైం ఇస్తారా సార్"
"రాం కు మనం టైం ఇచ్చుడు కాదు, మా గురువుగారిని ఇక్కడకు రమ్మను, రమ్మనడం కాదు, వెళ్లి దగ్గరుండి తీసుకుని రా. అలాగే ఒక ఐదుగురికి మంచి పార్టీ అరేంజ్ చెయ్.
టర్కీ కోడి, కుందేలు ఫ్రై చేపించు మా గురువుగారికి చాలా ఇష్టం, ప్రభాకర్ ని ఒక సిగరెట్ ప్యాకెట్ తెచ్చివ్వమని చెప్పి నువ్ వెళ్ళు" అన్నాడు.
సరిగ్గా రెండు సంవత్సరాల క్రితం ఎంతగానో కలవరపరిచిన ఒక సమస్యకు ఇంత పెద్ద బహుమతి దొరికింది.
ఆనంద్ బాబు సినిమా ఇండస్ట్రీకి మకుటం లేని మహారాజు. దాదాపు రెండు దశాబ్దాలుగా ఇండస్ట్రీ రికార్డులను తిరగరాసాడు. బాక్సాఫీస్ సూపర్ డూపర్ హిట్టులతో ఏలాడు. హీరోగానే కాకుండా స్టూడియోలు, రియల్ ఎస్టేట్, హోటల్స్, మాల్స్, థియేటర్లు, నిర్మాతగా దర్శకుడిగా ఎన్నో విజయాలనందుకున్నాడు.
ఎప్పుడైతే అతుల్య ఫారిన్ లో చదువు అయిపోబోతుంది, తరవాత అతుల్యని తనకన్నా గొప్ప స్థాయిలో నిలబెట్టాలి అనుకున్నాడో అప్పటినుండి తీవ్ర ఆందోళనకు గురయ్యాడు.
ఇండస్ట్రీలో ఉండే సమస్యలు ఒత్తిడిలు డబ్బు పేరు హోదా మోజులో పడి వ్యక్తిగత జీవితం పట్టించుకోకపోవడంతో అతుల్య వాళ్ళ అమ్మ ఆనంద్ బాబుని వదిలేసి వెళ్ళిపోయింది.
అమ్మ లేదు, నాన్న పట్టించుకోడు,
కొడుకుకి ఉన్న ఒంటరితనాన్ని డబ్బుతో కొనేసాడు ఆనంద్ బాబు.
కానీ ఇప్పుడు కొడుకులో సామర్ధ్యం లేకుండా ఆ డబ్బుతో కొడుకుకి హోదాను కొనిపెట్టలేదు అని తెలుసుకున్నాడు.
అలాగే అతుల్య చదువులో చూపించిన ప్రతిభ డిగ్రీలు మహా అయితే తనకున్న బిజినెస్ లు నడపడానికి పనికి వస్తాయి కానీ తన హోదాని పరువుని ముఖ్యంగా ఇండస్ట్రీలో తనకు ఉన్న ఇమేజ్ ని నిలబెట్టడానికి ఎందుకూ పనికిరాదని ఆనంద్ కి బాగా తెలుసు.
అత్యంత సన్నిహితులను, విశ్లేషకులను, కార్పొరేట్ గురూస్ ని సంప్రదించిన తరువాత ఎలాగైనా తన కొడుకుని హీరోగానే ఇదే ఇండస్ట్రీలో నిలబెట్టాలి అని నిర్ణయించుకున్నాడు. అలాగైతేనే తన హోదాతో పాటు ఇండస్ట్రీలో తన ఇమేజ్ తన పరువు నిలబడుతుంది అని గట్టి నమ్మకం.
ఆ ప్రయత్నంలోనే తన మాట మీద తన కొడుకు సినిమాలో నటించడానికి ఒప్పుకుంటాడని తెలిసినా తనకి ఏమాత్రం నటన రాదు, డ్యాన్స్ రాదు అనేది కచ్చితంగా తెలుసు. అదే విషయమై తన ఆప్త మిత్రుడు సినీ గురువు దర్శక దిగ్గజం బలరామ గారిని సంప్రదించాడు. నటన డాన్స్ తో పని లేకుండా సరైన కథ, మంచి దర్శకుడు, టాలెంటెడ్ టీమ్ ని తీసుకున్నప్పుడు అతుల్యని యాక్షన్ హీరోగా నిలబెట్టవచ్చును అని చెప్పాడు. మాటలు చెప్పడమే కాకుండా, తగ్గట్టుగా తన అనుభవాన్ని పరిచయాలను వాడి మంచి టీమ్ ని జతచేసి సినిమాని పట్టాలకెక్కించాడు. ఈ గొప్ప విజయాన్ని సొంతం చేశాడు.
అందుకే గురువుగారితో ఈ సంతోషాన్ని పంచుకోవడంతో పాటూ తన కొడుకికి ఇండస్ట్రీలో శాశ్వత దిశా నిర్దేశం చేయించాలి అని ప్లాన్ చేసాడు.
ఆహ్లాదకరమైన రూఫ్ గార్డెన్లో కూర్చుని మాటలు మొదలుపెట్టారు.
గురువుగారి పక్కన కూర్చుని "చూసారా బాబాయ్, అతుల్య గాడు ఇరగదీసాడు. నా ఇమేజ్ ని ఈ ఇండస్ట్రీలో కాపాడే మగాడు మళ్లీ నాకొడుకే" గర్వంతో ఊగిపోయాడు.
అవున్రా చూసాను. బాగా వచ్చింది సినిమా.
"బాబాయ్!! వాడు, ఆ డైరెక్టర్ రాం గాడు నా కొడుకుని ఇంట్రడ్యూస్ చెయ్ ఎన్ని పైసలు అయినా ఖర్చుకు వెనుకాడను అంటే ఏమన్నాడు బాబాయ్.. అతుల్య సినిమా ఇండస్ట్రీకి పనికిరాడు అన్నాడు కదా, ఇప్పుడు చూడు రెండు రోజుల నుండి ఫోన్ చేస్తున్నాడు. నేను జవాబు ఇవ్వట్లేదు అనుకోండి అది వేరే సంగతి."
"వాడి సంగతి వదిలేయ్ గానీ, ఒక్క సినిమాకే ఇంత గోడవేంటి ఆనంద్ బాబు. మనం ఉన్న శక్తిని అంతా కూడబలుక్కుని కిందా మీదా పడి ఒక్క సినిమా తీయడానికి వెంపర్లాడట్లేదు. మన ఉనికి ఇది, మన బిజినెస్ ఇది, మనం ఏలాల్సిన రాజ్యం ఇది.
నడమంత్రపు సిరి నరం మీద పుండు మనిషిని ఒక్కచోట ఉండనివ్వవన్నట్టు ఒక్కసారిగ వచ్చిన స్టార్ డం గురించి అతి చేయవద్దు. నీకు చెప్పేదేముంది, అయినా మనం ఇండస్ట్రీలో ఎందరిని చూడలేదు, రాత్రికిరాత్రి స్టార్ అయిన వాళ్ళు మరో రాత్రికిరాత్రే బిచానా ఎత్తేసిన వాళ్ళు. అందుచేత ఇంకో మూడు నాలుగు ప్రాజెక్టుల వరకు కథా రచయిత, దర్శకుడు, కెమరామేన్, ముఖ్యంగా స్టెంట్స్ మాస్టర్ ని మార్చకు లేదా దగ్గరుండి చూసుకో. నాతో ఫ్రీగా ఉన్నప్పుడు చర్చించు, అంతేగానీ ఒంటెద్దు పోకడకు పోతే ఈరోజున మన అతుల్య గాడికి వచ్చిన పేరే కాదు, నువ్ ఇన్నిరోజుల సంపాదించుకున్న ఇమేజ్ కూడా సంకనాకిపోతుంది!"
"సరే బాబాయ్ ఒక్కనిమిషం.."
"అరేయ్ ప్రభాకర్ బాబాయ్ కి కుందేలు ఫ్రై వడ్డించు, అలాగే వెళ్లి రెండు చల్లటి నీళ్ళ బాటిల్స్ పట్టుకుని రా.."
"హా.. బాబాయ్, అయితే అదే టీమ్ తో ఇంకో నాలుగు ప్రాజెక్ట్స్ ప్లాన్ చేయాలా?"
"ఇదే ఆనంద్, ఈ తొందర పాటే వద్దనేది, ఇప్పుడు మనోడు యాక్షన్ ప్రాజెక్టు హిట్ కొట్టగానే, ఇండస్ట్రీలో ఉన్న పెద్ద హీరోలందరూ యాక్షన్ సినిమాలే ప్లాన్ చేస్తారు, బుడ్డ కామెడీ హీరోలు పేరడీ సినిమాలు ప్లాన్ చేస్తారు.
చూడూ..! మన వాడి బలం ఎత్తు, దానికి తగ్గ బరువు, ఆకట్టుకునే దేహం. అంతే వాడికి డ్యాన్స్ రాదు. ఇప్పుడు నేర్పించి ప్రయోజనం లేదు. నటన కూడా రాదు. అది నేర్పించినా ఇంకో నాలుగయిదు సంవత్సరాలు పడుతుంది. అంచేత.
కెమెరా ఎప్పుడూ వాడి మొహం మీద ఉండకూడదు, షోల్డర్ బ్యాక్ యాంగిల్, సైడ్ యాంగిల్స్ ఉండాలి, ఫోకస్ ఎక్కువ వాడి బాడీ మీదనే ఉండాలి, ఎక్కువ శాతం సినిమాలో బనీన్స్, టీషర్ట్స్ లో కనిపించాలి. కథలో ఎమోషనల్ సీన్స్ ఉండకూడదు. ఆ జుట్టు ఎప్పుడూ ఇప్పుడున్నంతే ఉండేలా చూసుకోమను, చిన్నగా ఉండే హేయిర్ స్టైల్ వలన మొహంలో నటన స్పష్టంగా కనబడుతుంది. డూపుని పెట్టి తీసే యాక్షన్ సీన్లకు ఇబ్బంది.
కెమెరా మేకప్ డ్రెస్సింగ్ డైలాగ్స్ ముఖ్యం. సిక్స్ ప్యాక్స్ మార్షల్ ఆర్ట్స్ వాడి బలం.
ఎమోషనల్ సీన్స్ అస్సలు ఉండకూడదు. మొన్నటి టీమ్ లో ఎవరిని మార్చినా ఈ సూత్రాలు పాటిస్తే చాలు. వాడి స్టంట్స్ మాస్టర్ ని అస్సలు మార్చకు. అలాగే ఈ సినిమాలో బ్యాగ్రౌండ్ మ్యూజిక్ కొన్ని సీన్లలో తేలిపోయింది. ప్రేక్షకుణ్ణి కట్టి పడేసేలా ఉండాలి లేదా మనవాడి నటనను గమనిస్తాడు. వాణ్ణి అర్జెంటుగా మార్చేయండి. హిందీలో మొన్నేదో హర్రర్ సినిమాలో కొత్తగా ఓ కుర్రాడు చేసాడయ్యా. వాడి పేరు..
హ్మ్.. నా మేనేజర్ ని అడిగి చెప్తాలే. వాడితో బ్యాగ్రౌండ్ మ్యూజిక్ మాత్రం పెట్టుకో. నాలుగు పాటలుండలి, అందులో రెండు క్లబ్ సాంగ్స్, అవి విడిగా మన లోకల్ పెద్ద మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ తో చేయించుకో. పోస్టర్ మీద వీళ్ళ పెరు ఉండటం అసెట్.
ఇలా ఇవన్నీ చూసుకో బాబు. అతుల్య గాడికి ఏదీ వదిలేయకు, వాడికి ఇదేం తెలియదు.
వచ్చే సినిమా లాంఛింగ్ పోస్టర్ రిలీజ్ ఇలా ఏదో ఒక ఫంక్షన్ కి నన్ను పిలువు. అతుల్య ఏంట్రా మన తెలుగు సినిమా హీరోకి అలా సెట్ అవ్వదు. ఏదైనా ట్రెండీగా రెండు అక్షరాల పేరు పక్కన స్టార్ అని పెడదాం.
అరేయ్ ప్రభాకర్ ఇదంతా తీసేయ్ రా.
ఆనంద్ ఇక చాలు.,
మొన్నామధ్య అన్నమయ్య కీర్తనలు ప్లూట్లో వాయించిన CD పెట్టావు చూడు, అది పెట్టు కాసేపు."
అని కళ్ళద్దాలు తీసి పక్కన పెట్టి, కళ్ళమీద రుమాలు వేసుకుని అలా ఒరిగాడు.
పదిహేను రోజుల తరువాత కొత్త ప్రాజెక్టు మొదలైంది. ఆనంద్ బాబు, బలరాం గారు చెప్పిన మాటలు తూ.చ. తప్పకుండా పాటించాడు. మొదటి సినిమాలో యాక్షన్ సన్నివేశాల షూటింగ్ అప్పుడు ఇబ్బంది పడ్డాడని కమలాకర్ వెళ్లిపోవడం అతుల్యకి నచ్చలేదు. సెంటిమెంట్ గా కమలాకర్ ని మార్చలేడు. కానీ అతనితో సఖ్యత పొసగలేదు. అందునా సంపత్ అతుల్య బాబుతో సన్నిహితంగా ఉండటం చూసి, పూర్తిగా డూపుగా సంపత్ ని నియమించాడు కమలాకర్. దాంతో అతుల్య బాబు, సంపత్ ల మధ్యన సాన్నిహిత్యం మరింత పెరిగింది.
రెండవ సినిమా మూడవ సినిమా ఒకదాన్ని మించి మరొకటి బంపర్ హిట్స్ అయ్యాయి.
స్నేహితులతో ఆస్ట్రేలియా టూర్ వెళ్లి ప్రతీ సినిమా సక్సెస్ ని ఆస్వాదించడం పరిపాటి.
చిన్నప్పటి నుండీ అతుల్య ఎలాంటి వాడు, చదువుల్లో ఆటల్లో ఎలా ఉండేవాడో దగ్గర నుండి చూసిన అత్యంత సన్నిహిత మిత్రులు అతుల్యలో ఆ మార్పుని ఆ స్టార్ డం ని ఊహించలేకపోయారు.
"Great అతుల్య. కల్లో కూడా ఊహించని మలుపు.. గొప్ప సక్సెస్".
"అవునురా where is that soft boy Athulya, where is he now. He is mass action hero, amazing isn't it?"
"All credit goes to his father and stunts master Kamalakar sir".
"No raa.
మీరందరూ అనుకుంటున్నట్టు ఈ సక్సెస్ కమలాకర్ సర్ దో మా నాన్నగారిదో లేదా మరెవరిదో కాదు. ఇది డూప్ బాయ్ సంపత్ ది".
"What nonsense?, Production Boy is behind your success. No way??"
"Yes, మీరు ఊహించరు, నమ్మరు, ఎవరికీ తెలియదు. కానీ నేనేమి నటనాకౌశల్యంతో ప్రేక్షకుల మెప్పు పొందలేదు. యాక్షన్ హీరోగా మాస్ ప్రేక్షకులకు దగ్గర అయ్యాను.
నేను చేసే ప్రతీ యాక్షన్ సీన్ డూపుని పెట్టుకుని చేసిందే. నేను చేసిన ప్రతీ సీన్ కి డూప్ గా చేసింది ఆ సంపత్ గాడే. వాడే నేను చేయలేను అని నిరుత్సాహ పడిన ప్రతీసారి, నేను భయంతో చేయలేను అని మొండికేసిన ప్రతీసారి నన్ను ఒప్పించి, అంతకన్నా రీస్కు తను తీసుకుని, చేసి చూపించి, నాలో భయం పోగొట్టి, నాలో ధైర్యం, ఉత్సాహం నింపి నాతో సినిమా షాట్ కంప్లీట్ చేపించే వాడు.
షూటింగ్ మధ్య సమయాల్లో ప్రత్యేక శిక్షణ ఇచ్చి నాలో ఆత్మస్థైర్యం నింపేవాడు.
ప్రేక్షకులు స్టెంట్స్ నచ్చి ఈలలు కొడుతున్నారు.. పేపర్లు వేస్తున్నారు అంటే అదంతా వాడి గొప్పదనం. స్టెంట్ మాస్టర్ సీన్ చెప్పి చేపిస్తాడు అది వేరు కానీ నాలాంటి మృదు స్వభావి భయస్థుడు మాస్ హీరోగా ఎదగడం, యాక్షన్ హీరోగా నిలదొక్కుకోవడం వెనుక కచ్చితంగా సంపత్ చేసిన కృషి ఎంతైనా ఉన్నది".
"నాకు మా నాన్న కొండంత అండ ఉండటం మా నాన్న ఆల్రెడీ ఇండస్ట్రీలో తిరుగులేని సూపర్ స్టార్ అవ్వడం వలన నేను హీరో అవ్వగలిగాను. వాడు స్లమ్ లో పుట్టడం, వాళ్ల నాన్న చిన్నతనంలోనే చనిపోవడం, జీవితం అంతా పేదరికంలో మగ్గడం వలన వాడు బాయ్ గా మిగిలిపోయాడు. గమ్మతైన విషయం ఏంటంటే వాడు మొసంతో ఆశతో డబ్బులు సంపాదించే రకం కాదు. నేను ఎన్నిసార్లు ఆర్ధిక సహాయం చేయాలని చూసినా తిరస్కరించేవాడు. ఎప్పుడైనా హోటల్లో ఖరీదైన భోజనం తప్ప నాదగ్గర నుండి వాడు ఏదీ తీసుకోలేదు. నాకు ఇంత చేశాడని వాడు ఒప్పుకోడు. కేవలం డూప్ బాయ్ గా వాడి పని వాడు చేస్తున్నాడు అంటాడు.
నిజానికి నేను అనుభవిస్తున్న ఈ ఇమేజ్ కి డూప్ వాడు, వాడి అదృష్టానికి నైపుణ్యానికి వేసుకున్న ముసుగు నేను.
వాడు అసలైన స్టార్" అని మనసులో మదనపడుతున్న బాధనంతా స్నేహితుల ముందు వెళ్లగక్కేసాడు. పార్టీ మత్తులో మునిగిపోయాడు.
టాలీవుడ్, నేషనల్ డిస్ట్రిబ్యూషన్, ఓవర్సీస్, శాటిలైట్ రైట్స్ అన్నింటిలో రికార్డుల మోత.
ఒక సినిమాని మించిన యాక్షన్ సీన్స్ మరొక సినిమాలో. అతుల్యతో స్నేహం, ఆనంద్ బాబు మెచ్చుకోవడం, పలువురిలో గుర్తింపు రావడంతో మరింత ప్రమాదకర సన్నివేశాలు, ఒళ్ళు గగుర్పొడిచే పోరాటాలు రచించడం, డూపుగా చేయడం చేసేవాడు సంపత్.
ప్రతీ సినిమా యాక్షన్ థ్రిల్లర్ సినిమానే అయినప్పటికీ లొకేషన్స్ కానీ స్టెంట్స్ కానీ ప్రతీది ప్రత్యేకంగా శ్రద్ధ పెడుతూ ప్రేక్షకులు మూస ధోరణి అనుకోకుండా ఉండేందుకు టీమ్ మొత్తం చాలా కష్టపడేది.
అందులో భాగంగా తరువాతి సినిమా క్లైమాక్స్
పోరాట సన్నివేశాలు నేపాల్లోని అన్నపూర్ణ పర్వతం శిఖరం దగ్గర ప్లాన్ చేశారు. సంపత్ శిఖరం అంచుతో రిహార్సల్స్ చేస్తున్న సమయంలో పట్టు తప్పి లోయలో పడిపోయాడు.
★ ★ ★ ★
ఛిద్రమైన అవయవాలను ఒక తాడు దగ్గర పెట్టి రూపురేఖలు కనబడేటట్లు కుట్లు వేసి కట్లు కట్టి మొత్తం శరీరం బ్యాండేజ్ లతో నింపేసి శవపేటికలో పెట్టి ఇంటికి పంపించారు.
అప్పటికే సంపత్ వాళ్ళు ఉండే ఆడకట్టు పోరళ్ళు వార్తని వాళ్ళ అమ్మ చెవిలో వేశారు.
చెవులకు వినబడ్డా మనసుకి చేరలేదు. మనకు నచ్చనివి అన్నీ అబద్ధాలు అయితే ఎంత బాగుండు. తన ఆశ తన శ్వాస తన ఊపిరి తన నమ్మకం తన కొడుకే. తన బ్రతుకే తన కొడుకు. అలాంటి కొడుకే చనిపోయాడు అనే నిజాన్ని ఆ తల్లి ఎలా తీసుకుంటుంది, ఎలా ఒప్పుకుంటుంది, ఎలా భరిస్తుంది. పిడుగులాంటి వార్త రెండోసారి చెవిన పడ్డాక నమ్మలేని మాటలు మనసు ఓర్వలేని నిజాలు విని అయోమయ స్థితిలో కుప్పకూలిపోయింది. వార్త చెప్పిన వాడే కేకలు వేయడంతో చుట్టుపక్కల వారు వచ్చి మొహం మీద నీళ్లు చల్లి కొన్ని నీళ్లు గొంతులో పోశి దగ్గరికి అలుముకుంది పక్కింటి ఆవిడ.
"చెట్టంత కొడుకు, ఏళ్ళు నిండిన కొడుకుని పొగుట్టుకుని ఎట్టా బతుకుతావే వదినా" అంటూ రాగం తీసింది.
"ఆళ్ల మోకాలు ఎట్లుంటాయో తెలియకుండానే అమ్మానాయిన్నలను పోగొట్టుకున్నాను, కూలో నాలో చేసి బతుకుదాం కొడుకుని ఒక దారిలో పెడదాం అనుకున్న సమయంలో అర్దాంతరంగా మొగుడు కండ్లు మూశిండు, సదువు రాంకపోయినా తెలివితేటలతో ఏదో కట్టం జేసుకుంటా నాలుగు పైసలు సంపాదించుకుంట ఆడి కాళ్ళమీద ఆడు బతుకుతుండు అనుకుంటే ఇప్పుడు ఆ దేవుని గుళ్ళే మన్నువడ్డది. నా కొడుకుని ఎత్తుకపోయిండే.. దేవుడా నీకెట్ల నాయం అయితది రా.." అని బోరున ఏడుపునందుకున్నది.
వీధి వీధంతా వీరి గావు కేకలతో దద్దరిల్లి పోయింది. వార్త తెలిసి కొందరు, వీళ్ళ ఏడుపులు విని కొందరు మొత్తం వాకిలి నిండిపోయింది. మంచికుర్రాడు, తనపనేదో తను చేసుకుని వెళ్ళేవాడు, పెళ్లీడుకొచ్చిన యువకుడు చనిపోయాడు అని తెలుసుకున్న వీధిలోని వారంతా దుఃఖంలో మునిపోయారు.
అంబులెన్స్ రానే వచ్చింది. శవపేటిక దించి వాకిట్లో పెట్టి వెళ్లిపోయారు.
పెట్టెను చూసి కీకలు పెడుతూ ఏడుస్తున్న ఆతల్లిని ఓదార్చడం ఎవ్వరి తరం కావట్లేదు. అరుపులు కేకలు ఏడుపులు విషన్న వదనాలతో అక్కడి వాతావరణం వల్లకాడుని తలపిస్తుంది. ఒకరిని పట్టక ఒకరు ఏడుపునందుకుంటున్నారు.
"ఈ బతుకు అద్దు, ఊరూరా తిరుగుడు, ఏసాలేసుడు అద్దు.. ఇంకేదైన పని చేసుకుని బతుకుదాం.. అంటే నీ అయ్య ఇనకపాయే, నడమంత్రంలో కాలం జేసే. కూలి పని కాకపోతే నాలుగిండ్లల్లా పాచి పని చేసైనా నిన్ను ఎల్లకాలం సాదుతారా కొడుకా అని నెత్తీనోరు మొత్తుకున్నా ఇనకపోతివి. మీ అయ్య లెక్కనే ఎగురుడు దుంకుడు అంటివి నన్ను ఎటుగాని దాన్ని జేసీ దేవుని దగ్గరకు పోతివి. నాకు ఇగ దిక్కేది, నాకు బతికే ఆశేది " అనే ఆమె ఆర్తనాదాలు మిన్నంటాయి.
జరగండి జరగండి తప్పుకోండి తప్పుకోండి మాటల మధ్యన అందరూ నిశ్శబ్దంగా అయిపోయారు. నలుగురు బౌన్సర్ల మధ్యన విచార వదనంతో అయోమయం ఆ ఇంటివైపు వస్తున్నాడు అతుల్య. ఇంటి అరుగంచున పందిరి గుంజకు ఒరిగి నిలబడ్డ సంపతి దోస్తు నిదానంగా అడుగులు వేసి వంగి " అత్తా ఆ వచ్చేటాయనే అతుల్య బాబు, హీరో.. మన సంపత్ గాడు ఆయన సినిమాల్లోనే చేసేటోడు" అని గుసుగుస చెప్పాడు.
దుఃఖం, ఆవేశం ఆక్రోశంగా మారింది, ఆ తల్లి ఒక్కసారిగా లేచి, కొంగు అంచుతో కన్నీళ్లు మొహం తుడుచుకుని, తలవెంట్రుకలు శిఖముడుస్తూ ధనధన నాలుగు అడుగులు ఎదురెళ్లి శవపేటిక దగ్గరే అతుల్యని గల్లా పట్టుకుంది.
"చూడరా వాణ్ణి, అందరూ బాగానే ఉన్నారు, నా సంపత్ గాడే పోయిండు, నా కొడుకు నన్ను అన్యాయం చేసి పోయిండు, నా కొడుక్కి నాకు ఎన్నటికీ జమ చేయలేని అన్యాయం జరిగింది. అన్యాయం జరిగింది" గట్టి గట్టిగా అరుస్తూ అతుల్య మీద పడి ఏడుస్తుంది.
ఒక బౌన్సర్ నిదానంగా ఆమె చేయి పట్టి పక్కకు జరిపేప్రయత్నం చేయబోయాడు. ఆమెను తాకవద్దు అని కనుసైగలతో వారించాడు. మదినిండా దుఃఖం ఉప్పొంగుతుండగా ఎగిసిపడి వస్తున్న కన్నీళ్లను మాటలకు అడ్డం కానివ్వకుండా అదిమిపట్టి..
"వచ్చానురా సంపత్, మీ ఇంటికి వచ్చానురా, అమ్మను చూసానురా.. మీ ఇంటికి నిజంగా వచ్చానురా.. ఎన్నిసార్లు అడిగావురా.. మా ఇంటికి రావాలి సార్, మా అమ్మని కలవాలి సార్ అని.. వచ్చాను చూడరా అని భోరున ఏడుపునందుకుని పెట్టెమీద ఒక చేయి వేసి ఒక చేత్తో ఆ తల్లి కాళ్ళను పట్టుకుని ఆమె పాదాలపై తల ఆనించాడు.
బోరున విలపిస్తున్న ఆ తల్లి నిశ్చేష్టురాలయ్యింది. అతుల్యని లేపలేదు. తనే అక్కడే కుప్పకూలింది.
"అమ్మా.. అమ్మా.. ఎప్పుడూ చెప్పేవాడమ్మా.. ఎప్పుడూ మీ గురించే చెప్పేవాడమ్మా.. వాడి లోకం అంతా మీ చుట్టూనే అమ్మ. అమ్మని బాగా చూసుకోవాలి, నాన్న లేడు,
ఈ సమాజం మమ్మల్ని మనుషులుగా గుర్తించలేదు సార్, పెద్ద ఇల్లు కట్టాలి, జీవితంలో గౌరవంగా స్థిరపడాలి అని ఎప్పుడూ నాతో చెప్తుండేవాడమ్మా..
అమ్మ ప్రేమ ఎలా ఉంటుంది, తల్లీ-కొడుకుల మధ్య ప్రేమానురాగాలు ఎలా ఉంటాయి.
అమ్మానాన్న పిల్లలు కుటుంబం ఆప్యాయతలు ఎలా ఉంటాయి అనేది నాకు తన ద్వారానే తెలిశాయి అమ్మా.
నీ కొడుకుని చంపిన దోషిగా నన్ను ఒక మనిషిగా కూడా గుర్తుంచవు కావచ్చు అమ్మా,
కానీ నా తుది శ్వాస ఉన్నంత వరకూ నేను నా మనసులో నిన్ను తల్లిగా గౌరవిస్తూనే ఉంటాను అమ్మా..
నా చిన్నతనంలోనే నా తల్లి చనిపోయింది. నాకు అమ్మ ఎలా ఉంటుందో, ఆ ప్రేమ, ఆ స్పర్శ ఆ బంధం ఏదీ తెలియదు. అనుబంధాలు అనురాగలు ఇవేవీ తెలియకుండానే పెరిగాను. సంపత్ నా దగ్గర పనిచేసే వ్యక్తి కాదు, నా ఆత్మీయ మిత్రుడు, దేవుడిచ్చిన సోదరుడు అనుకున్నాను అమ్మా.."
అంటూ మాటలు రాక ఆవేదనను చెప్పలేక తన సోల్ మేట్ ని కోల్పోయిన దుఃఖాన్ని దిగమింగలేక వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ ఆ తల్లి పదాల దగ్గర నేలపై తన తలను బాదుకుంటున్నాడు. గుండెలను బాదుకుంటూ ఆవేదనని వెళ్లగక్కుతున్నాడు.
"ఏడవకు నాన్న!, వాడికి అలా రాసిపెట్టి ఉంది,
అంతే తెచ్చుకున్నాడు ఆ భగవంతుని దగ్గర నుండి ఏడవకు" అని దగ్గరకు తీసుకుంది ఆ తల్లి.
భుజంపై చేయివేసి నిదానంగా అతుల్యని పిలిచాడు సెక్యూరిటీ గార్డు.
కళ్ళు తుడుచుకుంటూ పైకి లేచి వెనక్కి తిరిగి చూసే సరికి వార్త పత్రికా, టీవీ ఛానెల్స్ ప్రతినిధులు ఉన్నారు.
"దయచేసి ఇక్కడ వాతావరణం డిస్టర్బ్ చేయకండి. నేను రేపు మీతో ప్రెస్ మీట్ లో మాట్లాడతాను. ఒక్కటి మాత్రం చెప్తాను
చనిపోయింది ఒక స్టెంట్ బాయ్ కాదు.
నేను మీ అందరికి స్టార్ ని. కానీ నా సూపర్ స్టార్ మాత్రం సంపత్.
నేను అతని 'అభిమాని'ని" అని ముగించాడు.
ఇతర ధారావాహికాలు
అదృశ్యమందిరం
___________________________________________
ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనములు
మా తెలుగు తల్లికి మల్లె పూదండ
అదృశ్యమందిరం
___________________________________________
ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనములు
మా తెలుగు తల్లికి మల్లె పూదండ