Incest விதவை மருமகள்

[Vandanavishnu0007a]

3. தன் செல்ல பேரனை கோபால் கொஞ்ச ஆரம்பித்தார்..

சரி வாம்மா நம்ம ஊருக்கு போகலாம் என்று தன் மருமகள் பிந்துவை அழைத்து கொண்டு நடக்க...

பிந்துவுக்கு அவர் பேசிய தமிழ் கொஞ்சம் கொஞ்சம் மிக கொஞ்சம் புரிந்த மாதிரி இருந்ததால் அவரோடு நடக்க துவங்கினாள்...

சாப் சாப்.. ஒன் மினிட் என்று குஷ்வந்த் சிங் அவர்கள் இருவரையும் நோக்கி ஓடி வந்தான்..

சப்.. என்று மூச்சு இறைக்க கோபாலுக்கு பிந்துவுக்கு அருகில் ஓடி வந்து நின்றான்..

சாப்.. சாரி.. சொல்ல மறந்துட்டேன்.. விஷ்ணுவோட டெத் சர்டிபிக்கேட்.. மற்றும் சில பார்மாலிட்டீஸ்.. பேப்பர்ஸ்ல எல்லாம் நீங்க கையெழுத்து போட வேண்டி இருக்கு..

அது மட்டும் இல்லாம.. விஷ்ணு சர்வீஸ்ல இருந்தப்போ இறந்ததால அவனுக்கு சேர வேண்டிய பென்ஷன் பணம் விஷ்ணு மனைவி பிந்து பேர்ல மாத்த வேண்டி இருக்கும்..

இந்த இறப்புக்கு நஷ்ட ஈட ஒரு பல்க் அமவுண்ட் நம்ம இந்திய ராணுவத்லுல இருந்து உங்களுக்கு தர வேண்டி இருக்கும்..

இதை எல்லாம் இங்கே இருந்து நீங்க முடிச்சிட்டு போயிட்டீங்கன்னா.. மறுபடியும் உங்களை அதுக்காக இங்கே வரவழைச்சு கஷ்டம் கொடுக்க கூடாதுன்னு பார்க்குறோம்.. என்று ஹிந்தி ஆங்கிலம் தமிழ் எல்லாம் கலந்து கோபாலிடம் சொன்னான்..

கோபால் கொஞ்சம் யோசித்தார்.. அதுவும் சரிதான் குஷ்வந்த் சிங்.. இந்த பார்மாலிட்டி பணம் டிஸ்பேட்ச் எல்லாம் முடிய எவ்வளவு நாள் ஆகும்.. என்று கேட்டார் கோபால்..

எப்படியும் ஒரு 3 மன்த்ஸ்ஸாவது ஆகும் சாப்.. என்றான் குஷ்வந்த் சிங்..

ஐயோ.. 3 மாசமா.. அப்படின்னா.. நாங்க எங்கே தங்குறது.. என்று கேட்டார் கோபால்..

அதை பத்தி கவலைப்படாதீங்க கோபால் சாப்.. விஷ்ணுவும் அவர் மனைவி பிந்துவும் கல்யாணம் ஆன புதுசுல தங்கி இருந்த ராணுவ ராயல் கோர்ட்ரஸ் இப்போ வேக்கண்ட்டா தான் இருக்கு.. அதுலயே நீங்க இந்த 3 மாசம் தங்கிக்கலாம்.. பிந்துவுக்கும் அவங்க குழந்தைக்கும் நீங்க பண்ற ஒரு பேருதவியா இருக்கும் என்று குஷ்வந்த் சிங் சொன்னான்..

என்னோட பேரன்.. என்னோட மருமகள்.. இந்த உதவியை கூட செய்ய மாட்டேனா.. கண்டிப்பா குஷ்வந்த் சிங்.. என்று கோபால் அவன் கைகளை பிடித்துக் கொண்டு சொல்ல..

சாப்.. வாங்க நான் கூட்டிட்டு போறேன்.. என்று சொல்லி ஒரு மிலிட்டரி ஜீப்பை வரவழைத்து அதில் பிந்துவையும் குழந்தை கோபாலையும்.. நம்ம கோபாலையும் ஏற்றிக் கொண்டு ஒரு இரண்டு மணி நேரம் பயணம் செய்தான் குஷ்வந்த் சிங்..

சிங்கீம் எல்லை உங்களை அன்புடன் வரவேற்கிறது.. என்று ஒரு பழைய போர்டில் தேய்ந்து போன ஹிந்தி எழுத்து காட்டியது..

கடுமையான குளிராக இருந்தது..

சிங்கீம் ஊருக்குள் ஜீப் போக போக குளிர் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது..

கோபாலுக்கு பல் எல்லாம் கட கட என்று அடித்துக் கொள்ள ஆரம்பித்தது..

பிந்து அவள் அணிந்திருந்த வெள்ளை விதனை புடவையை நன்றாக இழுத்த போர்த்திக் கொண்டாள்... புடவைக்குள் குட்டி கோபால் கதகதப்பாக இருந்தான்..

குட்டி பையன் கோபாலையும் அவள் வெள்ளை புடவைக்குள் அணைத்து போர்த்திக் கொண்டாள்..

ஆனால் விரைவாக அந்த ராணுவ ஜீப் ஒரு தனி குட்டி பங்களா போன்ற மிக பிரம்மாண்டமான மர வீட்டுக்கு முன்பாக சென்று நின்றது..

பெரிய காம்பவுண்ட்டை தாண்டி அந்த அழகிய தனி பங்களா கட்டை வீடு அந்த காம்பவுண்டுக்குள் பாதுகாப்பாக இருந்தது..

காம்பவுண்டு வாசலிலேயே இரண்டு சென்ட்ரி நின்று ஜீப் உள்ளே நுழையும் போது விரைப்பாகி சல்யூட் அடித்தார்கள்..

விஷ்ணு கி பாப்.. கோபால் ஜீ.. என்றான் குஷ்வந்த் சிங் அந்த சென்ட்ரிகளை பார்த்து..

விஷ்ணுவின் தந்தை என்று அறிமுகப் படுத்தியதும்.. இன்னும் கூடுதல் பணிவுடனும் மரியாதையுடனும் குணிந்து மறுபடியும் ஒரு சல்வூட் அடித்தனர்..

கோபாலுக்கு அதை எல்லாம் பார்க்கும் போது ரொம்ப பெருமையாக இருந்தது..

தன் மகன் விஷ்ணு இந்திய ராணுவத்திற்காக என்ன பாடு பட்டிருந்தால் இத்தகைய நன்மதிப்பும்.. நல்ல பெயரும் வாங்கி இருப்பான் என்று நினைத்துக் கொண்டார் கோபால்..

ஜீப் கட்டை பங்களா வாசல் சென்று நின்றது..

கோபால் சாப்.. வாங்க.. மேம் சாப்.. நீங்களும் வாங்க.. என்று குஷ்வந்த் சிங் இருவரையும் பணிவுடன் உள்ளே அழைத்துச் சென்றான்..

அந்த மர பங்களாவுக்குள் சென்ற அடுத்த நொடியே குளிர் கொஞ்சம் குறைந்தது போல இருந்தது..

காரணம் அந்த பாங்களா முழுவதும் தேக்குமர கட்டைகளால் மிக பிரம்மாண்டமாக கட்டப்பட்டு மிக அழகான அலங்காரத்துன் காணப்பட்டிருந்தது..

உங்ளே சென்று பார்த்த கோபால் அப்படியே பிரம்மித்து போய் விட்டார்..

மிக பெரிய ஹால்.. ஹோம் தியேட்டர் டிவி.. அதற்கு நேராக ஒரு பெரிய உல்லன் சோபா கம் பெட் போன்ற சின்ன மினி படுக்கை

அதன் மிக அருகில் கத கதப்பு அடுப்பு கங்கு எரிந்து கொண்டிருந்தது..

அந்த நெருப்பின் சூடு தான் அந்த பெரிய ஹாலையே கத கதப்பாக்கிக் கொண்டிருந்தது..

குஷ்வந்த் சிங் கோபாலை பார்த்து.. சாப் இந்த 3 மாசம் நீங்களும் உங்க விதவை மருமகளும் உங்க பேரக் குழந்தையும் இந்த குட்டி மர பங்களாவுல தான் தங்க போறீங்க..

என்ன உதவு வேண்டுமானாலும் பசர் அலுத்தினீங்கன்னா.. வேளியே காம்பவுண்ட் கேட்ல நிக்கிற செண்ட்ரி உடனே ஓடி வந்து உங்களுக்கு உதவி செய்வாங்க...

நீங்க சாப்பிட வேண்டிய உணவு எல்லாம் என்னன்ன வேணும்னு ஒன் ஹவர்க்கு முன்னாடியே இன்டர்காம்ல சொல்லிட்டிங்கன்னா.. இங்கே தமிழ் கலாச்சார உணவு சமைக்க ஸ்பெஷல் மெஸ் இருக்கு.. அவங்க உடனே கொண்டு வந்து குடுத்துடுவாங்க..

பிந்து மேம் சாப் எதுவும் சமைக்க வேண்டாம்.. நீங்க நல்லா இந்த 3 மாசம் ரெஸ்ட் மட்டும் எடுத்தா போதும்.. உங்களுக்கு தேவையான அனைத்து வசதிகளையும் இந்திய ராணுவம் செஞ்சி கொடுக்கும்..

எக்காரணத்தை கொண்டும் எங்க ராணுவ அனுமதி இன்றியோ.. வெளியே நிக்கிற செண்ட்கலுக்கு இன்பார்ம் பண்ணாமலோ வெளியே போயிடாதீங்க..

இது இந்தியாவின் எல்லை பகுதி என்பதால்.. எதிரி நாட்டுல இருக்கவங்கலால திடீர் ஆபத்து நேரிடலாம்..

முடிஞ்ச வரை கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணி இந்த 3 மாசம் வீட்டை விட்டு வெளியே பயணிப்பதை தவிர்த்துக்கங்க..

விஷ்ணுவோட பார்மாலிட்டீஸ் எல்லாம் முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் உங்களை நாங்களே பாதுகாப்போட உங்க ஊருக்கு அனுப்பி வைக்கிறோம்.. என்று குஷ்வந்த் சிங் சொல்லி விட்டு கிளம்பினான்..

இப்போது இந்த குட்டி மர பங்களாவில் மூன்றே பேர் மட்டும் தான்..

பிந்து.. அவள் குழந்தை குட்டி கோபால்.. நம்ம கோபால்..

பிந்துவுக்கு அந்த பங்களா பழக்கப் பட்ட இடம் தான்..

அதனால் அவள் ரொம்ப கேஷ்வலாக கோபாலிடம் அங்கிள் ஜீ.. இதர் ஆவோ.. இதர் ஆவோ என்று உற்சாகமாக கூறி ஒவ்வொரு இடமாக சுற்றி காட்ட ஆரம்பித்தாள்..

வெள்ளை புடவை கட்டிய விதவை பெண்ணாக சோகமாக இந்திய ராணுவ எல்லை கூடாரத்தில் பார்த்த பிந்து இந்த நீண்ட பயணத்திற்கு பிறகு ரொம்பவும் மாறி இருந்தாள்..

கொஞ்சம் உற்சாகமாக இருந்தாள்..

தன் கணவன் விஷ்ணு போனதுக்கு அப்புறம் தனக்கு யாருமே இல்லையே என்று உடைந்து போய் இருந்த பிந்துவுக்கு மாமனார் என்ற உற வந்ததில் ரொம்பவும் மகிழ்ந்து போய் இருந்தாள்..

அவளிடம் ஒரு குழந்தை தனமும் குறும்பு தனமும் இருந்தது..

கோபாலை ஜன்னல் கார்டன் அருகில் அழைத்து சென்று சுற்றி காட்டினாள்..

கிட்சன் சென்று காட்டினாள்.. யப்பா.. எவ்ளோ பெரிய கிட்சன்..

எப்படியும் யாரும் இங்கு சமைக்க போவது இல்லை.. ஆனாலும் எவ்வளவு பெரிய கிட்சன் என்று கோபால் நினைத்துக் கொண்டார்..

ஆனால் அந்த கிட்சனில் ஒரு புதிய அத்யாயம் ஆரம்பிக்க காத்திருக்கிறது என்பதை அறியாமல் தன் விதவை மருமகள் ஹிந்தியில் மழலை கொஞ்சலில் உற்சாகமாய் சுற்றி சுற்றி காண்பிப்பதை ரசித்துக் கொண்டிருந்தார்...

இதர் பெட்ரூம் அங்கிள் ஜீ.. என்று ஒரு ரூமை திறந்து காட்டினாள்..

பெரிய படுக்கை அறை.. செம அலங்காரத்துடன் இருந்தது.. ஒரு விதமாக காம ரசம் சொட்டும் வாசனையுடன் அட்டாச்டு பாத்ரூமுடன் அந்த அறை இருந்தது..

அந்த அறைக்குள் கோபாலை பிந்து அழைத்து சென்று சுற்றி காட்டிக் கொண்டிருக்கும் போதே இவ்வளவு நேரம் உற்சாகமாய் இருந்த பிந்துவின் முகம் கொஞ்சம் மாற ஆரம்பித்தது..

கண்களில் இருந்து இரண்டு சொட்டு கண்ணீரே வந்து விட்டது..

கோபாலுக்கு ஏதோ கொஞ்சம் லேசாக அவள் உணர்வு புரிந்தது போல இருந்தது..

பாவம் புருஷன் விஷ்ணு நியாபகம் அவளுக்கு வந்து விட்டது போல உள்ளது என்று உடனே புரிந்து கொண்டார்..

அழாதே பிந்து... அழாதே க்ரை நஹி கிரை நஹி நோ க்ரை நோ க்ரை என்று அரை குறையாக பிந்துவை சமாதானப் படுத்த முற்பட்டார்..

ஆனால் அவர் அப்படி ஆறுதல் சொல்ல போக தான் பிந்து கண்களில் தாரை தாரையாக கண்ணீர் பொங்க ஆரம்பித்தது..

அப்படியே பெட்டில் அமர்ந்து அழ ஆரம்பித்தாள்..

பிந்து இதர் ஆவோ.. இதர் ஆவோ.. என்று பிந்து கையை பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு பெட்ரூம் விட்டு வெளியே ஹாலுக்கு வந்தார் கோபால்..

பெட்ரூம் கதவை இழுத்து பூட்டி.. தாள் போட்டார்..

திஸ் 3 மன்த் ஸ்டே ஹை... வீ 3 நோ நோ தட் ரூம் இன்சையிட்.. சாஹியே.. என்று தரைகுறை ஆங்கிலம் கலந்த ஹிந்தியில் பிந்துவிடம் கூற முற்பட்டார்..

பிந்து கொஞ்சம் புரிந்தும் கொண்டாள்..

பிந்துவை ஹால் சோபா பெட்டில் அமர வைத்தார்..

இவ்வளவு நேரம் அமைதியாக இருந்த குட்டி கோபால் மெல்ல சிணுங்க ஆரம்பித்தான்..

பசிக்குது.. என்பது போல் சைகை காட்டினான்..

செல்ல குட்டி.. பேராண்டி.. பசிக்குதாடா செல்லம்.. இரு இரு.. தாத்தா உனக்கு சாப்பிட ஏதாவது எடுத்துட்டு வர்றேன்.. என்று சொல்லி.. கிட்சன் பக்கம் போக எத்தனித்தார்..

அங்கிஸ் ஜீ.. நஹி.. மேரா பேட்டா.. கோபால் இப்போ எதுவும் சாப்பிட மாட்டான்.. என்று அவள் ஏதோ ஹிந்தியில் கூற ஆரம்பித்தாள்..

ஆனால் கோபாலுக்கு அவள் ஹிந்தி எதுவும் புரியவில்லை..

அவன் பசிக்கு தான் அழுவுறான்.. ஆனா.. கிட்சனில் இருந்து எதுவும் அவன் சாப்பிட மாட்டான் என்று எவ்வளவோ ஹிந்தியில் சொல்ல முற்பட்டாள் பிந்து..

ஆனால் ஆர்வகோலாறு கோபால்.. அவள் பேச்சை எதுவும் சரியாக கேட்காமல்.. தன் பேரனின் பசியை போக்க வேண்டும் என்ற குறியிலேயே இருந்தார்..

கிட்சன் பக்கம் சென்று என்ன இருக்கிறது என்று தேடினார்..

நிறைய பழ வகைகள்.. பிரிஜ்ஜில் பால் திண்பண்டங்கள் எல்லாம் இருந்தது..

குழந்தை சாப்பிடக் கூடிய சில பழ வகைகளை எடுத்து கொண்டு கிட்ட்னில் இருந்து ஹாலுக்கு வந்தார்..

பிந்து அவர் பார்வையில் இங்கு கிட்சனில் இருந்து பார்க்கும் போது முதுகு காட்டி அமர்ந்திருந்தாள்..

குழந்தையின் அழுகுரல் நின்று இருந்தது..

கையில் பழங்களுடன் தன் விதவை மருமகள் பிந்துவை பின்பக்கம் நெருங்க நெருங்க.. சப் சப் சப் என்று ஏதோ சப்பும் சத்தம் கேட்டது..

கோபால் அந்த சத்தத்தை வைத்தே அங்கு என்ன நடக்கறிது என்பதை உடனே யுகித்தார்..