Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

...ఈలోగా మధుకేంపూనిందో!...నా జుత్తట్టుకుని పెదాలనాక్రమించుకున్నాడు...ఇంతలో నా ఎడం పక్కనుంచి ‘...కిర్ర్...’ మంటూ తలుపు తెరుచుకున్న చప్పుడు...

...‘...వికాస్ గానీ , మిళింద్ గానీ బైటికి రాలేదుకదా!?...’అని కంగారు పడుతూ... ‘...ఉఁ...మ్ఁ...ఆ...పం...డి ...బాబూ!...’ అంటూ పెదాలు విడిపించుకోడానికి పెనుగులాడుతూ బ్రతిమాలుకున్నాను...నన్ను వాయిస్తూన్న వాసు- మధులని...
...చివరికొచ్చేస్తున్నారేమో.!..వాళ్ళు ఆగకపోగా...చెరో గుబ్బనీ రొట్టెల పిండిలా పిసికేస్తూ కసిగా...దెం...గు...తు...న్నారు...నా పూకు పాకమైపోతూంది...జంట పోట్ల స్పీడుకి మా ముగ్గురి మొత్తలూ...‘...థపుక్క్ ..థపక్క్...థపుక్క్... ’ మంటూ...ఢీ... కొట్టుకుంటున్నాయి... నా పూరెమ్మల్లోంచి మదం విపరీతంగా కారిపోతూండడంతో మైకం కమ్మేసి కళ్ళు మూతలడిపోతున్నాయి...
...ఎలాగో పెదాల్ని విడిపించుకుని ...గెంట్ల అదురుకి ‘...అ...హ్ హ్హఁ..., అ...హ్ హ్హఁ...’ అని విలవిల్లాడిపోతూ , బలవంతాన్న కనురెప్పల్ని విప్పుకుంటూ, చప్పుడొచ్చిన వైపు చూశాను...
...నేను భయపడ్డంతా అయింది...కింది బెడ్రూం తలుపు తెరిచుంది...వికాస్ మాత్రం కనిపించలేదు... బెరుగ్గా చుట్టూ చూశాను... ఎక్కడా లేడు...‘...ఏమైపోయాడా!?...’ అనుకుంటూంటే దివాన్ వెనక అడుగుల చప్పుడు...
...గుండెలు డబల్ స్పీడుతో కొట్టుకుంటూంటే...మెడ వెనక్కి తిప్పి ఓరగా చూశాను... కండలు తిరిగున్న తొడలతో,అక్కడ నిలబడున్న దిస్సమొల మొగాడి మొహం కనిపించలేదు కానీ...రతి మదం ఓడుతున్నా...బారెడు పొడుగ్గా...ఇంకా బిగువు సడలని ముదురు కాఫీ రంగు మగతనం ముందుకి పొడుచుకొచ్చి కనిపించింది...
... మా ముగ్గురి దెం...గు...లా...ట...ని కన్నార్పకుండా చూస్తున్నాడేమో!...అది మళ్ళీ నిగడడం ప్రారంభించింది... గత ఏడెందేళ్ళనుంచీ గుడుస్తూన్న ఆ ...మ...డ్డ...ని అప్పుడే గుర్తుపట్టినా...అతగాడి మొహం చూడ్డానికి గుండెలు చాల్లేదు...‘...తను అక్కడ్నుంచి వెళ్ళిపోతే బాగుండునురా దేవుడా!...’ అని మొక్కుకుంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాను...
...ఓ అర క్షణం తర్వాత కళ్ళు తెరిచినా అక్కడే నిలబడిపోయున్నాడు...నా రంకు మొగుళ్ళ దెం...గు...డు...స్పీడు బాగా పెరగడంతో నా స్థనాలు అ...ది...రి...పోతున్నాయి...చేతులు ఖాళీగా లేకపోవడంతో...వాటిని అదుపుచేసే మార్గమూ లేక ...ఊగిపోతూన్న .వా...టి...ని ...దాచుకోనూ లేక... వెళ్ళిపోమని వికాస్ ని కళ్ళతో వేడుకుందామని...ధైర్యం చిక్కబట్టుకుని కళ్ళు నెమ్మదిగా పైకెత్తాను...
...నా చూపు వికాస్ చాతీని దాటి పైకెళ్తూంటే...దాన్ని పెనవేసున్న ఓ రెండు బంగారు గాజుల చేతులు కనిపించాయి...ఆ గాజుల డిజైన్ గుర్తుపట్టి...‘...ఛీ...సుధా!...వెళ్ళిపో!...’ అన్నాను చిన్నగా!...నా మాట విన్న సుధ చటుక్కున వెనక్కి తిరిగి బెడ్రూం వైపు పారిపోయింది...
...ఇంతలో వికాస్ మోకాళ్లమీద కూర్చుండిపోయి...చింత నిప్పుల్లాంటి కళ్లతో మా ముగ్గురి వైపూ పరీక్షగా చూస్తూంటే... తనతో కళ్ళు కలపడానికి భయమేసి...కొద్దిగా పక్కకి చూపు తిప్పేసరికి...పరిగెత్తుతూన్న సుధ బింకమైన పిరుదులూ , పల్చటితొడలూ.పొడవాటి కాళ్ళూ నగ్నంగా కనిపించాయి...
అంత టెన్షన్ లోనూ‘...ఎంత సిగ్గులేనిదీపిల్ల!...గదిలో దెం...గిం...చు...కున్నది చాలనట్లు...తోకలా నామొగుడివెనకాతలే వచ్చి ...మా దెం...గు...లా...ట...ని చూస్తుందా?...అదీ దిస్సమొలతో!...’ అనిపించినా, దాన్ని పక్కకి పెట్టి వికాస్ వైపు ఓరగా చూశాను...
....‘...హుఁ మ్...హుఁ మ్మ్...హుఁ మ్...హుఁ మ్మ్....’ అని రొప్పుతూ మధు- వాసు జంట నన్ను అ...ద...ర...దెంగు...తూంటే, ...తను నా పూ...కు...లోకి...వాళ్ళిద్దరి మ...డ్డ...లు... ఎలా చొచ్చుకు పోతున్నాయో చూస్తున్నాడు...ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు...’ అంటూంటే...,
‘...అందుకేగా కట్టుకున్న మొగుడు చూస్తున్నాడనైనా లెక్కపెట్టకుండా... తొడల్ని మరింత విప్పుకుని...శరవేగంతో నీ... పూ...కు...లోకి... వంతులవారీగా దూసుకుపోతూన్న మ...డ్డ...ల తాలూకు ఒట్టల్ని పట్టుకోడానికి ట్రై చేశావ్!...ఒక్కడిదీ దొరక్కపోవడమన్నది మరో విషయం...’...అన్నాడు వికాస్ కసిగా!
‘...అందుకేగా!...పధ్ధతి మార్చి అరచేతుల్తో...నా ....పూ...కు...కి చెరో వైపూ కాపు కాచి...మొదట అంకిన వాసు ...వా...ట్ని... పట్టేసి ... పిసికేశానూ! ...’ అని రెట్టింపు కసితో నేనంటూంటే...
‘...అవి నా ఒట్టలేమో!...వాసు వి అని ఎలా చెప్పగలవ్?...’ అంటూ అడ్డు తగిలాడు మధు...
‘...ఊరుకో మధూ!...ఆది మానవుడిలా జుత్తుతో కప్పుకుపోయిన నీ వాటికీ...మచ్చుకొక్క వెంట్రుకైనా మొలవని వాసు వాటికీ తేడా తెలీనంత వెఱ్ఱిదేంకాదు సంధ్య!...’ అంటూ నన్ను సపోర్ట్ చేసి ... ‘ .. ఆ తర్వాత నామొగుడివేగా!...ఈజీగానే అందాయా!?... ’ అంటూ కూపీ లాగింది....‘...ఊఁ!...’ అన్నాను తల దించుకుని ......‘...అవునా!...అదెలా!?...’ అందది ...నేనేం మాట్లాడలేదు...
‘...నే చెప్తా విను!...ఒత్తేసినా వాసు ఫోర్సుగా కొసకంటా లోపలికి గెంటి, చిప్పిల్లిపోయి...బయటికి తీయకుండా అక్కడే ఉండిపోయాడు.. అది...అడ్డురావడంతో...తన కత్తిని పక్కకొత్తేస్తూ...నేనూ లోపలికెళ్ళిపోయాను...దాంతో స్పీడు తగ్గడంతో దొరికిపోయాను...లేకపోతేనా!...’ అంటూ బీరాలు పలికాడు మధు...
‘...నాకు తెలీదేంటీ నీ సంగతి...’ అని మధుని ఎద్దేవా చేసి...‘...ఇంతకీ ఎక్కడొదిలారే, వీళ్ళూ ...బయటా?...లోపలా!’ అంది వకుళ...తొడల మధ్య చేతులొత్తుకుంటూ ...సిగ్గుతో చిమిడిపోతూ తలొంచుకుని ‘...లోపలే!!...’ అన్నాను సన్నగా...
‘...ఇద్దరు జమాజెట్టీల్లాంటి మగాళ్ళ మదమా...మజాకా!...అందుకేగా నీ తోడల మీద ...ఆ...తెల్లటి చారలూ!!...నన్ను పక్కకి దొర్లించి , ఊతంగా తన భుజమిచ్చి, రాధ నిన్ను తీసుకుపోతూంటే చూశాను...ఇంతకీ ఆ చారలు పోయాయా?... లేకపోతే చెప్పు ...రుద్దడం లో నేను సాయం చేస్తాను...’ అంటూ మధూ...,
‘....ఓహ్! జోడు గుఱ్ఱాల స్వారీకి స్థలముండేంతగా సాగదీశారన్నమాట!...ఓ రెండు రోజులు దూరంగా ఉంటాలే సంధ్యా!...’ అంటూ నా మొగుడూ, చెరో చెణుకూ విసిరారు...
‘...ఆ పనేదో నాకు చేద్దుగానిలే!...నాకూ చేయించావుగా ఆ సన్మానం!!...’ అంటూ తన మొగుడ్నీ...‘...ఆపు నీ సిగ్గుమాలిన సానుభూతి!... ఆ కసి మిళింద్ గాడితో కలిసి నా మీద తీర్చుకున్నావుగా!...ఆ సలహా ఏదో మధుకి ఇయ్యి....ఇప్పటికీ తొడలు ముడుచు కోలేక ఛస్తున్నాను... ’ అంటూ నా మొగుడ్నీ, జాయెంటుగా కసిరింది వకుళ...
‘...ఓ విషయం తెలుసా వకూ!...అలవాటు పడ్డ ప్రాణం కదా!...సంధ్య మీదే ట్రై చేద్దాం...నిన్ను...చేసిన... పొజిషన్...కూడా ...అని నేననుకుంటూంటే...’ అంటూన్న వికాస్ మాట పూర్తి కాకుండానే...‘...చచ్చిండేదాన్ని!...నువ్వూ, మిళిందూ నామీద పడిపోయుంటే!!...’ అన్నాను...ఓ పక్క ఒళ్ళు గగుర్పొడుస్తూన్నా...మరో పక్క పూరెమ్మలు చెమ్మబారుతూంటే!...
‘... అలాగా!...’ అంటూ నా మొహాన్న ఓ వంకర నవ్వు పారేసి...‘...అది గ్రహించేనేమో... ఒద్దుగురూ!...బాగా నలిగి పోయింది మీ ఆవిడ ...అదో...ఆ మెట్లకింద దాక్కుంది మా ఆవిడ...తన మీద ట్రై చెయ్యి...లేకపోతే నిన్ను ఇంకెప్పుడూ దగ్గరకి రానియ్యదుకూడానూ...తన కోపం నీకు తెలీదు...అంటూ నన్ను దారి మళ్ళించినవాడు మధే!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...
‘...ఛీ...మధూ!...నోరిప్పితే అబధ్ధాలు....’ అంటూ దాని మొగుడి భుజాన్నిగిల్లింది వకుళ... ‘...ఏయ్!...నేను డ్రైవ్ చేస్తున్నానని గుర్తుంచుకో! ...అవునూ! నే చెప్పింది అబధ్ధమా!?...నీ గుండెలమీద చెయ్యేసుకుని చెప్పు!!...’ అంటూ దాన్ని సవాల్ చేశాడు మధు...
మరోసారి ...ఛీ... కొట్టిందది...కందిపోయిన బుగ్గల్తో...‘...పోనీ!...నేనెయ్యనా చెయ్యక్కడ!!...’ అంటూ వికాస్ తన కుడి చెయ్యిని వెనక్కి జాపి లటుక్కున దాని ఎడం గుబ్బని పట్టుకుని ‘...ఇప్పుడు చెప్పు వకూ!...’ అంటూ మృదువుగా ఒత్తాడు...రక్తం చిందే మొహంతో, మలేరియా వచ్చిందాన్లా వణికి పోయిందది!...
‘...ఛీ!...తీసీ నీ చెయ్యి!...’ అంటూ దాన్ని పెచ్చూడిపోయేలా గిల్లాను... ‘...ఉమ్మ్!.చంపేశావ్ సంధ్యా!...ఐనా, వకుళ మనస్సులో మాట చెప్పేదాకా తియ్యను...’ అన్నాడు వికాస్ ...
‘...ఏయ్...ఏంటమ్మా!...అంత గట్టిగా గిల్లేశావ్...రక్తమొస్తూంది చూడు!...’ అంటూ నేను గిల్లిన చోట నా మొగుడి చేతిని మెత్తగా ముద్దెట్టుకుని ...‘...ఏం చెప్పాలేంటీ!...’ అని సన్నగా గొణిగింది...
‘...అదే!...నీ బదులు సంధ్యని ... చే...సుం...టే... నీకు కోపం వచ్చేదా!...కాదా!...’ అని నిలదీశాడు వికాస్...‘...రాదేంటీ!...’ అని తల దించుకుని గొణిగింది వకుళ... ఓ క్షణం మౌనం తర్వాత...
...‘...దట్ ఈజ్ మై వకూ!...ఊఁ...ఇంక చెప్పుకో!...’ అన్నాడు మధు...రియర్ వ్యూ మిర్రర్ లో దానికి కన్ను గీటి... ‘...ఏంటీ చెప్పుకునేదీ!? ...అంతా నీ కళ్లముందే జరిగిందిగా!...’ అందది సిగ్గుతో బొంగురుపోయిన గొంతుకతో...
‘...నాకు కొంత వరకే కనిపించింది...ఐనా నేను చెప్పమన్నది నీకెలా అనిపించిందీ!...అని...సంధ్య లా వివరంగా చెప్పకపోతే కారు పక్కనాపి , జలిమిగా వాయించీగలం!...నేనూ, వికాసూ...అవునా బాసూ!...’ అన్నాడు మధు...‘...డౌటే లేదు!...’ అని సిగ్గు లేకుండా వంతపాడాడు వికాస్...
‘... మొదలెట్టవే!...లేకపోతే అంతపనీ చేసీగల్రు ఈ సిగ్గుమాలిన మగాళ్ళు!...’ అంటూ దాని చెవిలో గొణిగాను... ‘...అంతగా ఐతే నన్ను వా...యి...స్తా...రు... , నీకేంటి బాధ!?...’ అని ఎదురు ప్రశ్నేసింది... ‘...నిన్నొక్కత్తినే ...చే...సి...ఊరుకుంటారేంటీ!...నా ప్రాణాలూ తోడేస్తారు...’ అన్నాను...‘....నీక్కావలసిందదేగా!...’ అని వెక్కిరించింది వకుళ...
ఇలా కాదని ‘...ఆలస్యమైపోతుందమ్మా!...పిల్లలొచ్చేస్తారూ!...’ అంటూ రూటు మార్చాను...‘...సర్లే!...నాతోనూ చెప్పించాలని నీపంతం...’ అని, గొంతు సవిరించుకుని ‘...మధు ని నీ మీదినుంచి పక్కకి దొర్లించి నిన్ను రాధ తీసికెళ్ళి పోతూంటే ...‘...గెట్ హర్...’ అని మిళింద్ గాడు మెట్ల లాండింగ్ మీంచి నీ మొగుడితో చెప్పడం విన్నావా ?...’ అని అడిగింది వకుళ...