Fantasy என்ன திரைப்படம் என்று கண்டு பிடியுங்கள்..

[Vandanavishnu0007a]

நான் நீண்ட பயணத்திற்கு பிறகு ரத்தினபுரியை அடைந்தேன்..

நானும் சோர்வானேன்.. என்னுடைய குதிரையும் சோர்வடைந்திருந்தது..

நான் ரத்தினபுரியில் உள்ள என்னுடைய நண்பன் சகாயத்தை காண வெகு நாள் பயணப்பட்டு என்னுடைய புரவியில் ஒற்றை பயணமாக வந்திருக்கிறேன்..

என் நண்பன் ஒரு புரட்சி கூட்டத்தை சேர்ந்தவன் என்று அறிந்து கொண்டேன்

புரட்சி கூட்டம் என்றால் தவறான வன்முறை புரட்சி இல்லை..

ரத்தினபுரியை ஆண்டு கொண்டு இருக்கும் மன்னன் மார்த்தண்டனை எதிர்த்து.. மக்களாட்சி கொண்டு வரவேண்டும் என்று என்னுடைய நண்பன் சகாயமும்.. அவனது தலைவன் வீராங்கனும் சேர்ந்து மக்களை ஒன்று திரட்டி ரத்தினபுரி அரசாங்கத்திற்கு எதிராக புரட்சி செய்த்து கொண்டு இருந்தார்கள்..

அந்த புரட்சி கூட்டம் நடக்கும் இடத்திற்கு ஒருவழியாக தேடி கண்டு பிடித்து சோர்வுடன் வந்து சேர்ந்தேன்..

என்னை கண்டதும்.. என்னுடைய ஆருயிர் நண்பன்.. சகாயம் ஓடோடி வந்து என்னை கட்டி அனைத்து கொண்டான்..

அவனுடைய புரட்சி கூட்டத்தின் தலைவன் வீராங்கனுக்கு என்னை அறிமுகம் செய்து வைத்தான்..

வீராங்கனை முகத்தை பார்த்த நான் ஒரு நிமிஷம் யோசித்தேன்..

தாடி மீசை வைத்து.. சாதாரண மேலாடை அணிந்து ரொம்ப எளிமையானவனாக தோற்றம் அளித்தான்..

ஆனால் இந்த முகத்தை எங்கேயோ பார்த்த நியாபகமாகவே இருக்கிறேதே என்று யோசித்தேன்..

அப்போது தான் நினைவுக்கு வந்தது..

அந்த நாட்டின் அரசன் மார்த்தாண்டனுக்கு ஆச்சு அசல் அதே வீராங்கனின் முக ஜாடை..

ஆனால் மன்னன் மார்த்தாண்டன் உயர்ந்த குளத்தில்.. அரச குளத்தில் பிறந்தவன்.. அவன் முகம் எப்போதும் பளபளப்போடு.. முக பொலிவோடு தாடி வழித்து.. மீசை நேர்த்தியாக சிரைக்க பட்டு அருமையாக இருக்கும்..

உடைகள் எல்லாம் ராஜ உடைகள்.. பட்டினால் தரிக்க பட்ட அரச உடைகள்.. பட்டாடைகள்

ஆனால் மன்னன் மார்த்தாண்டனும்.. புரட்சி கூட்டத்தின் தலைவர் வீராங்கனும் ஒரே மாதிரி முக தோற்றமும்.. உருவ ஒற்றுமையும் உடையவர்களாக இருந்தார்கள்..

வாருங்கள் தம்பி.. உணவருந்துவோம்.. என்று சொல்லி வீராங்கன் எங்களை ரத்தினபுரியில் உள்ள ஒரு உணவு விடுதிக்கு அழைத்து சென்றான்..

நான் சகாயம் வீராங்கனை மூவரும் உணவருந்தும் வேளையில்.. சில அரசாங்க வீரர்கள் வந்தார்கள்..

வீராங்கனை பார்த்து.. அரசே.. இது என்ன மாறுவேடம் போட்டு இந்த உணவு விடுதியில் உணவருந்தி கொண்டு இருக்கிறீர்கள்.. வாருங்கள் அரண்மனைக்கு செல்வோம்..

அங்கே உங்கள் மனைவி.. மனோகரி.. இந்நாட்டு மஹாராணி உங்களை இரண்டு நாட்களாக காணவில்லை என்று விரக தாபத்தில் துடித்து கொண்டு இருக்கிறார்கள்.. விரைவாக அரண்மனை அந்தப்புரத்திற்கு வாருங்கள் என்று சொன்னார்கள்..

ஐயோ அரசாங்க வீரர்களே.. நான் உங்கள் மன்னன் மார்த்தாண்டன் இல்லை.. நான் ஒரு சாதாரண நாட்டு பிரஜை.. என்னை விடுங்க.. என்னை விடுங்கள்.. என்று சொல்ல சொல்ல கேட்காமல் அந்த வீரர்கள் வீராங்கனை குண்டுக்கட்டாக தூக்கி கொண்டு அரண்மனை அந்தப்புரத்திற்கு சென்று விட்டார்கள்..

எனக்கும் என் நண்பன் சகாயத்துக்கும் அதிர்ச்சி..

நண்பா.. வா நம்முடைய தலைவர் வீராங்கனை எங்கே கொண்டு செல்கிறார்கள் என்று நாம் அரண்மனைக்கு சென்று கண்காணிப்போம்.. என்று சொல்லி நானும் என் நண்பன் சகாயமும் ஆளுக்கு ஒரு குதிரையில் ஏறி அமர்ந்து அரண்மனை நோக்கி புறவிகளை பறக்க விட்டோம்..

டொகடக்.. டொகடக்..
டொகடக்.. டொகடக்..

டொகடக்.. டொகடக்..
டொகடக்.. டொகடக்..

டொகடக்.. டொகடக்..
டொகடக்.. டொகடக்..

குதிரைகள் அரண்மனை நோக்கி விரைந்தது..

நானும் சகாயமும்.. சாமர்த்தியமாக யாருக்கும் தெரியாமல்.. அங்கே அரண்மனை காவலாளிகள் கண்களில் படாமல்.. மரங்கள் மீது ஏறி மரத்தின் உச்சிக்கு என்று மன்னன் மார்த்தாண்டன் அந்தப்புர அறைக்கு நேராக இருந்து கண்காணிக்க ஆரம்பித்தோம்..

உணவு விடுதியில் இருந்து குண்டு காட்டாக தூக்கி சென்ற வீராங்கனை.. அந்த வீரர்கள் மஹாராணி மனோகரி அறையில் விட்டு விட்டு சென்று விட்டார்கள்..

அரசே.. என்னை விட்டு விட்டு எதற்கு மாறு வேடத்தில்.. ரத்தினபுரி நகரத்திற்கு ரகசிய உலா சென்றீர்கள்.. நான் என்னுடைய விரக தாகத்தில் துடித்து போய் விட்டேன் தெரியுமா.. என்று மனோகரி வீராங்கனிடம் கொஞ்சும் மொழிகள் பேச ஆரம்பித்து விட்டாள்

தன்னுடைய கணவன் மார்த்தாண்டனும்.. வீராங்கனும் ஒரே உருவ ஒற்றுமை உடையவர்கள் என்பதை மஹாராணி மனோகரி அறியவில்லை..

தன்னை தன் கணவன் புணர்ந்தால் போதும் என்று துடித்து கொண்டிருந்தாள்..

பழசாறு எடுத்து வீராங்கனுக்கு பருக கொடுத்தாள்..

பூக்களை அவன் மேல் தூவி மயக்க நினைத்தாள்

பாசமாக பேசி தன்வசப்படுத்தி நினைத்தாள்

ஆனால் நேர்மையும்.. நல்லுள்ளமும் படைத்த வீராங்கனால் அவள் பசப்பு மொழிகளை எதையும் ஏற்றுக்கொள்ளும் மனநிலையில் இல்லை..

அனலில் இட்ட புழுவை போல அவன் மனம் உள்ளுக்குள் துடித்து கொண்டிருந்தது..

ஐயோ.. மஹாராணி மனோகரி.. நான் உன் கணவன் இல்லையம்மா.. கணவன் இல்லை..

நான் ஒரு புரட்சிக்காரன்.. நான் ஒரு புரட்சி கூட்டத்தின் தலைவன்.. நான் ஒரு புரட்சி தலைவன்..

என் பெயர் வீராங்கன்..

தாங்கள்.. நினைப்பது போல நான் மன்னன் மார்த்தாண்டன் இல்லை.. என்று எவ்வளவோ கெஞ்சி பார்த்தான்..

ஆனால் மஹாராணி மனோகரி வீராங்கனை லேசில் விடுவது போல தெரியவில்லை..

வீராங்கனை அப்படியே மஞ்சத்தில் மல்லாக்க படுக்க வைத்தாள்

மஹாராஜா.. ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு விதமான வித்தியாசமான சுவைகள் உண்டு

நீங்கள் இன்று புரட்சிக்காரன் வேஷத்தில் என்னை புணர நினைக்கிறீர்கள்.. அப்படி தானே.. என்று இன்னும் அப்பாவியாக வீராங்கன் மேல் சரிந்தாள்

அவள் பஞ்சு மேனி அவன் மேல் பட்டு அமுங்கியது

ஐயோ.. மஹாராணி.. இது என்ன என் நன்னடத்தைக்கு வந்த சோதனை..

மன்னன் மார்த்தாண்டனின் மனைவியை நான் பெண்டாள்வதா.. ஐயோ முடியாது மஹாராணி.. முடியாது.. என்று எவ்வளவோ உணர்ச்சிகரமாக வசனங்கள் பேசி சொல்லி பார்த்தான்..

ம்ஹிம்.. மஹாராணி எதற்கும் அசருவது போல தெரியவில்லை..

மனோஹரியின் கண்களில் முழுக்க முழுக்க காமம் நிரம்பி இருந்தது..

சரி மஹாராஜா.. தாங்கள் என்னை புணர்ந்தால் தான் மகாராஜாவின் மனைவியை புணர்ந்ததாக குற்ற உணர்ச்சி ஏற்படும்..

ஆனால் மஹாராணியாகிய நான் உங்களை புனரலாம் அல்லவா.. அதற்க்கு தடை எதுவும் இல்லையே.. என்று வீராங்கனை பார்த்து கண் அடித்தாள்

ஐயோ.. இந்த காம வெறி பிடித்த மகாராணிக்கு இப்பொது இருக்கும் நிலையில் என்ன சொன்னாலும் புரியாது..

அவர்கள் விருப்ப படியே மஹாராணியுடன் சரசமாடுவோம்..

பிறகு விடிந்ததும்.. மன்னன் மார்த்தாண்டன் வந்ததும்.. ஐயோ மஹாராஜா உங்கள் மனைவி மஹாராணி மனோஹரியை நான் தெரியாமல் இரவு முழுவதும் பல பல நிலைகளில்.. விதம் விதமாக புணர்ந்து விட்டேன்.. என்னை மன்னித்து விடுங்கள் மன்னா.. என்று எப்படியாவது மன்னிப்பு கேட்டு மன்னனின் மனதை சரி செய்த்து விட வேண்டும் என்று முடிவு செய்தான் வீராங்கன்..

சரி மஹாராணி... இந்த புணர்ச்சி விதியை யாரால் மாற்ற முடியும்..

ஆனால் ஒன்று.. நான் அப்படியே தான் மஞ்சத்தில் படுத்திருப்பேன்.. நீங்கள் தான் என்னை புணர வேண்டும்..

காரணம்.. எதிர்காலம்.. ஒரு நாளும்.. நான் மாற்றானின் மனைவியை புணர்ந்தேன் என்று சரித்திரம் கதை சொல்லிவிட கூடாது.. என்று எச்சரித்தான்..

மனோஹரிக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது.. தன்னுடைய கணவன் என்னவெல்லாம் நல்லவன் போல வேஷம் போட்டு தன்னை சூடேற்ற முயல்கிறான் என்று நினைத்து தனக்குள்ளாகவே நாணமுற்றாள்..

சரி மஹாராஜா.. உங்களை வெறியோடு புணர நான் தயார்...

நீங்கள் தயாரா.. என்று கேட்டாள்

ஐயோ நான் தயாரானேன் என்றால் நீங்கள் தாயாராகி விடுவீர்கள் மஹாராணி..

அதனால் நீங்களே மேலோட்டமாக என் மேல் ஏறி புணருங்கள் என்று சொல்லி வீராங்கன் மல்லாக்க படுத்துகொண்டான்..

மஹாராணி மனோகரி.. தன்னுடைய ஒவ்வொரு ஆடைகளையும் வீராங்கன் கண் முன்னாள் களைய துவங்கினாள்..

அவள் ஒவ்வொரு ராஜ உடைகளை களைய களைய.. வீராங்கனின் இடுப்புக்கு கீழே உள்ள சின்ன படை வீரன்.. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பெரிதாக வளர துவங்கினான்..

அதை பார்த்ததும்... ஆஹா.. அரசே.. என்னை எத்தனையோ முறை நீங்கள் உடைகள் இன்றி பிறந்த மேனியாக பார்த்திருந்தாலும்.. அப்போதெல்லாம் எழும்பாத உங்கள் குட்டி வீரன்.. இப்போது ஒரு போருக்கு புறப்படும் வேல் கம்பு போல புடைத்து நிற்கிறானே..

மிகவும் ஆச்சரியமாக உள்ளது மன்னா.. என்றாள் மனோகரி

ஐயோ மஹாராணி நான் தான் கூறினேனே.. நான் உன் மென்மையான உள்ளம் கொண்ட பெண்மை நிறைந்த கணவன் அல்ல.. நான் புரட்சியில் ஈடுபடும் நல்லுள்ளம் கொண்ட ஆண்மை கொண்ட வீராங்கன் என்று..

ஹா ஹா ஹா.. சரி சரி.. நீங்கள் வீராங்கனோ மார்தாண்டனோ.. என்னுடைய மார்பில் பாலமுது சப்பி.. என் கீழுள்ள தேன்கூட்டில் தேன் ஒழுக ஒழுக உங்கள் தீவட்டியை வைத்து தீண்டினால் போதும்..

நாழிகை ஆகிறது.. கொஞ்சம் உங்கள் உடைகளையும் களியுங்கள் மன்னா.. என்று சொல்லி வீராங்கனை காமம் ததும்ப பார்த்தாள்

வீராங்கன் எந்த மறு செயலும் இல்லாமல் அவளையே பார்த்தான்..

இது செயலுக்கு ஆகாது.. என்று எண்ணிய மஹாராணி மனோகரி..

அப்படியே வீராங்கன் மீது பெண் புலி போல பாய்ந்து.. அவன் கீழ் கச்சை துணிகளை மளமளவென்று உருவி அந்த மஞ்சத்தின் அருகில் கீழே தூக்கி வீசினாள்

வீராங்கனின் நாட்டின் புலி கொடிக்கம்பம் போல நட்டுக்கொண்டு இருந்த அவனுடைய தோலாயுத வேலை தன்னுடைய செவ்விதழ்களால் கவ்வி

ம்ம்பஃப்ப்ப்... ம்ம்பஃப்ப்ப்...
ம்ம்பஃப்ப்ப்... ம்ம்பஃப்ப்ப்...

ம்ம்பஃப்ப்ப்... ம்ம்பஃப்ப்ப்...
ம்ம்பஃப்ப்ப்... ம்ம்பஃப்ப்ப்...

ம்ம்பஃப்ப்ப்... ம்ம்பஃப்ப்ப்...
ம்ம்பஃப்ப்ப்... ம்ம்பஃப்ப்ப்...

என்று ஒலிகள் எழும்ப அவன் ஆயுதத்தை தன் வாய்க்குள் விட்டு விட்டு எடுத்து வாய் புணர்வு செய்தாள்

ஐயோ மன்னனின் மனைவி தன்னை மல்லாக்க படுக்க வைத்து மாயாஜாலம் காட்டுகிறார்களே என்று ஒரு புறம் இன்புற்றாலும்.. மற்றொரு புறம் இந்த ரத்தினபுரி நாட்டின் மன்னனுக்கும்.. மண்ணுக்கும் துரோகம் செய்க்கிறோமே என்று மனக்குமுறல் வீராங்கனுக்கு அவ்வப்போது இருந்துகொண்டே இருந்தது..

மன்னா.. என் கொங்கைகளை சப்புகிறீர்களா.. என்று கேட்டாள் வீராங்கனை அண்ணாந்து பார்த்து..

ஐயோ அரசியாரே... அந்த தவறை நானாக செய்ய மாட்டேன்.. மகாராஜாவின் மனைவியின் மாங்கனிகளை நான் கொய்வதா..

வேண்டும் என்றால்.. நீங்களே என் வாய்க்குள் உங்கள் இதய கனிகளை கொண்டு வந்து பொருத்துங்கள்..

நான் ம்ம்ம்ம்.. என்று வாய் மட்டும் அசைத்து சப்பிக்கொள்கிறேன்.. அது தவறாகாது.. என்றான் வீராங்கன்..

ஐயோ எல்லாம் என்னுடைய 7 ஜென்மத்து விதி என்று தன் தலையில் அடித்துக்கொண்டு.. மஹாராணி வீராங்கனின் உடல் மேல் பிறந்தமேனியாக ஊர்ந்து வந்து தன்னுடைய மார்பக கொங்கை கனிகளை வீராங்கன் வாயில் திணித்தாள்

அவ்வளவு தான்..

இதுவரை பண்பு வம்பு என்று எல்லாம் பேசி கொண்டிருந்த வீராங்கன்.. மகாராணியின் முலைகளையும்.. முலைக்காம்புகளையும் ஒரு படாத பாடு படுத்தி விட்டான்..

அப்படியே பழங்களை பிழிந்தெடுப்பது போல அவள் இரண்டு கொங்கை கனிகளையும் பிசைந்தெடுத்தான்..

அப்படியே மாற்றி மாற்றி அவள் மாங்கனிகளில் வாய் வைத்து.. சிறு மழலை குழந்தை போல மாற்றி மாற்றி பால் அருந்துவது போல சப்பி சப்பி சுவைக்க ஆரம்பித்தான்..

மன்னனின் இந்த என்றுமில்லாத வெறித்தன்மையை கண்டு வியந்தாள் மஹாராணி மனோகரி..

ஒருவேளை மன்னன்.. இந்த புரட்சிக்காரன் வேஷத்தில் இருப்பதால்.. அவனையும் அறியாமல் ஒரு வித்தியாசமான வீரம் வந்திருக்குமோ என்று எண்ணிக்கொண்டாள்..

மன்னன் அந்த கதா பாத்திரமாகவே மாறிவிட்டானே என்று ஆச்சரியப்பட்டாள்

என்றைக்குமே இந்த கீழே உள்ள வேல் எழும்பாத மன்னன் மார்த்தாண்டனுக்கு.. தினமும் ஒவ்வொரு வேஷமும் தரித்து.. தானும் அதற்க்கு ஏற்ற பெண் பாத்திரம் ஏற்று.. வித்தியாசம் வித்தியாசமாக இவனை புணரவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தாள்

வீராங்கனின் இதழோடு தன்னுடைய இதழ் பொருத்தி எச்சில் அமுதம் பருகினாள்

அவனுக்கும் தன்னுடைய வாயின் உமிழ்நீரை பருக கொடுத்தாள்

இருவரும் இருக்க கட்டி அணைத்தது சரசத்தை துவங்கினார்கள்..

மஹாராணி மல்லாந்து படுத்திருந்த வீராங்கனின் முகத்தில் ஏறி தன்னுடைய இரண்டு வாழை தொடைகளையும் விரித்து கொண்டு அமர்ந்தாள்

காட்டில் எத்தனையோ தேன்கூட்டை பார்த்திருக்கிறான் வீராங்கன்..

ஆனால் இந்த தேன்கூடு புதுமையாகவும்.. நறுமணமாகவும் இருக்கவும்.. அப்படியே எக்கி எக்கி தன்னுடைய நாவை மகாராணியின் தேன்கூட்டில் விட்டு துளாவ ஆரம்பித்தான்..

மன்னன் மார்த்தாண்டன்.. இதுவரை ஒரு முறை கூட தேன்கூட்டின் பக்கம் கை விரலை கூட கொண்டு போனதில்லை.. இன்று வேஷம் மாறியதும்.. மன்னன் மேம்பட்டு.. சிறப்பாக தேன் நக்குகிறானே.. என்று நினைத்து கொண்டே அவன் முகத்தில் இன்னும் இன்னும் வேக வேகமாக தன்னுடைய பெரிய இடுப்பை முன்னும் பின்னுமாக இடித்தாள் மனோகரி

வீராங்கன் மகாராணியின் தேன்கூட்டில் இருந்து திருப்திகரமாக தேன் நக்கி முடித்தான்..

அவள் தேன் கூட்டில் தேன் ஒழுக ஒழுக.. அப்படியே அவளுடைய பின்புறத்தை பின்னோக்கி நகர்த்தி அவன் நட்டுக்கொண்டு நின்ற வேலின் மீதி நஜக் என்று எக்கி ஒரு சொருகு சொருகிக்கொண்டாள்

ஐயோ இவன் என் கணவன் தானா.. இல்லை.. உண்மையியலே இவன் கதை கட்டுவது போல கணவன் அல்லாத வேற்று மனிதன் தானா என்று ராணிக்கு லேசான சந்தேகம் வந்து விட்டது..

காரணம்.. மன்னன் மார்த்தாண்டனின் அடி கோல் அரை அடி கூட அவள் தேன்கூட்டின் உள்ளே சென்று இடிக்காது

ஆனால் இன்று.. இவன் வேலாயுதம் தன்னுடைய அடி வயிறு வரை போய் போய் வருகிறதே என்று ஆச்சரியப்பட்டாள்

சரக் சரக் சரக் சரக் சரக் சரக்
சரக் சரக் சரக் சரக் சரக் சரக்

சரக் சரக் சரக் சரக் சரக் சரக்
சரக் சரக் சரக் சரக் சரக் சரக்

சரக் சரக் சரக் சரக் சரக் சரக்
சரக் சரக் சரக் சரக் சரக் சரக்

அவள் அவன் மேல் எம்ம்பி எம்பி குதிக்க குதிக்க.. அவன் வேலாயுதம்.. அவளுடைய தோல் விரிப்புக்கு உள்ளே போய் போய் குத்தியது..

ஐயோஓஓஓஓஓஓஓஓ .. .மண்ணாஆஆஆஅ
ஐயோஓஓஓஓஓஓஓஓ .. .மண்ணாஆஆஆஅ

ஐயோஓஓஓஓஓஓஓஓ .. .மண்ணாஆஆஆஅ
ஐயோஓஓஓஓஓஓஓஓ .. .மண்ணாஆஆஆஅ

ஐயோஓஓஓஓஓஓஓஓ .. .மண்ணாஆஆஆஅ
ஐயோஓஓஓஓஓஓஓஓ .. .மண்ணாஆஆஆஅ

என்று கதறினாள் மஹாராணி மனோகரி

வீராங்கன் கீழே படுத்துக்கொண்டே எக்கி எக்கி குத்தினான்..

தன் கண்முன்னே குலுங்கும் அவளுடைய இரண்டு மாங்கனிகளை தன்னுடைய இரண்டு கைகளாலும் பற்றி கொண்டான்..

சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக்
சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக்

சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக்
சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக்

சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக்
சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக் சக்

என்று எக்கி எக்கி வேகவேகமாக குத்த ஆரம்பித்தான்..

அவ்வப்போது கொஞ்சம் நிமிர்ந்து அமர்ந்து.. அவள் இரண்டு கனிகளிலும் மாற்றி மாற்றி பாலமுதமும் அருந்திக்கொண்டே குத்தினான்..

மஹாராணி அவன் மேல் வெறித்தனமாக அமர்ந்து புரவி சவாரி செய்து கொண்டிருந்தாள்

இதுவரை இப்படி ஒரு சவாரியை அவள் வாழ் நாள் முழுவதும் பண்ணியதே இல்லை..

ஆச்சாரியத்துக்கு மேல் ஆச்சரியம்..

இன்பத்துக்கு மேல் இன்பம்..

இவன் மட்டும் நம்ம கணவன் மார்தாண்டனாக இல்லாது போனால்.. இவனையே மணம் புரிந்து.. இவனையே நம் மஞ்சத்தில் எப்போதும் புரட்டி எடுக்க வேண்டும்.. என்று மனம் போன போக்கில் எல்லாம் நினைக்க ஆரம்பித்து விட்டாள்

வெறித்தனமான ஒரு குதிரை சவாரி முடிவடையும் தருவாய்க்கு வந்தது..

ஐயோஓஓஓஓஓ ராஜாஆஆஆஆ.. வேந்தே.. மன்னா

என்று அலறினாள்

இருவர் தேனும் ஒன்றாக கலந்து அவள் அடிஆழம் வரை சென்று நனைத்தது..

அப்படியே சோர்வாக வீராங்கன் மேல் கவிழ்ந்தாள் மஹாராணி மனோகரி..

அதே சமயம்..

மன்னன் மார்த்தாண்டன்.. கன்னி தீவில் அடை பட்டு சிறைப்பட்டிருந்தான்..

அந்த தீவின் இளவரசி ரத்தினாதேவி (வீராங்கனின் காதலி) அவனை எப்படியோ காப்பாற்றி அவனை அவள் அந்த புறத்திற்கு அவசரமாக அழைத்து சென்று மஞ்சத்தின் மேல் மல்லாக்க படுக்க வைத்து அவன் மேல் பாய்ந்தாள்

இந்த மொத்த மெத்தை செயல்களையும் நானும் சகாயமும் மரத்தின் உச்சியில் இருந்து மறைந்து பார்த்துக்கொண்டு.. கை அடித்துக்கொண்டிருந்தோம்..

முற்றும்

அன்பு வாசக நண்பர்களே..

இந்த திரைப்படம்.. ரொம்ப ரொம்ப பழையகாலத்து பிளாக் அண்ட் ஒயிட் திரைப்படம்

என்ன படம் என்று தெரிந்தால் கமெண்ட்டில் போடுங்கள்..

அடுத்த கதையில் சந்திப்போம்

நன்றி

குறிப்பு : இந்த கதையை எழுத தோன்றியதற்கு முழுக்க முழுக்க காரணம் நமது நண்பர் வினோத் வி கே அவர்கள் எழுதிக்கொண்டு இருக்கும் "குந்தவை" கதை தான் ரொம்ப ரொம்ப தூண்டுதலாக இருந்தது

நண்பர் வினோத் வி கே அவர்களுக்கு ஒரு ஸ்பெஷல் தேங்க்ஸ் அண்ட் அர்ப்பணிப்பு