01-05-2022, 10:40 PM
(This post was last modified: 01-05-2022, 10:55 PM by dom nic torrento. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
E 57
ఏవో బయట నుండి మాటలు వినిపిస్తూ ఉంటె కళ్ళు తెరిఛా. టైం చూస్తే మధ్యాహ్నం మూడు అవుతుంది. హాల్ లో మాటలు వినిపిస్తూ ఉంటె వెళ్లి చూసా. అక్కడ సోఫా లో కూర్చుని బిందు, సిద్దు ఇంకా మా ఆయన ముగ్గురు కలిసి మాట్లాడుకుంటూ కనిపించారు.
మా అయన : నిన్న రాత్రి తనని అలా చూసాక, నేనే నిన్ను పిలుద్దాం అనుకున్నా. కానీ ఎందుకు లే అవసరమా తనే మళ్ళీ మాములు అవుతుంది లే చూద్దాం అని ఆగా. కానీ తను ఇలా అన్ కాన్సియస్ గా మెట్ల మీద నుండి పడడం గురించి విన్నాక, నాకు వెంటనే నిన్ను పిలిపించాలి అని అనిపించింది. కానీ అప్పటికే సిద్దు ముందుగానే నిన్ను పిలిపించాడు.
బిందు : మీరెం కంగారు పడకండి అన్నయ్య, తను కాస్త ప్రేశర్ కు గురి అయ్యి అలా అయ్యింది అంతే , కాస్త శ్రద్ధ తీసుకుంటే తగ్గిపోతుంది. మల్లి మాములు స్థితికి వస్తుంది. పైగా ఇది చాలా మంది ఆడవాళ్ళలో సహజంగా వచ్చేదే. మీరేం కంగారు పడకండి.
అంటూ మా ఆయనకు చెప్తూ నేను బయటకు వచ్చేది గమనించింది. బిందు నా ముఖం చూడగానే నేను ఇంట్రెస్ట్ లేకున్నా కూడా చిన్న నవ్వు నవ్వా. తను దగ్గరికి వస్తు బాగా నిద్ర పట్టిందా అని అంది. నేను హ్మ్ అని అన్నా. తరువాత కాసేపు కాసుఅల్ గా మాట్లాడి, భరత్ గాడి ప్రస్తావన గాని, నిన్న రాత్రి ఇంకా కాసేపు క్రితం జరిగిన ప్రస్తావన కానీ ఎత్తకుండా మాములుగా మాట్లాడేసి వెళ్ళిపోయింది.వెళ్ళిపోతూ, సాయంత్రం అలా బయటకు రా ఎప్పడూ ఇంట్లోనే ఉంటావా అంది. నేను పోయే ఇంట్రెస్ట్ లేకున్నా కూడా సర్లే అని చెప్పా. బిందు వెళ్ళాక వీళ్లిద్దరు నన్ను మామూలుగానే చూసారు. ఆలా చూడామణి బిందు నే చెప్పి ఉంటుంది అని నాకు తెలుసు. నేను కూడా ఏమి జరగనట్లుగానే నటించా. కాసేపటికి పనులలో మునిగిపోయ. అలా పని చేసుకుంటూ ఉంటె నాకు పిచ్చి ఉందని ఏమైనా అనుకుంటున్నారేమో అని డౌట్ వచ్చింది. పోనీలే అనుకుంటే అనుకున్నారు అని మల్లి నా పని నేను చూసుకోవడం మొదలు పెట్టా. సాయంత్రం అయ్యింది. బిందు పిలిచింది గుర్తులేదు. కానీ మా ఆయనకు గుర్తు ఉంది. వచ్చి మరి చెప్పాడు, బిందు తో అలా బయటకు వెళ్లకూడద ? ఇంట్లోనే ఎప్పుడు బోర్ కదా అని అన్నాడు.నేను ఇంట్రెస్ట్ లేకున్నా సరే వెళ్తా లే అని చెప్పేసి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకోవడానికి వెళ్ళా. డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకుని ఇంట్లో నుండి వెళ్తుంటే సిద్దు గాడు నన్ను విచిత్రంగా చూస్తూ కనిపించాడు. . ఉఫ్ అని అనుకుంటూ వాడ్ని చూసి డ్రాప్ చేయడానికి రా అన్నా.వాడు ఆటో లో వేళ్ళు మమ్మి అన్నాడు. నేను వాడి దగ్గరకు వెళ్తూ, నాకు పిచ్చి పట్టింది అని అనుకుంటున్నావా ? అన్నా. వాడు లేదు, అవును అన్నట్లుగా తల ఊపాడు. నెను అది చూసి నిన్నేం కొరికేయను లే గాని పద అన్నా. వాడు బయటకు వచ్చాడు. వెళ్తున్న నన్ను చూసి మా అయన, కావాల్సినంత సేపు తిరిగేసి రా, రాత్రికి ఎం చేయాల్సిన అవసరం లేదు లే ఏదో ఒకటి బయట నుండి తెప్పిస్తా అన్నాడు. నాకు పట్టరాని కోపం వచ్చింది, వెళ్లి నాకేం పిచ్చి పట్టలేదు రా అని గొంతు పట్టుకుని అరుస్తూ చెప్పాలి అని అనుకున్నా. పాపం మొగుడు కదా అని వదిలేసి బయటకు వచ్చా.సిద్దు గాడు బైక్ స్టార్ట్ చేయగానే, ఎక్కి కూర్చుని వాడితో అన్నా, ఎం చెప్పావ్ దానికి అని. సిద్దు గాడు ఏంటి ? అన్నాడు. నేను ఓవర్ చేయకుండా చెప్పు అని అన్నా. సిద్దు గాడు నేనేం ఎం రాంగ్ గా చెప్పలేదు మా, కేవలం మా అమ్మ ఇలా చేస్త్తుంది అని చెప్పా అంతే అని అన్నాడు. మరి మీ నాన్నకు ? ఎం చేప్పావ్ అన్నా. పెద్దగా ఎం చెప్పలేదు మా, కేవలం ఎదో ధ్యాసలో ఉండి అలా మెట్ల మీద నుండి జారీ పడింది అని చెప్పా అంతే అన్నాడు అలా అంటూ నాకు తెలీదా మా, ఎవరికి ఎం చెప్పాలో అన్నాడు కాస్త నవ్వుతు.. నేను అవునా అని అన్నా కాస్త వెక్కిరిస్తున్నట్లుగా చూస్తూ. వాడు సైలెంట్ అయ్యాడు. పార్క్ రాగానే నేను కిందకు దిగా. పార్క్ లోకి వెళ్తూ ఆగి, వాడి దగ్గరకు వచ్చి, ఇందాక ఇంట్లో నువ్వు నన్ను చూసినట్లు ఇంకో సారి చూసావ్ అనుకో జాగ్రత్త, నాకేం పిచ్చి పట్టలేదు ఇంకోసారి అలా చూడకు, నాకు గాని కోపం వస్తే, నిన్ను మామిడి పండును పిసికేసి నట్లు పిసికేస్తా అన్నా. అబ్బా కొడుకులు ఇద్దరూ అలాగే తయారు అయ్యారు అని గొణుక్కుంటూ కోపంగా ముఖం తిప్పుకుని పార్క్ లోకి వెళ్ళా.
పార్క్ లో బిందు ఒక చోట కూర్చుని ఉండడం కనిపించింది. నేను తనని చూసి లేని నవ్వు ఒకటి తగిలించుకుని నవ్వా. తను కూడా నవ్వుతు రా అన్నట్లుగా చూసింది. నేను తన దగ్గరికి వెళ్తూ పక్కన కూర్చుంటూ, చెప్పు అన్నా. తను ఏంటి అంది. నేను వాళ్ళేదో చెప్పే ఉంటారు గా, ఎం చెప్పారు చెప్పు ? అన్నా. బిండు దేని గురించే ? అంది. నేను ఇక ఉఫ్ అని అనుకుంటూ, చూడు నాకేం పిచ్చి ఎం పట్టలేదు లే, కాబట్టి నన్ను పేషెంట్ లా చూడడం ఆపు, వాళ్లేం చెప్పారో డైరెక్ట్ గా చెప్పు నాకేం కాలేదు లే అని అన్నా. బిందు నీకు పిచ్చి అని ఎవరు అన్నారు ? అంది. నేను కోపంగా నాకు నేనే అనుకుంటున్నలే అన్నా. నీకెందుకు పిచ్చి ఉందని అనుకుంటున్నావు ? అంది. నేను కోపంగా ఒసేయ్ డైరెక్ట్ గా పాయింట్ కు వస్తావా లేక వెళ్ళిపోమంటావా? అని అన్నా. బిందు కామ్ గా నన్ను చూస్తూ, ఎందుకె ఊరికే ఏదేదో ఊహించు కుంటున్నావ్ ? చెప్పు అసలు ఏమైంది ? ఏంటో భరత్ భరత్ అంటూ కలవరిస్తున్నావ్ అంట ? ఏంటి విషయం ? అంది.
నేను ఒక్కసారిగా గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని వదులుతూ, బిందు వంక చూసి, నాకు అనిపించింది చెప్తా, ఎం అనుకోకూడదు మరి అన్నా. బిందు నేను నిన్ను ఎందుకు అనుకుంటా చెప్పు ? ఎం డౌట్ పడకుండా ఏమైందో పూర్తిగా చెప్పు అంది.
నేను గాడంగా శ్వాస వొదులుతూ, బిందు ను చూసి, వాడిని మరచిపోలేక పోతున్నానే అని అన్నా.
బిందు : ఎవరిని ? అంది ఏమి తెలీనట్లు.
నేను : నాకు కోపం వచ్చి,.. ఇంకెవరు నా రంకు మొగుణ్ణి, నీకు తెలీదా ? అన్నా కోపంగా
బిందు : తను నవ్వి, సరే సరే ఏమైందో క్లారిటీగా చెప్పు. అంది.
నేను మెల్లగా నిన్న రాత్రి జరిగిన విషయం ఇంకా ఇవ్వళా జరిగిన విషయం తనకు చెప్పా. అలా చెప్తూ, అంతే కాదె నేను వాడి ఆలోచనల వళ్ళ ఏ పని కూడా చేయలేక పోతున్నా అన్నా. బిందు మొత్తం విని మొదట్లో బాగానే ఉండేదానివి కదా, ఎందుకు ఇలా సడెన్ గా అంది.
నేను మౌనంగా ఉండిపోయాను.
బిందు : చెప్పు..
నేను : (గడిచిన రోజులు గుర్తు తెచ్చుకుంటూ) నన్ను క్షమించవే, నీకు చాలా సార్లు అబద్దం చెప్పా. వాడు లేనందుకు ఇప్పుడు హ్యాపీ గానే ఉంది అని అన్నా కదా, అందంతా అబద్దమే, వాడు వెళ్లిన రోజు నుండి నా మనసు మనసులో లేదు. వాడి చుట్టే నా మనసంతా తిరుగుతుంది. అనవసరంగా తిట్టి పంపించాను అని భాధపడని రోజే లేదు. తిడితే రెండు రోజులు బాధ పడి మల్లి దారిలోకి వస్తాడేమో అనుకున్న కానీ ఇలా పూర్తిగా నన్ను విడిచి వెళ్తాడు అని అనుకోలేదే. కనీసం నా ముఖం అయినా చూసేందుకు ఇష్టపడతాడా అని అనిపిస్తుంది ఇప్పుడు. అంతలా వాడ్ని అనసరంగా తిట్టి పంపించాను అన్నా.
బిందు : (అంతా విని) చూడువె, జరిగింది ఏదో జరిగింది. ఇప్పుడు జరగాల్సింది ఆలోచించు. వాడు జస్ట్ ని లైఫ్ లో ఒక పార్ట్ అంతే, చెప్పు ఒకప్పుడు వాడు నీ పక్కన ఉన్నప్పుడు ఎం ఆలోచించేదానివి ?
నీ భర్త, నీ పిల్లల గురించి పట్టించుకోవడం లేదు అనే కదా ? మరి ఇప్పుడు ఆ అవకాశం నీకు వచ్చింది. అలాంటప్పుడు నీ భర్త ను నీ పిల్లలను సరిగా చూసుకోకుండా మల్లి వాడి గురించే ఆలోచించడం లో అర్ధం ఏముంది ? అంది.
నేను : కానీ అది నా వళ్ళ కావడం లేదు కదే, వాడిని మరచిపోలేక పోతున్నా. ఏ పని చేస్తున్నా వాడే గుర్తొచ్చి చంపుతున్నాడు. తెలుసు ఒకపక్క నా ఫ్యామిలీ కి అన్యాయం చేస్తున్నా అని. కానీ ఎంత ప్రయత్నించినా, వాడిని మరిచి పోలేక పోతున్నా. ఎం చేయనే ? అన్నా.
బిందు : నాకు నువ్వు చెప్పేది అర్ధం అవుతుందే, కానీ ఒక్కటి గుర్తు పెట్టుకో, ఏదైనా అలవాటును పోగొట్టుకోవాలి అని అనుకుంటే కాస్త టైం పడుతుంది. అది పొవట్లేదు కదా అని మల్లి దాన్నే పట్టుకుని వేలాడితే, నువ్వు అక్కడక్కడే తిరుగుతూ ఉంటావ్. ఎప్పటికి మారలేవు. కాస్త అలోచించి చూడు.
ఒకప్పుడు వాడు పక్కన ఉంటె ఎం అనుకునే దానివి ?
వాడిని దూరం చేసి గాని నీ ఫ్యామిలీని సరిగా చూసుకుందాం అనే కదా అనుకునే దానివి. అలాంటప్పుడు ఆ ఛాన్స్ వచ్చినప్పుడు వాడుకోకుండా దూరం అయ్యాడు అనే బాధ పడితే వాడిని దూరం చేసుకుని ఎం లాభం. నాకు తెలుసు నువ్వు వాడిని కేవలం ప్రేమించలేదు. వాడికి నీ ప్రాణమే ఇచ్చావ్ అని. కానీ అర్ధం చేసుకో కొన్ని సార్లు తప్పదు. నీకూ ఫామిలీ ఉంది. వాడికి ఫ్యామిలీ ఉంది, మీ ఇద్దరి మీద మీ ఫామిలీ లకు కొన్ని ఎక్సపెక్టషన్స్ ఉంటాయి. మీరు వాటిని వదిలేసి కలిసిపోతాం అంటే, మీ వళ్ళ రెండు ఫామిలీ లు సఫర్ అవుతాయి ఆలోచించు అంది.
నేను : మనసులో వాడిని తలుచుకుంటూ
బిందు తో.. కానీ ఎలానే ? నాకు వాడి పిచ్చి పట్టింది, ఆ భరత్ గాడి పిచ్చి పట్టింది. వాడిని వదిలి ఎలా బ్రతకాలో నాకు తెలియడం లేదు. పొద్దున్న లేచినప్పటి నుండి రాత్రి పడుకునేంత వరకు గుర్తు వచ్చి చంపుతున్నాడు. ఎలా మరిచిపోవాలో ఏంటో, అర్ధం కావడం లేదు, అని అన్నా. బిందు అది కాదె అంటూ ఎదో చెప్పడానికి ప్రయత్నించింది..
కానీ నాకు తన మాటలు వినాలి అని అనిపించలేదు. ఎందుకు అంటే, తన డీప్ మైండ్ లో భరత్ ను నన్ను విడదీయాలని ఉంది. కానీ అదేదో నాకు సహాయం చేస్తున్నా అన్నట్లుగా చెప్తుంది. అందుకే తన మాటలను పట్టించుకోలేదు.
తను చాలా సేపు నాకు అలాగే చెప్పాక చివరిగా భరత్ గాడి ఆలోచనలు రాకుండా ఉండడానికి కాసిన్ని టిప్స్ చెప్పి, ఇదిగో చూడు ఇది కేవలం నీ గురించే కాదు. నీ ఫామిలీ గురించి కూడా కాబట్టి నేను చెప్పినవి అశ్రద్ధ చేయకు అంది. నేను సరే అని తల ఊపా. తను మల్లి చూస్తూ ఇంకో రెండు వారాలు చూద్దాం, తరువాత మీటింగ్ లో నువ్వు నాకు గుడ్ న్యూస్ చెప్పాలి అంది. నేను మౌనంగా తల ఊపి తనకి బాయ్ చెప్పేసి ఇంటికి వచ్చా.
ఇంటికి వచ్చాక అబ్బా కొడుకులు ఇద్దరు నన్ను ఒక ఎలియాన్ లాగ చూసారు. నాకు అది నచ్చలేదు. ఒకవేళ నా కూతురే ఉంటె వీళ్ళ లాగా చూస్తూ కూర్చునేదా ? దగ్గరికి వచ్చి ఏదో ఒకటి మాట్లాడేది. కనీసం భరత్ గాడు అయినా వున్నింటే బాగుణ్ణు అని అనుకుని అంతలోపు ఛా ఛా వాడి ఆలోచనలు ఇక చేయకూడదు అని అనుకుంటూ బిందు చెప్పినట్లే చేసి చూద్దాం అని అనుకుంటూ నా పనుల్లో మునిగిపోయా.రెండు రోజులు బాగానే గడిచాయి. బిందు చేపినట్లు ఎక్కువ ఆలోచనలు రాకుండా ఉండేలా పనులు ఎంచుకుని చేస్తున్నా. ఎక్కువ కాన్సంట్రేషన్ పెడుతూ మూవీస్ చూస్తున్న. గేమ్స్ ఆడుతున్న. పార్క్ కు వెళ్తున్న. ఎక్సరసైజ్ లు చేస్తున్నా. కొంచెం ఏదో తేడా వచ్చినట్లు అనిపించింది. బిందు ఎప్పటికప్పుడు నా అప్డేట్స్ సిద్దు గాడితో కనుక్కుంటుంది.
ఆలా సాగిపోతూ ఉండగా ఆరోజు రాత్రి ఒక కల వచ్చింది.భరత్ గాడు కలలోకి వచ్చి., కలలో...
అయితే మరిచిపోతున్నావ్ కదా నన్ను ? అని అంటూ నా వంక చూస్తూ ఇక మనిద్దరం మల్లి కలవం ఇదే చివరి రోజు అని అంటూ ఉంటె నేను వాడిని పట్టుకుంటూ కానీ నాకు నువ్వు కావాలి రా అని అంటుంటే, వాడు నా చేతులను విడిపించుకుంటూ, లేదు నేను వెళ్ళాలి నాకు నువ్వు, నీకు నేను సెట్ కాము. నీకు పెళ్లి అయ్యింది. హాయిగా నీ సంసారం నువ్వు చూసుకో, అనవసరంగా నా మీద ఆశలు పెట్టుకోకు. మధ్యలో వచ్చాను, మధ్యలోనే వెళ్ళిపోతాను. నిన్ను ఇన్ని రోజులు ఇబ్బంది పెట్టినందుకు సారి అంటూ బాగ్ పట్టుకుని వెళ్తుంటే, నేను వాడితో, కనీసం నాతో ఫోన్ లో అయినా మాట్లాడతావ్ కదా అని అంటున్నా కళ్ళ నీళ్లు తుడుచుకుంటూ. భరత్ లేదు అని అన్నాడు. నేను ప్లీజ్ అని వేడుకున్నా. వాడు అది కుదరదు. ఆలా చేసేపాటైతే ఇక్కడ ఉండడానికి, అక్కడకు పోవడానికి తేడా ఏముంటుంది ? అని అన్నాడు. నేను ప్లీజ్ రా అని అన్నా వాడిని వెళ్లి కౌగిలించుకుంటూ. భరత్ నన్ను విడిపించుకుంటూ నువ్వే వెళ్ళమంటావ్ నువ్వే ఉండమంటావ్ ? ఏంటో నువ్వు అని అంటూ వాడి బాగ్ లో నుండి రెండు షర్ట్స్ తీసి నాకు ఇచ్చాడు. నా ఆలోచనలు మరి ఎక్కువ ఇబ్బంది పెడితే వీటిని హత్తుకో అని అంటూ వెళ్ళిపోయాడు. నేను వాటిని చూస్తూ ఏడుస్తూ వాటిని హత్తుకున్నా.
కళ్ళు తెరిచి చూస్తే, మా అయన పక్కన పడుకున్నాడు. టైం మూడు అయ్యింది. భరత్ రూమ్ లో ఉన్న రెండు షర్ట్స్ గుర్తు వచ్చాయి. వెళ్లి వాటిని హత్తుకుని గట్టిగా ఏడవాలి అని అనిపించింది. కానీ బిందు చెప్పినట్లుగా వాడి ఆలోచనలు రాకుండా ఉండడానికి ట్రై చేస్తూ మల్లి నిద్ర పోవాలని చూసా. కానీ ఎంతకీ నిద్ర రాలేదు. పక్కన ఆయన గుర్రు పెట్టి నిద్రపోతున్నాడు. నేను ఇక మందు కోసం తాగుబోతోడు ఎలా వేళ్తాడో అలా వాడి రూమ్ లోకి వెళ్ళా. ఆబగా వాడి షర్ట్స్ కోసం వెతుకుతూ మొన్న మూట కట్టిన దాంట్లో నుండి వాడి రెండు షర్ట్స్ బయటకు తీసా. అవి చూడగానే నాకు ఏదో ప్రాణం లేచి వచ్చినట్లు అయ్యింది. వాటినే చూస్తూ వాటిని నా గుండెకు హత్తుకున్నా. అలా హత్తుకోగానే హాయిగా అనిపించింది. మైండ్ బాగా ప్రశాంతంగా అయినట్లు అనిపించింది. వెళ్లి బెడ్ మీద కూర్చుంటూ, వాడి షర్ట్స్ నే తదేకంగా చూస్తున్న. ఆలా చూస్తుండగా ఒక ఐడియా వచ్చింది. వెంటనే ఆ షర్ట్ ను ఒకటి తీసి పక్కనే ఉన్న దిండు కు వాడి షర్ట్ ను తొడిగి, ఆ దిండు ను హత్తుకుని పడుకున్నా. అలా పడుకుని ఆలోచనల లోకి వెళ్ళిపోయా. అసలు ఏంటి నేను ? వాడు వున్నప్పుడు ఏమో వొద్దు అని అనుకుని ఇప్పుడేమో వాడి కోసం తపన పడుతున్నా అని ఆలోచించసాగా. ఆ ఆలోచనలు ఎంతకీ తెగలేదు. చివరికి ఒక కంక్లూషన్ కు వచ్చా. వాడంటే నాకు పిచ్చ ప్రేమ, కానీ ఆ ప్రేమ వళ్ళ నా ఫామిలీ కి ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ వస్తుందేమో అని వాడిని పంపించా. కానీ వాడు లేకుండా అయితే ఉండలేను అని ఇప్పుడు అర్ధం చేసుకున్నా. అందుకే వాడిని ఎప్పుడెప్పుడు చూస్తానా అని తెగ ఆరాట పడుతున్న. అది అర్ధం కాగానే వాడిని వెంటనే చూడాలి అని అనిపించింది.
వెంటనే ఫోన్ తీసుకున్నా. పేస్ బుక్ లో భరత్ గాడి అకౌంట్ ఓపెన్ చేశా. అక్కడ ఫోటోలు ఎం లేవు. అన్ని డిలీట్ చేసాడు. వాడేందుకు డిలీట్ చేసాడో అర్ధం అయిన నాకు దుఃఖం వచ్చింది. కనీసం నీ ఫోటోలు కూడా చూడకూడద నేను ? అని మనసులో భరత్ గాడిని అడిగా. వాడు అలా చేసినందుకు దుఃఖం వస్తుండగా అప్పుడే దానికి ఆల్టర్ నేటివ్ గా ఒక ఐడియా వచ్చింది. వెంటనే నవ్వుకుంటూ పిచ్చోడా ? ఫోన్ లో అంటే డిలీట్ చేస్తావ్ నా మనసులో ఎలా డిలీట్ చేస్తావ్ రా అని అనుకుంటూ కళ్ళు మూసుకుని వాడిని ఊహించుకోవడం మొదలు పెట్ట. అలా ఊహించుకోగానే ఎదురుగా ఉన్న దిండు లోకె వాడు వచ్చినట్లు అనిపించింది.వెంటనే కళ్ళు తెరిచి దిండు ను చూసా, చూస్తూ ఎరా దొంగ డిలీట్ చేస్తే వదిలేస్తా అని అనుకున్నావా ? ఇప్పుడు నా మనసులో ఎలా డిలీట్ చేస్తావ్ చెప్పు ? అంటూ కాస్త గెలిచినట్లుగా నవ్వుతు. ఎందుకు రా ఊరికే ఈ దోబూచులాటలు అంటూ దిండు ను దగ్గరికి తీసుకుంటూ, వచ్చి నాతో కలిసిపో ఎప్పటిలాగే ఇద్దరం కొట్టుకుందాం. తిట్టుకుందాం, హాయిగా హద్దులు లేకుండా ప్రేమించు కుందాం అని అంటూ ఆ దిండు నే భరత్ గాడిలా ఊహించుకుంటూ హత్తుకున్నా. అలా హత్తుకుని నీ పాటికి నువ్వు ఊరికి పోయి బాగానే ఉన్నావ్. కానీ నేనే ఇక్కడ చస్తున్నా నీ ఆలోచనలతో అంటూ అయినా అలా ఎలా నన్ను వదిలేసి మీ ఊరు వెళ్ళిపోతావ్ ? నేను ఎం అవుతా అని కాస్తయినా ఆలోచించావా ? అన్నా.
ఆలా అంటూ మల్లి నేనేదో కోపం లో రెండు మాటలు అంటే అది మనసులో పెట్టుకుని ఇన్ని రోజులా వేధించేది ? ఏదో పెళ్ళైన ఆడది, తట్టుకోలేక రెండు మాటలు అనింది అని సర్దుకొని పోవచ్చుగా. వెధవ అంటూ చిన్నగా దిండు మీద కొట్ట.ఆ దిండు నే చూస్తూ నువ్వు లేకుండా ఉండలేక పోతున్నా రా. నాకు పిచ్చి ఎక్కించి వెళ్ళావ్, ఏదో గుట్టుగా సంసారం చేసుకునే నా లాంటి దాన్ని గెలికి గెలికి ఇంత దూరం తీసుకొచ్చావ్. తీసుకొచ్చినోడివి పక్కనే ఉండి హెల్ప్ చేయాల్సింది పోయి, మీ ఊరు పారిపోయావ్, ఇక్కడ నేనొక్కదాన్నే పిచ్చెక్కిపోతూ ఉన్నా. కనీసం మా అయన కూడా గుర్తు రావడం లేదు. మొత్తం నువ్వే అయిపోయావ్. ఇంత దారుణంగా నన్ను వశపరుచుకుంటే ఎలా రా నేను బతికేది ? అయినా అసలు నువ్వంటే నాకు ఎందుకు అంత పిచ్చి ప్రేమ?అసలు ఎవడు నువ్వు ? నా దగ్గరికే ఎందుకు వచ్చావ్ ? పోనీ ఏదో మధ్యలో వచ్చావా అంటే అధీ లేదు, చిన్నప్పుడే నా చంక లోకి చేరావ్. నా పాలు తాగావ్, నన్ను వొదిలేసి మల్లి ఇప్పుడు పెద్ద మగాడివై నా వెంట పడ్డావ్. అసలు నా లాంటి ఆడది పరాయి మగాణ్ణి తలుచుకోవడానికే ఇష్టపడదు. అలాంటిది ప్రతి క్షణం నిన్నే తలుచుకునేలా చేసావ్.ఇప్పుడు కూడా అసలు నిద్ర పోవాల్సిన టైం లో నిన్ను తలుచుకుంటూ ఉండేలా చేస్తున్నావ్. ఇదేనా మీ అమ్మ నీకు నేర్పింది ? అక్కడికి పోయి నీ అత్త ని సతాయించు అనేనా నిన్ను మా ఇంట్లోకి పంపించింది ? హా చెప్పు అని గుండె కు హత్తుకున్న దిండు ను అడిగా. ఆ దిండు కు వేసిన షర్ట్ వైపు చూస్తూ, నీకు తెలుసు కదరా, నేను నిన్ను ఎన్ని సార్లు అయినా క్షమిస్తా అని, మరి తెలిసి కూడా ఎందుకు ఇంకా రాలేదు. ఇంకా ఎన్నాళ్ళు చూడాలి ? ఒప్పుకుంటాను, ఏదో కోపం లో అన్నా రెండు మాటలు, కానీ ఇలా పూర్తిగా వొదిలేసి పోతే ఎలా ? నాకు ఇక్కడ అస్సలు బాగలేదు, నిన్ను చూడాలి అని మనసు లాగుతూ ఉంది. నీతో మల్లి మాట్లాడాలని తియ్యగా గొడవ పడాలని, నీ మీద మల్లి కోప్పడాలని, చివరికి నీతో హాయినా జత పడాలని ఉంది.
రా రా, మొత్తానికే వొదిలేసి వేళ్ళకు. నీ కోసం ఎదురు చూస్తున్నా. నీకు ఇష్టమైన వాళ్ళని కూడా ఇలా కష్టపెడితే ఎలా ? అంటూ అటు ఇటు చూసి, ఆ దిండు వైపు చూస్తూ నా కోసం ఇప్పుడే రా రా, ప్లీజ్ అంటూ చిన్నగా లౌ వాయిస్ తో నువ్వొస్తే, ఏదైనా ఇస్తాను, అస్సలు అడ్డు చెప్పను, నీకు కావాల్సింది తీసుకో, చివరికి అది కూడా, నిజంగా అడ్డు చెప్పను అంటూ మౌనంగా ఉండిపోయా.
కాసేపు మౌనం...
ఏదో ఊరికే చెప్తున్నా అనుకోకు. నువ్వు లేకుంటే నేను ఉండలేను, నాకు నువ్వు కావాలి. నువ్వు నా కోసం ఏదో చేయాల్సిన అవసరం కూడా లేదు కేవలం నువ్వు ఎలా ఉన్నవో అలాగే ఉండు చాలు. నాకు అది చాలు. నువ్వు నా పక్కన ఉండాలి అంతే. నన్ను ఎప్పటిలాగే సతాయిస్తూ ఉండాలి. నన్ను నీ వాంఛలతో విసిగిస్తూ ఉండాలి. ప్రతి క్షణం నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తూ, నన్ను తియ్యగా వేధించాలి.
అదే నాకు కావలి. నిన్ను నేను చాలా చాలా మిస్ అవుతున్నా.వచ్చేయి రా, నా మీద నీకు అలక ఏంటి చెప్పు ?నా ప్రియుడివి కదరా బంగారు, వచ్చేయి రా కన్నా అని అనుకుంటూ ఉండగా, చల్లగా వీచే గాలి ఒక్కసారిగా ఫాస్ట్ గా విండో లో నుండి వచ్చింది. అలా రాగానే వాడి షర్ట్ హ్యాండ్ గాలికి ఎగిరి నా మీదకు వచ్చి పడింది. అలా పడగానే అది భరత్ గాడే వేసాడు అనేలా ఆనంద పడుతూ, వచ్చావా రా నాకోసం ఈ గాలి రూపం లో అని అన్నా చిరు నవ్వుతో.ఆ షర్ట్ నే చూస్తూ ఆ హ్యాండ్ పడిన చోటున నా చేయి పెట్టి, ఆ హ్యాండ్ ను తీసుకుని నా నడుము మీద వేసుకున్నా. అలా వేసుకుని వాడి చేతిని నా నడుము మీద పెట్టుకుని వత్తుతూ నీకే రా ఇది. నీ కోసమే ఉంది ఇది హాయిగా కావాల్సినంత సేపు ఆడుకో అన్నా. అలా అంటూ దిండు లో భరత్ గాడిని ఊహించు కుంటూ, ఆ దిండు ను దగ్గరికి తీసుకున్నా. దాన్నే చూస్తూ ఎరా దొంగా, కేవలం అదొక్కటేనా ? ఇంకా కావాలా అని అన్నా. అలా అంటూ మల్లి నేనే అయినా నీకు అదొక్కటే ఎలా సరిపోతుంది లే ఇది కూడా తీసుకో అని అంటూ నా పైట ను తప్పించా. తప్పించి ఎదురుగా దిండు లో భరత్ గాడి తలను ఊహించుకుంటూ ఆ దిండు ను నా జాకెట్ మీద నుండే నా ఎద కు హత్తుకున్నా. వాడి స్పర్శనే, నిజంగా తగిలినట్లుగా అనిపించింది. వెంటనే వాడి స్పర్శ ఇంకాస్త గాడంగా ఉండాలని, జాకెట్ హుక్స్ విప్పడం మొదలు పెట్టా. జాకెట్ విప్పగానే నా రెండు చళ్ళు, వాడికి కనిపించాయి. వాడు వాటిని తదేకంగా చూస్తున్నాడు అని తెలియగానే, సిగ్గు పడుతూ ఆ దిండు ను నా నగ్న ఎద కు గట్టిగా వేసి అదుముకున్న. వాడి షర్ట్ స్పర్శ నా ఎద కు తగులుతూ ఉంటె హాయిగా అనిపించింది. ఆ షర్ట్ ను ఇంకా దగ్గరికి తీసుకోవాలని ఇంకా ఇంకా హత్తుకుంటున్నా. వాడి స్పర్శ తగిలితే ఇలాగే సుఖంగా ఉంటుంది కదా అని అనిపించింది. ఆ స్పర్శ ను వొళ్ళంతా ఫీల్ అవ్వాలి అని అనిపించింది. కానీ దానికి ఈ దిండు సరిపోదు. వాడే కావలి దానికి ఇంకా సమయం ఉంది కదా అని గుర్తొచ్చింది. చిన్నగా దిండు ను చూసి ఎలా ఉంది భరత్ ? అని అడిగా. అలా అడుగుతూ ఇంకా చూడాలని ఉందా అంటూ ఆ దిండు ను తడుతూ, ఇంకా చూడాలంటే మాత్రం ఇలా గాలి లో కాకుండా డైరెక్ట్ గా రావాలి మరి. లేకపోతే కుదరదు అన్నా చిలిపిగా చూస్తూ. దిండు నే తదేకంగా చూస్తూ, త్వరగా వచ్చేయి రా, ఇక్కడ రెడీ గా ఉన్నా నీకు వడ్డించడానికి, కావాల్సింది దగ్గరుండి కొసిరి కొసిరి వడ్డిస్తా, నీ ఇన్నాళ్ళ ఆకలి అంతా తీరేలా కడుపు నిండా తిందువు గానీ, అంటూ సిగ్గుగా ముఖాన్ని దాచిపెట్టుకున్నా ఆ దిండుకు అదుముకుంటూ సిగ్గుతో..
ఏవో బయట నుండి మాటలు వినిపిస్తూ ఉంటె కళ్ళు తెరిఛా. టైం చూస్తే మధ్యాహ్నం మూడు అవుతుంది. హాల్ లో మాటలు వినిపిస్తూ ఉంటె వెళ్లి చూసా. అక్కడ సోఫా లో కూర్చుని బిందు, సిద్దు ఇంకా మా ఆయన ముగ్గురు కలిసి మాట్లాడుకుంటూ కనిపించారు.
మా అయన : నిన్న రాత్రి తనని అలా చూసాక, నేనే నిన్ను పిలుద్దాం అనుకున్నా. కానీ ఎందుకు లే అవసరమా తనే మళ్ళీ మాములు అవుతుంది లే చూద్దాం అని ఆగా. కానీ తను ఇలా అన్ కాన్సియస్ గా మెట్ల మీద నుండి పడడం గురించి విన్నాక, నాకు వెంటనే నిన్ను పిలిపించాలి అని అనిపించింది. కానీ అప్పటికే సిద్దు ముందుగానే నిన్ను పిలిపించాడు.
బిందు : మీరెం కంగారు పడకండి అన్నయ్య, తను కాస్త ప్రేశర్ కు గురి అయ్యి అలా అయ్యింది అంతే , కాస్త శ్రద్ధ తీసుకుంటే తగ్గిపోతుంది. మల్లి మాములు స్థితికి వస్తుంది. పైగా ఇది చాలా మంది ఆడవాళ్ళలో సహజంగా వచ్చేదే. మీరేం కంగారు పడకండి.
అంటూ మా ఆయనకు చెప్తూ నేను బయటకు వచ్చేది గమనించింది. బిందు నా ముఖం చూడగానే నేను ఇంట్రెస్ట్ లేకున్నా కూడా చిన్న నవ్వు నవ్వా. తను దగ్గరికి వస్తు బాగా నిద్ర పట్టిందా అని అంది. నేను హ్మ్ అని అన్నా. తరువాత కాసేపు కాసుఅల్ గా మాట్లాడి, భరత్ గాడి ప్రస్తావన గాని, నిన్న రాత్రి ఇంకా కాసేపు క్రితం జరిగిన ప్రస్తావన కానీ ఎత్తకుండా మాములుగా మాట్లాడేసి వెళ్ళిపోయింది.వెళ్ళిపోతూ, సాయంత్రం అలా బయటకు రా ఎప్పడూ ఇంట్లోనే ఉంటావా అంది. నేను పోయే ఇంట్రెస్ట్ లేకున్నా కూడా సర్లే అని చెప్పా. బిందు వెళ్ళాక వీళ్లిద్దరు నన్ను మామూలుగానే చూసారు. ఆలా చూడామణి బిందు నే చెప్పి ఉంటుంది అని నాకు తెలుసు. నేను కూడా ఏమి జరగనట్లుగానే నటించా. కాసేపటికి పనులలో మునిగిపోయ. అలా పని చేసుకుంటూ ఉంటె నాకు పిచ్చి ఉందని ఏమైనా అనుకుంటున్నారేమో అని డౌట్ వచ్చింది. పోనీలే అనుకుంటే అనుకున్నారు అని మల్లి నా పని నేను చూసుకోవడం మొదలు పెట్టా. సాయంత్రం అయ్యింది. బిందు పిలిచింది గుర్తులేదు. కానీ మా ఆయనకు గుర్తు ఉంది. వచ్చి మరి చెప్పాడు, బిందు తో అలా బయటకు వెళ్లకూడద ? ఇంట్లోనే ఎప్పుడు బోర్ కదా అని అన్నాడు.నేను ఇంట్రెస్ట్ లేకున్నా సరే వెళ్తా లే అని చెప్పేసి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకోవడానికి వెళ్ళా. డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకుని ఇంట్లో నుండి వెళ్తుంటే సిద్దు గాడు నన్ను విచిత్రంగా చూస్తూ కనిపించాడు. . ఉఫ్ అని అనుకుంటూ వాడ్ని చూసి డ్రాప్ చేయడానికి రా అన్నా.వాడు ఆటో లో వేళ్ళు మమ్మి అన్నాడు. నేను వాడి దగ్గరకు వెళ్తూ, నాకు పిచ్చి పట్టింది అని అనుకుంటున్నావా ? అన్నా. వాడు లేదు, అవును అన్నట్లుగా తల ఊపాడు. నెను అది చూసి నిన్నేం కొరికేయను లే గాని పద అన్నా. వాడు బయటకు వచ్చాడు. వెళ్తున్న నన్ను చూసి మా అయన, కావాల్సినంత సేపు తిరిగేసి రా, రాత్రికి ఎం చేయాల్సిన అవసరం లేదు లే ఏదో ఒకటి బయట నుండి తెప్పిస్తా అన్నాడు. నాకు పట్టరాని కోపం వచ్చింది, వెళ్లి నాకేం పిచ్చి పట్టలేదు రా అని గొంతు పట్టుకుని అరుస్తూ చెప్పాలి అని అనుకున్నా. పాపం మొగుడు కదా అని వదిలేసి బయటకు వచ్చా.సిద్దు గాడు బైక్ స్టార్ట్ చేయగానే, ఎక్కి కూర్చుని వాడితో అన్నా, ఎం చెప్పావ్ దానికి అని. సిద్దు గాడు ఏంటి ? అన్నాడు. నేను ఓవర్ చేయకుండా చెప్పు అని అన్నా. సిద్దు గాడు నేనేం ఎం రాంగ్ గా చెప్పలేదు మా, కేవలం మా అమ్మ ఇలా చేస్త్తుంది అని చెప్పా అంతే అని అన్నాడు. మరి మీ నాన్నకు ? ఎం చేప్పావ్ అన్నా. పెద్దగా ఎం చెప్పలేదు మా, కేవలం ఎదో ధ్యాసలో ఉండి అలా మెట్ల మీద నుండి జారీ పడింది అని చెప్పా అంతే అన్నాడు అలా అంటూ నాకు తెలీదా మా, ఎవరికి ఎం చెప్పాలో అన్నాడు కాస్త నవ్వుతు.. నేను అవునా అని అన్నా కాస్త వెక్కిరిస్తున్నట్లుగా చూస్తూ. వాడు సైలెంట్ అయ్యాడు. పార్క్ రాగానే నేను కిందకు దిగా. పార్క్ లోకి వెళ్తూ ఆగి, వాడి దగ్గరకు వచ్చి, ఇందాక ఇంట్లో నువ్వు నన్ను చూసినట్లు ఇంకో సారి చూసావ్ అనుకో జాగ్రత్త, నాకేం పిచ్చి పట్టలేదు ఇంకోసారి అలా చూడకు, నాకు గాని కోపం వస్తే, నిన్ను మామిడి పండును పిసికేసి నట్లు పిసికేస్తా అన్నా. అబ్బా కొడుకులు ఇద్దరూ అలాగే తయారు అయ్యారు అని గొణుక్కుంటూ కోపంగా ముఖం తిప్పుకుని పార్క్ లోకి వెళ్ళా.
పార్క్ లో బిందు ఒక చోట కూర్చుని ఉండడం కనిపించింది. నేను తనని చూసి లేని నవ్వు ఒకటి తగిలించుకుని నవ్వా. తను కూడా నవ్వుతు రా అన్నట్లుగా చూసింది. నేను తన దగ్గరికి వెళ్తూ పక్కన కూర్చుంటూ, చెప్పు అన్నా. తను ఏంటి అంది. నేను వాళ్ళేదో చెప్పే ఉంటారు గా, ఎం చెప్పారు చెప్పు ? అన్నా. బిండు దేని గురించే ? అంది. నేను ఇక ఉఫ్ అని అనుకుంటూ, చూడు నాకేం పిచ్చి ఎం పట్టలేదు లే, కాబట్టి నన్ను పేషెంట్ లా చూడడం ఆపు, వాళ్లేం చెప్పారో డైరెక్ట్ గా చెప్పు నాకేం కాలేదు లే అని అన్నా. బిందు నీకు పిచ్చి అని ఎవరు అన్నారు ? అంది. నేను కోపంగా నాకు నేనే అనుకుంటున్నలే అన్నా. నీకెందుకు పిచ్చి ఉందని అనుకుంటున్నావు ? అంది. నేను కోపంగా ఒసేయ్ డైరెక్ట్ గా పాయింట్ కు వస్తావా లేక వెళ్ళిపోమంటావా? అని అన్నా. బిందు కామ్ గా నన్ను చూస్తూ, ఎందుకె ఊరికే ఏదేదో ఊహించు కుంటున్నావ్ ? చెప్పు అసలు ఏమైంది ? ఏంటో భరత్ భరత్ అంటూ కలవరిస్తున్నావ్ అంట ? ఏంటి విషయం ? అంది.
నేను ఒక్కసారిగా గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని వదులుతూ, బిందు వంక చూసి, నాకు అనిపించింది చెప్తా, ఎం అనుకోకూడదు మరి అన్నా. బిందు నేను నిన్ను ఎందుకు అనుకుంటా చెప్పు ? ఎం డౌట్ పడకుండా ఏమైందో పూర్తిగా చెప్పు అంది.
నేను గాడంగా శ్వాస వొదులుతూ, బిందు ను చూసి, వాడిని మరచిపోలేక పోతున్నానే అని అన్నా.
బిందు : ఎవరిని ? అంది ఏమి తెలీనట్లు.
నేను : నాకు కోపం వచ్చి,.. ఇంకెవరు నా రంకు మొగుణ్ణి, నీకు తెలీదా ? అన్నా కోపంగా
బిందు : తను నవ్వి, సరే సరే ఏమైందో క్లారిటీగా చెప్పు. అంది.
నేను మెల్లగా నిన్న రాత్రి జరిగిన విషయం ఇంకా ఇవ్వళా జరిగిన విషయం తనకు చెప్పా. అలా చెప్తూ, అంతే కాదె నేను వాడి ఆలోచనల వళ్ళ ఏ పని కూడా చేయలేక పోతున్నా అన్నా. బిందు మొత్తం విని మొదట్లో బాగానే ఉండేదానివి కదా, ఎందుకు ఇలా సడెన్ గా అంది.
నేను మౌనంగా ఉండిపోయాను.
బిందు : చెప్పు..
నేను : (గడిచిన రోజులు గుర్తు తెచ్చుకుంటూ) నన్ను క్షమించవే, నీకు చాలా సార్లు అబద్దం చెప్పా. వాడు లేనందుకు ఇప్పుడు హ్యాపీ గానే ఉంది అని అన్నా కదా, అందంతా అబద్దమే, వాడు వెళ్లిన రోజు నుండి నా మనసు మనసులో లేదు. వాడి చుట్టే నా మనసంతా తిరుగుతుంది. అనవసరంగా తిట్టి పంపించాను అని భాధపడని రోజే లేదు. తిడితే రెండు రోజులు బాధ పడి మల్లి దారిలోకి వస్తాడేమో అనుకున్న కానీ ఇలా పూర్తిగా నన్ను విడిచి వెళ్తాడు అని అనుకోలేదే. కనీసం నా ముఖం అయినా చూసేందుకు ఇష్టపడతాడా అని అనిపిస్తుంది ఇప్పుడు. అంతలా వాడ్ని అనసరంగా తిట్టి పంపించాను అన్నా.
బిందు : (అంతా విని) చూడువె, జరిగింది ఏదో జరిగింది. ఇప్పుడు జరగాల్సింది ఆలోచించు. వాడు జస్ట్ ని లైఫ్ లో ఒక పార్ట్ అంతే, చెప్పు ఒకప్పుడు వాడు నీ పక్కన ఉన్నప్పుడు ఎం ఆలోచించేదానివి ?
నీ భర్త, నీ పిల్లల గురించి పట్టించుకోవడం లేదు అనే కదా ? మరి ఇప్పుడు ఆ అవకాశం నీకు వచ్చింది. అలాంటప్పుడు నీ భర్త ను నీ పిల్లలను సరిగా చూసుకోకుండా మల్లి వాడి గురించే ఆలోచించడం లో అర్ధం ఏముంది ? అంది.
నేను : కానీ అది నా వళ్ళ కావడం లేదు కదే, వాడిని మరచిపోలేక పోతున్నా. ఏ పని చేస్తున్నా వాడే గుర్తొచ్చి చంపుతున్నాడు. తెలుసు ఒకపక్క నా ఫ్యామిలీ కి అన్యాయం చేస్తున్నా అని. కానీ ఎంత ప్రయత్నించినా, వాడిని మరిచి పోలేక పోతున్నా. ఎం చేయనే ? అన్నా.
బిందు : నాకు నువ్వు చెప్పేది అర్ధం అవుతుందే, కానీ ఒక్కటి గుర్తు పెట్టుకో, ఏదైనా అలవాటును పోగొట్టుకోవాలి అని అనుకుంటే కాస్త టైం పడుతుంది. అది పొవట్లేదు కదా అని మల్లి దాన్నే పట్టుకుని వేలాడితే, నువ్వు అక్కడక్కడే తిరుగుతూ ఉంటావ్. ఎప్పటికి మారలేవు. కాస్త అలోచించి చూడు.
ఒకప్పుడు వాడు పక్కన ఉంటె ఎం అనుకునే దానివి ?
వాడిని దూరం చేసి గాని నీ ఫ్యామిలీని సరిగా చూసుకుందాం అనే కదా అనుకునే దానివి. అలాంటప్పుడు ఆ ఛాన్స్ వచ్చినప్పుడు వాడుకోకుండా దూరం అయ్యాడు అనే బాధ పడితే వాడిని దూరం చేసుకుని ఎం లాభం. నాకు తెలుసు నువ్వు వాడిని కేవలం ప్రేమించలేదు. వాడికి నీ ప్రాణమే ఇచ్చావ్ అని. కానీ అర్ధం చేసుకో కొన్ని సార్లు తప్పదు. నీకూ ఫామిలీ ఉంది. వాడికి ఫ్యామిలీ ఉంది, మీ ఇద్దరి మీద మీ ఫామిలీ లకు కొన్ని ఎక్సపెక్టషన్స్ ఉంటాయి. మీరు వాటిని వదిలేసి కలిసిపోతాం అంటే, మీ వళ్ళ రెండు ఫామిలీ లు సఫర్ అవుతాయి ఆలోచించు అంది.
నేను : మనసులో వాడిని తలుచుకుంటూ
బిందు తో.. కానీ ఎలానే ? నాకు వాడి పిచ్చి పట్టింది, ఆ భరత్ గాడి పిచ్చి పట్టింది. వాడిని వదిలి ఎలా బ్రతకాలో నాకు తెలియడం లేదు. పొద్దున్న లేచినప్పటి నుండి రాత్రి పడుకునేంత వరకు గుర్తు వచ్చి చంపుతున్నాడు. ఎలా మరిచిపోవాలో ఏంటో, అర్ధం కావడం లేదు, అని అన్నా. బిందు అది కాదె అంటూ ఎదో చెప్పడానికి ప్రయత్నించింది..
కానీ నాకు తన మాటలు వినాలి అని అనిపించలేదు. ఎందుకు అంటే, తన డీప్ మైండ్ లో భరత్ ను నన్ను విడదీయాలని ఉంది. కానీ అదేదో నాకు సహాయం చేస్తున్నా అన్నట్లుగా చెప్తుంది. అందుకే తన మాటలను పట్టించుకోలేదు.
తను చాలా సేపు నాకు అలాగే చెప్పాక చివరిగా భరత్ గాడి ఆలోచనలు రాకుండా ఉండడానికి కాసిన్ని టిప్స్ చెప్పి, ఇదిగో చూడు ఇది కేవలం నీ గురించే కాదు. నీ ఫామిలీ గురించి కూడా కాబట్టి నేను చెప్పినవి అశ్రద్ధ చేయకు అంది. నేను సరే అని తల ఊపా. తను మల్లి చూస్తూ ఇంకో రెండు వారాలు చూద్దాం, తరువాత మీటింగ్ లో నువ్వు నాకు గుడ్ న్యూస్ చెప్పాలి అంది. నేను మౌనంగా తల ఊపి తనకి బాయ్ చెప్పేసి ఇంటికి వచ్చా.
ఇంటికి వచ్చాక అబ్బా కొడుకులు ఇద్దరు నన్ను ఒక ఎలియాన్ లాగ చూసారు. నాకు అది నచ్చలేదు. ఒకవేళ నా కూతురే ఉంటె వీళ్ళ లాగా చూస్తూ కూర్చునేదా ? దగ్గరికి వచ్చి ఏదో ఒకటి మాట్లాడేది. కనీసం భరత్ గాడు అయినా వున్నింటే బాగుణ్ణు అని అనుకుని అంతలోపు ఛా ఛా వాడి ఆలోచనలు ఇక చేయకూడదు అని అనుకుంటూ బిందు చెప్పినట్లే చేసి చూద్దాం అని అనుకుంటూ నా పనుల్లో మునిగిపోయా.రెండు రోజులు బాగానే గడిచాయి. బిందు చేపినట్లు ఎక్కువ ఆలోచనలు రాకుండా ఉండేలా పనులు ఎంచుకుని చేస్తున్నా. ఎక్కువ కాన్సంట్రేషన్ పెడుతూ మూవీస్ చూస్తున్న. గేమ్స్ ఆడుతున్న. పార్క్ కు వెళ్తున్న. ఎక్సరసైజ్ లు చేస్తున్నా. కొంచెం ఏదో తేడా వచ్చినట్లు అనిపించింది. బిందు ఎప్పటికప్పుడు నా అప్డేట్స్ సిద్దు గాడితో కనుక్కుంటుంది.
ఆలా సాగిపోతూ ఉండగా ఆరోజు రాత్రి ఒక కల వచ్చింది.భరత్ గాడు కలలోకి వచ్చి., కలలో...
అయితే మరిచిపోతున్నావ్ కదా నన్ను ? అని అంటూ నా వంక చూస్తూ ఇక మనిద్దరం మల్లి కలవం ఇదే చివరి రోజు అని అంటూ ఉంటె నేను వాడిని పట్టుకుంటూ కానీ నాకు నువ్వు కావాలి రా అని అంటుంటే, వాడు నా చేతులను విడిపించుకుంటూ, లేదు నేను వెళ్ళాలి నాకు నువ్వు, నీకు నేను సెట్ కాము. నీకు పెళ్లి అయ్యింది. హాయిగా నీ సంసారం నువ్వు చూసుకో, అనవసరంగా నా మీద ఆశలు పెట్టుకోకు. మధ్యలో వచ్చాను, మధ్యలోనే వెళ్ళిపోతాను. నిన్ను ఇన్ని రోజులు ఇబ్బంది పెట్టినందుకు సారి అంటూ బాగ్ పట్టుకుని వెళ్తుంటే, నేను వాడితో, కనీసం నాతో ఫోన్ లో అయినా మాట్లాడతావ్ కదా అని అంటున్నా కళ్ళ నీళ్లు తుడుచుకుంటూ. భరత్ లేదు అని అన్నాడు. నేను ప్లీజ్ అని వేడుకున్నా. వాడు అది కుదరదు. ఆలా చేసేపాటైతే ఇక్కడ ఉండడానికి, అక్కడకు పోవడానికి తేడా ఏముంటుంది ? అని అన్నాడు. నేను ప్లీజ్ రా అని అన్నా వాడిని వెళ్లి కౌగిలించుకుంటూ. భరత్ నన్ను విడిపించుకుంటూ నువ్వే వెళ్ళమంటావ్ నువ్వే ఉండమంటావ్ ? ఏంటో నువ్వు అని అంటూ వాడి బాగ్ లో నుండి రెండు షర్ట్స్ తీసి నాకు ఇచ్చాడు. నా ఆలోచనలు మరి ఎక్కువ ఇబ్బంది పెడితే వీటిని హత్తుకో అని అంటూ వెళ్ళిపోయాడు. నేను వాటిని చూస్తూ ఏడుస్తూ వాటిని హత్తుకున్నా.
కళ్ళు తెరిచి చూస్తే, మా అయన పక్కన పడుకున్నాడు. టైం మూడు అయ్యింది. భరత్ రూమ్ లో ఉన్న రెండు షర్ట్స్ గుర్తు వచ్చాయి. వెళ్లి వాటిని హత్తుకుని గట్టిగా ఏడవాలి అని అనిపించింది. కానీ బిందు చెప్పినట్లుగా వాడి ఆలోచనలు రాకుండా ఉండడానికి ట్రై చేస్తూ మల్లి నిద్ర పోవాలని చూసా. కానీ ఎంతకీ నిద్ర రాలేదు. పక్కన ఆయన గుర్రు పెట్టి నిద్రపోతున్నాడు. నేను ఇక మందు కోసం తాగుబోతోడు ఎలా వేళ్తాడో అలా వాడి రూమ్ లోకి వెళ్ళా. ఆబగా వాడి షర్ట్స్ కోసం వెతుకుతూ మొన్న మూట కట్టిన దాంట్లో నుండి వాడి రెండు షర్ట్స్ బయటకు తీసా. అవి చూడగానే నాకు ఏదో ప్రాణం లేచి వచ్చినట్లు అయ్యింది. వాటినే చూస్తూ వాటిని నా గుండెకు హత్తుకున్నా. అలా హత్తుకోగానే హాయిగా అనిపించింది. మైండ్ బాగా ప్రశాంతంగా అయినట్లు అనిపించింది. వెళ్లి బెడ్ మీద కూర్చుంటూ, వాడి షర్ట్స్ నే తదేకంగా చూస్తున్న. ఆలా చూస్తుండగా ఒక ఐడియా వచ్చింది. వెంటనే ఆ షర్ట్ ను ఒకటి తీసి పక్కనే ఉన్న దిండు కు వాడి షర్ట్ ను తొడిగి, ఆ దిండు ను హత్తుకుని పడుకున్నా. అలా పడుకుని ఆలోచనల లోకి వెళ్ళిపోయా. అసలు ఏంటి నేను ? వాడు వున్నప్పుడు ఏమో వొద్దు అని అనుకుని ఇప్పుడేమో వాడి కోసం తపన పడుతున్నా అని ఆలోచించసాగా. ఆ ఆలోచనలు ఎంతకీ తెగలేదు. చివరికి ఒక కంక్లూషన్ కు వచ్చా. వాడంటే నాకు పిచ్చ ప్రేమ, కానీ ఆ ప్రేమ వళ్ళ నా ఫామిలీ కి ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ వస్తుందేమో అని వాడిని పంపించా. కానీ వాడు లేకుండా అయితే ఉండలేను అని ఇప్పుడు అర్ధం చేసుకున్నా. అందుకే వాడిని ఎప్పుడెప్పుడు చూస్తానా అని తెగ ఆరాట పడుతున్న. అది అర్ధం కాగానే వాడిని వెంటనే చూడాలి అని అనిపించింది.
వెంటనే ఫోన్ తీసుకున్నా. పేస్ బుక్ లో భరత్ గాడి అకౌంట్ ఓపెన్ చేశా. అక్కడ ఫోటోలు ఎం లేవు. అన్ని డిలీట్ చేసాడు. వాడేందుకు డిలీట్ చేసాడో అర్ధం అయిన నాకు దుఃఖం వచ్చింది. కనీసం నీ ఫోటోలు కూడా చూడకూడద నేను ? అని మనసులో భరత్ గాడిని అడిగా. వాడు అలా చేసినందుకు దుఃఖం వస్తుండగా అప్పుడే దానికి ఆల్టర్ నేటివ్ గా ఒక ఐడియా వచ్చింది. వెంటనే నవ్వుకుంటూ పిచ్చోడా ? ఫోన్ లో అంటే డిలీట్ చేస్తావ్ నా మనసులో ఎలా డిలీట్ చేస్తావ్ రా అని అనుకుంటూ కళ్ళు మూసుకుని వాడిని ఊహించుకోవడం మొదలు పెట్ట. అలా ఊహించుకోగానే ఎదురుగా ఉన్న దిండు లోకె వాడు వచ్చినట్లు అనిపించింది.వెంటనే కళ్ళు తెరిచి దిండు ను చూసా, చూస్తూ ఎరా దొంగ డిలీట్ చేస్తే వదిలేస్తా అని అనుకున్నావా ? ఇప్పుడు నా మనసులో ఎలా డిలీట్ చేస్తావ్ చెప్పు ? అంటూ కాస్త గెలిచినట్లుగా నవ్వుతు. ఎందుకు రా ఊరికే ఈ దోబూచులాటలు అంటూ దిండు ను దగ్గరికి తీసుకుంటూ, వచ్చి నాతో కలిసిపో ఎప్పటిలాగే ఇద్దరం కొట్టుకుందాం. తిట్టుకుందాం, హాయిగా హద్దులు లేకుండా ప్రేమించు కుందాం అని అంటూ ఆ దిండు నే భరత్ గాడిలా ఊహించుకుంటూ హత్తుకున్నా. అలా హత్తుకుని నీ పాటికి నువ్వు ఊరికి పోయి బాగానే ఉన్నావ్. కానీ నేనే ఇక్కడ చస్తున్నా నీ ఆలోచనలతో అంటూ అయినా అలా ఎలా నన్ను వదిలేసి మీ ఊరు వెళ్ళిపోతావ్ ? నేను ఎం అవుతా అని కాస్తయినా ఆలోచించావా ? అన్నా.
ఆలా అంటూ మల్లి నేనేదో కోపం లో రెండు మాటలు అంటే అది మనసులో పెట్టుకుని ఇన్ని రోజులా వేధించేది ? ఏదో పెళ్ళైన ఆడది, తట్టుకోలేక రెండు మాటలు అనింది అని సర్దుకొని పోవచ్చుగా. వెధవ అంటూ చిన్నగా దిండు మీద కొట్ట.ఆ దిండు నే చూస్తూ నువ్వు లేకుండా ఉండలేక పోతున్నా రా. నాకు పిచ్చి ఎక్కించి వెళ్ళావ్, ఏదో గుట్టుగా సంసారం చేసుకునే నా లాంటి దాన్ని గెలికి గెలికి ఇంత దూరం తీసుకొచ్చావ్. తీసుకొచ్చినోడివి పక్కనే ఉండి హెల్ప్ చేయాల్సింది పోయి, మీ ఊరు పారిపోయావ్, ఇక్కడ నేనొక్కదాన్నే పిచ్చెక్కిపోతూ ఉన్నా. కనీసం మా అయన కూడా గుర్తు రావడం లేదు. మొత్తం నువ్వే అయిపోయావ్. ఇంత దారుణంగా నన్ను వశపరుచుకుంటే ఎలా రా నేను బతికేది ? అయినా అసలు నువ్వంటే నాకు ఎందుకు అంత పిచ్చి ప్రేమ?అసలు ఎవడు నువ్వు ? నా దగ్గరికే ఎందుకు వచ్చావ్ ? పోనీ ఏదో మధ్యలో వచ్చావా అంటే అధీ లేదు, చిన్నప్పుడే నా చంక లోకి చేరావ్. నా పాలు తాగావ్, నన్ను వొదిలేసి మల్లి ఇప్పుడు పెద్ద మగాడివై నా వెంట పడ్డావ్. అసలు నా లాంటి ఆడది పరాయి మగాణ్ణి తలుచుకోవడానికే ఇష్టపడదు. అలాంటిది ప్రతి క్షణం నిన్నే తలుచుకునేలా చేసావ్.ఇప్పుడు కూడా అసలు నిద్ర పోవాల్సిన టైం లో నిన్ను తలుచుకుంటూ ఉండేలా చేస్తున్నావ్. ఇదేనా మీ అమ్మ నీకు నేర్పింది ? అక్కడికి పోయి నీ అత్త ని సతాయించు అనేనా నిన్ను మా ఇంట్లోకి పంపించింది ? హా చెప్పు అని గుండె కు హత్తుకున్న దిండు ను అడిగా. ఆ దిండు కు వేసిన షర్ట్ వైపు చూస్తూ, నీకు తెలుసు కదరా, నేను నిన్ను ఎన్ని సార్లు అయినా క్షమిస్తా అని, మరి తెలిసి కూడా ఎందుకు ఇంకా రాలేదు. ఇంకా ఎన్నాళ్ళు చూడాలి ? ఒప్పుకుంటాను, ఏదో కోపం లో అన్నా రెండు మాటలు, కానీ ఇలా పూర్తిగా వొదిలేసి పోతే ఎలా ? నాకు ఇక్కడ అస్సలు బాగలేదు, నిన్ను చూడాలి అని మనసు లాగుతూ ఉంది. నీతో మల్లి మాట్లాడాలని తియ్యగా గొడవ పడాలని, నీ మీద మల్లి కోప్పడాలని, చివరికి నీతో హాయినా జత పడాలని ఉంది.
రా రా, మొత్తానికే వొదిలేసి వేళ్ళకు. నీ కోసం ఎదురు చూస్తున్నా. నీకు ఇష్టమైన వాళ్ళని కూడా ఇలా కష్టపెడితే ఎలా ? అంటూ అటు ఇటు చూసి, ఆ దిండు వైపు చూస్తూ నా కోసం ఇప్పుడే రా రా, ప్లీజ్ అంటూ చిన్నగా లౌ వాయిస్ తో నువ్వొస్తే, ఏదైనా ఇస్తాను, అస్సలు అడ్డు చెప్పను, నీకు కావాల్సింది తీసుకో, చివరికి అది కూడా, నిజంగా అడ్డు చెప్పను అంటూ మౌనంగా ఉండిపోయా.
కాసేపు మౌనం...
ఏదో ఊరికే చెప్తున్నా అనుకోకు. నువ్వు లేకుంటే నేను ఉండలేను, నాకు నువ్వు కావాలి. నువ్వు నా కోసం ఏదో చేయాల్సిన అవసరం కూడా లేదు కేవలం నువ్వు ఎలా ఉన్నవో అలాగే ఉండు చాలు. నాకు అది చాలు. నువ్వు నా పక్కన ఉండాలి అంతే. నన్ను ఎప్పటిలాగే సతాయిస్తూ ఉండాలి. నన్ను నీ వాంఛలతో విసిగిస్తూ ఉండాలి. ప్రతి క్షణం నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తూ, నన్ను తియ్యగా వేధించాలి.
అదే నాకు కావలి. నిన్ను నేను చాలా చాలా మిస్ అవుతున్నా.వచ్చేయి రా, నా మీద నీకు అలక ఏంటి చెప్పు ?నా ప్రియుడివి కదరా బంగారు, వచ్చేయి రా కన్నా అని అనుకుంటూ ఉండగా, చల్లగా వీచే గాలి ఒక్కసారిగా ఫాస్ట్ గా విండో లో నుండి వచ్చింది. అలా రాగానే వాడి షర్ట్ హ్యాండ్ గాలికి ఎగిరి నా మీదకు వచ్చి పడింది. అలా పడగానే అది భరత్ గాడే వేసాడు అనేలా ఆనంద పడుతూ, వచ్చావా రా నాకోసం ఈ గాలి రూపం లో అని అన్నా చిరు నవ్వుతో.ఆ షర్ట్ నే చూస్తూ ఆ హ్యాండ్ పడిన చోటున నా చేయి పెట్టి, ఆ హ్యాండ్ ను తీసుకుని నా నడుము మీద వేసుకున్నా. అలా వేసుకుని వాడి చేతిని నా నడుము మీద పెట్టుకుని వత్తుతూ నీకే రా ఇది. నీ కోసమే ఉంది ఇది హాయిగా కావాల్సినంత సేపు ఆడుకో అన్నా. అలా అంటూ దిండు లో భరత్ గాడిని ఊహించు కుంటూ, ఆ దిండు ను దగ్గరికి తీసుకున్నా. దాన్నే చూస్తూ ఎరా దొంగా, కేవలం అదొక్కటేనా ? ఇంకా కావాలా అని అన్నా. అలా అంటూ మల్లి నేనే అయినా నీకు అదొక్కటే ఎలా సరిపోతుంది లే ఇది కూడా తీసుకో అని అంటూ నా పైట ను తప్పించా. తప్పించి ఎదురుగా దిండు లో భరత్ గాడి తలను ఊహించుకుంటూ ఆ దిండు ను నా జాకెట్ మీద నుండే నా ఎద కు హత్తుకున్నా. వాడి స్పర్శనే, నిజంగా తగిలినట్లుగా అనిపించింది. వెంటనే వాడి స్పర్శ ఇంకాస్త గాడంగా ఉండాలని, జాకెట్ హుక్స్ విప్పడం మొదలు పెట్టా. జాకెట్ విప్పగానే నా రెండు చళ్ళు, వాడికి కనిపించాయి. వాడు వాటిని తదేకంగా చూస్తున్నాడు అని తెలియగానే, సిగ్గు పడుతూ ఆ దిండు ను నా నగ్న ఎద కు గట్టిగా వేసి అదుముకున్న. వాడి షర్ట్ స్పర్శ నా ఎద కు తగులుతూ ఉంటె హాయిగా అనిపించింది. ఆ షర్ట్ ను ఇంకా దగ్గరికి తీసుకోవాలని ఇంకా ఇంకా హత్తుకుంటున్నా. వాడి స్పర్శ తగిలితే ఇలాగే సుఖంగా ఉంటుంది కదా అని అనిపించింది. ఆ స్పర్శ ను వొళ్ళంతా ఫీల్ అవ్వాలి అని అనిపించింది. కానీ దానికి ఈ దిండు సరిపోదు. వాడే కావలి దానికి ఇంకా సమయం ఉంది కదా అని గుర్తొచ్చింది. చిన్నగా దిండు ను చూసి ఎలా ఉంది భరత్ ? అని అడిగా. అలా అడుగుతూ ఇంకా చూడాలని ఉందా అంటూ ఆ దిండు ను తడుతూ, ఇంకా చూడాలంటే మాత్రం ఇలా గాలి లో కాకుండా డైరెక్ట్ గా రావాలి మరి. లేకపోతే కుదరదు అన్నా చిలిపిగా చూస్తూ. దిండు నే తదేకంగా చూస్తూ, త్వరగా వచ్చేయి రా, ఇక్కడ రెడీ గా ఉన్నా నీకు వడ్డించడానికి, కావాల్సింది దగ్గరుండి కొసిరి కొసిరి వడ్డిస్తా, నీ ఇన్నాళ్ళ ఆకలి అంతా తీరేలా కడుపు నిండా తిందువు గానీ, అంటూ సిగ్గుగా ముఖాన్ని దాచిపెట్టుకున్నా ఆ దిండుకు అదుముకుంటూ సిగ్గుతో..
_______________________________________________________________________________________________
నా కథలు పూర్తి అవుతాయి అని అనుకునే పాఠకులు,
స్టోరీ చదివాక ఫీడ్ బ్యాక్ ఇస్తారు అని నమ్మే రచయితలు,
ఇద్దరూ ఒకటే, కాబట్టి రాసినంత వరకు చదివి కొట్టుకుని పో ఎక్కువ ఎక్స్పెక్ట్ చేయకు..