12-03-2022, 02:29 PM
తను అలసిపోయి అలాగీ బోర్లా పడుకోండి పోయింది తన మీద నేను అలాగే పడుకోండి పోయాను మెత్తబడ్డ నా మొడ్డ మా ఇద్దరి రసాలతో పాటు బయటకు వచ్చేసింది. తన మీద నుంచి పక్కకు జరిగి తన మీద ఓ కాలు వేసి తను కరచుకొని పడుకోండి పోయాను.
ఇద్దరం అలా దాదాపు 6 గంటల వరకు పడుకోండి పోయాము, ఇంటి బయట జన సంచారం మొదలవ్వగానే తనకు మెలుకవ వచ్చి లేచి , నా మీద దుప్పటి కప్పి కిచెన్ లోని తన నైటీ తీసుకొని బాత్రుం లోకి దూరింది. నేను మరో సారి నిద్ర లోకి జారుకున్నాను.
“శివా , లేయ్యి మా అన్న ఇంకో 10 నిమిషాల్లో ఉంటా అన్నాడు” అంటూ దాన్వి నిద్ర లేపగా , రగ్గు కింద ఉన్న నా బెర్ముడాని తొడుక్కొని, దాన్వి తెచ్చిన టవల్ నడుం కి చుట్టుకొని బాత్రుం లోకి వెళ్లాను.
స్నానం చేసి విప్పిన బట్టలే తొడుక్కొని బయటకు రాగా , “తిఫిన్ తిను ఈ లోపున మా అన్న వస్తాడు అప్పుడు నువ్వు వెళ్ళవచ్చు” అంటూ ఓ ప్లేట్ లో టిఫిన్ తెచ్చి పెట్టింది.
లేచిన దగ్గర నుంచి లోపిక కిచెన్ లోంచి బయటకు రాలేదు. రాత్రి జరిగిన దానికి సిగ్గు పడుతూ ఉంది అనుకుంటూ నా ముందు ఉన్న ప్లేట్ ఖాళీ చేసాను. నా చేతిలో ప్లేట్ తీసుకొని, వదిన ఇచ్చిన కాఫీ నా చేతికి ఇచ్చింది. కాఫీ తాగుతూ ఉండగా ఓ 35 ఎల్ల వయసున్న వ్యక్తి లోపలి వచ్చాడు. తనను చూసి దాన్వి మా అన్నయ్య అంటూ , తనను నాకు పరిచయం చేసింది.
“శివా , మిమ్మల్ని గుడిలో కాపాడిన అతనే , ఇండియా నుంచి ఎదో పనిమీద వచ్చాడు , వాళ్ళు రాత్రి కూడా వచ్చారు , మాకు భయం వేసి తనను ఇక్కడే పడుకో మన్నాము” అంటూ గబా గబా నా గురించి చెప్పింది.
“చాల థాంక్స్ సర్, వాళ్ళ సంగతి నేను చూసుకుంటా లెండి , మీకు ఇక్కడ ఏమైనా హెల్ప్ కావాలంటే చెప్పండి నేను చేసి పెడతా” అన్నాడు పక్కనే కుచోంటు.
“తప్పకుండా , ఓ చిన్న పని మీద వచ్చాము అది అవ్వగానే రేపు లేదా ఎల్లుండి ఇండియా వెళ్లి పోతాము, నాకు కొద్దిగా పని ఉంది వెళ్లి వస్తా” అంటూ వాళ్ళ దగ్గర వీడ్కోలు తీసుకొని హోటల్ కు బయలు దేరాను. మా ఇద్దరి నంబర్స్ ఎక్స్ఛేంజి చేసుకున్నాము.
నేను బయటికి వస్తూ ఉండగా , కిచెన్ లోంచి బయటకు వచ్చింది లోపిక నాకు వీడ్కోలు చెప్పడానికి అన్నట్లు , కానీ తన నోటి వెంట ఒక్క మాట కూడా రాలేదు అన్ని భావాలు తన కళ్ళతోనే చెప్పినట్లు అనిపించింది. మనం ఉండేది ఇంకో రోజు ఆ తరువాత తను ఎవరో నేను ఎవరో అనుకోంటు హోటల్ చేరుకున్నాను.
నేను వెళ్లి రూమ్ తలుపు తట్టగానే అప్పుడే నిద్ర లేచినట్లు ఉంది శివాని “ఏంటి ఇంత లెట్ అయ్యింది , తెల్లవారు జామునే వస్తావు అనుకొన్నా” అంది.
“వాళ్ళ అన్న కోసం ఉండ మన్నారు ఆటను రాగానే వచ్చేశాను, నువ్వు స్నానం చేసి కిందకు వెళ్లి టిఫిన్ చేసిరా , నేను కొద్ది సేపు పడుకుంటా రాత్రి వల్ల ఇంట్లో నిద్ర సరిగా పట్టలేదు” అంటూ తన సమాధానం కోసం చూడ కుండా పడుకోండి పోయాను.
“శివా , లేయ్యి మద్యానం అవుతుంది” అంటూ కావ్య నిద్ర లేపుతూ ఉంటె మెలుకవ వచ్చింది. ఫోన్ లో టైం 12 చూపిస్తూ ఉంది. లేచి బాత్రుం కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చి డ్రెస్స్ మార్చుకొని శివాని తో కలిసి బయటకు వచ్చాను.
“ఇప్పుడు ఏంటి ప్రోగ్రాం”
“రేపు పొద్దున్నే మనం వెళ్ళాల్సిన ప్లేస్ కు ఇప్పుడు వెళ్లి ఓ సారి చూసి వద్దాం , అప్పుడు రేపు ఎం చేయాలో మనకు క్లియర్ ఐడియా వస్తుంది దారిలో అక్కడే ఏదైనా తిందాం లే” అంటూ గూగుల్ మ్యాప్ ఆధారంగా సన్ రైసింగ్ ప్లేస్ బయలు దేరాము.
దాదాపు రెండు గంటలు పట్టింది ఆ ఘాట్ రోడ్డు నుంచి ఆ పిక్నిక్ పాయింట్ కు వెళ్ళడానికి. దారిలో ఓ దాబాలో లంచ్ చేసి ఆ స్పాట్ కు వెళ్ళాము.
కారు పార్క్ చేసి దాదాపు ఓ గంట పాటు నడిచి ఓ ప్లేస్ కి వెళ్ళాము , అక్కడ నుంచి చూస్తూ సూర్యుడు ఉదయించే ప్లేస్ చాలా బాగా కనిపిస్తుంది అంట.
“అక్కడున్న గైడ్ , ఈ టైం లో వచ్చారేంటి సర్ , ఇంకో రెండు గంటలకు గానీ లెదా రేపు పొద్దున్నే గానీ రావాల్సిందే, అప్పుడు మీకు చూడడానికి చాల బాగుంటుంది, ఇప్పుడు ఏమీ ఉండదు” అన్నాడు.
“పర్లేదులే” అంటూ ఇంకొద్దిగా ముందుకు వెళ్ళాము. అక్కడ నుంచి కిందకు చూస్తే పెద్ద లోయ , అందులో పడితే ఇంకా తిరిగి వచ్చే ఛాన్స్ లేదు. ఎటువంటి ప్రమాదం ఏర్పడకుండా లోయ చివర మెటల్ ఫ్రేమ్స్ బిగించారు , ధైర్యం ఉన్న వాళ్ళు ఆ మెటల్ ఫ్రేమ్ దగ్గరకు వెళ్లి లోయ లోపలికి చూడవచ్చు. అందరు చూస్తూ ఉండగా రాజీవ్ గాన్ని ఎలా లేపేయడం. ఆ మెటల్ ఫ్రేమ్స్ చూస్తూ ఉండగా బుర్రలో ఓ అయిడియా తట్టింది. దాన్ని ప్లాన్ ప్రకారం అమలుచేస్తే వాడు లోయలోకి దొర్లడం ఖాయం , కానీ ప్లాన్ ని జాగ్రత్తగా అమలు చేయాలి ఎవరికీ ఇబ్బంది లేకుండా అనుకుంటూ. మరి కొద్దిసేపు అక్కడే ఉంది శివాని ప్రక్రుతి అందాలను ఎంజాయ్ చేస్తూ ఉంటె , నా బుర్రలో రేపటి ప్లాన్ ఎంత పకడ్బందీగా అమలు చేయాలి అని దాన్ని గురించి ఆలోచించ సాగింది.