09-01-2022, 10:15 AM
கார் அந்த சின்ன மலைக்கோயிலை சென்று அடைந்தது
சின்ன சின்ன 18 படிகள் கொண்ட மலை கோயில் அது
காரை பார்த்ததும் பூசாரி வேக வேகமாக இறங்கி ஓடி வந்தார்
வாங்கோ வாங்கோ எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணிட்டேன் என்றார் கோபால் தாத்தாவை பார்த்து
நான் அம்மாவின் முகத்தை பார்த்தேன் கையில் கட்டி இருந்த வாட்சை பார்த்தேன்
டாக்டர் அங்கிள் சொன்ன நேரம் இது
அம்மா சுயநினைவு இழக்கும் நேரம் நான்கு வகையில் பிரித்து சொல்லி இருந்தார்
அதாவது
10.00 - 12.00 பகல்
2.00 - 4.00 மதியம்
6.00 - 8.00 மாலை
10.00 - 12.00 இரவு
இந்த நேரங்களில் பவித்ரா அம்மா தன்னிலை மறந்து இருப்பார்கள்
அவங்களுக்கு இந்த உலகத்தில் என்ன நடக்கிறது என்று தெரியாது
இந்த 4 நேரங்களில் அவங்களை கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வைதிருக்க கூடிய ஒரே விஷயம் ஓல் மட்டும் தான்
இரவு 12 மணிக்கு மேல் எந்த பிரச்னையும் இல்லை
நன்றாக தூங்கி ஓய்வு எடுப்பார்கள்
அல்லது சராசரியான நார்மல் மனநிலையில் இருப்பார்கள்
நாங்கள் கோயிலை சென்று அடைந்த போது சரியாக மணி 10 ஆகி இருந்த்தது
அம்மா ஒரு ஜடம் போல காரில் இருந்து இறங்கினாள்
தாத்தாவும் நானும் இறங்கினோம்
தாத்தா டிக்கி பக்கம் போனார்
ஐயா ஐயா இருங்க நான் எடுத்துட்டு வரேன் என்று சொல்லி டிரைவர் ஓடி வந்து அந்த பெரிய ஒத்தை ரோஜாப்பூ மாலையை எடுத்து கொண்டான்
ராமய்யா பேக்கு மாதிரி காரின் முன்பக்கம் சீட்டில் அமர்ந்தபடி எங்களையே கண்விழி பிதுங்க பார்த்து கொண்டு இருந்தான்
ராமய்யா நீயும் இருக்குப்பா என்று தாத்தா அவனை பார்த்து சொன்னார்
ஐயா அந்த நாய் எதுக்குய்யா
அழுக்கு டிரஸ்ஸும் ஒரே நாத்தம் புடிச்ச பயலா இருக்கான் என்று டிரைவர் சொன்னார்
ஆரம்பத்தில் இருந்தே டிரைவருக்கு ராமய்யாவை பிடிக்கவில்லை
டிரைவர் அப்படி சொன்னதும் தாத்தாவுக்கு கொஞ்சம் கோவம் வந்தது
ஆனால் இந்த முறை நான் தாத்தாவின் கையை பிடித்து அழுத்தி டென்ஷன் ஆகாதீங்கன்னு கண்களாலேயே அவரை அடக்கினேன்
அவனும் கோயிலுக்கு வரட்டும் என்று மட்டும் தாத்தா சொன்னார்
சம்பளம் கொடுக்கும் முதலாளி உங்க விருப்பம் என்பது போல என்னவோ செய்ங்க
என்ன ஜாதியோ என்ன கோத்ரமோ என்று டிரைவர் எங்கள் காதுக்கு கேட்காதவாறு முணுமுணுத்துக் கொண்டே மாலையை எடுத்து கொண்டு படிகள் ஏற ஆரம்பித்தான் டிரைவர்
அவன் முன்பாக தான் பவித்ரா அம்மா படிக்கட்டு ஏறிக்கொண்டு இருந்தாள்
அவள் ஒவ்வொரு அடியும் எடுத்து வைக்க எடுத்து வைக்க பவித்ரா அம்மாவின் பெரிய பெரிய மலை பந்துகள் போன்ற குண்டிகள் மேலும் கீழும் போய் போய் குலுங்கி குலுங்கி ஆடியது
( நடிகை பவித்ரா லோகேஷ் இப்போது படிக்கட்டு ஏறி போகும் போது வாசகர்கள் ஆகிய நாம் எல்லோரும் அவங்க பின்னாடி நடந்து படியேறினால் என்ன பீல் ஆகும் என்று நீங்களும் பீல் பண்ணிக்கங்க நண்பர்களே )
அம்மா பின்னாடி படியேறிக் கொண்டிருந்த டிரைவர் நாங்கள் யாரும் அவனை கவனிக்கவில்லை என்று நினைத்து சுதந்திரமாக பவித்ரா அம்மாவின் குண்டி தரிசன அழகை ரசித்து ரசித்து அனுபவித்தான்
ராமய்யா மேலே வா என்று தாத்தா சொல்ல
கோயில் குருக்களோடு ராமையாவும் படி ஏறினான்
கடைசியாக நானும் தாத்தாவும் படி ஏறினோம்
சரியாக ஒரு 10 நிமிட படிநடைக்கு பிறகு நாங்கள் அனைவரும் கோயிலின் உச்சி பிரகாரத்தை சென்று அடைந்தோம்
சின்ன சின்ன 18 படிகள் கொண்ட மலை கோயில் அது
காரை பார்த்ததும் பூசாரி வேக வேகமாக இறங்கி ஓடி வந்தார்
வாங்கோ வாங்கோ எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணிட்டேன் என்றார் கோபால் தாத்தாவை பார்த்து
நான் அம்மாவின் முகத்தை பார்த்தேன் கையில் கட்டி இருந்த வாட்சை பார்த்தேன்
டாக்டர் அங்கிள் சொன்ன நேரம் இது
அம்மா சுயநினைவு இழக்கும் நேரம் நான்கு வகையில் பிரித்து சொல்லி இருந்தார்
அதாவது
10.00 - 12.00 பகல்
2.00 - 4.00 மதியம்
6.00 - 8.00 மாலை
10.00 - 12.00 இரவு
இந்த நேரங்களில் பவித்ரா அம்மா தன்னிலை மறந்து இருப்பார்கள்
அவங்களுக்கு இந்த உலகத்தில் என்ன நடக்கிறது என்று தெரியாது
இந்த 4 நேரங்களில் அவங்களை கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வைதிருக்க கூடிய ஒரே விஷயம் ஓல் மட்டும் தான்
இரவு 12 மணிக்கு மேல் எந்த பிரச்னையும் இல்லை
நன்றாக தூங்கி ஓய்வு எடுப்பார்கள்
அல்லது சராசரியான நார்மல் மனநிலையில் இருப்பார்கள்
நாங்கள் கோயிலை சென்று அடைந்த போது சரியாக மணி 10 ஆகி இருந்த்தது
அம்மா ஒரு ஜடம் போல காரில் இருந்து இறங்கினாள்
தாத்தாவும் நானும் இறங்கினோம்
தாத்தா டிக்கி பக்கம் போனார்
ஐயா ஐயா இருங்க நான் எடுத்துட்டு வரேன் என்று சொல்லி டிரைவர் ஓடி வந்து அந்த பெரிய ஒத்தை ரோஜாப்பூ மாலையை எடுத்து கொண்டான்
ராமய்யா பேக்கு மாதிரி காரின் முன்பக்கம் சீட்டில் அமர்ந்தபடி எங்களையே கண்விழி பிதுங்க பார்த்து கொண்டு இருந்தான்
ராமய்யா நீயும் இருக்குப்பா என்று தாத்தா அவனை பார்த்து சொன்னார்
ஐயா அந்த நாய் எதுக்குய்யா
அழுக்கு டிரஸ்ஸும் ஒரே நாத்தம் புடிச்ச பயலா இருக்கான் என்று டிரைவர் சொன்னார்
ஆரம்பத்தில் இருந்தே டிரைவருக்கு ராமய்யாவை பிடிக்கவில்லை
டிரைவர் அப்படி சொன்னதும் தாத்தாவுக்கு கொஞ்சம் கோவம் வந்தது
ஆனால் இந்த முறை நான் தாத்தாவின் கையை பிடித்து அழுத்தி டென்ஷன் ஆகாதீங்கன்னு கண்களாலேயே அவரை அடக்கினேன்
அவனும் கோயிலுக்கு வரட்டும் என்று மட்டும் தாத்தா சொன்னார்
சம்பளம் கொடுக்கும் முதலாளி உங்க விருப்பம் என்பது போல என்னவோ செய்ங்க
என்ன ஜாதியோ என்ன கோத்ரமோ என்று டிரைவர் எங்கள் காதுக்கு கேட்காதவாறு முணுமுணுத்துக் கொண்டே மாலையை எடுத்து கொண்டு படிகள் ஏற ஆரம்பித்தான் டிரைவர்
அவன் முன்பாக தான் பவித்ரா அம்மா படிக்கட்டு ஏறிக்கொண்டு இருந்தாள்
அவள் ஒவ்வொரு அடியும் எடுத்து வைக்க எடுத்து வைக்க பவித்ரா அம்மாவின் பெரிய பெரிய மலை பந்துகள் போன்ற குண்டிகள் மேலும் கீழும் போய் போய் குலுங்கி குலுங்கி ஆடியது
( நடிகை பவித்ரா லோகேஷ் இப்போது படிக்கட்டு ஏறி போகும் போது வாசகர்கள் ஆகிய நாம் எல்லோரும் அவங்க பின்னாடி நடந்து படியேறினால் என்ன பீல் ஆகும் என்று நீங்களும் பீல் பண்ணிக்கங்க நண்பர்களே )
அம்மா பின்னாடி படியேறிக் கொண்டிருந்த டிரைவர் நாங்கள் யாரும் அவனை கவனிக்கவில்லை என்று நினைத்து சுதந்திரமாக பவித்ரா அம்மாவின் குண்டி தரிசன அழகை ரசித்து ரசித்து அனுபவித்தான்
ராமய்யா மேலே வா என்று தாத்தா சொல்ல
கோயில் குருக்களோடு ராமையாவும் படி ஏறினான்
கடைசியாக நானும் தாத்தாவும் படி ஏறினோம்
சரியாக ஒரு 10 நிமிட படிநடைக்கு பிறகு நாங்கள் அனைவரும் கோயிலின் உச்சி பிரகாரத்தை சென்று அடைந்தோம்