Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘..ఆరెందుకే!...ఇంకో జంటని పిలిచారేంటీ కొంపదీసి...’ అన్నాను...ఓ మూలగా పడున్న ఆరడుగుల దివాన్ని చూపించి...‘...ఏమో!...నాకేం తెలుసూ... వెంకట్ వాళ్ళని పిలుద్దామంటే ఒద్దన్నావ్ గా!...’ అని సాగదీసింది వకుళ...
... మాటలు వినిపించాయేమో!...తలలు మావైపు తిప్పి విజిలేశారు మా మగాళ్ళు... ‘... పనివాళ్లు వింటారనైనా లేకుండా ఏంటా ఈలలూ!...’ అని వాళ్ళని గోమూగా కసురుతూ పక్కన చేరాం...
గెస్టులు రావడానికింకా టైం ఉంది...ఓ రౌండ్ వేసుకుందామేంటి అమ్మాయిలూ!...’ అన్నాడు మధు నన్ను తినేశేలా చూస్తూ...
...చప్పుడు పైకి రాకుండా పెదాలు కదిపి తనకి...ఛీ...కొట్టి, ...ఆ దివాన్ అక్కడెందుకుందీ!... అన్నాను...మాట మార్చడానికి...
‘..., అదా! ...కృషి క్షేత్రం...వర్కర్స్ వెళ్ళిపోయింతర్వాత మధ్యలోకి లాగుతాంలే!...’ అన్నాడు వికాస్ ,కన్ను గీటి...
...ఒంట్లో రక్తమంతా మొహం లోకి చేరడంతో నాకు నోటమాటరాలేదు...దివాన్ మీదున్న జంటని రెప్పలార్పకుండా ,ఎనిమిది జతల కళ్ళు చూసే ...పా...డు... సీన్ ఊహించుకునేసరికి...
‘...ఛీ!... అందరూ మనలాంటి వాళ్ళనుకున్నావా!...’ అంటూ దెబ్బలాటకి దిగింది వకుళ...కందగడ్డలాంటి మొహంతో
‘...మనకన్నా ఓ నాలుగాకులు ఎక్కువ చదివిన వాళ్ళే , ఆ వచ్చేవాళ్ళు...’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ...
‘...వీళ్ళ నోట్లో నోరెట్టి నెగ్గలేమమ్మా!...రా!...’ అంటూ వకుళని చెయ్యుచ్చుకుని వంటింటివైపు లాక్కెళ్ళాను , ‘...వెళ్ళండి!...తరవాత ఎలాగూ తప్పదు...’ అంటూ నవ్వారు మొగుళ్ళు...
...‘...ఏం దీదీ!...మరో రౌండ్ టీ ఇచ్చేదా!...’ అంది రూప మా మొహాల్ని కొంటెనవ్వుతో పరికించి చూస్తూ... ‘...టీ కాదు, కాఫీ...స్ట్రాంగ్ గా కలుపు...’ అని దానికి ఆర్డరేసి, తయారుగా ఉన్న తినుబండారాల వైపు తల తిప్పాం...
...ఓ నాలుగురకాల మంచూరియాలు రెడీగా ఉన్నాయి ,పుల్లలు గుచ్చి...మసాలా కాజూ, చిప్సూ ప్లేట్లల్లో రెడీగా ఉన్నాయి...తలో రెండూ రుచి చూసి, బాగున్నాయనుకుని , కాఫీ కప్పులుచ్చుకుని హాల్లోకెళ్ళాం...
...మగాళ్ళు మినీ బార్ లో స్టాకు చూసుకుంటున్నారు... ‘...ఆడాళ్ళకి వైన్ చాలనుకుంటా! జిన్ ఎలాగూ ఉంది... విస్కీయే అనుమానం... మనకి తలో రెండు పెగ్గులూ వస్తుందేమో!...’ అంటున్నాడు మధు... ‘ సరిపోదు...నేతెస్తానాగు...’ అంటూ బయల్దేరబోతున్నాడు వికాస్...
‘...ఏమక్కర్లే!...ఉన్నది చాలు...’ అంటూ నా మొగుడికి అడ్డు పడింది వకుళ , కాఫీ కప్పు అందిస్తూ...
‘...మందెక్కువైతే ...ప...ని... తక్కువౌతుందనా!...’ అని వెక్కిరించాడు మధు...‘...అలాగే అనుకోండి...’ అంటూ తనకి కాఫీ అందిచ్చాను
‘...ఎలా ఉన్నాయి ఏర్పాట్లు!...’ అన్నాడు వికాస్... ‘...సైడ్ టేబుల్స్ ఏవీ!?...’ అంది వకుళ, వంక పెడుతూ...‘...అదో వస్తున్నాయి...’ అన్నాడు మధు...మోసుకొస్తూన్న వర్కర్స్ ని చూపిస్తూ...అన్నీ చెక్ చేసుకుని , వాళ్ళని పంపించేశారు...
‘...ఇంకో పావుగంట టైముంది...’ అన్నాడు వికాస్, మా వైపు వంకర నవ్వు విసురుతూ...
‘...వెళ్ళి బట్టలు మార్చుకురండి...’ అంటూ మా మొగుళ్ళని హాల్లోంచి తోసి , వంటింట్లోకెళ్ళి మరోసారి చెక్ చేసుకుని , రూపని పంపించి హాల్లోకొచ్చి చూద్దుము కదా!...వాళ్ళు మళ్ళీ తయారు...మినిమం ఎన్ని గుడ్డలుండాలి ఒంటిమీద!...అంటూ...
‘...ఆడైనా , మగైనా , మాక్సిమం మూడు...పుచ్చు డౌట్స్ పక్కనెట్టి , డీసెంటు గా డ్రెస్ అయ్యి రండి...’ అంటూ వాళ్ళని తరిమి సోఫాల్లో కూలబడ్డాం, గెస్ట్ లకోసం ఎదురుచూస్తూ...
...ఓ పది నిముషాల్లో వచ్చారిద్దరూ ...జీన్స్ , హాఫ్ స్లీవ్ బుష్ షర్ట్స్ లో ఘుమఘుమలాడిపోతూ...
‘...ఏంటీ!...దిట్టంగా సెంటు పట్టించారూ!..’ అన్నాను... ‘...తయారై రమ్మన్నారుగా!...’ అన్నాడు మధు వకుళ పక్కన కూర్చుంటూ...
‘...దాని వాసనలకి ఒంటిమీద గుడ్డలు చింపేసుకునే ఆడాళ్ళెవరూ లేరిక్కడ! ...’ అని వెక్కిరించింది వకుళ...
‘...మేం ఆశా జీవులం...వచ్చే వాళ్ళల్లో ఎవరైనా ఉండచ్చుగా!...’ అన్నాడు వికాస్ నా పక్కన జేరి...
‘...ఇంతలో మధు మొబైల్ మోగింది... తను ఫోన్ లో మాట్లాడుతూ ఎవరికో ఇంటి డైరెక్షన్స్ ఇస్తూంటే ‘... వెళ్ళండి ఆశాజీవులూ!..ఎవరో వస్తున్నారు...ట్రై యువర్ లక్!...’ అంటూ వాళ్లని మాటల్తోనే బయటికి తోశాం... (EOP 138)

...కాసేపట్లో కారాగిన చప్పుడు... ‘...రావే!...’ అంటూ వకుళ లేడిలా లేచి పరిగెత్తింది...లేవబోయిందాన్నే, పొద్దున్న అనుభవం గుర్తుకొచ్చి కూర్చుండిపోయి, టైం చూశాను...ఐదున్నర...అరగంటాలస్యం...మనవాళ్ళ పంక్యువాలిటీ ...తెలిసిందేగా! ...అనుకుంటూ ఎదురు చూశాను ...ఎవరబ్బా! ఆ వచ్చిందీ!...అనుకుంటూ...
ఓ రెండు నిముషాల్లో...బెంగాలీ లో మాట్లాడుతూన్న వకుళ గొంతు వినగానే వచ్చిందెవరో అర్థమైపోయింది...మరుక్షణం బిమల్ బాబూ , అదీ ప్రత్యక్షం... ‘...గురుడు తయారయ్యే వచ్చాడు...’ అనుకున్నాను అతగాడి నీలం జీన్స్ , బ్లూ టీ షర్ట్ , ఫ్లాట్ హీల్ బ్లాక్ శాండల్స్ గెటప్ చూసి... ‘...పొట్టేంకాదు...’ అనుకున్నాను , ఓ అంగుళమెత్తు హీల్ శాండల్ వేసుకున్న వకుళ పక్కన నడుస్తూన్నా , ఓ అంగుళం పొడుగ్గానే కనిపిస్తూన్న అతగాడ్ని చూసి...
...ఓ రెండడుగుల వెనక...మధూ , వికాస్ లు చెరోవైపూ అంగరక్షకుల్లా నడుస్తూంటే , రాణీగారిలా వస్తూంది దీపా మేమ్...ఎందుకో మధ్య మధ్యలో ఆగిపోతూ వస్తున్నారు వాళ్ళు...ఏంటా!...అని గమనించేసరికి ఆవిడ మెలికలు తిరిగిపోతూ, మాటి మాటికీ పవిటని సర్దుకుంటూ హంసలా నడుస్తూందావిడ... బుగ్గలు ఎఱ్ఱగా కందిపోయున్నాయి... పొగడ్తలతో మునగచెట్టెక్కిస్తున్నట్లున్నారు మగాళ్ళు! ...అనుకుంటూ ఆవిడ కట్టిన చీర వైపు దృష్టి సారించాను...
... నలుపు బాక్ గ్రౌండ్ మీద , అక్కడా, అక్కడా , గ్రే కలర్ , ఎంబ్రాయిడరీ పూలున్న టఫేటా సిల్క్ చీర... ఒంటికి అతుక్కు పోయిందేమో అది!...నడుస్తూంటే ఆవిడ నిండైన తొడల కదలిక స్పష్టంగా తెలుస్తూంది...చెరో స్థనం మీద చెరో పువ్వుండేట్లూ , కుచ్చెళ్ళకి దిగువన, తొడలకి మధ్యగా మరో పువ్వొచ్చేట్లూ, బొడ్డుకి మూడంగుళాల కింద కుచ్చెళ్ళు దోపిందేమో మహాతల్లి...పిచ్చెక్కిపోతున్నారు మగాళ్ళు...వాటిని చూస్తూ...
బ్లాక్ కలర్ హై నెక్ స్లీవ్ లెస్ బ్లౌజ్ గుబ్బల్ని పూర్తిగా కవర్ చేస్తూన్నా, వాటి లిఫ్ట్ ని దాచలేకపోతున్నాయి... ఇది చాలనట్లు మెడకి నాలుగు అంగుళాల దిగువన ఓ డైమండ్ షేప్డ్ కట్...నవ్వుతూంటే ఆవిడ ఎఱ్ఱటి స్థనాలు మెరుస్తూ కనిపిస్తున్నాయి...ఆ కట్ లోంచి...
‘... వీపు మీద ఇంతకన్నా పెద్ద కట్ ఉంటుందేమో!...చెరో పిర్రమీదా , చెరో పువ్వూ ఉండితీరుతుంది...’ అని నాలో నేనే సణుక్కుంటూంటే...
‘...హలో సంధ్యా!...’ అంటూ నా పక్కనే ఉన్న సోఫాలో చేరాడు బిమల్ బాబు..‘....కాలేజీ లో ఫార్మల్ డ్రెస్సుల్లో తెలీలేదుగానీ... , ఆరోగ్యంగా మెరుస్తూన్న చర్మం , నిండైన భుజాలు, బింకమైన ఛాతీ...’ అనుకుంటూ చూపు వాల్చాను... జీన్ పాంట్ కి నిండుగా ,బింకంగా ఉన్న అతగాడి తొడలమీద చూపు పడేసరికి ఒళ్ళు ఝల్లు మంది...‘...చాకులా ఉన్నాడు...’ అనుకుంటూ ‘...హలో సర్...’ అంటూ పలకరించాను ...నా స్థనాల సైజునీ, బింకాల్నీ అంచనా వేస్తూన్న అతడి చూపుని గమనించి పవిట సర్దుకుంటూ...
...అటూ ,ఇటూ చూసి...‘...యూ లుక్ స్టన్నింగ్!...’ అన్నాడు...ఆరాధనగా నన్ను చూస్తూ...
‘...మెరిసిపోతూన్న దీపా మేమ్ ముందు నేనెంత!...’ అన్నాను...ఇబ్బందిగా మరోసారి పైట సర్దుకుంటూ...‘...నీకూ, తనకీ పోలికేలేదు! ...నీ...వి... బింకంగా...పొంకంగా...చేతుల్లో పట్టీ పట్టనట్లుండి ఊరిస్తూంటాయి...మరావిడవి!?...రెండు చేతూల్లోనూ, ఏ ఒక్కటీ ఇమడదు ...ఎఱ్ఱ తోలుంటే సరికాదు...ఫిగర్ మైన్టైన్ చెయ్యాలి...’ అన్నాడు...నిర్లజ్జగా నా గుబ్బల్నీ, నడుంనీ , తొడల్నీ నమిలేశేలా చూస్తూ...
ఓ పక్క గర్వంతో గుండెలు పొంగుతూన్నా...ఇప్పుడే మీదడిపోయేట్టున్నాడు!...దూరం వెళ్ళడం మంచిది... అనిపించి లేవబోయాను...మేమ్ కి హలో చెప్పొస్తా!...అంటూ...
‘...అవసరం లేదు సంధ్యా! నేనొచ్చేశా!...’ అంటూ దీపా మేమ్ ప్రొఫెసర్ పక్కన కూలబడింది...ఇవాళ వికాస్ పనుంటూంది...అనుకుని మనస్సులోనే నవ్వుకున్నాను...సోఫా కాస్త కిందికి క్రుంగడం గమనించి...
‘...దీపా!...నా స్పెషల్ ఐటం వకుళకిచ్చావా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...‘...అయ్యో!...మర్చిపోయా!...’ అంటూ బాగ్ లోంచి ఓ డబ్బా తీసి వంటింటి వైపు బైల్దేరిందావిడ...వీపు మీద ఆఠీను ఆకారపు కట్...కింద లేసులూ...‘...బ్రాసియర్ వేసుకోలేదేమో తల్లి...’ కసిగా అనుకున్నాను...ఆవిడ నిండైన పిరుదుల మీద రిథ్మిక్ గా కదులుతూన్న ఎంబ్రాయిడరీ పూలని చూస్తూ
‘...ఇప్పుడు చెప్పు సంధ్యా!...నా కామెంట్ కరెక్టో కాదో!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు నా చూపుని ఫాలో అవుతూ...
‘...ఆ టైప్ ఫిగర్ మీద పడిచచ్చేవాళ్ళెందరో సర్!...’ అని ‘...సర్!...ఏంటీ మీ స్పెషల్ ఐటం!?...’ అన్నాను మాట మార్చడానికి...
‘...ఒహ్ అదా!...నేనే చేశాను...పంజాబీ మసాలాలు కూరిన జొల్ పుష్ప్ ... ఆ...కో...రి...క...ని విపరీతంగా పెంచుతుంది...కావలిస్తే వకుళనడుగు...’ అంటూ నా వైపు జరగడం మొదలెట్టాడు...
‘...మదపిచ్చెక్కున్నాడు ముసలాడు...నన్నెవరైనా పిలిస్తే బాగుండు...’ అనుకుంటూంటే...బైట మరో కారాగిన చప్పుడు... సంధ్యా!...మీ దీదీ!...’ అంటూ పిలిచాడు వికాస్...బ్రతుకుజీవుడా!...అనుకుంటూ లేచి పరిగెత్తాను...
...సంధ్యా!... అంటూనా వైపు చేతులు జాపింది...అప్పుడే కారు దిగిన మాధురీ దీదీ... ...గ్రీన్ ఈవిడ ఫేవరెట్ కలరేమో!... అనుకున్నా, ఆవిడ కట్టిన ముదురాకుపచ్చ బిన్నీసిల్క్ చీర , శంఖం లాంటి మెడ చుట్టూ మెరిసిపోయే మూడు వరసల జేడ్స్ గొలుసు , దానికింద ఓ ఆఠీను ఆకారపు జేడ్స్ లాకెట్ మధ్యలోంచి చొచ్చుకుపోతూన్న ఓ రూబీ బాణం ...
ఇవాళ డేరింగ్ గా తయారైందీవిడ అనుకున్నాను... కాంట్రాస్ట్ గా ఉన్న ఆవిడ నల్లటి బ్లౌజ్ చూసి...కావడానికది క్లోజ్డ్ నెక్ బ్లౌజే ఐనా, మెడకింద ఓపెనింగ్ నాలుగు వేళ్ళ వెడల్పుతో మొదలైనా ,కాలర్ బోన్స్ కింది కొచ్చేసరికి ఆరంగుళాల పైచిలుకి విడిపోయి , మళ్ళీ అక్కడ్నుంచి స్థనాల మధ్య లోతుగా దిగిపోయింది ... నాచూపుని గమనించిందేమో!...లాకెట్ ని గుబ్బల మధ్య చీలికని కవర్ చేశేలా సర్దుకుని మెట్లెక్కడం మొదలెట్టింది...