Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘...అంత ...సెకన్ బై సెకన్...రన్నింగ్ కామెంటరీ ఏమక్కరలేదులే వకూ!...’ అన్నాడు మధు...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
‘...ఏమోలే!...సరిగ్గా కనిపించలేదని అన్నావ్ గా!...అంచేత వివరంగా చెప్పానూ!!...ఒద్దా!!!...’ అంది వకుళ...అమాయకత్వం నటిస్తూ...
...నోరిప్పలేక పోయాడు మధు...
...‘...ఇంతకీ నా మొగుడూ కొసకంటా దింపాడా వకూ!?...’ అంటూ నేనూ ఎగ దోశాను మంటని...‘...ఎక్కడా!...మిళింద్ గాడిది అడ్డొచ్చిందేమో!!...సగం దాకానే ది...గిం...ది...అంతేనా వికాస్!?...’ అంటూ నా మొగుడ్నీ రెచ్చగొట్టింది వకుళ ...
‘...పచ్చి...లం...జ...లై...పోయారిద్దరూ!...’ అన్నాడు వికాస్ జేవురించిన మొహంతో...
‘...ఏమీ?...ఓ నలుగురితో కుతిదీరా...దెంగించుకుని,సిగ్గుపడుతూ ఓ మూల కూర్చుంటే పతివ్రతలమౌతామా!?...ఎలా ...దెం...గిం...చు ...కున్నామో వివరంగా చెప్తే...పచ్చి...లం...జ...ల...మైపోతామా!?...అదీ మీరు చెప్పమని పోరెడితేనూ!??...’ అంటూ నిలదీశాను నా మొగుడ్ని...

...‘...వీళ్ళాగరు గురూ!...’ అని వికాస్ కి నచ్చజెప్పి...‘...కానీ వకూ!...మిళిందూ, వికాసూ నీ పూకు లోకి కార్చేసుకునేదాకా జరిగిందంతా వివరంగా చెప్పు...’ అన్నాడు మధు...
...‘...కానీవే వకుళా!...’ అన్నాను హై-ఫై కొట్టడానికి నా చేతిని పైకెత్తుతూ...అదీ బిగ్గరగా నవ్వుతూ నా అరచేతిని తన అరచేత్తో చరిచి...
‘...మిళిందు విషయం గ్రహించి...రెండు చేతులతోనూ నా మొత్తని పైకెత్తుతూ తన ...మ...డ్డ...ని మూడొంతులకి పైగా బైటికి లాక్కున్నాడే!...’ అంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టింది... ‘...ఊఁ...’ కొట్టాను...
‘...అవకాశం రావడమాలస్యం!...నీ మొగుడు కొసకంటా దోపేశాడమ్మా!...ఈ స్ట్రోక్ తో మగాళ్ళు సులువు గ్రహించి...వంతులుగా నా మొత్త కిందికి దింపుకుని మిళిందూ, పైకి లేపుకుని నీమొగుడూ పిడి దాకా దోపేయడం మొదలెట్టారమ్మా!...నాకూ ఆ ఊపూ, ఆ లయా, అలవాటు కావడంతో నేనూ నా వంతుగా మొత్తని పైకెత్తడం, దింపడం చేస్తూ వచ్చానే!... ’ అంటూ ఆగింది వకుళ...మళ్ళీ ‘...ఊఁ...’ కొట్టాను...
‘...కొంచెం సేపు తర్వాత మిళింద్ గాడు రెండు చేతుల్తోనూ నా మొహాన్ని పట్టుకుని పెదాల్ని జుర్రుకోడం మొదలెట్టాడు...నీ మొగుడేమో నా గుబ్బల్ని పిసికేయడం మొదలెట్టాడు...ఆశ్చర్యమేమిటంటే...నా పూ...కు...లో జోడు గూటాలు లయ తప్పకుండా లోపలికీ, బయటికీ కదుల్తూనే ఉన్నాయి...ఎంచేతో బుర్ర పగలకొట్టుకున్నా అర్థం కాలేదనుకో!...’ అంటూ నా వైపు కొంటెగా చూసిందది...
‘...ఎంచేతేమిటీ!...నీకు కుతెక్కువై మొత్తని రిథ్మిక్ గా పైకీ, కిందికీ ఆడించావ్...అంచేతే మా చేతుల్ని మరో పనికుపయోగించాం...నేనూ, మిళింద్ గాడూనూ...’ అన్నాడు వికాస్ కసిగా...
‘...మరి మొదట్లో ఒకటింపావు గూటాలు పట్టడమే గగనమైపోతే...పోను,పోనూ...ఒకటిన్నర...ఆ పైన ఒకటింముప్పావు...ఆఖర్లో రెండూనూ ...ఎలా పట్టాయో అర్థం కాలేదే!...’ అంది వకుళ ఇంకింత వగలు ఒలకబోస్తూ...
‘...ఎందుకా!...కడవలకొద్దీ కార్చుకున్నావేమో సంధ్య లాగ!...దాని పూకులోనూ నాదీ, వాసుదీ పూర్తిగా పట్టేశాయి చివర్లో!...’ అన్నాడు మధు బొంగురుగొంతుతో...
‘...అందుకేనేమో!...కళ్ళు మూతలడిపోయాయి!...మరుక్షణం నా...లో...తు...ల్ని...ఉడికిపోతూన్న జంట ఫౌంటెన్లు ఒక్కసారిగా ముంచెత్తు తూన్న ఫీలింగు...అవేమిటో ఆలోచించే ఓపిక లేక...అందుబాటులో ఉన్న మిళింద్ గాడ్ని గాఠ్ఠి గా వాటేసుకున్నాను మధూ!...’ అంటూ ముగించి, తల వాల్చుకుంది వకుళ...
...ఓ రెండు నిముషాలు మౌనం రాజ్యమేలింది కార్ లో...ఆ తరవాత గొంతుసవిరించుకుని...‘... మగతనం గురించీ...దెంగులాడే శక్తి గురించీ మన మొగాళ్ళం ఎన్ని డప్పాలు కొట్టుకున్నా ...ఆ...ప...ని...లో ఆడదానిదే వికాస్, అంతిమ విజయం...’ అన్నాడు మధు...
‘...ఏంటా సిగ్గుమాలిన స్టేట్మెంటూ!...’ అన్నాను ఒక్కసారి ఖంగుతిని...
‘...నిజం సంధ్యా!...మన త్రీసమ్ ముగిసింతర్వాత నాకూ , వాసుకీ లేవడానికి ఓపిక లేక వేలాడిపోయినా, నువ్వు లేచి పరిగెత్తలే!....’ అన్నాడు మధు...‘...అది తప్పని పరిస్థితుల్లో చేసింది...ఓపిక ఉండి కాదు!...’ అంటూ వాదించాను...
‘...సరే!...నే చెప్పేది విన్న తర్వాత మాట్లాడు... చివర్లో నువ్వూ, రాధా తలుపేసేసుకున్నారా!...సోఫా మీద నా పక్కనున్న వాసు కూడా నిద్దర్లోకి జారుకున్నాడు...నేను మెల్లిగా లేచి మెట్ల వైపు వెళ్ళాను...అప్పుడూ...’ అంటూ ఆగిపోయి...‘... నేను చూసింది చెప్పనా వకూ!? ...లేకపోతే నేనన్న మాట ఒప్పుకుంటావా??...’ అన్నాడు మధు...
‘...ఏం చూశావ్?...’ అంది వకుళ...దాని గొంతులో వణుకు విని ఆశ్చర్యంగా దాని మొహం చూశాను... కత్తివాటుకి నెత్తురుచుక్క లేదు...‘...ఏంటా!...’ అనుకుంటూంటే ‘...చూడవలసిందే చూశాలే!...ఇంతకీ ఏమంటావ్?...చెప్పమంటావా!...లేక నేనన్నది నిజమని ఒప్పుకుంటావా?...’ అంటూ రెట్టించాడు...
‘...నేనొప్పుకోడం తరవాత సంగతి...నలుగుర్లో చెప్పావంటే మాత్రం నేను పిల్లల్ని తీసుకుని...నిన్నొదిలేసి వెళ్ళిపోవడం ఖాయం!...’ అని ఆడపులిలా గర్జించింది వకుళ...దాంతో నోరు మూశాడు మధు... ( end of page 130)
...వాతావరణం అనుకోకుండా వేడెక్కిపోవడంతో నేనూ, వికాస్ కూడా మాట్లాడకుండా ఉండిపోయాం...కొంత సేపు...
...ఇంతలో అదృష్టం కొద్దీ నా మొబైల్ మోగింది...పిల్లలకోసం కేటాయించిన ట్యూన్ కావడంతో...హలో అనకుండానే ‘...ఆ చెప్పరా చిన్నా! ...ఎక్కడిదాకా వచ్చారూ?...’ అనేశాను... ‘...నేనమ్మా సంధ్యా!...ప్రోగ్రామ్ లో చిన్నమార్పు...మేము మధ్యలో మరో క్షేత్రం కూడా చూసుకుని ఎల్లుండి వస్తాము...’ అన్నారు వకుళా వాళ్ల అమ్మగారు...అవతల పక్కనుంచి...
...‘...ఒహ్!...మీరా ఆంటీ!...బాగా జరుగుతూందా మీ ట్రిప్!?...’ అంటూ కాసేపు కుశలప్రశ్నలేసి...‘...ఓ పని చెయ్యండాంటీ!...మీరు ఆగిపోయినా మగపిల్లల్ని ఏ బస్సులోనో పంపించేయండి...మేం దింపుకుంటాం...వాళ్లని పరీక్షలకి చదివించాలి!...’ అన్నాను...అవును... అన్నట్లుగా తలలూపారు మిగిలిన ముగ్గురూ!...
...‘...ఒక్క రోజేగా!...పర్లేదులే!...పైగా వాళ్ళు అన్నీ చదివేసుకున్నారంటున్నారు...ఒప్పించమనే నాకు ఫోన్ ఇచ్చారు...’ అందావిడ నవ్వుతూ...
‘...మా పెద్దాడికివ్వండి ఫోను...’ అన్నాను...కాసేపు పిల్లల్తో మాట్లాడినట్లుందావిడ...‘ ...వికాస్ తో మాట్లాడతారటమ్మా!...తనకియ్యి...’ అందావిడ...
‘...స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి సంధ్యా!...’ అంది వకుళ...‘...తలూపి...ఆ పనే చేసి , ఫోన్ మధ్యలో పెట్టాను...‘...నాన్నా!...ట్రిప్ బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాం...రేపో సఫారీ పార్క్ కి వెళ్తున్నాం...ఇంకొక్క రోజేగా!...అమ్మకి చెప్పవా ప్లీజ్!...’ అంటూ మా పెద్దాడి గొంతు...‘...అవును అంకుల్!...మా అమ్మకి కూడా చెప్తావుగా!...’ అంటూ దివ్య సపోర్టు కమ్ రిక్వెస్టు... ‘...స్పీకర్ ఆన్ చేశారు దివ్యా!...చప్పుడ్లు తెలీటంలే! ...అమ్మ, నాన్న కూడా వింటున్నారు...’ అంటూ రాహుల్ వార్నింగు...
‘...అమ్మ వెధవా!...ఈ తెలివితేటలు చదువులో చూపించు!...దివ్యనుండనిచ్చి బాయెస్ ముగ్గురూ బస్సులో ఒచ్చేసేయండివాళే...’ అంటూ కొడుకుని గదిమింది వకుళ...
‘...అన్నలుండాల్సిందే!...’ అంటూ రాగం లంకించుకుంది దివ్య...మా చిన్నాడూ జత కలిపాడు...
‘...ఊరుకోండమ్మా!... ఊరుకోరా!...’ అంటూ మధూ , వికాస్ లు జలిమిగా పిల్లల్ని ఓదార్చి... ‘...ఏమంటారూ!...’ అన్నట్లుగా మా వైపు చూశారు మగాళ్ళు... మేమేం మాట్లాడలేదు...
‘...సర్లే!... ఉండండోయ్!..’ అన్నాడు వికాస్...‘....అమ్మమ్మనీ , తాతనీ సతాయించకూడదు మరి!...ఏమంటావ్ వకూ!...’ అన్నాడు మధు , మాట కలపడానికి ట్రై చేస్తూ... అది సమాధానం చెప్పకుండా కిటికీలోంచి బయటికి చూస్తూ ఉండిపోయింది...
‘...థాంక్స్ అమ్మా!...థాంక్స్ నాన్నా!...’ అంటూ అరిచి ఫోను పెట్టేశారు పిల్లలు...
‘...ఇలా గారం చేశే పిల్లల్ని పాడు చేస్తున్నారు...’ నేను మగాళ్ళిద్దరినీ జాయెంటుగా కూకలేశాను...
‘...సర్లే!...ఆకలేస్తూంది...ఏదైనా ధాబా దగ్గరాపు మధూ!...తిండి తిని వెళ్దాం...’ అన్నాడు వికాస్... ‘...అలాగే!...ఆ తరవాత మా ఇంటికెళ్ళి నలుగురం...వెచ్చగా...రెస్ట్ తీసుకుందాం...రేప్పొద్దున్న వెళ్దురుగాని , మీ ఇంటికి...’ అన్నాడు మధు... ‘...గుడ్ ఐడియా!...ఏమంటావ్ సంధ్యా!...పిల్లలెలాగూ రావటంలేదుగా!...మళ్ళీ ఎప్పుడొస్తుందో అవకాశం!...’ అన్నాడు వికాస్ చాటంత మొహంతో...
‘... సిగ్గులేకపోతే సరి...జరిగింది చాల్లేదూ!...వారం రోజులదాకా నాజోలికొచ్చావో ఊరుకునేది లేదు...’ అన్నాను ఘాటుగా... ‘...నువ్వైనా చెప్పు వకూ!...’ అంటూ దాని వైపు చూశాడు... అది చివాల్న తల తిప్పుకుంది...
‘...ఊరుకో గురూ!...ఇంకా వేడి చల్లారలేదు...’ అని సన్నగా అంటూ ఓ డీసెంట్ ధాబా ముందర కార్ ఆపాడు మధు
...ఓ టేబుల్ దగ్గర కూలబడి , డ్రింక్స్ , డిన్నర్ ఆర్డర్ చేసి మగాళ్లని మెన్స్ రూం లవైపు పంపించాక ... ‘...ఇప్పుడు చెప్పవే ఏం చేశావో!?...’ అన్నాను వకుళ కళ్లల్లోకి సూటిగా చూస్తూ!
‘...ఎవరికీ!?...’ అని దాని ఎదురు ప్రశ్న... ‘...నా మొగుడికీ, మిళింద్ కీ...’ అన్నాను...‘...నేనేం చేశానూ!...’ అని సాగదీసిందది ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...‘...అదేగా చెప్పమంటూంట!...’ అన్నాను...ఏమీ మాట్లాదకుండా వకుళ చూపులు తిప్పుకుంది...‘...తొందరగా చెప్పవే , మన మొగుళ్ళొచ్చేలోపల...’ అని నేనంటూంటే...మాఇద్దరి మొబైల్స్ మోగాయి...
‘...ఆకలి చూపుల అందగాడే...’ అంది ముందు చూసిన వకుళ... ‘...మదన్ జీజూ...ఈ టైమ్ లో చేశాడేంటబ్బా!...అదీ నాకు!!...’ అని గొణుక్కుంటూంటే, ...కానీ... అన్నట్లుగా కన్ను గీటుతూ కుర్చీలోంచి లేచి, దూరంగా వెళ్ళింది...
‘...నమస్తే జీజాజీ!...మీరూ, దీదీ బాగున్నారా!... ’ అని మర్యాదగా పలకరించాను...ఎటువంటి దుష్టు ప్రపోజల్స్ వినాల్సొస్తుందో అని భయపడుతూ...