Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘...బలే...’ అని , ఆపైన అందరూ నిశ్శబ్దంగా కళ్లప్పగించి చూడడం మొదలెట్టారు...
...దాని చను కొండలు చాతీకి తన మె...త్త...గా...ఒత్తుకోడంతో రెచ్చిపోయి చెరోదాన్నీ చెరో చేత్తో , అంకిన మేర కి ఇముడ్చుకుని ఒత్తినట్లున్నాడు బిమల్ బాబు , ప...ర్...ర్ర్... మన్న చప్పుడ్లూ... ‘...సుజాతక్క బ్లౌజ్ పిగిలినట్లుంది...’ అన్న వకుళ కామెంటూ , సరసం పార్టీలతో సహా , అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించాయి...
‘...ఆ పుణ్యం కట్టుకుంది నీ మొగుడేనమ్మా!...’ అంటూ వకుళ వైపో కోర చూపు విసిరి, దూరం జరగ బోయిందది...
‘...ఎక్కడా?...చూడనీ!... ’ అంటూ చేతులు దింపనీకుండా దాని జబ్బల్ని పైకెత్తి... చంకల్లో తొంగి చూసి , ‘...ఇదో!...ఇక్కడా , ఇక్కడా!!...’ అంటూ దాని గుబ్బల కుదుళ్ల దగ్గిర పిగిలిన బ్లౌజ్ సందుల్లో కొన నాలిక ని వంతులవారీగా దోపి చిన్నగా కెలికాడు బిమల్ బాబు...
...మళ్ళీ ...ప...ర...పర...లు వినిపించాయి...
‘...ప్రొఫెసర్ నాలిక కత్తిలా పని చేస్తుందన్నమాట!...’ అన్నాడు వికాస్...మళ్ళీ మగాళ్ల నవ్వులు...
‘...అహఁ!...అది కాదు... ఎప్పుడెప్పుడా...వీ...టి,,,కి...విముక్తీ !...అని, మెలికలు తిరిగిపోయింది మీ వదిన !...అంచేత బ్లౌజ్ ఇంకాస్త పిగిలింది ...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...
‘...అందుక్కాదు తిరిగిపోత...మీరు పెట్టే కితకితల్ని ఓర్చుకోలేక! ...’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...అంటే మాంఛి కాకమీదుందన్నమాట...ఆవిడని ఇంక ఇబ్బంది పెట్టక బ్లౌజ్ హుక్స్ తెంపీసీ ప్రొఫెసరూ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...మా ఆయన మీలాంటి దుష్టుడేంకాదు!...’ అంటూ మొగుడ్నిసపోర్ట్ చేసి , ‘...మెల్లిగా విడదీయండీ!...’ అని అతగాడికి ఆర్డరు జారీ చేసింది దీపా మేడం...
‘...అలాగే!...’ అని , మధ్య మధ్య గుబ్బల్ని ముద్దాడుతూ విడిపోగా మిగిలిన మూడు హుక్స్ నీ ఒడుపుగా విడదీయగానే , సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకుంటూనే బ్లౌజ్ విప్పడానికి వీలుగా చేతుల్ని వెనక్కి జాపుతూ రొమ్ము విరుచుకుంది సుజాతక్క...
వెంటనే బ్లౌజ్ ని ఒక్క జెర్క్ తో ఊడలాగాడు బిమల్ బాబు ...దాంతో కాసేపు దాని స్థనాలు పైకీ, కిందికీ , పక్కలకీ రిథ్మిక్ గా ఊగి , ఆ పైన సెటిలై సముద్రకెరటాల్లా ఎగసెగసి పడుతూంటే కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయారు...మగాళ్ళందరూ...
‘... లారీ హెడ్ లైట్స్!...’ అని మధు...‘... హాండ్ బాల్స్!...’ అని మదన్ జీజూ...వర్ణిస్తూంటే , ‘...అవేంటో తెలీదుగానీ , నాకైతే చింత పండుతో తోమి బోర్లించిన కంచు చెంబుల్లా ఉన్నాయి...’ అని కుమార్ బావ అనేసరికి ...ఛీ...కొడ్తూ కళ్ళు తెరిచి , ఆఛ్ఛాదన లేని గుబ్బల్ని చేతుల్తో కప్పుకుని ముడుచుకుపోతూ తన వీపువెనక్కెళ్ళి దాక్కుంది సుజాతక్క...
...హాండ్ బాల్ గేం చూడలేదా?ఫుట్ బాల్ లాంటి గేమే!...చేతుల్తో ఆడతారు. బంతి సైజు చేతుల్లో పట్టీ పట్తనట్లుగా ఉంటుంది ,సుజా చళ్లల్లాగ ! కదూ!!...’ అంటూ వికాస్ వైపు చూశాడు. తను కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని నోట మాట లేకుండా ఉండిపోడం చూసి , ‘...ఏంటలా చూస్తున్నావ్ ? నీ చేతుల్లో నలిగినవేగా అవీ!!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘... నిజమేగానీ , ఇలా చూడనివ్వలేదు మా వదిన...అవకాశం వచ్చే టైమ్ లో ఆ బంతుల్ని నా వీపుకో , ఛాతీకో అదిమేసుకునేది...’ అన్నాడు వికాస్ ....బావ వెనకనుంచే ఛీ కొట్టింది సుజాతక్క
‘...నీకేంటి , నాకు కూడా ఛాన్స్ ఇవ్వలేదు మీ వదిన...’ అన్నాడు కుమార్ బావ....‘...అదేంటి సర్!...’ అన్నాడు మధు... ‘...పెళ్ళైనప్పట్నుంచీ చీకటి గది కాపురాలే!...’ అని బావ అంటూంటే ...‘...ఛీ!...చెప్పిన అబధ్ధాలు చాలుగానీ ఇంక నడవండి...’ అంటూ బావ చెయ్యి లాగింది సుజాతక్క...
...ముసిముసి నవ్వుల్తో బావవెనక్కి తిరుగుతూంటే ... ‘ కుమార్ భయ్యా , ఒక్క నిముషం...ప్రొఫెసర్ కి ఇంకో పని మిగిలిపోయింది...’ అంటూ పిలిచాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఏంటదీ!?...’ అంటూ బావ ఆగాడు...
‘...అవకాశం ఇస్తే మన ముగ్గురి సుందరుల్లో ఎవరివి ...పె...ద్ద...వో...చెప్తానన్నాడుగా! ...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ కన్ను గీటుతూ...
‘...ఛీ!...ఏమక్కర్లే!...’ అని సన్నగా సణిగారు దీపా మేడం, మాధురీ దీదీలు...‘...అవును...’ అని గొణిగింది సుజాతక్క...
‘...మొహమాటమెందుకు మాధురీ...ట్రై చెయ్యి...థ్రిల్లింగ్ గా ఉంటుంది చూడు...’ అంటూ నిలబడి చెయ్యి జాపాడు మదన్ జీజూ...‘...సిగ్గు మాలిన సరుకు...’ అని గొణుక్కుంటూనే మొగుడి చెయ్యందుకుంది మాధురీ దీదీ...
‘...ముందుకు రా సుజా!...’ అంటూ పిలిచాడు కుమార్ బావ... ‘...సిగ్గుగా ఉంది బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క ఓ అడుగు పక్కకేసి... ‘...బ్లౌజ్ విప్పించుకోడానికి లేని సిగ్గు ఇప్పుడొచ్చిందేంటీ?...పర్లేదు రా!...’ అన్నాడు బావ , దాని చెయ్యట్టుకుని ముందుకి లాక్కుంటూ...

‘...అదంటే...తప్పదు కనకా!!...’ అని గునుస్తూ , స్థనాలకి చేతులడ్డెట్టుకుంటూ , ఎలాగైతేనేం , ముందుకొచ్చింది సుజాతక్క...
‘...నువ్వూ రా!...’ అని భార్యని పిలిచాడు బిమల్ బాబు...ఏం మాట్లాడకుండా ఉండిపోయింది దీపా మేడం...‘...దీపా!...రా , ప్లీజ్...’ అంటూ మరోసారి పిలిచాడు బిమల్... ‘...ఉహూఁ!...’ అంటూ తల అడ్డంగా ఊపిందావిడ....
‘...ముద్దుగా రమ్మంటే వచ్చే ఘటంకాదు ప్రొఫెసరూ ,మీ ఆవిడ...’ అంటూ రెండంగల్లో ఆవిడ దగ్గరకెళ్ళి ‘...రా ఎహె!...’ అంటూ ఆవిడ్ని జబ్బుచ్చుకుని లేవదీశాడు కుమార్ బావ...
‘...ఛీ !...మొరటు సరుకు...చెయ్యి విదులు...’ అని రుస,రుస లాడుతూ బావ వెంట నడిచింది దీపా మేడం...
‘... అదంతా పై పై కోపం మదూ! పైట కిందినుంచి కుమారన్న చెయ్యి ఎలా నిమురుతుందో చూడు...’ అన్నాడు వికాస్ , బ్లౌజ్ లేని పైట మరుగున కవ్వించేలా కదులుతూన్న ఆవిడ బరువైన రొమ్ముల్ని తినేశేలా చూస్తూ... అవునన్నట్లుగా తలూపాడు మధు...
కాసేపట్లో దీపా మేడంనీ , మాధురీ దీదీనీ , సుజాతక్కకి చెరో వైపూ నిలబెట్టి , వాళ్ల పైటలు దిగలాగి , ‘...రా ప్రొఫెసరూ...’ అంటూ ఆహ్వానించారు కుమార్ బావ, మదన్ జీజూలు...
రక్తం చిందే మొహాలతో ...బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ కళ్ళు మూసుకున్నారు ఆడాళ్ళు...
‘...అ...బ్బ్...బ్బ...తాటి కల్లుకుండలు గురూ!...’ అంటూ నా పక్కకి జేరిన వకుళని మీదికి లాక్కుని దాని స్థనాల్ని పిసికేస్తూ...‘...య...స్స్...’ అంటూ, నా పక్కన చేరి , నా...వా...ట్ని ...నలిపేశాడు ...మధు
...వేడెక్కిపోయున్నామేమో!... అభ్యంతరం చెప్పకుండా మగాళ్ళ చేతుల్లో నలిగిపోతూ కళ్లముందు కార్యక్రమాన్ని కళ్లప్పగించి చూడసాగాం...
‘...ఓసారి ముట్టుకుంటాను అభ్యంతరమా!?...’ అంటూ మాధురీ దీదీ ముందు నిలబడ్డాడు ప్రొఫెసరు... ఏమీ మాట్లాడలేదుగానీ , దీదీ ఊపిరి వేగం పెరిగింది...
‘...అభ్యంతరం ఉంటే పార్టీకే వచ్చేదికాదు, నువ్వు కానీ ప్రొఫెసరూ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...సరే...’ అంటూ దీదీ ఓ తలవెంట్రుక పీకి , మూరతో దాని పొడుగుని అంచనా వేసుకుని, ఆపైన స్థనాల్ని కాసేపు దీక్షగా చూసి , వెంట్రుకతో వాటి చుట్టుకొలతల్నీ, ఎత్తుల్నీ మనస్సులోనే నోట్ చేసుకుని , చకచకా ఏ...దో... లెక్క కట్టుకున్నాడు ప్రొఫెసరు...
...ఆ తరవాత సుజాతక్క , దీపా మేడంల గుబ్బల్ని కూడా కొలిచేసి , ‘...య...స్స్...నే చెప్పలే!...అందరి వాల్యూంలు సమానం...చెక్ చేసుకోండి ...కాకపోతే షేపులే తేడా!...మాధురివి కోనికల్ ...సుజాతవీ , దీపవీ స్ఫెరికల్...’ అన్నాడు ఆర్కమెడీస్ లా మొహం పెట్టి...
‘...అది ఇందాకే చెప్పావ్!...చేతుల్లో ఎవరివి పడతాయో , ఎవరివి పట్టవో , ఎందుకో, కారణాలతో సహా చెప్తానన్నావుగా!...ఆ పని చూడు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ...
‘...మిమ్మల్నీ తీసుకెళ్ళేదా!...’ అన్నాడు మధు...‘...ఏమక్కర్లే!...మేం వాళ్ళ క్లాస్ లోకి రాము...’ అన్నాను...అవును ...అన్నట్లుగా తలూపింది వకుళ...
‘...దానికి ...ప్రతొక్కరివీ పి...స...కా...ల్సొస్తుంది ...ఏమనుకుంటారో! ...’ అంటు ఆడాళ్ళ మొహాలు చూశాడు ప్రొఫెసరు...‘...ఏమీ అనుకోరని ఇందాకే చెప్పాగా...’ అంటూ అతగాడ్ని తన భార్య ముందుకి తీసుకొచ్చాడు...
‘...మే ఐ!...’ అంటూ ఆవిడ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని గోళ్లకంటించుకుని , ఆ తరవాత ముందుకి పొడుచుకొచ్చిన ఆవిడ స్థనాల మీద చేతులేసి ...నెమ్మది...నెమ్మదిగా వీలైనంతవరకూ పట్టించుకుని , ఆ పైన గోళ్లగుర్తులు పడేలా మెత్తగా ఒత్తాడు...సన్నగా ...ఛీ...కొడ్తూ , చలిజ్వరమొచ్చిన దాన్లా వణికింది దీదీ...  (EOP 235 & 45)

‘...అయిందా , ఇంక ఇటు రా!...’ అంటూ ప్రొఫెసర్ ని తన భార్య ముందు నిలబెట్టాడు కుమార్ బావ... ...తన గుబ్బల మీద ప్రొఫెసర్ చేతులు పడకుండానే కింది పెదవిని మునిపంట కొరుక్కుంటూ కళ్ళు మూసేసుకుంది సుజాతక్క...మాధురీ దీదీ స్థనాల్ని గ్రిప్ చేసిన స్టైల్ లోనే సుజాతక్కవీ ఇముడ్చుకుని అలాగే ఒత్తాడు...చలిజ్వరం దానికీ తగలడంతో...ఇష్ష్...అని మూల్గిందది...
...ఈ వ్యవహారమంతా కళ్ళార్పకుండా చూడడంతో రెచ్చిపోయిన దీపా మేడం కళ్లతోనే తన మొగుడ్ని పిలిచింది...ఆవిడవైపో అడుగు వేసినవాడే, తన గోళ్ళని చూసుకుని, మళ్ళీ మాధురీ దీదీ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని వాటికి పట్టించుకుని , తన భార్య గుబ్బల్ని కూడా అలాగే పిసికి...‘...మీరూ చెయ్యండీ పని...’ అంటూ మదన్ జీజూ, కుమార్ బావల్ని పిలిచాడు...
వెంటనే ‘...నేను రెడీ!...’ అంటూ మాధురీ దీదీ వైపు బయల్దేరాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఉహూఁ!...మీ ఆవిడ తో కాదు , మా ఆవిడతో మొదలెట్టు...అదీ ఆవిడ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని గోళ్ళకద్దుకుని...’ అంటూ మొహం చాటంత చేసుకున్న దీపా మేడం ముందు నిలబెట్టాడు ప్రొఫెసరు...
మదన్ జీజూ వేళ్ళు తన స్థనాల్ని అంకినంత మేరకి ఆక్రమించుకుంటూంటే మత్తుకళ్ళతో చూసుకుని , అతడు కుదుళ్ళదగ్గర కసిగా గోళ్లని దింపుతూంటే తృప్తిగా మూల్గింది దీపా మేడం...ఆవిడ మొహంలో మారే రంగులు చూశేసరికి రెచ్చిపోయాడేమో మదన్ జీజూ...కాస్త ఉబ్బిన ఆవిడ చనుమొనల్ని పూర్తిగా బైటికి లాగి మెలిపెట్టేశాడు...