22-12-2018, 10:49 PM
‘...ఓ రెండడుగులు లోపలికేసింతర్వాత...ఆగవే!...ఎవరు...ఎవరితో మొదలెట్టాలో తేల్చుకోకుండానే!?...అంటూ ఆపాను... ...సరే!...ఎలా!?అందిది...లాట్రీ వేసుకుందాం...అన్నాను...చీకట్లో లాట్రీ ఏంటీ నీ మొహం...అంటూ తిట్టిందిది...మన... ఆక్...పాక్...కరే...పాక్... ఉందిగా!... అన్నాను... అని వకుళ అంటూంటే...దాన్ని ఆపి...
‘... అది మేము ప్రైమరీ క్లాసుల్లో నేర్చుకుని ఒదిలేసిన ఆట...ఈ వకుళ పిల్ల ఎనిమిదో క్లాసులో చేరిందిగా...అంచేత, లేటుగా నేర్చుకోడంతో వంటపట్ట లేదు ...ఎప్పుడూ ఓడిపోయేది...పక్కింటి ప్రైమరీ పిల్లలు కూడా దీన్ని ఓడించి నవ్వుకునేవారు...ఆ ధైర్యంతోనే ఒప్పుకున్నాను...’ అని సంజాయషీ చెప్పుకున్నాను...
‘...అయితే నువ్వే గెలిచావా వకూ!...’ అంటూ మధు గర్వంగా తన భార్య వైపు చూస్తూంటే...‘...ఆఁ!...మీ ఆవిడకి మిళింద్ గాడి మొదటి పోటు తనకి పడాలనే పిచ్చ పట్టుదల...’ అన్నాను కసి...గా!
‘...సర్లే!...వాడిది నువ్వు మొదటా...’ అని వకుళ దీర్ఘం తీస్తూంటూంటే...‘...ఛంపేస్తాను...ఆ...మాట...పబ్లిక్ గా పైకి చెప్తే!...’ అని దానికి వార్నింగ్ ఇచ్చాను...
‘...ఇట్ ఈజ్ ఓకే సంధ్యా!...డాన్స్ తర్వాత...నిన్ను మిళింద్ నాకప్పగిస్తూంటే చూశాన్లే...నీ మెడ మీదా...ఆ...లోయ...లో తెల్లటిచుక్కలూ... అప్పుడే సందేహం వచ్చింది...తర్వాత అడిగితే వికాస్ కన్ఫర్మ్ చేశాడు...’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ...
...నేను సిగ్గుతో తల వాల్చుకుంటూంటే ‘...నిజమే...పర్లేదు సంధ్యా!...ఈ ట్రిప్ లో అనుకున్న దానికన్నా ఎక్కువే ఎంజాయ్ చేశాం అందరం ...ఊఁ...చెప్పు...ఆ తర్వాత ఏం చేశారో!...’ అంటూ చెయ్యి వెనక్కి జాపి, తొడని నిమిరాడు నా మొగుడు...
‘...ఏముందీ!...లాట్రీ గెలిచిన వాళ్ళు ముందు సెలక్ట్ చేసుకోవాలని అనుకున్నాం...అలాగే చేశాం!...’ అంటూ నా బదులుగా చెప్పింది వకుళ...
‘...చీకట్లో ఎలా గుర్తు పట్టావేంటీ నీకు కావలసిన వాడ్ని!?...’ అని భార్యని నిలదీశాడు మధు...
‘...వా...ట్ని...నిమిరి... , వాసు...దా...ని...తో పొద్దున్నే పరిచయమైందిగా!...ఇంక మిళింద్ గాడి సైజు ఎలాగూ ముందే తెలుసుకుందిగా నా నోట!...’ అని నే చెప్పాను...దానికి బదులుగా...
‘...అవును...ముందుగా వాసుది...తగిలింది...ఆ తర్వాత మిళింద్ దీ ట్రైచేశాను...వాడి...ది...ఇముడ్చుకోవాలంటే పెదాలు...ఇం...కా...విప్పు కోవాల్సి వచ్చింది...’ అంది వకుళ...తల వాల్చుకుని... ‘...వాడి...ది... అంటే మిళింద్ గాడిదేనా!?...’ అడిగాడు మధు...
...కనురెప్పలార్పి ఒప్పుకుంటూన్న వకుళ... మొగుడి స్వరంలో తీవ్రతని గుర్తు పట్టి తల పైకెత్తి...అతగాడి కళ్ళల్లోకి ఓ అరక్షణం చూసి, నీళ్ళు తిరుగుతూన్న కళ్ళని దాచుకోడంకోసం వాల్చుకుంది...అప్పటికీ దాని బుగ్గలమీంచి ఓ రెండు చుక్కలు జారి దాని చనుకట్టు మీద పడ్డాయి...
‘...సారీ వకూ...ఇట్స్ ఓకే అనుకున్నాంగా!... ఈజీ...’ అంటూ...కన్నీళ్ళు తుడుస్తూ దాన్ని ఓదార్చి... మల్లెల ఘుమఘుమలూ , గాజుల గలగలలూ, ముక్కులకి సోకి, చెవులకి వినిపించడంతో అటు వైపు కదిలి...చేతికందిన వాళ్లని పట్టుకున్నాం...గాజులూ , ఉంగరాలూ తడిమినా వాటితో పరిచయం లేకపోవడంతో పట్టుకోలేకపోయాం...చాన్స్ తీసుకుందాం...అనుకుని...నేచెయ్యి పట్టుకున్నావిడ చెవిలో ... సుధ...అన్నాను...మరుక్షణం విడిపించుకుని పారిపోయింది...’ అన్నాడు...మధు....
‘...మధు మాట విని ...నేను చెయ్యి పట్టుకున్నావిడ చెవిలో ...రాధ... అన్నాను... నాకూ అంతే ఐంది...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...వాళ్ళదాకా ఎందుకూ!...మీతో పన్నెండేళ్ళు కాపురం చేసిన మమ్మల్ని గుర్తుపట్టగలరా!...ఒక్క చేతులే పట్టుకునీ!?...’...అని సవాలు చేశాను ...
‘...ఓ!...మొన్న దీపావళికి మాకు బోనసులు రాగానే...లక్షన్నర పైగా పెట్టి కొనుక్కున్నారుగా ...డైమండ్ రింగ్స్...వాట్ని ఎలా మర్చిపోతాం!!?...’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ...
...నేనూ , వికాస్ జతకలిపాం...క్రితం నెలలో ...పిల్లలతో సహా...నలుగురం కలిసెళ్ళి కొనుక్కున్న విషయం గుర్తురావడంతో...
‘...మళ్ళీ తేలిగ్గానే దొరికారా?...లేకపోతే తరిమి...తరిమి పట్టూకున్నారా!?...’ అంది ...దాంతో తేరుకున్నవకుళ...
‘...ఆఁ...వాళ్ళకీ ఎప్పుడెప్పుడా!...అని ఉందేమో!...ఓ రెండడుగుల అవతలే ఉన్నారు...’ అని నవ్వాడు వికాస్...‘...ఛీ...’ కొట్టాను...
‘...నిజమే!...ఓ అడుగు ముందుకేసి...చెయ్యి చాపగానే దొరికారు...అందుబాటులోకి రాగానే గుబ్బల మీదికి చేతులు పోనిచ్చాం...ఐనా తేడా తెలీలేదు...’ అన్నాడు మధు...
‘...అదేంటీ!?...’ అన్నాను...రాధ వి బాగా పె...ద్ద...వి...కదా! అని మనస్సులో అనుకుంటూ...
‘...రాధ సిగ్గుగా కుంచించుకుపోవడం చేతా , ...సుధ ఊపిరి బిగబట్టి...వాటి...ని...పొంగించడం చేతా!...’అన్నాడు వికాస్...
...‘...మరేం చేశారూ!?...’ అన్నాను ...నోరూరుకోక...
‘...వాట్ని... నలి...పేయ...కూడదు ... అని ముందే కండిషన్ పెట్టారుగా!...అంచేత నిపుల్స్ చుట్టూ గోరుతో గీరాలని ముందే అనుకున్నాం ...ఆ పని చేసిన మరుక్షణం పొడుచుకొచ్చిన ...వా...టి...సైజుల బట్టి పట్టేశాం...’ అన్నాడు మధు...విజయ గర్వంతో మా ఇద్దరి గుబ్బలవైపూ చూస్తూ... ‘...వాటి...సైజులు...పొద్దున్నే చూసి గుర్తెట్టుకున్నాం లే!...’ అన్నాడు వికాస్...మెడ తిప్పి నాకు కన్నుగీటి...
...‘ఎరక్కపోయి అడిగాన్రా బాబూ!...’ అని మనస్సులోనే అనుకుంటూ...పొడుచుకొచ్చిన నా చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకుని తల దించుకుని, నోరుమూసుకుని కూర్చున్నాను...
...ఎఱ్ఱ బడ్డ బుగ్గల్తో ‘...గొప్పే!!...’ అని తన మొగుడ్ని వెక్కిరిస్తూ...నే చేసిన... ప...నే... చేసింది వకుళ ...
...ఎవరూ మాట్లాడకపోవడంతో...‘...ఏంటీ?....మీరందుకుంటారా!....లేకపోతే మమ్మల్నే కంటిన్యూ చెయ్యమంటారా!?...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...మీరే చెప్పుకోండి...మీ విజయ గాధ...’ అంది వకుళ...
‘...సరే!...నే పేరు చెప్పగానే...నా మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి వాటేసుకుని...మంచం మీదికి తీసుకుపో బాబూ!...అంటూ గొణిగింది రాధ
...లోపల బ్రాసియర్ గానీ, పాంటీ గానీ వేసుకోకుండా...ఉత్తి నైటీతోనే వచ్చిందేమో!...కోరికతో కాలిపోతూన్న తన మెత్తటి ఒళ్ళు...బనీను లేని నా ఛాతీకి అతుక్కుపోడంతో...నా ...మ...డ్డ...పూర్తిగా లేచిపోయింది మధూ!...’...అని వికాస్ అంటూంటే..
.‘...సుధ కూడా అలాగే వచ్చింది గురూ...ఇదేంటీ!...అంటే...‘....చల్ల పోయించుకోడానికొచ్చి ముంతల్ని దాచడమెందుకూ!...’ అంది...
‘...బూతులు లేకుండా చెప్పలేరా!?...’ అంటూ నా మొగుడ్నీ, తనమొగుడ్నీ వంతులవారీగా గిల్లింది వకుళ...మరో చేత్తో తొడల మధ్య ఒత్తుకుంటూ ‘...చేసేదే బూతు పని! ...నోటితో అంటే తప్పేంటి వకూ!...’ అంటూ తన భార్యని కూకలేసి...అప్పటికే తొడలమధ్య ఊరుతూన్న త...డి...ని ఒత్తుకుంటూన్న నన్ను కూడా ‘...కదా సంధ్యా!...’ అంటూ ఒప్పించి...‘...నువ్వు కానీ గురూ!...’ అన్నాడు మధు... తన మ...డ్డ...ని సిగ్గు బిడియా లొదిలేసి ...పబ్లిక్ రుద్దుకుంటూ...
‘...ఏమంటావ్?...చెప్పనా వద్దా!?...’ అన్నాడు నా మొగుడు నా వైపు కసిగా చూస్తూ...‘...నే ఒద్దంటే ఆపుతావా!?...’ అని ఓఎదురు ప్రశ్న వేసి...కాసేపట్లో మనకి ‘...వా...యిం...పు...తప్పదే పిల్లా!...’ అని గొణిగాను...చెయ్యడ్డం పెట్టుకుని వకుళ మొహం చూస్తూ...
‘...ఛీ పాడు పిల్లా!...ఇంతసేపూ దెం...గిం...చు...కు...న్నది చాల్లేదా!?...’ అంటూ నాలాగే నోటికి చెయ్యడ్డం పెట్టుకుని నన్ను గదిమి...‘...ఊఁ...కానీ!...’ అంది వకుళ...నా మొగుడితో...
‘... ఓకే!...మంచానికి ఎంత దూరంలో ఉన్నామో తెలుస్తుందని చుట్టూ చెయ్యి జాపి తడిమాను...పక్కనే గోడ తగిలింది... ‘...నా కుడి చేతి వైపు ఓ ఐదు అడుగుల దూరంలో ఉంది...’ అంటూ నా చెవిలో గొణిగింది రాధ...నా ఉద్దేశ్యం అర్థం చేసుకుని...
...అక్కడిదాకా వెళ్ళాలా!?...ఈవిడని ఇక్కడే నిలబెట్టి...దెం...గి...తే...పోలా!...అనిపించి... ‘...తొందరేముందీ!?...’ అంటూ తన రెండు తొడల కిందికి అర చేతులు జొనిపి, తనని పైకెత్తుకుని...తన తొడల్ని నా నడుం చుట్టూ చుట్టేసుకుని...నెమ్మదిగా వెనక్కి తిరిగి...తనని గోడకి ఆనిస్తూంటే ...తనే నా
నా మ...డ్డ...ని బెర్ముడా లోంచి బయటికి లాగి...తన పూరెమ్మలమధ్య సర్దుకుంది...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...తను నాకు ఫోన్ చేయకపోతుందా!?...నేను కనుక్కోకపోతానా!?...’ అన్నాను...
‘...తప్పకుండా!...’ అంటూ వికాస్ నన్ను సవాలు చేస్తూంటే... ‘...కానీ... మొదట మూతి కట్టేసిన మేకలా...మొర్రో...మని ఎందుకరిచిందీ? ...ఆపైన నోరెందుకు మూసేసిందీ!?...నాకర్థం కాలే వికాస్ ఆవిడ!...ఎంత సేపు చే...యిం...చు...కుందేంటీ?...’ అని అడిగాడు మధు...అమాయకంగా మొహం పెట్టి...
‘...ఎందుకేంటీ...ఓ పక్క ఆవిడ మొత్తని గోడకణిచేస్తూ ది...గే...సి... మరోపక్క ఆవిడ పెదాల్నితన పెదాల్తో మూశేశాడేమో నీ ఫ్రెండు!... ...మూల్గక ఛస్తుందా ఆడకూతురూ! ...పైగా ఆపన్లో తనంతవాడు లేడు కూడానూ ...’ అంది వకుళ ... జీరగొంతుతో...
‘... అది మేము ప్రైమరీ క్లాసుల్లో నేర్చుకుని ఒదిలేసిన ఆట...ఈ వకుళ పిల్ల ఎనిమిదో క్లాసులో చేరిందిగా...అంచేత, లేటుగా నేర్చుకోడంతో వంటపట్ట లేదు ...ఎప్పుడూ ఓడిపోయేది...పక్కింటి ప్రైమరీ పిల్లలు కూడా దీన్ని ఓడించి నవ్వుకునేవారు...ఆ ధైర్యంతోనే ఒప్పుకున్నాను...’ అని సంజాయషీ చెప్పుకున్నాను...
‘...అయితే నువ్వే గెలిచావా వకూ!...’ అంటూ మధు గర్వంగా తన భార్య వైపు చూస్తూంటే...‘...ఆఁ!...మీ ఆవిడకి మిళింద్ గాడి మొదటి పోటు తనకి పడాలనే పిచ్చ పట్టుదల...’ అన్నాను కసి...గా!
‘...సర్లే!...వాడిది నువ్వు మొదటా...’ అని వకుళ దీర్ఘం తీస్తూంటూంటే...‘...ఛంపేస్తాను...ఆ...మాట...పబ్లిక్ గా పైకి చెప్తే!...’ అని దానికి వార్నింగ్ ఇచ్చాను...
‘...ఇట్ ఈజ్ ఓకే సంధ్యా!...డాన్స్ తర్వాత...నిన్ను మిళింద్ నాకప్పగిస్తూంటే చూశాన్లే...నీ మెడ మీదా...ఆ...లోయ...లో తెల్లటిచుక్కలూ... అప్పుడే సందేహం వచ్చింది...తర్వాత అడిగితే వికాస్ కన్ఫర్మ్ చేశాడు...’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ...
...నేను సిగ్గుతో తల వాల్చుకుంటూంటే ‘...నిజమే...పర్లేదు సంధ్యా!...ఈ ట్రిప్ లో అనుకున్న దానికన్నా ఎక్కువే ఎంజాయ్ చేశాం అందరం ...ఊఁ...చెప్పు...ఆ తర్వాత ఏం చేశారో!...’ అంటూ చెయ్యి వెనక్కి జాపి, తొడని నిమిరాడు నా మొగుడు...
‘...ఏముందీ!...లాట్రీ గెలిచిన వాళ్ళు ముందు సెలక్ట్ చేసుకోవాలని అనుకున్నాం...అలాగే చేశాం!...’ అంటూ నా బదులుగా చెప్పింది వకుళ...
‘...చీకట్లో ఎలా గుర్తు పట్టావేంటీ నీకు కావలసిన వాడ్ని!?...’ అని భార్యని నిలదీశాడు మధు...
‘...వా...ట్ని...నిమిరి... , వాసు...దా...ని...తో పొద్దున్నే పరిచయమైందిగా!...ఇంక మిళింద్ గాడి సైజు ఎలాగూ ముందే తెలుసుకుందిగా నా నోట!...’ అని నే చెప్పాను...దానికి బదులుగా...
‘...అవును...ముందుగా వాసుది...తగిలింది...ఆ తర్వాత మిళింద్ దీ ట్రైచేశాను...వాడి...ది...ఇముడ్చుకోవాలంటే పెదాలు...ఇం...కా...విప్పు కోవాల్సి వచ్చింది...’ అంది వకుళ...తల వాల్చుకుని... ‘...వాడి...ది... అంటే మిళింద్ గాడిదేనా!?...’ అడిగాడు మధు...
...కనురెప్పలార్పి ఒప్పుకుంటూన్న వకుళ... మొగుడి స్వరంలో తీవ్రతని గుర్తు పట్టి తల పైకెత్తి...అతగాడి కళ్ళల్లోకి ఓ అరక్షణం చూసి, నీళ్ళు తిరుగుతూన్న కళ్ళని దాచుకోడంకోసం వాల్చుకుంది...అప్పటికీ దాని బుగ్గలమీంచి ఓ రెండు చుక్కలు జారి దాని చనుకట్టు మీద పడ్డాయి...
‘...సారీ వకూ...ఇట్స్ ఓకే అనుకున్నాంగా!... ఈజీ...’ అంటూ...కన్నీళ్ళు తుడుస్తూ దాన్ని ఓదార్చి... మల్లెల ఘుమఘుమలూ , గాజుల గలగలలూ, ముక్కులకి సోకి, చెవులకి వినిపించడంతో అటు వైపు కదిలి...చేతికందిన వాళ్లని పట్టుకున్నాం...గాజులూ , ఉంగరాలూ తడిమినా వాటితో పరిచయం లేకపోవడంతో పట్టుకోలేకపోయాం...చాన్స్ తీసుకుందాం...అనుకుని...నేచెయ్యి పట్టుకున్నావిడ చెవిలో ... సుధ...అన్నాను...మరుక్షణం విడిపించుకుని పారిపోయింది...’ అన్నాడు...మధు....
‘...మధు మాట విని ...నేను చెయ్యి పట్టుకున్నావిడ చెవిలో ...రాధ... అన్నాను... నాకూ అంతే ఐంది...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...వాళ్ళదాకా ఎందుకూ!...మీతో పన్నెండేళ్ళు కాపురం చేసిన మమ్మల్ని గుర్తుపట్టగలరా!...ఒక్క చేతులే పట్టుకునీ!?...’...అని సవాలు చేశాను ...
‘...ఓ!...మొన్న దీపావళికి మాకు బోనసులు రాగానే...లక్షన్నర పైగా పెట్టి కొనుక్కున్నారుగా ...డైమండ్ రింగ్స్...వాట్ని ఎలా మర్చిపోతాం!!?...’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ...
...నేనూ , వికాస్ జతకలిపాం...క్రితం నెలలో ...పిల్లలతో సహా...నలుగురం కలిసెళ్ళి కొనుక్కున్న విషయం గుర్తురావడంతో...
‘...మళ్ళీ తేలిగ్గానే దొరికారా?...లేకపోతే తరిమి...తరిమి పట్టూకున్నారా!?...’ అంది ...దాంతో తేరుకున్నవకుళ...
‘...ఆఁ...వాళ్ళకీ ఎప్పుడెప్పుడా!...అని ఉందేమో!...ఓ రెండడుగుల అవతలే ఉన్నారు...’ అని నవ్వాడు వికాస్...‘...ఛీ...’ కొట్టాను...
‘...నిజమే!...ఓ అడుగు ముందుకేసి...చెయ్యి చాపగానే దొరికారు...అందుబాటులోకి రాగానే గుబ్బల మీదికి చేతులు పోనిచ్చాం...ఐనా తేడా తెలీలేదు...’ అన్నాడు మధు...
‘...అదేంటీ!?...’ అన్నాను...రాధ వి బాగా పె...ద్ద...వి...కదా! అని మనస్సులో అనుకుంటూ...
‘...రాధ సిగ్గుగా కుంచించుకుపోవడం చేతా , ...సుధ ఊపిరి బిగబట్టి...వాటి...ని...పొంగించడం చేతా!...’అన్నాడు వికాస్...
...‘...మరేం చేశారూ!?...’ అన్నాను ...నోరూరుకోక...
‘...వాట్ని... నలి...పేయ...కూడదు ... అని ముందే కండిషన్ పెట్టారుగా!...అంచేత నిపుల్స్ చుట్టూ గోరుతో గీరాలని ముందే అనుకున్నాం ...ఆ పని చేసిన మరుక్షణం పొడుచుకొచ్చిన ...వా...టి...సైజుల బట్టి పట్టేశాం...’ అన్నాడు మధు...విజయ గర్వంతో మా ఇద్దరి గుబ్బలవైపూ చూస్తూ... ‘...వాటి...సైజులు...పొద్దున్నే చూసి గుర్తెట్టుకున్నాం లే!...’ అన్నాడు వికాస్...మెడ తిప్పి నాకు కన్నుగీటి...
...‘ఎరక్కపోయి అడిగాన్రా బాబూ!...’ అని మనస్సులోనే అనుకుంటూ...పొడుచుకొచ్చిన నా చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకుని తల దించుకుని, నోరుమూసుకుని కూర్చున్నాను...
...ఎఱ్ఱ బడ్డ బుగ్గల్తో ‘...గొప్పే!!...’ అని తన మొగుడ్ని వెక్కిరిస్తూ...నే చేసిన... ప...నే... చేసింది వకుళ ...
...ఎవరూ మాట్లాడకపోవడంతో...‘...ఏంటీ?....మీరందుకుంటారా!....లేకపోతే మమ్మల్నే కంటిన్యూ చెయ్యమంటారా!?...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...మీరే చెప్పుకోండి...మీ విజయ గాధ...’ అంది వకుళ...
‘...సరే!...నే పేరు చెప్పగానే...నా మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి వాటేసుకుని...మంచం మీదికి తీసుకుపో బాబూ!...అంటూ గొణిగింది రాధ
...లోపల బ్రాసియర్ గానీ, పాంటీ గానీ వేసుకోకుండా...ఉత్తి నైటీతోనే వచ్చిందేమో!...కోరికతో కాలిపోతూన్న తన మెత్తటి ఒళ్ళు...బనీను లేని నా ఛాతీకి అతుక్కుపోడంతో...నా ...మ...డ్డ...పూర్తిగా లేచిపోయింది మధూ!...’...అని వికాస్ అంటూంటే..
.‘...సుధ కూడా అలాగే వచ్చింది గురూ...ఇదేంటీ!...అంటే...‘....చల్ల పోయించుకోడానికొచ్చి ముంతల్ని దాచడమెందుకూ!...’ అంది...
‘...బూతులు లేకుండా చెప్పలేరా!?...’ అంటూ నా మొగుడ్నీ, తనమొగుడ్నీ వంతులవారీగా గిల్లింది వకుళ...మరో చేత్తో తొడల మధ్య ఒత్తుకుంటూ ‘...చేసేదే బూతు పని! ...నోటితో అంటే తప్పేంటి వకూ!...’ అంటూ తన భార్యని కూకలేసి...అప్పటికే తొడలమధ్య ఊరుతూన్న త...డి...ని ఒత్తుకుంటూన్న నన్ను కూడా ‘...కదా సంధ్యా!...’ అంటూ ఒప్పించి...‘...నువ్వు కానీ గురూ!...’ అన్నాడు మధు... తన మ...డ్డ...ని సిగ్గు బిడియా లొదిలేసి ...పబ్లిక్ రుద్దుకుంటూ...
‘...ఏమంటావ్?...చెప్పనా వద్దా!?...’ అన్నాడు నా మొగుడు నా వైపు కసిగా చూస్తూ...‘...నే ఒద్దంటే ఆపుతావా!?...’ అని ఓఎదురు ప్రశ్న వేసి...కాసేపట్లో మనకి ‘...వా...యిం...పు...తప్పదే పిల్లా!...’ అని గొణిగాను...చెయ్యడ్డం పెట్టుకుని వకుళ మొహం చూస్తూ...
‘...ఛీ పాడు పిల్లా!...ఇంతసేపూ దెం...గిం...చు...కు...న్నది చాల్లేదా!?...’ అంటూ నాలాగే నోటికి చెయ్యడ్డం పెట్టుకుని నన్ను గదిమి...‘...ఊఁ...కానీ!...’ అంది వకుళ...నా మొగుడితో...
‘... ఓకే!...మంచానికి ఎంత దూరంలో ఉన్నామో తెలుస్తుందని చుట్టూ చెయ్యి జాపి తడిమాను...పక్కనే గోడ తగిలింది... ‘...నా కుడి చేతి వైపు ఓ ఐదు అడుగుల దూరంలో ఉంది...’ అంటూ నా చెవిలో గొణిగింది రాధ...నా ఉద్దేశ్యం అర్థం చేసుకుని...
...అక్కడిదాకా వెళ్ళాలా!?...ఈవిడని ఇక్కడే నిలబెట్టి...దెం...గి...తే...పోలా!...అనిపించి... ‘...తొందరేముందీ!?...’ అంటూ తన రెండు తొడల కిందికి అర చేతులు జొనిపి, తనని పైకెత్తుకుని...తన తొడల్ని నా నడుం చుట్టూ చుట్టేసుకుని...నెమ్మదిగా వెనక్కి తిరిగి...తనని గోడకి ఆనిస్తూంటే ...తనే నా
నా మ...డ్డ...ని బెర్ముడా లోంచి బయటికి లాగి...తన పూరెమ్మలమధ్య సర్దుకుంది...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...తను నాకు ఫోన్ చేయకపోతుందా!?...నేను కనుక్కోకపోతానా!?...’ అన్నాను...
‘...తప్పకుండా!...’ అంటూ వికాస్ నన్ను సవాలు చేస్తూంటే... ‘...కానీ... మొదట మూతి కట్టేసిన మేకలా...మొర్రో...మని ఎందుకరిచిందీ? ...ఆపైన నోరెందుకు మూసేసిందీ!?...నాకర్థం కాలే వికాస్ ఆవిడ!...ఎంత సేపు చే...యిం...చు...కుందేంటీ?...’ అని అడిగాడు మధు...అమాయకంగా మొహం పెట్టి...
‘...ఎందుకేంటీ...ఓ పక్క ఆవిడ మొత్తని గోడకణిచేస్తూ ది...గే...సి... మరోపక్క ఆవిడ పెదాల్నితన పెదాల్తో మూశేశాడేమో నీ ఫ్రెండు!... ...మూల్గక ఛస్తుందా ఆడకూతురూ! ...పైగా ఆపన్లో తనంతవాడు లేడు కూడానూ ...’ అంది వకుళ ... జీరగొంతుతో...
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)