22-12-2018, 10:44 PM
‘...అబ్బ!...విప్పీవే!...ఊపిరాడటం లేదూ!...’ అంటూ లబ లబ లాడింది...వెంటనే విప్పేశాను...‘ అమ్మ్...మ్మ...య్య...’అంటూ గుండెలనిండా ఊపిరి పీల్చుకుని...‘ ఆ లెక్కన నీ వాటి సైజులూ సైజులు మారాయేమోనమ్మా...ఇప్పుడేం చేద్దాం?!...’ అని గొణిగిందది... నా గుబ్బల వైపు కళ్ళార్పుతూ...
‘...నన్ను వెక్కిరిపించినట్లనుకున్నావా!... ఉట్టి టాప్సే వేసుకుందాం...’ అని నేను తెల్ల టాప్ ఎక్కించేసుకున్నాను...అది నా వైపు కొంటెగా ఓ క్షణం చూసి, తనూ అదే పని చేసింది...అది సర్దుకోడం పూర్తి చేసి జుత్తు ముడేసుకుంటూంటే చూసి...కెవ్వుమని అరిచి...ఏంటే ఈ డ్రెస్సూ?... అన్నాను...
‘...ఏమైందీ!? ’...అంది వకుళ ...జీన్ మీదికి, టాప్ అడుగు భాగాన్ని లాక్కుంటూ...
‘...ఏమైందా!?... క్లోజ్డ్ నెక్ అన్న పేరే గానీ...టాప్ మెటీరియల్ నీ స్థనాల్ని బ్రాసియర్ కన్నా పైకి ఎగ లాగడంతో...ఊపిరి పీల్చినప్పుడల్లా తిరగేసి ఉన్న ఆరోరోజు చంద్రవంకల్లా బయటికి కాంతులు చిమ్మేస్తున్నాయి...సన్నటి నిట్టెడ్ బ్లాక్మెటీరియ లేమో!...నీ ఒంటి రంగుకి బ్రహ్మాండమైన కాంట్రాస్ట్...దాంతో నువ్వు అటూ, ఇటూ కదులుతూంటే...నీ ...ఆ...సంపద...పచ్చటి మెరుపులు వెదజల్లుతూంది ...’ అంటూ గాని గుబ్బలవైపొక చూపు విసిరి...‘ పోనీ, పొడుగైనా ఉందా!...అంటే నీ బొడ్డుని కప్పీ కప్పనట్లు గా ఉండి ...అంచనా వేసుకో! , లోతులు ...అంటూ మగ చూపరుల్ని సవాల్ చేసేట్టుగా ఉంది...’
‘...చంకలదగ్గర కావాలని లూజ్ గా పెట్టారేమో...పక్కలకి వంగినపుడూ,చేతులు పైకెత్తినపుడూ, గుబ్బల కుదుళ్ళు కొట్టొచ్చినట్లు కనపడు తున్నాయి ..’ అంటూ ఊపిరి తిప్పుకోడానికి ఆగాను...
...ఎర్రగా కంది పోయిన బుగ్గల్తో తల వాల్చుకున్న వకుళ, నేనాపగానే...కళ్ళెత్తి ‘...అయిందా!...’ అన్నట్లుగా చూసింది...అర్థం గ్రహించి ‘...ఏ కళ నున్నాడో డిజైనర్ గాడు...చనుమొనలదగ్గర మందపు బట్ట ని ఉపయోగించాడు గానీ...లేకపోతే అవీ బయటికి పొడుచుకొచ్చేసుండేవి ... నిట్టింగ్ లోంచి...’ అని ముగించాను...
‘...నీ వర్ణనలు నాకన్నా, నీకు ఇంకా బాగా సరిపోతాయి...బాగా అనుభవమున్న సైసు, శ్రధ్ధ తో మాలిష్ చేసి, పల్చటి, తెల్లటి బట్ట కప్పి ...రాజాశ్వం తో మేటింగ్ కి సిధ్ధం చేసిన...అరేబియన్ ఆడగుర్రం లా, నిగనిగలాడిపోతున్నావ్...
ఇంక నీ...అ...వి... , నావాటికన్నా బింకమైనవి కావడంతో, చంకల దగ్గర కుదుళ్ళూ, మెడ దగ్గర తలక్రిందులు చంద్రవంకలు మరింత కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తు న్నాయి...ఎటొచ్చీ డిజైనర్ గాడు మందపుబట్ట వాడడం మర్చిపోడంతో...చనుమొనలు ఎప్పుడు బయట పడదామా!...అని అసహనంగా కదులు తున్నాయి అనుమానముంటే చూసుకో!... ’అంటూ నన్ను అద్దం వైపు తిప్పి...పక్కనే నిలబడింది...
...ఇద్దరి వర్ణనలూ నూటికి నూరుపాళ్ళూ కరెక్టే...ఎలా వెళ్ళడం ఈ దేవతా వస్త్రాలతో బయటికీ...అనుకుని...వకూ స్టోల్స్ గానీ మరో మందమైన దుపట్టాగానీ తెచ్చామా!...అంటూ వెతకడం మొదలెట్టాను...వకుళ కూడా అదే పనిలో పడిందే...ఆగిపోయి, ‘...సరసానికి వెళ్తూ స్టోల్స్ ఎందుకే!...అంటూ తీయించేశావ్...గుర్తుందా!...’ అందది నవ్వుతూ... ‘ బుధ్ధి తక్కువ పని చేశానమ్మా!...’ అని లెంపలేసుకుంటూంటే ...టాప్స్ మార్చుకుంటేనో...అనిపించి అది విప్పడానికి ట్రై చేశాను... ఆలోచన గ్రహించిన వకుళ కూడా అదే పనిలో పడిందో లేదో...
...డోర్ బెల్ ట్రింగ్...ట్రింగ్ మని మోగింది... జవాబు చెప్పకుండా పని...పూర్తి చేద్దామని ప్రయత్నించాం...‘ పాకింగ్ అసిస్టెన్స్ మేమ్స్...కెన్ వి కమిన్...’ అన్న తియ్యటి ఆడ గొంతుకలు వినిపించేసరికి ... ఉపయోగ పడతారేమోనే!... రమ్మందామా! ...అని ఆలోచించి ‘...యెస్ ప్లీజ్... ’ అన్నాం ...ఒక్క గొంతుకతో...
వెంటనే ఇద్దరు నడి వయస్కులైన మేట్రన్స్ లోపలికొచ్చారు గుడ్ మార్నింగ్ చెప్తూ...వాళ్ళని విష్ చేస్తూండగానే...వెరీ వార్మ్ మార్నింగ్ మిసెస్ గూటం అంటూ, ముందుకనిపించిన వకుళకీ...మిసెస్ మెహ్రా...అంటూ నాకూ విష్ చేస్తూ మా కుర్ర గుర్రాలు కూడా లోపలికి అడుగెట్టారు... వీళ్ళెందుకొచ్చారే తల్లీ ఇప్పుడు...అంది వకుళ గబగబా జుట్టు ముడి విప్పుకుని గుండెలమీద కప్పుకుంటూ...
....నేనూ ఆపనే చేస్తూనే కుఱ్ఱగాళ్ళమీద ఓ కన్నేసుంచాను...‘ వయస్సుతో నిమిత్తం లేకుండా మగాళ్ళందరివీ ఎక్స్ రే చూపులేనే!...వకూ...’ అన్నాను... మా ఇద్దరి గుబ్బలమీదా, చంకలమీదా, నడుంల మీదా తారట్లాడుతున్న వాళ్లచూపుల్ని గమనించి...వాళ్లకేమర్థమైందో, వెంటనే చూపులు తిప్పేసుకుని...హెల్ప్ ల వెనక పడి పనులు పురమాయించడం మొదలెట్టారు...
...బాత్ రూం లోకెళ్ళి మార్చుకుందామా!...అనుకున్నా , పట్టకపోతేనో!... అనిపించి, ఆ పని మానుకుని...కుర్రగాళ్ళని గమనించాం...
ఇద్దరూ నీట్ గా డార్క్ ట్రౌజర్ మీద లైట్ కలర్ షర్ట్ టక్ చేసి...ఏదో కాలేజ్ గుర్తు ఉన్న బ్లేజర్ వేసుకునున్నారు... మర్యాదగా మాట్లాడుతూనే చురుగ్గా , సమర్థవంతంగా పనులు చేయిస్తున్నారు హెల్ప్స్ చేత... కాసేపట్లోనే మా నలుగురి బాగ్స్ పాకింగ్ తో సహా పూర్తి చేయించి ...మార్నింగ్ కాఫీ పురమాయించి, ‘...మా సర్వీసులు తృప్తికరంగా ఉన్నాయా మేమ్స్!?...’ అంటూ మాకు కొద్ది దూరం లో నిలబడ్డారు ... బుధ్ధిమంతుల్లా చేతులు కట్టుకుని...
‘...ఏ సర్వీసులనో వీళ్ళ ఉద్దేశ్యం!?...’ అని చిన్నగా గొణిగింది వకుళ... అతికష్టం మీద తోసుకుస్తూన్న నవ్వునాపుకుని ‘...ఎమ్.బి.ఎ చేస్తున్నారా , ఈ కాలేజిలో!?...అని బ్లేజర్ ఎంబ్లం మీది పేరు పైకి చదివి, డిగ్రీ ఎక్కడా?...’ అన్నాను మాట మార్చడానికి...
‘...ఐ.ఐ.టీ ఖరగ్ పూర్ లో నేను మెకానికల్ బి.టెక్...’ అంటూ వినోద్ తన గురించి చెప్పుకున్నాడు ‘...నేను ముంబై ఐ.ఐ.టీ...లో కంప్యూటర్ సైన్స్ బి.టెక్...’ అంటూ మనోజ్ చెప్పుకున్నాడు...ఇంతలో కారట్ జ్యూస్, కాఫీ, లైట్ స్నాక్స్ వచ్చాయి... ఆ వాసనలకి అప్పటిదాకా మర్చిపోయిన ఆకలి గుర్తుకొచ్చింది...
జ్యూస్ గ్లాసులందించి, చెకచకా బ్రెడ్ సాండ్విచెస్ తయారు చేసి పెట్టారు కుఱ్ఱగాళ్ళు...మీరూ తీసుకోండి...అంటూ వాళ్లనాహ్వానిస్తూనే లాగించడం మొదలెట్టాం...ఓ రెండు నిముషాల తర్వాత మాకు చెరో కప్పు కాఫీ అందించి...వాళ్లు జ్యూస్ సిప్ చేయడం మొదలెట్టారు ... హెల్ప్స్ మా మాటలు వినిపించనంత దూరంలో తలుపుకి దగ్గర్లో సెటిల్ అయ్యి...కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు...
‘...అవునూ!...మీరీ హోటల్లో ఏం చేస్తున్నారూ!?...’ అన్నాను , ఆ విషయం గమనించి ...
‘...ఈ హోటల్, మా కాలేజీ...ఒక గ్రూప్ వాళ్ళదే!... ఫైనల్ ఇయర్ స్టూడెంట్స్ కి హ్యూమన్ రిలేషన్స్ లో ఎక్స్పీరియన్స్ వస్తూందని, మమ్మల్ని ట్రైన్ చేసి, బిజీ వీకెండ్స్ లో మా సర్వీసెస్ ఉపయోగించుకుంటారు...’ అన్నాడు మనోజ్ ‘...మంచి రిమ్యూనరేషన్ కూడా ఇస్తారు ’ అన్నాడు వినోద్...
‘...ఏంటో మీరిచ్చే సర్వీసులు!...లేడీ గెస్ట్ ల బొడ్లల్లో వేళ్ళెట్టి తిప్పడాలూ, వాళ్ళని కౌగలించేసుకుని డాన్సులు చెయ్యడాలూనా!? ’...అంది వకుళ వ్యంగంగా ‘...చేతుల్లో ఎత్తేసుకుని వాళ్ళని మంచాలమీదికి తీసికెళ్ళే చాన్సా...మీ రిమ్యూనరేషన్!?... ’అని నేనూ జతకలిపాను...
...దాంతో కుదేలైపోయారు కుర్రగాళ్ళు...హెల్ప్స్ మా వైపు చూస్తున్నారో,లేదో చెక్ చేసుకుని...చటుక్కున మా కాళ్ళకి దండం పెట్టడానికా! అన్నట్లుగా, ముందుకి వంగారు...
‘...ఎహె...లేవండి!...ఎవరైనా చూస్తే బాగోదు...’ అంటూ పాదాలు వెనక్కి లాక్కున్నాం, నేనూ, వకుళా!
‘...వెరీ సారీ మామ్స్ ...హోటల్ వాళ్ళు ఆర్గనైజ్ చేసిన ఈ రకపు ఫంక్షన్స్ లో పాల్గోడం ఇది మూడో సారి...ఇంతకు ముందిలా జరగలేదు... బహుశా....మీలాంటి అందం, ఆకర్షణ ఉన్న గెస్టులు తగల్లేదేమో!...’ అని, సగం వరకే పైకి లేచాడు వినోద్...
‘... ఓహో...తగిలారు కదా రెచ్చి పోయారా!...’ అని గదిమాను...
‘...మిమ్మల్నిద్దర్నీ చూసిన దగ్గర్నుంచీ మా మనసులు వశం తప్పాయి మిసెస్ మెహ్రా...క్షమించండి... కంప్లైంట్ చేస్తే మా కెరీర్...’ అని ఆపేసి నేల చూపులు చూస్తూ ఉండిపోయాడు మనోజ్...
‘...నన్ను వెక్కిరిపించినట్లనుకున్నావా!... ఉట్టి టాప్సే వేసుకుందాం...’ అని నేను తెల్ల టాప్ ఎక్కించేసుకున్నాను...అది నా వైపు కొంటెగా ఓ క్షణం చూసి, తనూ అదే పని చేసింది...అది సర్దుకోడం పూర్తి చేసి జుత్తు ముడేసుకుంటూంటే చూసి...కెవ్వుమని అరిచి...ఏంటే ఈ డ్రెస్సూ?... అన్నాను...
‘...ఏమైందీ!? ’...అంది వకుళ ...జీన్ మీదికి, టాప్ అడుగు భాగాన్ని లాక్కుంటూ...
‘...ఏమైందా!?... క్లోజ్డ్ నెక్ అన్న పేరే గానీ...టాప్ మెటీరియల్ నీ స్థనాల్ని బ్రాసియర్ కన్నా పైకి ఎగ లాగడంతో...ఊపిరి పీల్చినప్పుడల్లా తిరగేసి ఉన్న ఆరోరోజు చంద్రవంకల్లా బయటికి కాంతులు చిమ్మేస్తున్నాయి...సన్నటి నిట్టెడ్ బ్లాక్మెటీరియ లేమో!...నీ ఒంటి రంగుకి బ్రహ్మాండమైన కాంట్రాస్ట్...దాంతో నువ్వు అటూ, ఇటూ కదులుతూంటే...నీ ...ఆ...సంపద...పచ్చటి మెరుపులు వెదజల్లుతూంది ...’ అంటూ గాని గుబ్బలవైపొక చూపు విసిరి...‘ పోనీ, పొడుగైనా ఉందా!...అంటే నీ బొడ్డుని కప్పీ కప్పనట్లు గా ఉండి ...అంచనా వేసుకో! , లోతులు ...అంటూ మగ చూపరుల్ని సవాల్ చేసేట్టుగా ఉంది...’
‘...చంకలదగ్గర కావాలని లూజ్ గా పెట్టారేమో...పక్కలకి వంగినపుడూ,చేతులు పైకెత్తినపుడూ, గుబ్బల కుదుళ్ళు కొట్టొచ్చినట్లు కనపడు తున్నాయి ..’ అంటూ ఊపిరి తిప్పుకోడానికి ఆగాను...
...ఎర్రగా కంది పోయిన బుగ్గల్తో తల వాల్చుకున్న వకుళ, నేనాపగానే...కళ్ళెత్తి ‘...అయిందా!...’ అన్నట్లుగా చూసింది...అర్థం గ్రహించి ‘...ఏ కళ నున్నాడో డిజైనర్ గాడు...చనుమొనలదగ్గర మందపు బట్ట ని ఉపయోగించాడు గానీ...లేకపోతే అవీ బయటికి పొడుచుకొచ్చేసుండేవి ... నిట్టింగ్ లోంచి...’ అని ముగించాను...
‘...నీ వర్ణనలు నాకన్నా, నీకు ఇంకా బాగా సరిపోతాయి...బాగా అనుభవమున్న సైసు, శ్రధ్ధ తో మాలిష్ చేసి, పల్చటి, తెల్లటి బట్ట కప్పి ...రాజాశ్వం తో మేటింగ్ కి సిధ్ధం చేసిన...అరేబియన్ ఆడగుర్రం లా, నిగనిగలాడిపోతున్నావ్...
ఇంక నీ...అ...వి... , నావాటికన్నా బింకమైనవి కావడంతో, చంకల దగ్గర కుదుళ్ళూ, మెడ దగ్గర తలక్రిందులు చంద్రవంకలు మరింత కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తు న్నాయి...ఎటొచ్చీ డిజైనర్ గాడు మందపుబట్ట వాడడం మర్చిపోడంతో...చనుమొనలు ఎప్పుడు బయట పడదామా!...అని అసహనంగా కదులు తున్నాయి అనుమానముంటే చూసుకో!... ’అంటూ నన్ను అద్దం వైపు తిప్పి...పక్కనే నిలబడింది...
...ఇద్దరి వర్ణనలూ నూటికి నూరుపాళ్ళూ కరెక్టే...ఎలా వెళ్ళడం ఈ దేవతా వస్త్రాలతో బయటికీ...అనుకుని...వకూ స్టోల్స్ గానీ మరో మందమైన దుపట్టాగానీ తెచ్చామా!...అంటూ వెతకడం మొదలెట్టాను...వకుళ కూడా అదే పనిలో పడిందే...ఆగిపోయి, ‘...సరసానికి వెళ్తూ స్టోల్స్ ఎందుకే!...అంటూ తీయించేశావ్...గుర్తుందా!...’ అందది నవ్వుతూ... ‘ బుధ్ధి తక్కువ పని చేశానమ్మా!...’ అని లెంపలేసుకుంటూంటే ...టాప్స్ మార్చుకుంటేనో...అనిపించి అది విప్పడానికి ట్రై చేశాను... ఆలోచన గ్రహించిన వకుళ కూడా అదే పనిలో పడిందో లేదో...
...డోర్ బెల్ ట్రింగ్...ట్రింగ్ మని మోగింది... జవాబు చెప్పకుండా పని...పూర్తి చేద్దామని ప్రయత్నించాం...‘ పాకింగ్ అసిస్టెన్స్ మేమ్స్...కెన్ వి కమిన్...’ అన్న తియ్యటి ఆడ గొంతుకలు వినిపించేసరికి ... ఉపయోగ పడతారేమోనే!... రమ్మందామా! ...అని ఆలోచించి ‘...యెస్ ప్లీజ్... ’ అన్నాం ...ఒక్క గొంతుకతో...
వెంటనే ఇద్దరు నడి వయస్కులైన మేట్రన్స్ లోపలికొచ్చారు గుడ్ మార్నింగ్ చెప్తూ...వాళ్ళని విష్ చేస్తూండగానే...వెరీ వార్మ్ మార్నింగ్ మిసెస్ గూటం అంటూ, ముందుకనిపించిన వకుళకీ...మిసెస్ మెహ్రా...అంటూ నాకూ విష్ చేస్తూ మా కుర్ర గుర్రాలు కూడా లోపలికి అడుగెట్టారు... వీళ్ళెందుకొచ్చారే తల్లీ ఇప్పుడు...అంది వకుళ గబగబా జుట్టు ముడి విప్పుకుని గుండెలమీద కప్పుకుంటూ...
....నేనూ ఆపనే చేస్తూనే కుఱ్ఱగాళ్ళమీద ఓ కన్నేసుంచాను...‘ వయస్సుతో నిమిత్తం లేకుండా మగాళ్ళందరివీ ఎక్స్ రే చూపులేనే!...వకూ...’ అన్నాను... మా ఇద్దరి గుబ్బలమీదా, చంకలమీదా, నడుంల మీదా తారట్లాడుతున్న వాళ్లచూపుల్ని గమనించి...వాళ్లకేమర్థమైందో, వెంటనే చూపులు తిప్పేసుకుని...హెల్ప్ ల వెనక పడి పనులు పురమాయించడం మొదలెట్టారు...
...బాత్ రూం లోకెళ్ళి మార్చుకుందామా!...అనుకున్నా , పట్టకపోతేనో!... అనిపించి, ఆ పని మానుకుని...కుర్రగాళ్ళని గమనించాం...
ఇద్దరూ నీట్ గా డార్క్ ట్రౌజర్ మీద లైట్ కలర్ షర్ట్ టక్ చేసి...ఏదో కాలేజ్ గుర్తు ఉన్న బ్లేజర్ వేసుకునున్నారు... మర్యాదగా మాట్లాడుతూనే చురుగ్గా , సమర్థవంతంగా పనులు చేయిస్తున్నారు హెల్ప్స్ చేత... కాసేపట్లోనే మా నలుగురి బాగ్స్ పాకింగ్ తో సహా పూర్తి చేయించి ...మార్నింగ్ కాఫీ పురమాయించి, ‘...మా సర్వీసులు తృప్తికరంగా ఉన్నాయా మేమ్స్!?...’ అంటూ మాకు కొద్ది దూరం లో నిలబడ్డారు ... బుధ్ధిమంతుల్లా చేతులు కట్టుకుని...
‘...ఏ సర్వీసులనో వీళ్ళ ఉద్దేశ్యం!?...’ అని చిన్నగా గొణిగింది వకుళ... అతికష్టం మీద తోసుకుస్తూన్న నవ్వునాపుకుని ‘...ఎమ్.బి.ఎ చేస్తున్నారా , ఈ కాలేజిలో!?...అని బ్లేజర్ ఎంబ్లం మీది పేరు పైకి చదివి, డిగ్రీ ఎక్కడా?...’ అన్నాను మాట మార్చడానికి...
‘...ఐ.ఐ.టీ ఖరగ్ పూర్ లో నేను మెకానికల్ బి.టెక్...’ అంటూ వినోద్ తన గురించి చెప్పుకున్నాడు ‘...నేను ముంబై ఐ.ఐ.టీ...లో కంప్యూటర్ సైన్స్ బి.టెక్...’ అంటూ మనోజ్ చెప్పుకున్నాడు...ఇంతలో కారట్ జ్యూస్, కాఫీ, లైట్ స్నాక్స్ వచ్చాయి... ఆ వాసనలకి అప్పటిదాకా మర్చిపోయిన ఆకలి గుర్తుకొచ్చింది...
జ్యూస్ గ్లాసులందించి, చెకచకా బ్రెడ్ సాండ్విచెస్ తయారు చేసి పెట్టారు కుఱ్ఱగాళ్ళు...మీరూ తీసుకోండి...అంటూ వాళ్లనాహ్వానిస్తూనే లాగించడం మొదలెట్టాం...ఓ రెండు నిముషాల తర్వాత మాకు చెరో కప్పు కాఫీ అందించి...వాళ్లు జ్యూస్ సిప్ చేయడం మొదలెట్టారు ... హెల్ప్స్ మా మాటలు వినిపించనంత దూరంలో తలుపుకి దగ్గర్లో సెటిల్ అయ్యి...కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు...
‘...అవునూ!...మీరీ హోటల్లో ఏం చేస్తున్నారూ!?...’ అన్నాను , ఆ విషయం గమనించి ...
‘...ఈ హోటల్, మా కాలేజీ...ఒక గ్రూప్ వాళ్ళదే!... ఫైనల్ ఇయర్ స్టూడెంట్స్ కి హ్యూమన్ రిలేషన్స్ లో ఎక్స్పీరియన్స్ వస్తూందని, మమ్మల్ని ట్రైన్ చేసి, బిజీ వీకెండ్స్ లో మా సర్వీసెస్ ఉపయోగించుకుంటారు...’ అన్నాడు మనోజ్ ‘...మంచి రిమ్యూనరేషన్ కూడా ఇస్తారు ’ అన్నాడు వినోద్...
‘...ఏంటో మీరిచ్చే సర్వీసులు!...లేడీ గెస్ట్ ల బొడ్లల్లో వేళ్ళెట్టి తిప్పడాలూ, వాళ్ళని కౌగలించేసుకుని డాన్సులు చెయ్యడాలూనా!? ’...అంది వకుళ వ్యంగంగా ‘...చేతుల్లో ఎత్తేసుకుని వాళ్ళని మంచాలమీదికి తీసికెళ్ళే చాన్సా...మీ రిమ్యూనరేషన్!?... ’అని నేనూ జతకలిపాను...
...దాంతో కుదేలైపోయారు కుర్రగాళ్ళు...హెల్ప్స్ మా వైపు చూస్తున్నారో,లేదో చెక్ చేసుకుని...చటుక్కున మా కాళ్ళకి దండం పెట్టడానికా! అన్నట్లుగా, ముందుకి వంగారు...
‘...ఎహె...లేవండి!...ఎవరైనా చూస్తే బాగోదు...’ అంటూ పాదాలు వెనక్కి లాక్కున్నాం, నేనూ, వకుళా!
‘...వెరీ సారీ మామ్స్ ...హోటల్ వాళ్ళు ఆర్గనైజ్ చేసిన ఈ రకపు ఫంక్షన్స్ లో పాల్గోడం ఇది మూడో సారి...ఇంతకు ముందిలా జరగలేదు... బహుశా....మీలాంటి అందం, ఆకర్షణ ఉన్న గెస్టులు తగల్లేదేమో!...’ అని, సగం వరకే పైకి లేచాడు వినోద్...
‘... ఓహో...తగిలారు కదా రెచ్చి పోయారా!...’ అని గదిమాను...
‘...మిమ్మల్నిద్దర్నీ చూసిన దగ్గర్నుంచీ మా మనసులు వశం తప్పాయి మిసెస్ మెహ్రా...క్షమించండి... కంప్లైంట్ చేస్తే మా కెరీర్...’ అని ఆపేసి నేల చూపులు చూస్తూ ఉండిపోయాడు మనోజ్...