12-03-2022, 02:23 PM
వల్ల అన్న ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయగానే , సింపుల్ గా ఎక్కడున్నావు , రా గలవా మిమ్మల్ని పిక్ చేసుకోవాలా అని చెప్పింది.
సిటీ బయట ఉన్నాను , రేపు పొద్దున్నే గానీ రాలేను అని దాన్వి అన్న ఫోన్ పెట్టేశాడు. ఆ సంభాషణ అంతా మాకు వినబడుతూ ఉండడం వల్ల తన చెప్పకుండానే మాకు అర్థం అయ్యింది వాళ్ళ పరిస్థితి.
“ఈ టైం లో మీకు బస్సులు ఉంటాయా మీ ఇంటి దగ్గరి కి” అన్నాను వాళ్ళ వైపు చూస్తూ
“డైరెక్ట్ బస్సులు ఉండవు , రెండు బస్సులు పట్టుకొని వెళ్ళాలి” అంది దాన్వి.
“అయినా ఇంటి దగ్గర దిగం కొద్ది దూరం నడవాలి” అంది అంత వరకు ఎం మాట్లాడని లోపిక.
“శివా , వాళ్లను ఈ టైం లో బస్సులో పంపడం మంచిది కాదు నువ్వు వెళ్లి దిగపెట్టి రా, ఈ గొడవ నన్ను టెన్షన్ లోకి నెట్టింది ” నేను కొద్ది సేపు రెస్ట్ తీసుకుంటాను
“సరే అయితే నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో” అంటూ వాళ్ళ ఇద్దరినీ బయలు దేరమన్నాను.
దాన్వి శివానికి థేంక్స్ చెప్పి నాతో పాటు కిందకు వచ్చింది. తన వెంటే లోపిక వచ్చింది.
“మీ ఇంటి దారి నాకు గైడ్ చేయాలి నువ్వు ముందు కుచూ , మీ వదిన వెనుక కుచోంటుంది” అనగానే తన వదిన్ని వెనుక కుచూ బెట్టి తను ముందు సీట్లో కుచోంది. మెయిన్ రోడ్డు ఎక్కగానే తను గైడ్ చేస్తూ ఉండగా దాదాపు ఓ 20 నిమిషాల పాటు డ్రైవ్ చేయగా , ఓ చిన్న కాలనీకి తీసుకొని వచ్చింది.
“కార్ ఇక్కడే పార్క్ చేయండి , లోపలి వెళ్ళదు” అంటూ నేను కార్ పార్క్ చేయగానే తను కిందకు దిగి తన వదినను కార్ లోంచి దింపి, “మీరు కూడా మాతో పాటు లోపలి రండి” అంటూ నా సమాధానం కోసం చూడకుండా ఆ కాలనీలో తన ఇంటి వైపు నడవసాగింది.
కారును పార్క్ చేసి తన వెనుకే వల్ల ఇంటికి వెళ్లాను. “ గుడిలో తన్నులు తిన్న వాళ్ళకు మీ ఇల్లు తెలుసా” అన్నాను.
“తెలుసు , నన్ను అప్పుడప్పుడు వెంబడించే వాడు” నేను కాలేజ్ నుండి ఇంటికి వస్తూ ఉంటె నా వెంటే వచ్చే వాడు.
“ఇంతకూ ఎంత వరకు చదువుకున్నావు”
“మొన్నే 12 95% తో పాస్ అయ్యింది , తనకేమో మెడిసిన్ చేయాలని ఉంది , కానీ దానికి చాలా కర్చు అవుతుంది అని వాల్ల అన్న నాతొ పాటు షాప్ లో పెట్టించాడు”.
“మీరు మాట్లాడుతూ ఉండండి , నేను ఏదైనా తినడానికి చేస్తాను తొందరగా” అంటూ లోపిక కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది.
అదో సింగల్ బెడ్రూం ఇల్లు అనవచ్చు చిన్న చిన్న గదులు , సింగల్ attached బాత్రూం కం టాయిలెట్. డబల్ కాట్ మంచం పట్టేంత పడక గది. 5 కుర్చీలు పట్టేంత హాల్. కానీ అందులోనే అన్నీ నీట్ గా సర్దుకొని ఉన్నారు , చిన్నదైనా ఇంట్లో వాళ్ళు సమానులు సర్దుకున్న విదానం లో తెలిసిపోతుంది పద్దతి గల వాళ్ళు అని.
“మీరు ఎక్కడ నుంచి వచ్చారు , ఇండియా నుంచి అని తెలుస్తుంది, ఎ స్టేట్ నుంచి” అంది దాన్వి
“సౌత్ నుంచి వచ్చాము”
“ఆ అక్క , మీకు కాబోయే భార్యా ?”
“కాదు, మేము ఫ్రెండ్స్ , తనకు వేరే పని ఉంటే నేను తోడుగా వచ్చాను”
“ఇద్దరు చాల క్లోజ్ గా ఉంటె , అందుకు అడిగాను సారీ” అంటూ తన కిందకు దించు కొంది.
“సారీ ఎందుకు లే, క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ లే”
“మా వల్ల మీకు ఇబ్బంది అయ్యింది, అందులోనా మీరు వాళ్లతో గొడవ పడ్డారు , మీకు దెబ్బలు ఎం తగల లేదుగా”
“ఇప్పుడా అడిగేది?”
“సారీ , నా మైండ్ బ్లాంక్ అయిపొయింది వాళ్ళు పట్టుకోగానే”
“కొద్దిగా కాళ్లు గోక్కొని పోయాయి లే, అయినా చిన్న దేబ్బలేలే”
“ఎక్కడ చూపండి , పసుపు రాస్తాను” అంటూ లోపలి కి వెళ్లి పసుపు గిన్నెతో వచ్చింది.
“ఎం పర్లేదు , తగ్గిపోతుంది లే” అంటున్నా వినకుండా నా ముందు కూచుని నా ఫ్యాంట్ ను పైకి లాగమని చెప్పింది.
నా ప్యాంట్ ను మోకాలు వరకు లాగగానే , దోక్కొని పోయిన చర్మం నుంచి రక్తం కారి అట్ట కట్టుకొని పోయింది.
“అయ్యో అంతగా తగిలింది , ఎం లేదు అంటారెంటి” అంటూ మెల్లగా పసుపు రాయ సాగింది.
తను ముందుకు వంగి పసుపు రాస్తూ ఉండడం వల్ల తన వేసుకున్న జాకెట్ లోంచి లైట్ వెలుతురులో తన రొమ్ములు తెల్లగా 3D లో కనబడసాగాయి , తప్పు తప్పు అనుకోంటునే వాటి అందాలను ఎంజాయ్ చెయ్య సాగాను.
“టిఫిన్ స్టవ్ మీద పెట్టాను 5 నిమిషాల్లో అయిపోతుంది” అంటూ లోపిక కిచెన్ లోంచి హాల్ లోకి వచ్చింది. నా చూపులు తన జాకెట్ మీద నుంచి తను పసుపు రాస్తున్న ప్రదేశం లో మార్చాను.
“అయ్యో ఏమైంది” అంటూ తను కూడా తన మరదలు పక్కన కూచుని, తన మరదలు చేసే పనిని చూడ సాగింది.
“అక్కడ వాళ్లతో కొట్లాడినప్పుడు దెబ్బలు తగిలాయి” అంటూ రెండో కాలుకి పసుపు రాయసాగింది.
“ఎక్కడి నుంచో వచ్చి మీరు అనవసరంగా మా గురించి దెబ్బలు తిన్నారు” అంది లోపిక
“ఇవేం పెద్ద దెబ్బలు కాదులే , మీరు అనవసరంగా కంగారు పడుతున్నారు , ఎం కాదులెండి” అంటూ తను రాయడం కంప్లీట్ చేయగానే నా ప్యాంట్ ను కిందకు లాక్కున్నాను.
“చిన్న దెబ్బ అంటారేంటి , కాలు మొత్తం దోక్కొని పోయింది. ఓ సారి డాక్టర్ దగ్గరకు వెళ్ళండి , లేదంటే అది పెద్ది అయ్యి పుండుకు తిరుక్కోవచ్చు” అంది లోపిక
“రేపు వెళతాను లెండి” అంటూ ఉండగా
“బాబురాం నువ్వు లోపల ఉన్నావా” అంటూ ఓ మద్య వయస్సు ఉన్న వ్యక్తి లోపలి వచ్చాడు.
“లేదు డ్యూటీ మీద బయట ఉరికి వెళ్ళాడు , రేపు పొద్దున్నే వస్తాడు” అంది లోపిక
“బాబురాం కోసం ఎవరో వాళ్ళ ఓనర్ వైపు నుంచి ఎవరో వచ్చారు. అర్జెంటు గా మాట్లాడాలి, వాళ్ళు అక్కడ ఉన్నారు” అంటూ బయటకు వెళ్లి లోపికా కోసం ఎదురు చూడ సాగాడు.
సిటీ బయట ఉన్నాను , రేపు పొద్దున్నే గానీ రాలేను అని దాన్వి అన్న ఫోన్ పెట్టేశాడు. ఆ సంభాషణ అంతా మాకు వినబడుతూ ఉండడం వల్ల తన చెప్పకుండానే మాకు అర్థం అయ్యింది వాళ్ళ పరిస్థితి.
“ఈ టైం లో మీకు బస్సులు ఉంటాయా మీ ఇంటి దగ్గరి కి” అన్నాను వాళ్ళ వైపు చూస్తూ
“డైరెక్ట్ బస్సులు ఉండవు , రెండు బస్సులు పట్టుకొని వెళ్ళాలి” అంది దాన్వి.
“అయినా ఇంటి దగ్గర దిగం కొద్ది దూరం నడవాలి” అంది అంత వరకు ఎం మాట్లాడని లోపిక.
“శివా , వాళ్లను ఈ టైం లో బస్సులో పంపడం మంచిది కాదు నువ్వు వెళ్లి దిగపెట్టి రా, ఈ గొడవ నన్ను టెన్షన్ లోకి నెట్టింది ” నేను కొద్ది సేపు రెస్ట్ తీసుకుంటాను
“సరే అయితే నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో” అంటూ వాళ్ళ ఇద్దరినీ బయలు దేరమన్నాను.
దాన్వి శివానికి థేంక్స్ చెప్పి నాతో పాటు కిందకు వచ్చింది. తన వెంటే లోపిక వచ్చింది.
“మీ ఇంటి దారి నాకు గైడ్ చేయాలి నువ్వు ముందు కుచూ , మీ వదిన వెనుక కుచోంటుంది” అనగానే తన వదిన్ని వెనుక కుచూ బెట్టి తను ముందు సీట్లో కుచోంది. మెయిన్ రోడ్డు ఎక్కగానే తను గైడ్ చేస్తూ ఉండగా దాదాపు ఓ 20 నిమిషాల పాటు డ్రైవ్ చేయగా , ఓ చిన్న కాలనీకి తీసుకొని వచ్చింది.
“కార్ ఇక్కడే పార్క్ చేయండి , లోపలి వెళ్ళదు” అంటూ నేను కార్ పార్క్ చేయగానే తను కిందకు దిగి తన వదినను కార్ లోంచి దింపి, “మీరు కూడా మాతో పాటు లోపలి రండి” అంటూ నా సమాధానం కోసం చూడకుండా ఆ కాలనీలో తన ఇంటి వైపు నడవసాగింది.
కారును పార్క్ చేసి తన వెనుకే వల్ల ఇంటికి వెళ్లాను. “ గుడిలో తన్నులు తిన్న వాళ్ళకు మీ ఇల్లు తెలుసా” అన్నాను.
“తెలుసు , నన్ను అప్పుడప్పుడు వెంబడించే వాడు” నేను కాలేజ్ నుండి ఇంటికి వస్తూ ఉంటె నా వెంటే వచ్చే వాడు.
“ఇంతకూ ఎంత వరకు చదువుకున్నావు”
“మొన్నే 12 95% తో పాస్ అయ్యింది , తనకేమో మెడిసిన్ చేయాలని ఉంది , కానీ దానికి చాలా కర్చు అవుతుంది అని వాల్ల అన్న నాతొ పాటు షాప్ లో పెట్టించాడు”.
“మీరు మాట్లాడుతూ ఉండండి , నేను ఏదైనా తినడానికి చేస్తాను తొందరగా” అంటూ లోపిక కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది.
అదో సింగల్ బెడ్రూం ఇల్లు అనవచ్చు చిన్న చిన్న గదులు , సింగల్ attached బాత్రూం కం టాయిలెట్. డబల్ కాట్ మంచం పట్టేంత పడక గది. 5 కుర్చీలు పట్టేంత హాల్. కానీ అందులోనే అన్నీ నీట్ గా సర్దుకొని ఉన్నారు , చిన్నదైనా ఇంట్లో వాళ్ళు సమానులు సర్దుకున్న విదానం లో తెలిసిపోతుంది పద్దతి గల వాళ్ళు అని.
“మీరు ఎక్కడ నుంచి వచ్చారు , ఇండియా నుంచి అని తెలుస్తుంది, ఎ స్టేట్ నుంచి” అంది దాన్వి
“సౌత్ నుంచి వచ్చాము”
“ఆ అక్క , మీకు కాబోయే భార్యా ?”
“కాదు, మేము ఫ్రెండ్స్ , తనకు వేరే పని ఉంటే నేను తోడుగా వచ్చాను”
“ఇద్దరు చాల క్లోజ్ గా ఉంటె , అందుకు అడిగాను సారీ” అంటూ తన కిందకు దించు కొంది.
“సారీ ఎందుకు లే, క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ లే”
“మా వల్ల మీకు ఇబ్బంది అయ్యింది, అందులోనా మీరు వాళ్లతో గొడవ పడ్డారు , మీకు దెబ్బలు ఎం తగల లేదుగా”
“ఇప్పుడా అడిగేది?”
“సారీ , నా మైండ్ బ్లాంక్ అయిపొయింది వాళ్ళు పట్టుకోగానే”
“కొద్దిగా కాళ్లు గోక్కొని పోయాయి లే, అయినా చిన్న దేబ్బలేలే”
“ఎక్కడ చూపండి , పసుపు రాస్తాను” అంటూ లోపలి కి వెళ్లి పసుపు గిన్నెతో వచ్చింది.
“ఎం పర్లేదు , తగ్గిపోతుంది లే” అంటున్నా వినకుండా నా ముందు కూచుని నా ఫ్యాంట్ ను పైకి లాగమని చెప్పింది.
నా ప్యాంట్ ను మోకాలు వరకు లాగగానే , దోక్కొని పోయిన చర్మం నుంచి రక్తం కారి అట్ట కట్టుకొని పోయింది.
“అయ్యో అంతగా తగిలింది , ఎం లేదు అంటారెంటి” అంటూ మెల్లగా పసుపు రాయ సాగింది.
తను ముందుకు వంగి పసుపు రాస్తూ ఉండడం వల్ల తన వేసుకున్న జాకెట్ లోంచి లైట్ వెలుతురులో తన రొమ్ములు తెల్లగా 3D లో కనబడసాగాయి , తప్పు తప్పు అనుకోంటునే వాటి అందాలను ఎంజాయ్ చెయ్య సాగాను.
“టిఫిన్ స్టవ్ మీద పెట్టాను 5 నిమిషాల్లో అయిపోతుంది” అంటూ లోపిక కిచెన్ లోంచి హాల్ లోకి వచ్చింది. నా చూపులు తన జాకెట్ మీద నుంచి తను పసుపు రాస్తున్న ప్రదేశం లో మార్చాను.
“అయ్యో ఏమైంది” అంటూ తను కూడా తన మరదలు పక్కన కూచుని, తన మరదలు చేసే పనిని చూడ సాగింది.
“అక్కడ వాళ్లతో కొట్లాడినప్పుడు దెబ్బలు తగిలాయి” అంటూ రెండో కాలుకి పసుపు రాయసాగింది.
“ఎక్కడి నుంచో వచ్చి మీరు అనవసరంగా మా గురించి దెబ్బలు తిన్నారు” అంది లోపిక
“ఇవేం పెద్ద దెబ్బలు కాదులే , మీరు అనవసరంగా కంగారు పడుతున్నారు , ఎం కాదులెండి” అంటూ తను రాయడం కంప్లీట్ చేయగానే నా ప్యాంట్ ను కిందకు లాక్కున్నాను.
“చిన్న దెబ్బ అంటారేంటి , కాలు మొత్తం దోక్కొని పోయింది. ఓ సారి డాక్టర్ దగ్గరకు వెళ్ళండి , లేదంటే అది పెద్ది అయ్యి పుండుకు తిరుక్కోవచ్చు” అంది లోపిక
“రేపు వెళతాను లెండి” అంటూ ఉండగా
“బాబురాం నువ్వు లోపల ఉన్నావా” అంటూ ఓ మద్య వయస్సు ఉన్న వ్యక్తి లోపలి వచ్చాడు.
“లేదు డ్యూటీ మీద బయట ఉరికి వెళ్ళాడు , రేపు పొద్దున్నే వస్తాడు” అంది లోపిక
“బాబురాం కోసం ఎవరో వాళ్ళ ఓనర్ వైపు నుంచి ఎవరో వచ్చారు. అర్జెంటు గా మాట్లాడాలి, వాళ్ళు అక్కడ ఉన్నారు” అంటూ బయటకు వెళ్లి లోపికా కోసం ఎదురు చూడ సాగాడు.